Category Archives: Pozostałe

Świętowanie przyjścia Chrystusa,
oczekiwanie Jego powrotu

Greg Laurie
„Bo narodziło się nam dziecko, syn został nam dany. Na Jego barkach spocznie władza. I będą Go nazywać: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. Jego władza i pokój nie będą miały końca. Będzie rządził sprawiedliwie i uczciwie z tronu swego przodka Dawida na wieki. Namiętne oddanie Pana Zastępów Niebios sprawi, że to się stanie! ” (Iz 9:6–7).

Patrząc na dzisiejszy świat, staje się oczywiste, że część obietnicy z Księgi Izajasza 9:6–7 jeszcze się nie spełniła. Dziecię się narodziło. Syn został dany. Ale On jeszcze nie wziął władzy na swoje barki. Nie zaznaliśmy jeszcze pokoju, sprawiedliwości i sprawiedliwości. Dobrą nowiną jest to, że ten dzień nadchodzi. Chrystus powróci. Ustanowi swoje królestwo na tej ziemi. I będą to sprawiedliwe rządy samego Boga.

Zanim Jezus mógł wziąć władzę na swoje ramiona, musiał wziąć na siebie krzyż. Zanim mógł włożyć koronę chwały jako Król królów, musiał włożyć haniebną koronę cierniową i oddać swoje życie w ofierze za grzechy świata. Gdy przyszedł po raz pierwszy, gwiazda zaznaczyła Jego przybycie. Gdy przyjdzie następnym razem, niebiosa zwiną się jak zwój, gwiazdy spadną z nieba, a On sam rozświetli wszechświat.

W tym okresie świętujemy Wcielenie i to, co ono dla nas znaczy. Bóg zbliżył się do nas, abyśmy i my mogli zbliżyć się do Niego. Przyszedł, aby nadać naszemu życiu cel i sens, odpuścić nam grzechy i dać nam nadzieję na Niebo po śmierci.

Boże Narodzenie to nie blichtr, zakupy, ani nawet spędzanie czasu z rodziną. Boże Narodzenie to nie prezenty pod choinką. Boże Narodzenie to dar, który został złożony na choince – kiedy Chrystus umarł na drewnianym krzyżu za nasze grzechy i dał nam dar życia wiecznego.

Dał nam również nadzieję na Jego powrót. W Ewangelii Łukasza 21:25–28 Jezus powiedział: „I ukażą się dziwne znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach. A na ziemi narody będą w zamieszaniu, zagubione z powodu szumu morza i gwałtownych fal. Ludzie będą przerażeni tym, co zobaczą na ziemi, bo moce w niebie zostaną wstrząśnięte. Wtedy wszyscy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to wszystko zacznie dziać, stańcie i podnieście oczy, bo bliskie jest wasze zbawienie!” (NLT).

Świętując zatem Boże Narodzenie w tym roku, róbmy to z myślą o powrocie Pana. Pamiętajmy, że pewnego dnia nasza nadzieja się spełni, a nasza radość będzie pełna.

< 10.12.2025 | 12.12.2025 >

Godny czci
Greg Laurie 10 grudnia 2025 r.
„Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Jego Matką, Maryją, i oddali Mu pokłon. Potem otworzyli skrzynie ze skarbami i dali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę”.
(Mt 2:11).

Jednym z najlepszych sposobów przygotowania się do Bożego Narodzenia jest przygotowanie się do nabożeństwa. Przyjęcie ducha uwielbienia i chwały otwiera nasze serca na prawdziwą radość i sens Bożego Narodzenia. Uwielbienie jest centralnym punktem Bożego Narodzenia od czasu, gdy Trzej Królowie po raz pierwszy spotkali Dziecię, którego szukali.

Po długiej i żmudnej podróży mędrcy, którzy podążali za gwiazdami, spotkali Pana Jezusa Chrystusa, który je stworzył. Byli okultystami, a jednak Bóg dotarł do ich mrocznego świata z gwiazdą, aby doprowadzić ich do Stwórcy.

W Ewangelii Mateusza czytamy: „Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; i oddając Mu pokłon, otworzyli skrzynie ze skarbami i dali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę” (2,11). Ich reakcja była niemal instynktowna. Rozpoznali, że znajdują się w obecności bóstwa. Ich naturalną reakcją było ukorzenie się przed Bogiem, mimo że Bóg w tym przypadku był ludzkim dzieckiem. Uznali Jego majestat i wielkość, kłaniając się Mu i składając Mu ofiary.

Wszyscy czczą Boga w Boże Narodzenie. Nie ma wyjątków od tej reguły. Chrześcijanie czczą Boga. Ateiści czczą Boga. Sceptycy czczą Boga. Republikanie czczą Boga. Demokraci czczą Boga. Niezależni czczą Boga. Wszyscy czczą Boga w Boże Narodzenie, ale nie wszyscy czczą Boga w Boże Narodzenie. Niektórzy czczą dobra materialne, których nigdy im nie brakuje. Inni czczą swoje ciała. Jeszcze inni czczą swoje rodziny. Ale każdy czci coś lub kogoś.

Mędrcy oddali cześć Jezusowi. Co to znaczy czcić? Współczesne słowo „czcić” pochodzi od staroangielskiego słowa „worth-ship”. Czcimy Tego, który jest godny. Bóg, którego sami stworzyliśmy, nie jest godzien naszej czci, ale prawdziwy Bóg jest godzien naszej chwały.

W Piśmie Świętym często używa się dwóch słów do zdefiniowania uwielbienia. Jedno z nich oznacza „kłaniać się i oddawać hołd”, co oznacza szacunek i cześć. Drugie oznacza „pocałować”, co oznacza intymność i przyjaźń. Połączenie tych dwóch słów pozwala nam zrozumieć, czym jest uwielbienie. Czcić to kłaniać się i oddawać cześć, a także czule i intymnie przeżywać.

Tę pełną szacunku zażyłość dostrzegamy w fragmentach takich jak Księga Izajasza 25:1: „O PANIE, będę czcił i wychwalał Twoje imię, bo Ty jesteś moim Bogiem. Ty czynisz tak cudowne rzeczy! Zaplanowałeś je dawno temu, a teraz je spełniasz” (NLT).

< 09.12.2025 | 11.12.2025 >

Zobacz sam

Greg Laurie
„Król Herod był głęboko poruszony, gdy to usłyszał, podobnie jak wszyscy w Jerozolimie. Zwołał zebranie najwyższych kapłanów i nauczycieli prawa i zapytał: „Gdzie ma się narodzić Mesjasz?”„
(Mt 2:3–4)

Wyobraź sobie przez chwilę, że mieszkasz w Jerozolimie w I wieku. Słyszysz tajemniczych przybyszów ze Wschodu, którzy mówią o gwieździe, która prowadzi ich do „nowo narodzonego króla Żydów”. Ci mędrcy zwiastują nadejście długo oczekiwanego Mesjasza! Z proroctw wiesz, że Mesjasz ma narodzić się w Betlejem, oddalonym zaledwie o osiem kilometrów. Czy nie byłbyś skłonny wybrać się w krótką podróż, aby poznać ich historię? Czy nie chciałbyś wiedzieć, czy Zbawiciel już przybył?
Herod miał rację, oczekując od najwyższych kapłanów i nauczycieli prawa odpowiedzi na temat miejsca narodzenia Mesjasza. I choć właściwie zinterpretowali oni pisma Micheasza, powinni byli być bardziej zaangażowani w tę sprawę.

Ci mężczyźni byli teologami swoich czasów. Znali Pismo Święte od podszewki. Ich zadaniem było studiowanie jego słów i numerowanie liter i wersów, aby zapewnić staranne przepisywanie zwojów. Znali szczegóły Słowa Bożego tak dobrze, ale tak mało ich to obchodziło. Wiedzieli, gdzie narodzi się Mesjasz, ale nie zależało im na małym królu tak bardzo, jak na dorosłym władcy, który mógłby napełnić ich kieszenie złotem. Byli zbyt zajęci, by zawracać sobie głowę Jezusem.

Nieunikniony wynik

Greg Laurie
„Wtedy Herod wezwał na osobne spotkanie mędrców i dowiedział się od nich o czasie, o którym ukazała się gwiazda” (Mt 2:7).

Możemy przygotować nasze serca na Boże Narodzenie nie tylko czytając Słowo Boże, ale także rozważając je. Możemy świętować fakt, że przyjście Jezusa wypełniło proroctwa zapowiedziane wieki wcześniej. Możemy zaufać wiarygodności Jego obietnic. Możemy oczekiwać nadchodzącej chwały Królestwa Bożego.

Gdyby król Herod głębiej rozmyślał nad Słowem Bożym, jego historia miałaby zupełnie inne zakończenie. Zamiast tego, znany jest dziś jako człowiek, który próbował powstrzymać pierwsze Boże Narodzenie. Jego wysiłki zakończyły się spektakularną porażką i upadkiem. Z całym swoim bogactwem i władzą, popadł w całkowitą ruinę. Pisma historyczne donoszą, że w ostatnim roku życia jego ciało zostało zarażone chorobą.

Jak na ironię, Herod udawał czciciela Boga. Powiedział mędrcom: „Udajcie się do Betlejem i starajcie się znaleźc dziecko. A gdy je znajdziecie, wróćcie i powiedzcie mi, abym i ja mógł pójść i oddać mu pokłon!” (Mt 2,8). A jednak Herod był fałszywym czcicielem. Są tacy ludzie jak on dzisiaj. Mówią, że wierzą w Boga, ale żyją życiem, które przeczy nauczaniu Pisma Świętego.

Herod chciał być królem własnego życia, ale tak naprawdę był niewolnikiem. Skończył nie jako Król Żydów, lecz Król Głupców. Herod skończył na śmietniku historii, jak dyktatorzy przed nim i po nim, przypominając nam, że ci, którzy żyją niegodziwie, w końcu zbierają to, co zasiali. Adolf Hitler wszedł do swojego bunkra i zastrzelił się, gdy jego naród rozpadał się wokół niego. Saddam Husajn został znaleziony ukrywający się w dole i ostatecznie stracony przez własnych ludzi. Muammar Kaddafi został ścigany przez własnych ludzi, pobity i zastrzelony.

Szukaj a znajdziesz

Greg Laurie
„Jeśli będziesz mnie szukał całym sercem, znajdziesz mnie” (Jer 29:13)

Jeśli historia Bożego Narodzenia – znana opowieść z Ewangelii Mateusza 2 i Łukasza 2 – jest ci tak dobrze znana, że ​​praktycznie możesz ją wyrecytować z pamięci, spróbuj spojrzeć na nią z innej perspektywy. Spróbuj pomyśleć o niej jak o udanym zakończeniu długich poszukiwań.

Przybycie mędrców do Jerozolimy prawdopodobnie wywołało spore poruszenie. Byli to dziwni ludzie z dziwnym pytaniem o Króla Żydowskiego. Choć mądrzy, byli też nieco naiwni, jeśli chodzi o politykę. Nie zdawali sobie sprawy, że prowokują wyjątkowo wybuchowego człowieka. W rzeczywistości mówili królowi Herodowi: „Szukamy Króla Żydowskiego – a ty najwyraźniej nim nie jesteś”.

Dlatego w Ewangelii Mateusza 2:3 czytamy: „Król Herod bardzo się przeraził, gdy to usłyszał, podobnie jak wszyscy w Jerozolimie” (NLT). Słowo „przeraził” użyte w tym miejscu można przetłumaczyć jako „gwałtownie trząść” – jak pralka w fazie wirowania. To był Herod. A kiedy Herod był wzburzony, wszyscy byli wzburzeni. Kiedy wpadał w szał, wszyscy bali się tego, co będzie dalej.