Category Archives: Pozostałe

Codzienne rozważania_06.10.2025 Greg Laurie

Niebo jest prawdziwe

Oryg.: Greg Laurie
6 października 2025 r.
A jednak Bóg uczynił wszystko pięknym na swój czas. Zasiał wieczność w ludzkim sercu, ale mimo to ludzie nie dostrzegają pełnego zakresu Bożego dzieła od początku do końca.
Księga Salomona 3:11

Burzyki popielate to ptaki morskie gniazdujące u wybrzeży Walii. Aby zbadać instynkt ptaków, naukowcy oznakowali i przetransportowali kilka burzyków w różne miejsca na świecie. Wypuścili ptaki, aby sprawdzić, czy uda im się wrócić na wybrzeże Walii w zaledwie dwanaście dni. Każdemu się to udało. Jeden ptak, wypuszczony w Bostonie, pokonywał dziennie dystans 400 kilometrów z miejsca, w którym nigdy wcześniej nie był, aby wrócić do domu.
Więc następnym razem, gdy ktoś nazwie cię ptasim móżdżkiem, potraktuj to jako komplement.

Bóg również obdarzył nas instynktem powrotu do domu. Nazwijmy to tęsknotą za Niebem. Tęsknimy za miejscem, w którym nigdy wcześniej nie byliśmy. Tak jesteśmy skonstruowani. Autor Księgi Koheleta powiedział, że Bóg „zasiał wieczność w sercu człowieka” (3:11). W kolejnych rozważaniach przyjrzymy się temu, co Biblia mówi o Niebie, latarni morskiej dla naszego instynktu powrotu do domu.

Niektórzy ludzie mają skłonność do mistycyzmu, mówiąc o życiu pozagrobowym. Opisują Niebo jako stan umysłu, a nie jako realne miejsce. Biblia natomiast opisuje Niebo jako miejsce realne. Jezus powiedział swoim uczniom: „W domu Ojca mego jest miejsca aż nadto. Gdyby tak nie było, czyżbym wam powiedział, że idę i przygotuję wam miejsce?” (J 14:2).
Autor Listu do Hebrajczyków opisał Niebo jako miasto. „Lecz oni szukali lepszego miejsca, ojczyzny w niebie. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto” (Hbr 11,16 NLT).
Jezus wskazał Niebo jako miejsce zamieszkania Boga, gdy rozpoczynał Modlitwę Pańską słowami: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie” (Ewangelia Mateusza 6:9 NLT).

Continue reading

Wizerunki rzeźbione w kulcie?

dr Eli Lizorkin-Eyzenberg
Oryg.: TUTAJ

Jeden tekst, wiele wizji: walka o boskie obrazy.
Od wieków utrzymuje się głęboki podział teologiczny między katolikami, prawosławnymi i protestantami w kwestii wykorzystania sztuki sakralnej (rzeźb) w kulcie. Ten spór koncentruje się na wykorzystaniu rzeźb, ikon i innych wizualnych przedstawień boskości, a zwłaszcza Jedynego Prawdziwego Boga. Protestanccy chrześcijanie, zakorzenieni w swojej interpretacji tekstów biblijnych, często postrzegają takie przedstawienia jako naruszenie Dziesięciu Przykazań, a konkretnie zakazu tworzenia i oddawania czci wizerunkom (Wj 20, 4-5). Argumentują, że sztuka sakralna grozi bałwochwalstwem, odwracając nabożeństwo od Boga ku przedmiotom materialnym. Z kolei katolicy i prawosławni bronią używania ikon i rzeźb, twierdząc, że służą one jako pomoce w kulcie, a nie same w sobie jako przedmioty kultu, wzmacniając głębszą więź z boskością. Ten rozdźwięk teologiczny odzwierciedla szersze różnice w tradycji, interpretacji Pisma Świętego i roli kultury wizualnej w praktyce duchowej, kształtując odmienne praktyki kultu w różnych wyznaniach chrześcijańskich.

Czym jest wizerunek ryty? Obraz ryty to ręcznie wykonany wizerunek, często rzeźbiony lub rzeźbiony, który ucieleśnia duchowe, kulturowe lub artystyczne znaczenie. Te dzieła, zazwyczaj wykonane z drewna, kamienia lub metalu, służą jako znaczące symbole oddania, inspiracji lub szacunku w różnych tradycjach. Nie są jedynie przedmiotami, lecz odzwierciedlają kunszt i kreatywność rzemieślników, ukazując piękno i głębszą prawdę. Wizerunki ryte mogą inspirować do refleksji, sprzyjać więzi ze wspólnymi wartościami i upiększać święte miejsca swoimi misternymi wzorami.

Ale jak to możliwe, że czytając ten sam tekst, można się tak ostro różnić? Niniejszy esej pokrótce przyjrzy się różnym interpretacjom Dziesięciu Przykazań, aby rozpocząć odpowiedź na to pytanie.

Continue reading

Mroczna historia blokerów hormonalnych i dojrzewania


Te leki są wciąż i wciąż wciskane bezbronnym pacjentom ze względu na ogromne zyski.

Mroczna historia blokerów hormonalnych i dojrzewania

Tłum.: Google

. . .
• W tym artykule ujawniona zostanie ukryta prawda o blokerach hormonów, zapomnianych pokoleniach, którym zrujnowały one życie, a także obszerna dokumentacja pokazująca, jak niebezpieczne są te „bezpieczne i skuteczne” leki.

Elementy szamanizmu w pentekostalnej ekstazie mistycznej — przypadek Todda Bentleya

Bardzo interesująca analiza zjawiska. Link do całości i pierwszy akapit artykułu:

Andrzej Migda
Przebudzenie w Lakeland, które zaczęło się 2 kwietnia 2008 r. było wydarze­niem szeroko komentowanym w kręgach pentekostalnych. Todd Bentley -kanadyjski ewangelista przyjechał na czterodniową konferencję chrześcijań­ską do Ignited Church’ w Lakeland na Florydzie. Organizatorzy konferencji zaplanowanej na kilka dni byli zaskoczeni faktem codziennego wzrostu licz­by uczestników. Początkowo konferencja odbywała się w sali mieszczącej 700 osób. Potem została przeniesiona do kilkutysięcznej, a wkrótce spotkania odbywały się w sali mieszczącej dziesięciotysięczne audytorium oraz na sta­dionie. Codziennie odbywały się dwa spotkania przeważnie prowadzone przez Todda Bentleya. Olbrzymią popularność przebudzenie zdobyło dzięki trans­misji nabożeństw przez Internet oraz za pośrednictwem kanału telewizyjne­go GOD.TV. W trakcie emitowanych programów przekazywane były relacje zawierające świadectwa wiernych o mających się dokonać uzdrowieniach z poważnych, często nieuleczalnych chorób. Relacjonowano też świadectwa nadsyłane przez osoby, które ich zdaniem były uzdrawiane, siedząc przed telewizorem lub oglądając spotkania przez Internet. Według danych poda­wanych przez właścicieli serwisu GOD.TV dział relacjonujący wydarzenia na Florydzie odwiedzany był przez około 300 mln użytkowników. Pastorzy z całego świata organizowali wyjazdy do Lakeland celem naocznego spraw­dzenia dochodzących przez media wieści. W związku z tym fenomeny obser­wowane w trakcie nabożeństw na Florydzie szybko zaczęły przenosić się do innych miast i krajów. W Europie były to m.in. Ukraina, Szkocja i Irlandia.

. . .



Świadectwo Barb i Johna Fenn – część 6

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ta część będzie nieco dłuższa niż zwykle, ale mam nadzieję, że okaże się pomocna. Podczas naszego pobytu w małym miasteczku leżącym na preriach Kolorado, Pan wielokrotnie do nas przychodził i uczył wielu rzeczy. Część z nich została opisana w książce Pursuing the Seasons of God.

Styczeń, gdy nasze wynagrodzenie wyniosło tylko 15 dolarów
Barb umiejętnie wykorzystywała każdą odrobinę jedzenia w domu, tworząc takie potrawy, że chłopcy nigdy nie zorientowali się, jak pusta była nasza spiżarnia. Jednak pewnego dnia, o godzinie 16:00, zwróciła się do mnie z wyraźną frustracją: „Jest godzina czwarta, a za pół godziny muszę zacząć przygotowywać kolację, a w domu nie mamy nic – absolutnie nic do jedzenia. Co zamierzasz z tym zrobić?”
Odpowiedziałem jej spokojnie, że sprawdziłem swoje serce i wiedziałem, iż znajdujemy się w samym centrum woli Pana. Jezus powiedział w Mt 6, aby nie martwić się o to, co będziemy jeść czy w co się ubrać, bo Ojciec o to się troszczy – a więc On to wszystko nam zapewni. Barb szybko odzyskała swój pokój i na tym się skończyło. Dziesięć minut później, o 16:10, pod nasz dom podjechała ciężarówka pewnych ludzi z naszego kościoła, którzy prowadzili mleczarnię. Powiedzieli, że poczuli wewnętrzne przynaglenie, by kupić nam jedzenie i podarować mleko. Ich samochód był wypełniony żywnością po brzegi. W ciągu 10 minut przeszliśmy od pustych półek i lodówki do całkowitego zaopatrzenia, włączając w to 5 galonów świeżego mleka. Dzięki temu o 16:30 Barb mogła rozpocząć przygotowania do kolacji– wszystko zgodnie z planem.

Kilka miesięcy później zauważyła na tylnym, zabudowanym ganku naszego wynajmowanego domu małe miejsce, które miało szerokość idealną na małą zamrażarkę (71 cm). Jej motywacją było to, by już nigdy więcej nie zabrakło nam jedzenia i uznała to za potrzebę, a nie tylko pragnienie.

Continue reading

Jak naprawdę miał na imię Jezus?


Poznaj hebrajskie i greckie tłumaczenia imienia, które jest ponad wszystkimi imionami

Tłum.: Google
Jako teolog i językoznawca podejmuję się zbadania twierdzenia, że ​​hebrajskie imię Jezusa powinno być tłumaczone jako „Jaszua”, twierdzenia, które nie znajduje uzasadnienia w starożytnych źródłach hebrajskich ani aramejskich. Niniejsza analiza, oparta na perspektywach językowych, historycznych i teologicznych, wyjaśnia pochodzenie i znaczenie imienia Jezusa, potwierdzając, że „Jeszua” (ישׁוּע) lub „Jehoszua” (יהושׁוע) są autentycznymi formami hebrajskimi, jednocześnie odnosząc się do spekulatywnego charakteru imienia „Jaszua”. Aby wyjaśnić formę i znaczenie imienia dyskusja integruje dowody tekstowe, analizę etymologiczną oraz kontekst kulturowo-językowy okresu Drugiej Świątyni.

W judeo-greckim Nowym Testamencie imię Jezus jest konsekwentnie zapisywane jako Ἰησοῦς (Iēsous). Ta grecka transliteracja odpowiada hebrajskiemu imieniu Jeszua (ישׁוּע) lub jego dłuższej formie, Jehoszua (יהושׁוע), które były powszechne wśród Żydów w okresie Drugiej Świątyni (ok. 516 p.n.e. – 70 n.e.). Imię Jeszua pojawia się w Biblii hebrajskiej prawie trzydzieści razy, odnosząc się do różnych osób (np. Ezd 3:2; Neh 3:19; 1 Kronik 24:11). Podobnie, imię Jehoszua, najbardziej kojarzone z Jozuem, następcą Mojżesza, jest dobrze udokumentowane w tekstach biblijnych (np. Lb 13:16). Imiona te, zakorzenione w hebrajskiej tradycji językowej, stanowią podstawę do zrozumienia imienia Jezus.

Etymologicznie, imię Jehoszua (יהושׁוע) to imię złożone, wywodzące się z dwóch hebrajskich rdzeni: elementu teoforycznego יהו (Jahu), skróconej formy imienia Bożego JHWH (Tetragramu), oraz czasownika ישע (jasza), oznaczającego „zbawić” lub „wyzwolić”. Zatem imię Jehoszua można przetłumaczyć jako „JHWH zbawia” lub „Pan jest zbawieniem”. Jeszua (ישׁוּע), skrócona forma imienia Jehoszua po niewoli babilońskiej, upraszcza wymowę, zachowując jednocześnie podstawowe znaczenie. Krótsza forma prawdopodobnie powstała w wyniku zmian fonetycznych w późnym hebrajskim i aramejskim, gdzie początkowe jod-he (יה) imienia Jehoszua zostało skrócone, dając imię Jeszua. W tym kontekście imię Jeszua można interpretować jako „On [Pan] zbawia” lub po prostu „zbawienie”, w zależności od niuansów składniowych.

Continue reading

PEARL HARBOR KOŚCIOŁA!

James Kehrli

W grudniu 1984 roku, około tydzień po tym, jak kupiłem starego sedana Cadillaca z 1940 roku, jechałem samochodem, rozmyślając o minionych czasach, szczególnie o okresie przed II wojną światową i w jej trakcie. Nagle usłyszałem, jak Pan mówi do mnie bardzo cicho: „Jest rok 1940 i Pearl Harbor zbliża się dla Kościoła”. Pomyślałem o zdradzie, wojnie, śmierci i przebudzeniu! Modliłem się do Pana o to, a On zaczął ujawniać mi więcej na temat Pearl Harbor. Przypomniał mi scenę z filmu „Tora! Tora! Tora!”, w której jeden z japońskich dowódców wojskowych po ataku na Pearl Harbor powiedział: „Obawiam się, że wszystko, co zrobiliśmy, to przebudzenie śpiącego giganta i napełnienie go straszliwą determinacją”. Pomyślałem o Kościele, który w końcu przebudził się do swojej prawdziwej sytuacji. Pomyślałem o strasznej cenie, jaką nasz kraj zapłacił w latach 40. XX wieku, aby przebudzić się do rzeczywistości światowej sytuacji politycznej. Ceną tą było życie ludzkie, cierpienie i zniszczenie. Ale przebudziliśmy się. Myślałem o 8 grudnia 1941 roku, kiedy wypowiedzieliśmy wojnę państwom Osi. Przedtem wysyłaliśmy broń, zaopatrzenie i pieniądze naszym sojusznikom, ale nie wysyłaliśmy ludzi, aby pomagali w walce. Patrzyliśmy, jak Chiny, wyspy Pacyfiku, Francja i większość Europy padają ofiarą Niemiec, Włoch i Japonii, ale nie dotyczyło to nas osobiście, więc nie weszliśmy do wojny. Potrzebne było katastrofalne wydarzenie, aby nas obudzić.
Modliłem się i rozmyślałem nad tym, co usłyszałem, aż do maja 1985 roku, kiedy to ponownie usłyszałem głos Boga podczas nabożeństwa chrzcielnego w naszym kościele. Osobą, która miała zostać ochrzczona, była starsza pani, która była bardzo zaniepokojona, a nawet nieco przestraszona całkowitym zanurzeniem. Jednak po pięćdziesięciu latach nieposłuszeństwa i buntu wobec Boga pragnęła zostać ochrzczona po raz pierwszy. Tuż przed tym, jak miałem wejść z nią do wody, moja żona otrzymała przesłanie w językach.

Pan dał mi interpretację poprzez następującą wizję. Wizja ta opisuje przyszły czas wielkich trudności i wielkich błogosławieństw dla Ciała Chrystusa.

Pokazał mi głęboki port z błękitno-zieloną wodą, która była czysta i spokojna. W wodzie znajdowała się osoba. Osoba ta nie pływała ani nie stała, tylko unosiła się w pozycji pionowej. Była nieruchoma, jak żaglowiec przechylający się na bezwietrznym morzu. Wiele japońskich samolotów Zero przyleciało ze wschodu i zaczęło bombardować i ostrzeliwać ciało w wodzie, które zaczęło powoli tonąć. W końcu ciało znalazło się całkowicie pod wodą. Gdy tonęło, widziałem, że na tym Ciele było wiele małych osób. Gdy Ciało zanurzało się głębiej w wodzie, wiele z tych małych osób zeskakiwało z niego tuż przed wejściem do
wody. Tysiące osób zeskakiwało i odpływało od tego powoli, ale systematycznie tonącego Ciała. Niektóre z tych osób wskoczyły na łóżka, które Pan wyjaśnił mi, że były łóżkami cudzołóstwa, i odpłynęły w lewo. Inni skakali na butelki whisky i odpływali; jeszcze inni skakali na książki, a jeszcze inni odpływali o własnych siłach. Wszyscy ludzie płynęli, pływali lub wiosłowali w tym samym kierunku. Spojrzałem w tym kierunku, który był po mojej lewej stronie, i zobaczyłem niezwykle piękną, gigantyczną kobietę o skórze i ubraniu w głębokim czerwono-fioletowym odcieniu, stojącą solidnie na dnie portu. Wyciągnęła
ramiona w kierunku tonącego Ciała i zwróciła na siebie uwagę wielu osób, gdy bardzo słodko, uwodzicielsko i szczerze zawołała: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście zmęczeni i obciążeni,
a dam wam TO, CZEGO CHCECIE!”.

Continue reading