Wielu ludzi w dzisiejszym Kościele ma świadomość, że coś jest nie tak. „Co to jest?” pytamy. „To ja?” „Czy to jest mój Kościół?” „Czy to mój pastor?” Świadomość, że coś jest nie tak, przenika Kościół od Savannah po Syberię, Internet i wiele proroczych list które potwierdzają i łączą nas z tą prawdą. Pociesz się, że twoja sytuacja nie jest ani wyjątkowa, ani niezwykła, ale ma większe znaczenie, miej świadomość, że Bóg sygnalizuje ZMIANĘ. Z istniejącego Kościoła wyłania się nowy porządek Dawidowy, zastępując porządek Saula…
Klucz do rozwiązania niezliczonych problemów w Kościele można znaleźć w rozwiązaniu głównego problemu. Kiedy główny problem zostanie rozwiązany w sposób niemal katastroficzny, sytuacja zacznie się dramatycznie zmieniać, gdy lud Boży zacznie chodzić w Bożej mocy. Problemem, który nieustannie nas rzuca, jest bezsilny Kościół; Kościół codziennie wyszydzany przez szatana, podobnie jak Goliat drwił z Armii Bożej. Trudności finansowe, porażki, choroby, grzech, rozwód, zazdrość, próżne ambicje, szum, programy, formuły i niepowodzenia w relacjach przenikają Kościół od ambony po ławki. Ponieważ wiemy, że to prawda, przeanalizujmy dokładne, pełne słów, natchnione Duchem Świętym prorocze objawienie, aby znaleźć rozwiązanie.
📌 Jeden z moich braci w Chrystusie, głosił jakiś czas temu Chrystusa muzułmaninowi i doprowadził go do nawrócenia, po czym bez powodzenia próbował napełnić go Duchem Świętym.
📌 Modlił się z nim wielokrotnie od rana do wieczora bez rezultatu. Mieliśmy się spotkać razem tego wieczora na wspólną modlitwę, więc zabrał go ze sobą.
📌 Po kilku minutach tej nocnej modlitwy, zawołał go, położył na nim ręce i w niecałą minutę został napełniony Duchem, modlił się językami tak, jak mu Duch poddawał.
📌 Paweł powiedział, że „każdemu dana jest miara wiary” i że „nie będzie się chlubił poza miarą, która została mu dana”. Jednym z problemów dzisiejszego chrześcijaństwa jest to, że wielu kaznodziejów twierdzi, że są „WSZECHWYSTARCZAJĄCY”( dosł.: „ALL SUFFICIENT”), co przynosi wielką hańbę imieniu Jezusa. Paweł wyraźnie stwierdził, że nie będzie się chlubił ponad miarę, która została mu dana (Rzm 12:3) (2Kor 10:13).
📌 Nie ma nikogo, kto byłby „WSZECHWYSTARCZĄCY”. Dlatego też Paweł napisał, że: „po części wiemy, a po części prorokujemy”. Jako kaznodzieja nie możesz wiedzieć wszystkiego i nie możesz posiadać całej łaski, raczej każdy z nas otrzymuje łaskę według miary daru urzędu, który otrzymaliśmy od Jezusa (Efezjan 4: 7).
📌 Ciało Chrystusa jest zaplanowane w taki sposób, że każda jego część otrzymuje pewną miarę łaski, abyśmy pracując razem w doskonałej jedności, osiągnęli pełną miarę Chrystusa. Stąd widzimy niektóre części ciała Chrystusa przynoszące świadectwo apostolskie w znakach i cudach, inne części przynoszące świadectwo prorocze poprzez proroczy wgląd, a jeszcze inne przynoszące świadectwo ewangeliczne poprzez przekonujące przesłania i cuda.
📌 Widzimy, jak niektórzy przynoszą świadectwo pastora poprzez praktyczne okazywanie cech pasterza, a niektórzy przynoszą świadectwo wielkiego rabina poprzez nauki, które budują świętych. Wszyscy pracują razem, aby doprowadzić kościół do doskonałości, a żaden nie jest kompletny bez drugiego. Niektórym dał miarę dobrobytu w ciele Chrystusa, podczas gdy innym dał miarę uzdrawiania. Niektórym dał nadprzyrodzone świadectwo, a niektórym dał mądrość jako mandat. Jest to ten sam Pan, który działa we wszystkich.
📌 Nie wywyższaj cudotwórcy ponad nauczyciela i nie umniejszaj roli pastora przed apostołem, ponieważ wszyscy pracują razem, aby karmić ciało Chrystusa. Poznaj swoje miejsce i znajdź to, czym zostałeś obdarzony. Żaden człowiek nie może mieć wszystkiego, ale możesz pożądać tyle darów duchowych, ile pragniesz – (Efezjan 4:11-16)
NIECH BÓG UWOLNI DLA CIEBIE ŁASKĘ ODPOWIEDNIĄ TWOJEGO PRZEZNACZENIA 🙏🙏🙏
W zeszłym tygodniu mówiliśmy o tym, jak poznajemy Boga w ramach tego, kim On jest. Ramy te nigdy się nie zmieniają, ale zmienia się sposób, w jaki Bóg postępuje w nich z ludźmi. Musimy wziąć pod uwagę to, że nieskończony Bóg plus nieskończony czas oznaczają nieskończone objawienia tego, kim On jest.
W Starym Testamencie ludzie posiadali pewną ilość objawienia, jednak w Nowym Testamencie mamy o wiele więcej objawienia tego, kim On jest. Jednak i tak jest jeszcze tego więcej: w Efez. 2:7 czytamy, że Ojciec będzie okazywał w „przyszłych wiekach nadzwyczajne bogactwo łaski swojej w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie”. Widzimy tu więcej objawienia Jego dobroci wobec nas, w przyszłych wiekach (liczba mnoga). Niesamowite! On jest miłością, światłością, radością, pokojem, cierpliwością, sprawiedliwością, prawością i wszystkimi innymi dobrymi rzeczami. Każdą z tych swoich cech Bóg Ojciec był w stanie prezentować wobec Izraela w każdej sytuacji, w jakiej znaleźli się w całej swojej historii.
To sprawi, że zrzucą cię z urwiska Kiedy Jezus przebywał w swoim rodzinnym mieście na miejscu zgromadzenia (hebr. synagoga) – w tym czasie zapewne był to czyjś dom – wręczono Mu księgę Izajasza. Przeczytał fragment 61:1-2.
Przeczytał tam proroctwo mówiące o nim samym: „Duch Wszechmocnego, Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym ogłosił rok łaski Pana”. Następnie usiadł, a wszyscy wpatrywali się w Niego. Wtedy powiedział im, że fragment ten właśnie się wypełnił. Jeśli przeczytasz ten ustęp, odkryjesz, że Jezus nie przeczytał go całego. Werset 2 dodaje: „.. i dzień pomsty naszego Boga…”. Jezus usiadł, gdy powiedział, „abym ogłosił rok łaski Pana”. Następnie stwierdził, że to właśnie się wypełniło.
Nie spodobało się to słuchaczom i próbowali zrzucić go z pobliskiego urwiska. Nie mógł im powiedzieć, że między „rokiem łaski Pana”, a „dniem pomsty Boga naszego” upłynie około 2000 lat, w czasie których poganie będą mogli poznać Boga Izraela. Jednak powiedział im tą część, która została objawiona w tym właśnie momencie – część, która trwa do dziś dzień – „… abym ogłosił rok łaski Pana”. To czas, w którym żyjemy.
"Albowiem nikt nie może położyć innego fundamentu, jak tylko ten, który już jest położony, a którym jest Jezus Chrystus (Mesjasz, Pomazaniec)" (1Kor 3:11).
Kiedy wczoraj wieczorem obserwowałem wydarzenia na Bliskim Wschodzie, pomyślałem sobie: „Cieszę się, że mój fundament nie jest w królestwach tego świata, ale w Jezusie Chrystusie!”. Chociaż wiele rzeczy na tym świecie może zniechęcać, a nawet wiązać się z dużą dozą rozczarowania, fundament Jezusa Chrystusa jest pewny i niezachwiany w stosunku do czegokolwiek na tym świecie.
Jesteśmy z Królestwa, które nie jest z tego świata! Chociaż jesteśmy powołani do bycia na tym świecie, nie jesteśmy powołani do bycia z niego. Więc kiedy przychodzą rozczarowania lub sprawy nie toczą się dokładnie tak, jak się tego spodziewaliśmy, gdy dzieją się tutaj rzeczy, które wydają się wyjątkowo niepokojące, nie zniechęcamy się. Jedynym sposobem, w jaki królestwa tego świata staną się królestwami naszego Pana i Chrystusa, jest całkowite poddanie Mu naszych osobistych królestw (naszego własnego życia). Gdy On stanie się Panem naszej Ziemi (naszych fizycznych ciał) i zapanuje nad nami, wówczas Ziemia wokół nas również stanie się podatna na to Królestwo, ponieważ Władza i Moc Jego Królestwa zacznie emanować z naszego życia.
Nadszedł czas, aby wypełnić to, co Bóg powiedział do Adama i Ewy, „I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich: Bądźcie płodni, rozmnażajcie się i napełniajcie ziemię, i CZYŃCIE JĄ SOBIE PODDANĄ!” (Rodz 1:28).
Podczas gdy ten fragment mówi o ziemi i tym, co wokół nich, nasze ciała są również wykonane z tej samej ziemi; więc kiedy PODDAJEMY TĘ ZIEMIĘ, W KTÓREJ ŻYJEMY, ziemia wokół nas staje się również dostępna dla Jego Woli.
Fundament twojego życia nigdy nie był ważniejszy niż teraz! Stań na nim, zaufaj mu, uwierz w to, że Ten, który rozpoczął w tobie dobre dzieło, dokończy je, a kiedy to się stanie, Jego Królestwo w twoim życiu wpłynie na otaczający cię świat w sposób, którego nawet sobie nie wyobrażasz!
"PRZYJDŹ KRÓLESTWO TWOJE, BĄDŹ WOLA TWOJA JAKO W NIEBIE, TAK I NA ZIEMI". Mateusza 6:10
Czy wiesz, kim jesteś? ❤❤❤
📌 Pewnego popołudnia siedziałem sobie za biurkiem i trafiłem na fragment Pisma, który znałem wcześniej, lecz tym razem pojawił się jako punkt koncentracji, a chodzi o to miejsce, w którym cień Piotra staje się przewodnikiem Bożej mocy i sam ten cień uzdrawiał chorych.
📌 Wstałem i zacząłem chodzić po pokoju z jednego końca na drugi, próbując nasiąknąć właśnie przeczytanym fragmentem, starając się uwierzyć w to, co mówiłem. Mówiąc po ludzku, bardzo trudno było pojąć umysłowi jak to możliwe, aby ludzki cień mógł uzdrawiać chorych. Kiedy jednak zacząłem na to patrzeć oczyma wiary w Boże Słowo, zaczęło to nabierać sensu.
📌 Gdy rozmyślałem nad tym Duch Święty powiedział do mnie: „ty też możesz to robić”. Wydało mi się, że bardzo trudno w to uwierzyć, ponieważ w tamtym czasie, nie uważałem siebie za kogoś, kto mógłby okazywać tak święte przejawy mocy Bożej, lecz oto Duch Boży mówił mi, że mogę, a ja musiałem zmusić moje szare komórki, serce i ducha do tego, aby Mu uwierzyć.
📌 Od tego dnia Duch Boży zaczął prowadzić mnie przez fragmenty Pisma, które wykazywały taką możliwość w moim życiu i poprzez nie. Im bardziej widziałem na podstawie Pisma, jak bardzo jest to możliwe, tym bardziej rozwijała się moja wiara w tej sprawie, ponieważ jest napisane, że „wiara przychodzi przez słuchanie” (czytanie, rozważanie, absorbowanie) Bożego Słowa”. W miarę jak pochłaniałem Jego słowo na ten temat, bym bardziej rosła moja wiara w to, że mogę zobaczyć, jak to się dzieje i ta możliwość stawała się coraz bardziej jasna dla mnie.
📌 Kilka miesięcy później odwiedzili mnie w domu pewni bracia i po jakimś czasie duchowego oświecenie, zdecydowałem się modlić z nimi. W czasie modlitwy Duch Święty przypomniał mi, czego nauczył mnie kilka miesięcy temu i w tej chwili byłem tak podekscytowany tym, aby zobaczyć to w praktyce w moim pokoju.
📌 Poprosiłem jedną z osób, aby stanęła za mną tam, gdzie mógł na nią paść mój cień. Gdy to zrobiła, minąłem ją tak, aby mój cień padł na nią i natychmiast moc Boża spadła na nią tak, że została zmieciona z nóg i wylądowała na podłodze. Moc, która na nią zstąpiła spowodowała odnowienie na ten okres w niej duchowego życia. Księga Dziejów odegrała się w moim pokoju!!
📌 Biblia mówi nam, że „otrzymaliśmy tego samego Ducha wiary”. Nie dostaliśmy innego Ducha, a raczej tego samego, którego otrzymali uczniowie, zatem powinniśmy czynić dokładnie te same rzeczy, które oni czynili, a nawet większe. Pismo mówi nam również, że „Ten sam Duch, który wzbudził Chrystusa z martwych, mieszka w nas”. Niczego nam nie brakuje, a raczej mamy całą moc tego świata, aby nasz świat zmieniać, jeśli tylko uwierzymy. Jezus powiedział: „Wszystko jest możliwe, dla tego, który wierzy”.
📌 Umiłowani, nie potrzebujecie więcej mocy, więcej modlitw czy postów, lecz właściwe zrozumienie Pisma, które otwiera moc Bożą w was, a dzieje się to przez uświadomienie sobie tego, co macie w sobie. Jan wiedział, co mamy i znał potencjał, który posiadamy, więc napisał: „… większy jest ten, który jest w nas….”NIe potrzebujesz więcej mocy, ponieważ już masz tego samego Ducha, którego mieli apostołowie i dzięki właściwemu zrozumieniu Pisma, możesz czynić te same uczynki, które oni czynili.
– Apst Luke.
NIECH WAS BÓG OCHRZCI DUCHEM MĄDROŚCI I ZROZUMIENIA. 🙏🙏🙏luke
Jedną z najtrudniejszych kwestii do zrozumienia dla wielu chrześcijan wydaje się być pogodzenie obrazu Boga Starego Testamentu z twierdzeniami Jezusa o dobroci Boga Ojca. Mamy też wierzących, którzy obawiają się o swoje zbawienie z powodu obrazu Boga, który wymalował im Stary Testament. Kochają Jezusa, ale boją się Ojca, więc trzymają do niego dystans.
Pewien baptysta powiedział mi, że ich pastor nauczał, iż Bóg błogosławi prawą ręką, a lewą karze, i nigdy nie wiadomo, którą z nich teraz wyciągnie w naszym życiu. Powiedział mi, że gdy pomogłem mu spojrzeć na Stary Testament w odpowiednim kontekście, został w końcu uwolniony od strachu i ogarnął go ogromny pokój w kwestii własnego zbawienia. To właśnie postaram się tu uczynić. Przyjrzymy się temu, co autorzy Nowego Testamentu powiedzieli nam o Starym Testamencie, a po drodze umieścimy niektóre trudne do zrozumienia fragmenty w odpowiednim kontekście.
To wzbudziło strach przed Bogiem w sercach wielu szóstoklasistów W czasach, gdy byłem uczniem szóstej klasy, kary cielesne (klapsy) były nadal powszechnie praktykowane. Metoda polegała na tym, że dzieciak, który dopuścił się przewinienia, otrzymywał trzy uderzenia w tyłek za pomocą drewnianej deski. I właśnie znalazł się jeden taki winowajca. Do dziś pamiętam, jak został wywołany z klasy i za drzwiami wymierzono mu karę. Każde uderzenie odbijało się echem po korytarzach szkoły. Dało się zauważyć, jak na dźwięk każdego uderzenia wszystkie dzieci, ponad dwudziestu uczniów, aż podskakiwały. Dlatego też przez całą resztę roku wszyscy zachowywali się poprawnie, bo nikt nie widział, gdzie leży granica pomiędzy tym, że zostanie się „w kozie”, a tym, że dostanie lanie.
Tak właśnie wielu postrzega Boga Ojca Starego Testamentu. Klaso – bądźcie grzeczni, bo inaczej… – i tak naprawdę nie wiesz, czy być może Bóg nie wyciąga już w twym kierunku lewej ręki, o której wspominał baptysta.
Dr Michale Brown To było absolutnie szokujące, gdy w ubiegły weekend dowiedziałem się, że Mike’owi Bickle, starszemu przywódcy IHOPKC, postawiono poważne zarzuty. (To oznacza Międzynarodowy Dom Modlitwy w Kansas City.)
Mike jest moim osobistym przyjacielem i, według mojej wiedzy, pięknym przykładem oddania Jezusowi. Spędzał wiele godzin dziennie na modlitwie i Słowie, żył bardzo prosto, przekazując duże sumy pieniędzy na rzecz ewangelii i zawsze głosił przesłanie pokuty i czystości.
Jak zarzuty mogą być prawdziwe?
W tej chwili musimy się modlić, aby wszystko wyszło na jaw w drodze odpowiedniego, należytego procesu i do tego czasu nie należy wyciągać żadnych wniosków.
Jeśli zarzuty są prawdziwe, należy najpierw skupić się na samych ofiarach, pracując nad ich pełnym odnowieniem i uzdrowieniem. W takich chwilach często się o nich zapomina, co tylko dodaje grzech do grzechu i ranę do krzywdy. Jeśli chodzi o Mike’a, gdyby uznano go za winnego, należy skupić się na jego osobistym, duchowym odnowieniu, a nie na dyskusji na temat przywrócenia służby.
Jeśli chodzi o wszystkich innych, których to dotyczy, pozwólcie, że przemówię jako ojciec i starszy, wiedząc, jak wielkie miłosierdzie okazał mi Pan, i wiedząc, że nikt z nas nie może się chlubić swoją sprawiedliwością.
Wszyscy stoimy w obronie łaski i nikt z nas nie jest zbyt duży, aby upaść.
Należy przeprowadzić należyty proces, bez względu na konsekwencje. Ale nie rzucaj kamieniami, jakby nic takiego nie mogło Ci się przydarzyć. Lepiej pozostać cicho i przyjrzeć się własnemu życiu. Jak napisał Paweł: „Jeśli więc myślisz, że stoisz stabilnie, uważaj, aby nie upaść!” (1 Koryntian 10:12)
A co z tymi, których poruszyła służba Mike’a? A co z tymi, którzy dzięki jego przykładowi dołączyli do ruchu modlitewnego 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu?
A co z tymi, którzy dzisiaj kochają Jezusa bardziej dzięki jednej z jego książek lub przesłaniom?
A co jeśli postawione mu zarzuty okażą się prawdziwe?
Czy to wszystko było fikcją? Czy twoje modlitwy były daremne?
Czy któremukolwiek przywódcy można zaufać?
Ponownie czekamy, aż zakończy się właściwy proces, zanim wyciągniemy wnioski lub zadamy głębsze pytania na temat życia Mike’a i chodzenia z Panem.
Jednak prawdę mówiąc, bez rzucania kamieni w tych, którzy polegli, w ostatnich dziesięcioleciach mieliśmy zbyt wiele skandalów, które przyniosły głęboką hańbę imieniu Pana i pozostawiły wiele osób zranionych i rozczarowanych.
Co robimy w takich chwilach?
Zaczynamy od tej biblijnej zasady:
„A co by było, gdyby niektórzy byli niewierni? Czy ich niewierność zniweczy wierność Boga? Zupełnie nie! Niech Bóg będzie prawdziwy, a każdy człowiek kłamcą. Jak jest napisane: «Aby okazało się, że masz rację, gdy mówisz, i zwyciężyłeś, gdy sądzisz»” (Rzymian 3:3–4, cytując Psalm 51:4).
Nieważne, kto zawiedzie, Bóg pozostaje prawdziwy.
Bez względu na to, kto upada, Bóg pozostaje ten sam – doskonały w swojej dobroci, swojej sprawiedliwości, swojej sprawiedliwości, swoim miłosierdziu i swojej miłości. Tylko Bóg jest Bogiem!
Jeśli pisma Mike’a pomogły ci zbliżyć się do Jezusa, bądź za to wdzięczny. Bliskość, którą się cieszysz, jest prawdziwa”.
