Category Archives: Pozostałe

Codzienne rozważania_07.02.2013

Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie” (Mt. 11:30). 

Drodzy przyjaciele! Jeśli jakakolwiek prawda ma taki skutek działania, że zwraca ku sobie, że stajesz się introspektywny, zajęty sobą w duchowym sensie to taka prawda została źle zrozumiana. Można przyjąć na siebie najbardziej duchową pozycję, lecz całkowicie źle to rozumieć. Przygnębienie nigdy nie było celem tego wspaniałego dzieła, które Chrystus dokonał na Krzyżu. Oczywiście, to nie podlega dyskusji, a jednak istnieją tłumy, które po tym jak zaufały Panu, chodzą przygnębione, są przytłumione z powodu kwestii grzechu w ich życiu, a obawiam się, że ich ilość wzrasta. Zawsze zachowuj bardzo wyraźną i szeroką linię podziału między pełniejszym objawieniem, głębszą prawdą (jakkolwiek ją nazwiemy; wszystko to, co prowadzi do pełnego pojęcia istoty rzeczy ), a właśnie tą sprawą obserwacji samego siebie.

Wygląda na to, że niektórym wydaje się, że aby być bardziej duchowym, trzeba być bardziej gwałtownym,  związanym i przejętym całą to sprawą duchowego życia i, tak naprawdę, ci są ludźmi najbardziej nie do zniesienia, ponieważ radość opuściła ich. Jestem co do tego całkowicie przekonany, że przez objawienie Ducha Świętego nie przyjdzie do ciebie nic, bez względu na to jak głębokiego, jak wielkiego, jak wspaniałego, co sprawi, że będziesz nieszczęśliwy. Objawienie Jezusa Chrystusa przez Ducha Świętego – a nie ma innego objawienia – nigdy nie wywoła przygnębienia/nieszczęścia duszy. Dzieje się coś nie tak, jeśli chrześcijanin jest przygnębiony, a jest tak albo z powodu niezrozumienia tej jednej wielkiej, absolutnej rzeczywistości, że zwycięstwo należy do Boga i że to On zwyciężył w Chrystusie, całkowicie i zupełnie, a my nie jesteśmy powołani do udziały w tej bitwie, bądź dlatego, że ta prawda, która pojawiła się później, została źle zrozumiana i stała się czymś, co jest bolesnym ciężarem.

Pan Jezus powiedział: „Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie” (Mat. 11:30).


T. Austin-Sparks from: The Battle Which is Not Yours

______________________________________________________________________________

6 lutego | 8 lutego 

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

сайт

Codzienne rozważania_06.02.2013

Nie poznali Jego ani głosu proroków czytanych w każdy sabat” (Dz. 13:27 ASV).

Będziemy przypominać czytelnikom, że to przesłanie zbudowane jest na zasadzie, która strzeże tak wiele z Biblii, a chodzi o to, że głębszy od słów Słowa jest ten głos: że można było i nadal można słyszeć słowo i nie słyszeć głosu. Słowa są stwierdzeniami; głos nadaje znaczenie. Dowiedliśmy już, że jest tak w przypadku takich stwierdzeń jak z Iz. 6:9: „Słuchajcie uważnie, lecz nie rozumiejcie, patrzcie uważnie, lecz nie rozpoznawajcie„. Taki też stan ludzi jest podstawą do naszego cytatu z Dz. 13:27.

Jest coś pozytywnie zdumiewającego i oszałamiającego, co nawet chrześcijanie – i chrześcijańscy przywódcy – potrafią zdziałać i mówić z powodu tego głuchego na Ducha ucha. Potrafią podejmować i przekazywać najbardziej szkodliwe pogłoski, które są czystym kłamstwem i czynić niewypowiedziane szkody innym jak i sprawom Pana, ponieważ nie chodzą na tyle w Duchu, aby usłyszeć jak mówi do nich: „To nie jest prawda”. Czy innym jest włączyć wiarę w Ducha Świętego jako dogmat chrześcijańskiej doktryny, a zupełnie czym innym jest wiedzieć, kiedy „Duch prawdy” świadczy ich sercu prawdzie czy kłamstwie. Znaczący jest fakt, że zarówno Resztka jak i Zwycięzcy cechują się tym, że „słyszą ten głos”. Jezus ustanowił sprawą Życia i śmierci „słyszenie głosu (nie po prostu słów) Syna Człowieczego”.

„W każdy sabat” słyszeli słowa, lecz nie słyszeli głosu. Módlmy się o ucho Samuela:

O, daj mi ucho Samuela, otwarte ucho, O, Panie! Żywe i prędkie do słyszenia każdego Twojego szeptu!„.

T. Austin-Sparks from: The Voices of the Prophets – Chapter 10

______________________________________________________________________________

5 lutego | 7 lutego 

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.услуги поисковых систем

Codzienne rozważania_05.02.2013

A wszystko działa ku dobru tych, którzy zostali powołanie zgodnie z Jego celem” (Rzm. 8:28 ESV)

Z tej wiedzy o celu z jakim było związane Jego życie nasz Pan Jezus czerpał dużo sił. Niewątpliwie również my powinniśmy otrzymywać wzmocnienie z poczucia celu, z tej świadomości boskiego powołania, które do nas należy.To właśnie dlatego przeciwnik zawsze stara się zniechęcić nas. Stara się podnosić kwestie i wątpliwości w naszym sercu co do osiągnięcia tego celu, mówiąc nam, że nasza praca jest daremna. Jeśli uda mu się okraść nas z sensu celu naszego życia, doprowadzić do zwątpienia co do naszego świadectwa,  pracy czy wartości cierpienia, przez które przechodzimy, tracimy nasze siły a przeciwnik jest górą.

Jezus Chrystus był utrzymywany w Bożej sile przez cała drogę, ponieważ On dominował nad sensem Swojej misji, ponieważ On trzymał się zdecydowanie Swego celu. Jeśli będziemy mocno trzymać się celu naszego życia, jeśli będziemy mieli na widoku nasze niebiańskie powołanie, to również będziemy utrzymywani w sile. Lecz jeśli tylko spróbujemy spełniać jakieś własne ambicje, jeśli będziemy wprowadzać nasze własne programy, jeśli będziemy utrzymywać pewien ruch to nie będziemy mieli dostępu do żadnych boskich źródeł. Wiedza o tym, w jakim Bożym celu zostaliśmy powołani jest bardzo ważna, aby trwać w mocy. Nasza służba zawsze musi być wynikiem Bożego celu. Ogromną wagę ma dla nas uświadomienie sobie, tego, że jesteśmy w miejscu Bożego planu. Musimy wyrzec się siebie. W Bożym celu nie ma miejsca na osobiste korzyści. Chodzi o „tych, którzy umiłowali Boga„, tych, których serce jest pochłonięte Bogiem i wypełnianiem Jego celu; „wszystko działa ku dobru tych, którzy zostali powołani zgodnie z Jego celem„. Jest to precyzyjne stwierdzenie, pokazujące, że wierzący są powoływani do Boskiego celu. My sami powinniśmy równie zdecydowanie jak nasz Pan Jezus wiedzieć. że jesteśmy w Bożym celu.

T. Austin-Sparks from: Christ Our All – Chapter 10

______________________________________________________________________________

4 lutego| 6 lutego 

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

сайта

Izrael Boży_2

Izrael Boży

T. Austin-Sparks

 

 

 

 

Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo, … Za mękę swojej duszy ujrzy… ” (Iz 53:10,11).

Albowiem nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem; i nie wszyscy są dziećmi, dlatego że są potomstwem Abrahamowym, lecz jest tak: Od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje. To znaczy, że nie dzieci cielesne są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy liczą się za potomstwo” (Rz 9:6-8).

Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom – jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus” (Gal 3:16).

A pokój i miłosierdzie nad tymi wszystkimi, którzy tej zasady trzymać się będą, i nad Izraelem Bożym” (Ga 6:16).

Na potrzeby naszych obecnych rozważań można by było dodać wiele innych fragmentów podobnego rodzaju, lecz te wystarczą, aby zrobić na nas wrażenie. Oczywiście, nie zrobią one wrażenia na NAS w taki sposób, jak zaskakiwał słuchających pierwszego czytania. Bez bardzo wyraźnego oświecenie Ducha Świętego nie jesteśmy w stanie rozpoznać i docenić ogromnych implikacji i głębokiego znaczenia słów Pawła. Nie, jeszcze nawet nie pojęliśmy wszystkiego, co Paweł widział ze znaczenia, jakie ma Chrystus, z tego, co przyszło z Chrystusem, z tego co się stało, gdy Chrystus przyszedł, z tego, co okazało się z przyjściem Chrystusa. Oby Duch Boży pokazał nam niektóre z tych wspaniałych implikacji, nawet teraz.

Właśnie to objawienie, które Paweł otrzymał i zrozumienie znaczenia Chrystusa spowodowało wszystkie problemy. Jeśli kiedykolwiek był człowiek, który wpadł w problemy, wokół którego gromadziły się i kipiały problemy, dokądkolwiek się udał, który wywoływał problemy to był nim Paweł. Kiedy jednak zapytasz o przyczynę tego wszystkiego, okazuje się, że jest to właśnie to czym się teraz zajmujemy. Jest to coś, co w zasadzie zawsze będzie wywoływać furię, a jej znaczenie ma swoje źródło w znacznie większej inteligencji niż ludzka.

Oczywiście, Paweł uznawał, że istnieje coś takiego jak naród żydowski, żydowski kraj. Brzmi to zbyt trywialnie i niewątpliwie. Z machnięciem ręką, i zaznacz to sobie, znaczącym machnięciem ręką, pewnego rodzaju obiektywnym machnięciem, powiedział: „Oto Izrael według ciała”. Podczas, gdy jest to coś, na co należy zwrócić uwagę, jest to, mimo wszystko, obiektywne: „Oto Izrael według ciała”. Rozpoznaje, że historia tego narodu naznaczona jest specjalną relacją z suwerennymi drogami Boga. Faktycznie, Paweł był dumny i bardzo zadowolony z tego, że narodził się w tym narodzie. Żywił bardzo głęboką miłość do swego narodu i tęsknotę, gdy powiedział, że mogą być zbawieni: „Bracia, pragnienie mego serca i modlitwa zanoszona do Boga zmierzają ku zbawieniu Izraela” (Rz 10:1). Zwróć uwagę na to jak obiektywna jest jego postawa. Nie mówi: „abyśMY mogli być zbawieni” (ku naszemu zbawieniu – przyp.tłum.). Nie tak, ponieważ jest to cecha całej tej sprawy.

Continue reading

Izrael Boży_3 – Fundament wiary

Izrael Boży

T. Austin-Sparks

 

 

 

 

Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo (nasienie). . . za mękę swojej duszy ujrzy światło i ….nasyci się” (Iz 53:10,11).

Ale nie jest tak, jakoby miało zawieść Słowo Boże. Albowiem nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem; i nie wszyscy są dziećmi, dlatego że są potomstwem Abrahamowym, lecz jest tak: Od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje. To znaczy, że nie dzieci cielesne są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy liczą się za potomstwo” (Rz 9:6-8).

Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama” (Ga 3:7).

W naszych dalszych rozważaniach sprawy „jego potomstwa”, „cierpienia jego duszy”, w naszym poszukiwaniu świeżego zrozumienia tego za czym stoi serce Pana – boskim i duchowym potomstwem (nasieniem) zrodzonym z Jego cierpienia – zwrócimy się do następnego fragmentu Pisma: „Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama”. Jest jedna nadrzędna cecha charakterystyczna dla tego boskiego potomstwa, a jest nią wiara. Czy nam się to podoba, czy nie, chrześcijaństwo spoczywa na jednym słowie, a jest nim WIARA. Początek, trwanie i wypełnienie chrześcijańskiego życia spoczywa na tym jednym: na wierze. Odnosi się do zbawienia – początkowo; odnosi się to do całego wzrostu i strzeże go; w sferze duchowej odnosi się do służby, do modlitwy, do doskonalenia wierzącego i do ostatecznego zwycięstwa.

Nie ma takiej fazy, takiego aspektu, takiego stopnia chrześcijańskiego życia, które nie byłoby z nią związane . Od samego początku aż do końca, zawsze i we wszystkim, jest to sprawa wiary i to właśnie tutaj znajdujemy najsłabszy punkt ludzkiej natury. Nie ma co do tego żadnych wątpliwości. Wcześniej czy później odkryjemy, że jest to nasz najsłabszy punkt. Kiedyś patrzyłem na niektórych ludzi, którzy wydawali się posiadać naturalną wiarę, którzy, wydawało się, nie mieli żadnych problemów z uwierzeniem w Boga, że było dla niech całkowicie naturalne wierzyć w Boga, że nie mieli z tym żadnego problemu. I oto byłem też ja, urodzony z niewierzącym sercem i niewiernym umysłem, a wyglądało na to, że oni takich trudności nie mieli. Jednak pożyłem parę lat, obserwowałem ich i zobaczyłem, że dochodzili do takiego czasu i miejsca, w których najtrudniejszą rzeczą było dla nich wierzyć Bogu. Wcześniej czy później odkrywamy, że jest to nasz najsłabszy punkt.

Continue reading

Codzienne rozważania_02.02.2013

Dla was, którzy wierzycie, jest On rzeczą cenną” (1Ptr. 2:7).

Jeśli ty czy ja twierdzimy, że mamy więcej światła, więcej objawienia -Boże uchowaj, abyśmy takie twierdzenia czynili!- jeśli powinniśmy tak myśleć o sobie, to dowodem i oceną jest to, czy ludzie widzą więcej Chrystusa w nas niż w innych? Ponieważ Bóg nigdy nie wychodzi poza Swego Syna. On nigdy nie idzie do teorii czy nauczań, bądź doktryn, czy jeszcze innych rzeczy, które my nazywamy objawieniem. Jedynym Jego kompasem jest manifestujący się żywy Syn… Prośmy Pana, aby dał nam żarliwą pasję do wyrażania sobą Pana Jezusa bardziej niż czegokolwiek innego. Nie o to, abyśmy głosili wielkie prawdy, nie, abyśmy byli nauczycielami, kaznodziejami czy czymkolwiek innym w tym rodzaju, lecz abyśmy wyrażali sobą Pana Jezusa, aby wprost z Niego, z samej Jego obecności, w Jego własnej mierze, z Jego własnej natury, wypływały nasze sposobności do głoszenia, o ile w ogóle mamy głosić; nie dlatego, że możemy mówić, lecz dlatego, że wiadomo jest, że mamy coś do powiedzenia od Pana.

Nie pozwalajmy sobie zbyt dużo przebywać na wyższych piętrach domu Bożego. Dom Boży jest jeden i ma piwnicę, ma kuchnię. Nie chcemy zawsze mieszkać na samym szczycie, tacy niebiańscy, duchowi, abstrakcyjni, tak wysoko w prawdzie, że nie uczestniczymy w praktyce kuchni. Co byś powiedział, gdybyś poszedł do jakiegoś domu, gdzie zaprowadzony by cię na górę, pokazano bardzo wspaniałe, cudownie urządzone górne piętra, po czym jakoś udałoby ci się dotrzeć na dół do kuchni i odkryłbyś tam ten duchowy „kuchenny” aspekt jako najbardziej wstrętny i brudny bałagan, szczególnie na tle całej konsekwencji, którą widziałeś na górze? Powiedziałbyś: „Coś jest tutaj nie tak, to jakoś nie pasuje”. Jest coś takiego jak kuchenny aspekt twojego duchowego życia, a są to te wszystkie praktyczne, codzienne, nudne czynności, w których również musi być dostrzegane piękno Pana, w takim samym stopniu jak na górze w okręgach niebieskich w Chrystusie. Nie pozwalajmy sobie tylko na mieszkanie na górze. Musimy mieszkać również tutaj, na dole. Tego właśnie dokonuje Słowo Boże. To właśnie Paweł zrobił w Liście do Efezjan. Napisał połowę o sprawach niebieskich, a następnie bez rozbijania na rozdziały, przeszedł wprost do: „abyście postępowali jak przystoi na powołanie wasze” i dalej, mężowie, żony, dzieci, rodzice, panowie, panie, sługi. To jest właśnie zejście na dół, do kuchni, przynoszące chwałę niebios w tobie. Jest to bardzo ważna strona rzeczy. Wielkie wartości muszą zostać znalezione tutaj, na dole; „Jak w niebie, tak i na ziemi”.

T. Austin-Sparks from: Features Of Zion – Chapter 4

_______________________________________________________________________________

1 lutego |3 lutego 

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.


topod.in

Pełnia życia w Chrystusie Jezusie_2

T. Austin – Spraks

Rozdział 2 Młody chrześcijański giermek – życie wielbiące Boga

I wywyższali Boga we mnie” – Gal. 1:24.

Musimy poddawać się bez żadnych zastrzeżeń Bogu, szukać pełni zamieszkania Ducha, rzeźbić historię życia,miłości i owocności, wcale nie ze względu na początkową czy końcową radość, pokój, wpływ czy władzę, nie ze względu na spełnienie naszych najlepszych i najgłębszych przekonań, również nie ze względu na dobro innych ludzi, lecz od samego początku do końca tylko po to, aby On został uwielbiony.

Motywacje do służby

W pewnej misyjnej klasie poproszono kiedyś studentów, aby spisali, dlaczego chcą wybrać na zagraniczne pola misyjne. Niektórzy podawali, że to ich osobiste przeżycie zbawienia motywuje ich do przyprowadzania innych do tego samego. Inni wykazywali posłuszeństwo przykazaniu Chrystusa i przekonanie, że jest to Jego wolą, że świat powinien być zewangelizowany. Lecz choć te wszystkie i wiele innych przyczyn mogą być bardzo chwalebne i prawdziwe, nie może być wątpliwości co do tego, że najwyższy cel zostaje osiągnięty przez tych, którzy powiedzieli, że po prostu chcą ”Aby On mógł zobaczyć owoc Swego cierpienia i być zaspokojony”. Za chrześcijańskim życiem i służbą stoi wiele różnych motywacji, jak na przykład silne przekonanie, wysokie ideały, zainteresowanie; podziw, obowiązek, lecz osiągamy najwyższy punkt chrześcijańskiego charakteru wtedy, gdy wszystkie te elementy zatracają się w transcendentnym i pochłaniającym wszystko pragnieniu, aby we wszystkim i przez wszystko uwielbione było imię naszego Pana.

Taki był naczelny cel Pawła. Każdy, kto naprawdę żyje, posiada jeden dominujący cel w życiu.

Paweł był najambitniejszym człowiekiem, lecz nie po to, aby wskazywać na siebie; nie po to, aby na innych robić wrażenie swoimi możliwościami, wagą i znaczeniem, lecz żył, pracował, badał i znosił mając tylko jeden cel, aby wychwalać Chrystusa jego Ewangelii i Ewangelię jego Chrystusa. Każdy człowiek znany jest z jakichś szczególnych cech natury, zachowania, zainteresowania czy posiadanego celu. Kiedy wspomina się czyjeś imię, zazwyczaj powoduje to natychmiast przywołanie z pamięci tego, z czym jest on blisko związany.

Lustro odzwierciedlające Boga

Jeśli teraz mamy zająć się prawdziwym znaczeniem słów z wstępnego cytatu oraz wielu innych takich aluzji, musimy zrozumieć, że niektórzy ludzie nigdy nie myśleli o Pawle, nie myśląc o Bogu. Znaczy to, że w pewnych kręgach samo wspomnienie o Pawele natychmiast wywoływało w ich umysłach Łaskę Bożą. Oni widzieli Łaskę Bożą w nim. Jego życie i obecność sprawiały, że Bóg był dla nich realny. Gdy Paweł tam było ich wiara wzmacniała się, ich życie było wzbogacane, Bóg stawał blisko nich. Oni uwielbiali Boga w nim.

Continue reading