Niebo jest prawdziwe
Oryg.: Greg Laurie
6 października 2025 r.
A jednak Bóg uczynił wszystko pięknym na swój czas. Zasiał wieczność w ludzkim sercu, ale mimo to ludzie nie dostrzegają pełnego zakresu Bożego dzieła od początku do końca.
Księga Salomona 3:11
Burzyki popielate to ptaki morskie gniazdujące u wybrzeży Walii. Aby zbadać instynkt ptaków, naukowcy oznakowali i przetransportowali kilka burzyków w różne miejsca na świecie. Wypuścili ptaki, aby sprawdzić, czy uda im się wrócić na wybrzeże Walii w zaledwie dwanaście dni. Każdemu się to udało. Jeden ptak, wypuszczony w Bostonie, pokonywał dziennie dystans 400 kilometrów z miejsca, w którym nigdy wcześniej nie był, aby wrócić do domu.
Więc następnym razem, gdy ktoś nazwie cię ptasim móżdżkiem, potraktuj to jako komplement.
Bóg również obdarzył nas instynktem powrotu do domu. Nazwijmy to tęsknotą za Niebem. Tęsknimy za miejscem, w którym nigdy wcześniej nie byliśmy. Tak jesteśmy skonstruowani. Autor Księgi Koheleta powiedział, że Bóg „zasiał wieczność w sercu człowieka” (3:11). W kolejnych rozważaniach przyjrzymy się temu, co Biblia mówi o Niebie, latarni morskiej dla naszego instynktu powrotu do domu.
Niektórzy ludzie mają skłonność do mistycyzmu, mówiąc o życiu pozagrobowym. Opisują Niebo jako stan umysłu, a nie jako realne miejsce. Biblia natomiast opisuje Niebo jako miejsce realne. Jezus powiedział swoim uczniom: „W domu Ojca mego jest miejsca aż nadto. Gdyby tak nie było, czyżbym wam powiedział, że idę i przygotuję wam miejsce?” (J 14:2).
Autor Listu do Hebrajczyków opisał Niebo jako miasto. „Lecz oni szukali lepszego miejsca, ojczyzny w niebie. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto” (Hbr 11,16 NLT).
Jezus wskazał Niebo jako miejsce zamieszkania Boga, gdy rozpoczynał Modlitwę Pańską słowami: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie” (Ewangelia Mateusza 6:9 NLT).