Wygląda na to, że Agencja ds Uchodźców Narodów Zjednoczonych poświęciła się uniemożliwianiu prześladowanym chrześcijanom otrzymania jakiejkolwiek pomocy. Jak podaje ostatni raport CBN News:
„Muzułmańscy urzędnicy Narodów Zjednoczonych w Jordanie uniemożliwili udzielenie jakiejkolwiek pomocy syryjskim uchodźcom, którzy są chrześcijanami. Jeden z tych uchodźców, Hasan, syryjski konwertyta na chrześcijaństwo, powiedział nam w rozmowie telefonicznej, że muzułmańscy urzędnicy NZ odpowiedzialni za obóz „wiedzieli, że jesteśmy muzułmanami, którzy zostali chrześcijanami i potraktowali nas prześladowaniami i szyderstwami. Nie wpuścili nas do biura, zignorowali nasze podania”. Obecnie Hasan wraz z rodziną ukrywają się, obawiając się, że zostaną aresztowani lub nawet zabici przez jordański policję.. W Jordanie nawrócenie na chrześcijaństwo jest poważnym przestępstwem. Jak podaje Timothy, jordański muzułmanin nawrócony na chrześcijaństwo: „Ze wszystkich urzędników NZ [w Jordanie] 99 procent to muzułmanie, i ci traktują nas jak wrogów”. Brytyjski prawnik ds praw człowieka, Paul Diamond, zajmując się tą sprawą objaśnił ostatnio: „Mamy do czynienia z absurdalną sytuacją. Próba pomocy syryjskim uchodźcom i ludziom w największej potrzebie, chrześcijanom, na których dokonuje się „ludobójstwo” nie jest mozliwa Nie mogą nawet dostać się do obozów po żywność. Jeśli wejdziesz i powiesz, że jesteś chrześcijaninem, bądź nawróconym, muzułmańskie straże nie pozwolą ci wejść, śmieją się z ciebie szydzą a nawet grożą… [mówiąc]: „Nie powinieneś był się nawracać. Masz to, co masz” – coś w tym sensie.
Pakistan:22 września grupa Boko Haram ujawniła wideo pokazujące egzekucję dwóch chrześcijan, pracowników pomocy. Lawrence Duna Dacighir oraz Godfrey Ali Shikagham, obaj członkowie Chruch of Christ in Nations, widoczni są na kolanach. Za nimi stoi trzech uzbrojonych mężczyzn, którzy strzelają do nich. Obaj chrześcijanie przybyli do Maiduguri – w pobliżu miejsca, gdzie zostali złapani – aby pomóc budować schronienia dla ludzi, którzy zostali wysiedleni z powodu islamskiej ekstremistycznej przemocy. Na tym filmie, „mówiąc w języku hausa, środkowy z trzech terrorystów mówi… że przysięgli zabijać każdego chrześcijanina, którego złapią…” W reakcji na te egzekucje pastor Pofi, kuzyn tych dwóch zabitych chrześcijan, powiedział: „Lawrence i Godfrey opuścili Abuja i przyjechali do Maiduguri w chcąc wykorzystać swoje umiejętności ku poprawie losu ludzi i przypłacili to życiem. Nigdy nie dostaniemy ich ciał, aby je pochować. Społeczność będzie musiała przeprowadzić prowizoryczny pogrzeb tych młodych ludzi, których życie zostało skrócone w przerażający sposób”.
W oddzielnych od siebie zdarzeniach dwoje chrześcijan, pastor oraz żona innego pastora, zostali zabici w atakach przeprowadzonych przez muzułmańskich pasterzy Fulani. „Pomimo, że została zabita [Esther Ishaku Katung], porywacze, nie informując o tym rodziny, domagali się okupu”. Jej okaleczone ciało znaleziono wyrzucone w krzaki.
Pakistan: Policja w Lahore torturowała na śmierć 28 letniego chrześcijanina, Amir Masih’a. Gdy pracodawca Amira, gdzie pracował jako ogrodnik, zgłosił na policję kradzież, policjanci skontaktowali się z Amirem i zapowiedzieli, że będzie wraz z innymi pracownikami przesłuchiwany. „Mój brat poszedł na policję z własnej woli – wyjaśnia Sunny Masih, jego brat. – Gdy tam dotarł [28 sierpnia] gliniarze zabrali mu telefon, wrzucili do samochodu i wywieźli w nieznane miejsce”. Cztery dni później policja skontaktowała się z zrozpaczoną rodziną, aby powiedzieć, że Amir był chory i że muszą zabrać go do szpitala. „Pośpieszyliśmy na komisariat, gdzie dano nam na pół świadomego Amira. Był bezlitośnie bity, a ciało miał całe w ranach”. W czasie drogi do szpitala Amir powiedział bratu, że torturowało go przez cztery dni sześciu urzędników, dwóch inspektorów i czterech posterunkowych. „Powiedział nam, że policjanci oddawali mocz na niego, przeklinając go za to, że jest chrześcijaninem i usiłowali zmusić go do przyznania się do tej kradzieży”. Sunny zwrócił również uwagę na to, że wszyscy pozostali przesłuchiwani pracownicy wrócili „bez zadrapania” i że jego brat „został poddany okrutnym torturom, ponieważ był biednym chrześcijaninem i policjanci byli przekonani, że zmuszą go do fałszywego zeznania… Mój brat był niewinny i nie zgodził się na to, co rozwścieczyło przesłuchujących. Wzmogli przemoc i poddali go elektrowstrząsom”.
Jak informują nigeryjscy liderzy chrześcijańscy, muzułmański prezydent Nigerii, Muhammadu Buhari, który uzyskał tą pozycję dzięki Barakowi Obamie, dalej rozpala „ludobójstwo” chrześcijan w swym kraju.
Ostatnio, ojciec Valentine Obinna, kapłan diecezji Aba w Nigerii, przypisał stałe mordowanie chrześcijan zaplanowanej „islamizacji Nigerii”: Ludzie przeczytali napis na ścianie. To oczywiste. To jest podziemne. To próba stworzenia całkowicie muzułmańskiego kraju. Niemniej, próbują to zrobić w kontekście dużej obecności chrześcijan i dlatego staje się to dla niego [Buhari] trudne.
Nigeria składa się niemal po połowie z muzułmanów i chrześcijan. Sprawozdanie wiadomości ABC z 2011 roku daje pewien wgląd w kontekst i to, dlaczego gniew muzułmanów osiągnął punkt wrzenia:
„Obecna fala rozruchów [muzułmańskich] została wzbudzone przez Krajową Niezależną Komisję Wyborczą (National Election Commission’s (INEC)), która ogłosiła po wstępnych obliczeniach głosowania w poniedziałek [18 kwietnia 2011r. ] zwycięstwo urzędującego prezydenta /chrześcijanina/ zwycięzcą. Fakt, że wybuchły rozruchy na przeważająco muzułmańskich północnych stanach, gdzie porażka Muhammadu Buhari była nie do przyjęcia, nie był zaskoczeniem. Mieszkańcy północy (muzułmanie) uważali, że mają prawo do prezydentury, ponieważ prezydent Jonathan przejął przywództwo po nagłej śmierci muzułmańskiego prezydenta, Umaru Yar’Adua, i radykalne grupy na północy (Boko Haram) postrzegały jego wyniesienie jako sprawę chwilową, do naprawy w tegorocznych wyborach. Obecnie są rozzłoszczeni, pomimo że eksperci i obserwatorzy są zgodni co do tego, że były to najbardziej uczciwe i niezależne wybory we współczesnej historii Nigerii”.
W latach 2011—201 Boko Haram, islamska grupa dżihadystyczna popełniała potworności tego rodzaju co ISIS, zanim ISIS powstało, terroryzując i mordując tysiące chrześcijan, szczególnie tych, którzy żyli wśród muzułmańskiej większości na północy. W 2011 roku nigeryjscy muzułmanie otrzymali to, czego chcieli: muzułmańskiego prezydenta w osobie Muhammadu Buhari. Niemniej, doprowadziło to do jeszcze większych aktów przemocy, ponieważ muzułmańscy pasterze Fulani, etniczne plemię, z którego wywodzi się Buhari, przyłączyli się a nawet przewyższyli Boko Haram w mordowaniu chrześcijan.
Tylko w okresie od czerwca 2017 do czerwca 2018 roku Fulani wymordowali około 9.000 chrześcijan, zniszczyli co najmniej 1000 kościołów. (Trzykrotnie dłuższy czas był potrzebny w czasie prezydentury Jonathana na zabicie 1.484 chrześcijan.) W czasie zaledwie pierwszych 6 miesięcy tego roku nastąpiły 52 śmiercionośne ataki Fulani na chrześcijańskie wioski. „Niemal każdego dnia budzę się i znajduję smsy od partnerów z Nigerii, takich jak dziś rano: „Pasterze śmiertelnie ugodzili nożem 49 letniego mężczyznę w Ogan” powiedziała w lipcu prawnik praw człowieka, Ann Buwalda.
Za każdym razem, gdy media głównego nurtu dotykają sprawy przemocy dręczącej Nigerię, stale powtarzają to, co powiedział sekretarz stanu do spraw Afryki Baraka Obamy, Johnnie Carson, po ataku bombowym na kościół, który spowodował śmierć prawie 40 chrześcijan w Wielkanocną sobotę 2012 roku: „Chcę skorzystać z tej okazji, aby podkreślić jedną kluczową rzecz, że to nie religia napędza przemoc ekstremistów” w Nigerii.
Niemniej jednak, jak wyjaśniła ostatnio siostra Monica Chikwe: „Ciężko jest powiedzieć nigeryjskim chrześcijanom, że nie jest to religijny konflikt, skoro widzą wojowników Fulani odzianych całkowicie na czarno, skandujących: „Allahu Akbar!” i wykrzykujących: „Śmierć chrześcijanom”.
Podobnie Chrześcijańskie Stowarzyszenie Nigerii pyta: „Jak można to nazwać (świeckim czy ekonomicznym) konfliktem, skoro jedna grupa (muzułmanie) nieustannie atakuje, zabija, okalecza, niszcz a inna grupa (chrześcijanie) jest stale zabijana, okaleczana a miejsca ich nabożeństw niszczone?”
W skrócie: Chrześcijanie stali się celem Boko Haram i pasterzy Fulani, ponieważ prezydent Buhari i jego muzułmański gabinet „chcą mieć pewność, że cały kraj staje się krajem muzułmańskim” jak mówi oj. Valentine Obinna.
Jak pokazują wyraźnie następujące cytaty Obinna nie jest osamotniony w oskarżaniu Muhammadu Buhari o potajemne napędzanie dżihadu klanu Fulani przeciwko chrześcijanom:
„Muzułmański prezydent (Buhari) tylko wynagrodził morderców bezkarnością, zamiast sprawiedliwością. Wypełnił swój rząd islamskimi urzędnikami, nie robiąc równocześnie niczego, aby dać krajowym chrześcijanom, którzy stanowią połowę populacji, odpowiednią reprezentację…. Setki rdzennych chrześcijan Numan w stanie Adamawa zostało zaatakowanych i zabitych przez pasterzy Fulani. Gdy próbowali się bronić, rząd Buhari wysłał siły lotnicze, aby zbombardować ich, a ochronić napastników Fulani. Czy to jest w porządku? „ŚWIECIE ZWRÓĆ UWAGĘ!” były minister lotnictwa, Femi Fani-Kayode. „Pod prezydentem Buhari mordercy, pasterze Fualni cieszyli się bezprecedensową ochroną i protekcją… Zamiast aresztować i wnosić sprawy przeciwko nim do sądu, rządowe siły bezpieczeństwa zazwyczaj dowodzone przez muzułmanów z północy, oferowały im ochronę, kiedy oni bezkarnie rozpętywali terror przeciwko Nigeryjczykom” — Musa Asake, sekretarz generalny Christian Association of Nigeria, 2018.
Buhari „sam pochodzi z plemienia dżihadystów Fulani, więc czego się spodziewać?” — jak powiedział w rozmowie z Gatestone, 2018 roku, Emmanuel Ogebe,rzecznik praw człowieka mający siedzibę w Washingtonie.
„Chcą uderzać na chrześcijan a rząd nie robi niczego, aby ich powstrzymać, ponieważ prezydent Buhari również pochodzi z etnicznej grupy Fulani” — Biskup Lafia, Matthew Ishaya Audu of Lafia, 2018.
Buhari „otwarcie realizuje antychrześcijańskie plany, co skutkuje w całym kraju niezliczoną ilością zamordowanych chrześcijan i zniszczeniem podatnych na to chrześcijańskich społeczności —Bosun Emmanuel, sekretarz National Christian Elders Forum (Krajowego Forum Chrześcijan Starszych), 2018.
Uznając rolę prezydenta Buhari National Christian Elders Forum bardziej bezpośrednio wyraziło się na temat źródła przemocy w Nigerii:
„W Nigerii został uruchomiony DŻIHAD przez islamistów z północy Nigerii, prowadzony przez etniczną grupę Fulani. Ten dżihad opiera się na doktrynie nienawiści nauczaną w meczetach i islamskich madrasach w płn. Nigerii jak też na rasistowskiej ideologii Fulani. Wydaje się, że islamisci z północy kraju są zdecydowani, aby przy pomocy konwencjonalnego dżihadu (przemoc) jak i podstępnego działania (cywilizacyjnego) dżihadu obrócić Nigerię w islamski sułtanat i zamienić liberalną demokrację na szariat, jako narodową ideologię… Chcemy Nigerii, w której obywatele będą traktowani przez prawo jednakowo na wszystkich poziomach…„
Pomimo, że chrześcijanie ostatnio byli większością nigeryjskiej populacje, stałe ludobójstwo spowodowało gwałtowny spadek ich ilości, aż do stopnia, że chrześcijaństwo w Nigerii jest „na skraju zaniku” jak informuje National Christian Elders Forum. „Dzięki władzy ideologii szariatu żniwo śmierci dzwoni nigeryjskiemu kościołowi”.
Taki jest aktualny stan spraw: jak informują nigeryjscy liderzy chrześcijaństwa. W Nigerii został ogłoszony dżihad o rozmiarach ludobójstwa, które jest dowodzone przez muzułmańskiego prezydenta kraju i jego plemiennych kumpli Fulani, pomimo że zachodnie media i analitycy przedstawiają nigeryjskie problemy jako wynik ekonomii czy „nierówności” i „ubóstwa”, aby zacytować Bila Clintona wypowiadającego się na temat prawdopodobnego źródła, które „napędza to wszystko”.
To są „niewierni; nic dobrego!” – Muzułmańskie prześladowania chrześcijan, marzec 2019
06/04/2019
W niedzielę, 17 marca, w Paryżu podpalacze podłożyli ogień pod kościół Św. Sulpicji. Średnio, we Francji każdego dnia są desakralizowane dwa kościoły. (Photo by Pascal Le Segretain/Getty Images)
To są „niewierni; nic dobrego!” – Muzułmańskie prześladowania chrześcijan, marzec 2019
Jeśli chodzi o akty przemocy między muzułmanami, a nie-muzułmanami to marzec zdominowany był przez masakrę w Christchurch w Nowej Zelandii, gdzie 15 marca Australijczyk zabił w dwóch meczetach 51 muzułmanów. Niemniej, sprawę należy umieścić we właściwej perspektywie, statystycznie rzecz biorąc (dane na podstawie statystycznych badań): „Chrześcijanin żyjący w krajach o muzułmańskiej większości jest 143 razy bardziej narażony na zabicie przez muzułmanina za to, że jest chrześcijanienm, niż muzułmanin miałby być zabity przez niemuzułmanina w którymś z zachodnich krajów, za to kim jest”. Choć to sprawozdanie odnosi się do prześladowań chrześcijan przez muzułmanów jako do „najbardziej jawnego przykładu naruszania praw człowieka w dzisiejszym świecie” cytując: „co najmniej 4.305 chrześcijan zostało zabitych za swoją wiarę przez muzułmanów w 2018 roku” oraz „300 milionów chrześcijan żyjących w zdominowanych przez muzułmanów krajach jest poddanych przemocy”, to znaleziono również inny brak podobnych proporcji. Na przykład: polegając na precedensie i tylko na jednym kraju, Francji, „Francuz madokładnie 10 krotnie większe prawdopodobieństwo że zostanie zamordowany przez muzułmanina, niż to, że muzułmanin zostanie zabity przez niemuzułmańskiego terrorystę, gdziekolwiek indziej w zachodnim świecie”.
Poniższe sprawozdanie dokumentuje szeroko zakrojone prześladowania chrześcijan tylko w marcu,
Masakry chrześcijan
Nigeria: jak i w poprzednich miesiącach w tym zachodnioafrykańskim kraju, dziesiątki chrześcijan zostało zmasakrowanych, liczne kościoły zniszczone z rąk muzułmanów. Między innymi:
4 marcamuzułmanie zabili 23 chrześcijan, mieszkańców wsi. „Było źle – powiedział jeden z mieszkańców. – Niektórzy zostali zastrzeleni, inni posiekani maczetami!… Fragmenty ciał były porozrzucane wszędzie…”
Trzy dni później muzułmańscy terroryści przypuścili kolejny atak w tym samym obszarze; trzy osoby ostały zabite. Lokalny pastor skomentował ten napad: „Nawet dziś uderzyli. Jeden z członków zboru powiedział, że został zabity jego ojciec, inny, że zięć”.
W czasach, gdy chrześcijaństwo na całym muzułmańskim świecie cierpi z powodu różnorodnych prześladowań, rzadko można usłyszeć o losie palestyńskich chrześcijan.
Istnieje. Open Doors, grupa praw człowieka, która zajmuje się śledzeniem prześladowań chrześcijan, zwraca uwagę na to, że palestyńscy chrześcijanie cierpią z powodu „wysokiego” poziomu prześladowań, którego źródłem jest, zgodnie z ich słowami, „islamski ucisk”.
„Ci, którzy nawracają się z islamu na chrześcijaństwo spotykają się prześladowaniami najgorszego rodzaju i trudno im bezpiecznie brać udział w istniejących kościołach. Na Zachodnim Wybrzeżu są zastraszani i w wielkim ucisku, w Gazie ich sytuacje jest tak niebezpieczna, że żyją swoją wiarą w największej tajemnicy… Wpływ radykalnej islamskiej ideologii zwiększa się, a historyczne kościoły muszą z dyplomacją podchodzić do muzułmanów”.
O ile informacje o prześladowaniach chrześcijan pojawiają się regularnie z innych części świata o przeważającej większości muzułmanów – na przykład azjatycki Pakistan, arabski Egipt i afrykańska Nigeria – niewiele wspomina się o tych chrześcijanach, którzy żyją pod władzą palestyńską.
37 letni imigrant, muzułmanin, został ostatnio aresztowany w Rzymie za zabójstwo, po tym, gdy pchnął nożem w gardło chrześcijanina za to, że nosił na szyi krzyż. „Religijna nienawiść” jest cytowana jako „jątrzący czynnik” tego przestępstwa. Trudno powiedzieć, że jest to pierwszy włoski przypadek przestępstwa pod wpływem „jątrzącej nienawiści” w kontekście krzyża. Między innymi:
Muzułmański chłopiec wybrał sobie na ofiarę 12 letnią dziewczynkę, wyzywał ją i ostatecznie pobił w szkole również za to, że nosiła krzyżyk. Muzułmański imigrant wtargnął do starego kościoła w Wenecji i zaatakował wielki 300 letni krzyż, wyłamując jedno z jego ramion równocześnie wykrzykując: „Wszystko, co jest w kościele, jest fałszem!” Po zniszczeniu krucyfiksu w pobliżu masowo odwiedzanego meczetu, lokalny burmistrz powiedział, że jeśli chodzi o tożsamość winowajcy(ów): „Zanim okażemy jedność z muzułmanami, niech oni najpierw nauczą się szanować naszą cywilizację i naszą kulturę”.
Faktem jest, że islamska wrogość wobec krzyża jest zjawiskiem niezmiennym, które przekracza granice kontynentów i stuleci, i jest zdecydowanym wskaźnikiem islamskiej wrodzonej wrogości wobec chrześcijaństwa.
Kilka informacji dla początkujących: krzyż jest nie tylko podstawowym symbolem chrześcijaństwa – wszystkich denominacji w tym większości postaci obrazoburczych protestantów – lecz symbolizuje fundamentalną niezgodę między chrześcijanami, a muzułmanami. Jak ujął to prof. Sidney Griffith: „Krzyż oraz ikony publicznie ogłaszają właśnie te elementy chrześcijańskiej wiary, którym Koran, z muzułmańskiego punktu widzenia, jawnie zaprzecza: że Chrystus był Synem Bożym i że umarł na krzyżu”. Zatem „chrześcijańska praktyka czczenia krzyża … często wzbudza u muzułmanów wzgardę”, więc od samego początku muzułmańskie podboje chrześcijańskich terenów miały na celu „usunięcie tych publicznych chrześcijańskich symboli, a szczególnie wszechobecnego znaku krzyża”.
Te „kampanie” sięgają wstecz do proroka Mahometa. On prawdopodobnie „miał tak silną odrazę do formy krzyża, że zniszczył w swym domu wszystko, co miał na sobie ten kształt”, jak napisał jeden historyk (Cyt.: Sword and Scimitar. p.10). Mahomet twierdził również, że na koniec czasów Jezus (muzułmański Isa) sam doprowadzi do tego, aby „niszczyć ten krzyż”. Współcześni muzułmańscy klerycy potwierdzają to. Zapytany o islamskie prawo, czy ktokolwiek – w tym przypadku chrześcijanie – może nosić krzyż czy modlić się przed krzyżem, Szeik Abdul Aziz al-Tarifi, saudyjski ekspert islamskiego prawa, powiedział: „Pod żadnym względem żaden człowiek nie ma zgody na noszenie krzyża” ani „nikomu nie wolno modlić się do krzyża”. Dlaczego? „Ponieważ prorok – pokój i błogosławieństwo dla niego – nakazał niszczenie go (krzyża)”.
„Prześladowania chrześcijan „niemal na poziomie ludobójstwa” – to tytuł informacji BBC z 3 maja, cytujący długie fragmenty badania zleconego przez Brytyjskiego Sekretarza Spraw Zagranicznych, Jeremy Hunta i przeprowadzonego przez Philipa Mounstephen, Biskupa Truro. (Biskup Truro jest ordynowanym (biskupem) Kościoła Anglikańskiego, Diecezji Truro w prowincji Canterbury – przyp. tłum.)
Według
informacji BBC na świecie z powodu religijnych prześladowań cierpi co
trzecia osoba, przy czym chrześcijanie są „najbardziej prześladowaną
religijną grupą”; „w niektórych częściach świata religia jest na granicy
zaniku”, a „w niektórych regionach poziom i natura prześladowań
prawdopodobnie zbliża się do granicy wyznaczonej przez międzynarodową,
zaakceptowaną przez Narody Zjednoczone, definicję ludobójstwa”.
Brytyjski
sekretarz spraw zagranicznych, Jeremy Hunt, cytuje również to, dlaczego
zachodnie rządy „przesypiają – jego słowo – sprawę tej nabierające siły
epidemii: „Myślę, że mamy tu do czynienia z niewłaściwie skierowaną
obawą, że mowa o religii [chrześcijaństwie] ma jakiś kolonialny
wydźwięk, ponieważ towarzyszyło ono kolonialnym władzom, a nie krajom,
które były podbijane jako kolonie. Być może z tego powodu występuje brak
swobody w mówieniu na ten temat – rola misjonarzy zawsze była
kontrowersyjna i, sądzę, że również prowadzi do tego, że ludzie trzymają
się z daleka od tego tematu”.
Jakakolwiek
jest wartość takiego myślenia, jest faktem, że wielu z najbardziej
prześladowanych chrześcijan nie ma nic wspólnego z kolonializmem i
misjami. Na przykład, spotykający się z największym zagrożeniem
ludobójstwa – w tym syryjscy i iraccy Asyryjczycy oraz egipscy Koptowie –
byli chrześcijanami na wiele wieków przed tym, gdy pradziadowie
europejskich kolonizatorów stali się chrześcijanami, a co dopiero
misjonarzami.
