Category Archives: Pozostałe

Izrael Boży T. Austin-Sparks     Rozdział 1 – Zasada cierpienia/bólów porodowych Rozdział 2 – Izrael Boży Rozdział 3 – Fundament Wiary Rozdział 4 – Wspaniałe Zaproszenie Rozdział 5 – Wielka przemiana Rozdział 6 – Przyuczenie do Królestwa Rozdział 7 – Cel Jego cierpienia

Zwrócimy się do 14 rozdziału Ewangelii Łukasza, do opowieści znanej jako Wspaniała Uczta i Wielkie Zaproszenie. Mogłoby się wydawać, że ma ona bardzo niewiele wspólnego z naszymi rozważaniami, lecz chciałbym to skorygować natychmiast i powiedzieć, że stanowi to integralną część tego, jakiego rodzaju jest lud, który Bóg ustanowił w Swoim sercu, którzy mają być owocem cierpienia Chrystusa.

Ta historia ma dwa zastosowania. Mamy tutaj do czynienia z czymś, co można nazwać interpretacją epokową oraz z szerszą interpretacją i zastosowaniem dotyczącymi Królestwa Bożego.

Czas przemiany

Epokowa interpretacja okazuje się być blisko związana z tym, co działo się w czasie, gdy Pan wypowiadał te słowa. Był to okres wielkiej przemiany/ przejścia z Izrael w kościół, z judaizmu w chrześcijaństwo. Wypowiedzi Jezusa jakie znajdujemy w tych rozdziałach, w tym dobrze znany 15 rozdział Ew. Łukasza, zawierają przypowieści o zgubionych rzeczach – zgubionej monecie, zgubionej owcy i synu marnotrawnym – i wszystkie składają się na jeden fragment. Prawdopodobnie zostały ułożone jako ostatni tydzień służby naszego Pana.

Jeśli wrócisz do Ewangelii Mateusza i weźmiesz, powiedzmy, rozdział 21 i pójdziesz dalej, widać, że są to niewątpliwie dni ostatnie. To, co jest tutaj mówione, jest związane z Jego drogą i wielkim przesileniem, które było już blisko, przesileniu Krzyża. W 21 rozdziale wypowiada twierdzenia do Żydów, do Izraela jako narodu według ciała: „Królestwo Boże zostanie wam zabrane i dane temu, kto wydaje owoce królestwa”, po czym zaraz w rozdziale 22 znajduje się historia o królu, który wydaje ucztę weselną swemu synowi, bardzo podobna do tej w Ewangelii Łukasza 14. Zostaje wysłane takie samo zaproszenie.

U Łukasza cała ta historia składa się na to wydarzenie, krąży wokół wielkiego przesilenia. Izrael ma zostać odstawiony na bok, odrzucony, Królestwo Niebios ma zostać im zabrane i dane narodowi,który będzie wydawał owoce tego Królestwa – narodowi, do którego Piotr później, gdy pisał o wierzących w Chrystusa, mówił jako o „narodzie świętym”. Nie miał to być inny naród na tej ziemi, lecz Boży ludzie wybrani z narodów tego świata, ludzie wybrani dla Jego Imienia. Jak więc widzisz, ta opowieść w historycznym kontekście odnosi się do tego wielkiego przełomu, tej przemiany, zmiany; odrzucenia jednych ludzi i umieszczenia na ich miejscu innych. Musimy to przeczytać w tym świetle, ponieważ mamy tutaj podzwonne Izraela według ciała.

Continue reading →

Izrael Boży T. Austin-Sparks       Rozdział 1 – Zasada cierpienia/bólów porodowych Rozdział 2 – Izrael Boży Rozdział 3 – Fundament Wiary Rozdział 4 – Wspaniałe Zaproszenie Rozdział 5 – Wielka przemiana Rozdział 6 – Przyuczenie do Królestwa Rozdział 7 – Cel Jego cierpienia

„Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo (nasienie). . . za mękę swojej duszy ujrzy światło i ….nasyci się” (Iz 53:10,11).

„Ale nie jest tak, jakoby miało zawieść Słowo Boże. Albowiem nie wszyscy, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem; i nie wszyscy są dziećmi, dlatego że są potomstwem Abrahamowym ” (Rz 9:6-7).

„Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom – jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus” (Ga 3:16).

W miarę jak przechodzimy do następnego stopnia sprawy boskiego nasienia, tego owocu cierpienia Chrystusa, chciałbym zrobić jedną czy dwie wstępne uwagi ogólnej natury.

Bóg działa wyłącznie na jednej podstawie

Przede wszystkim konieczne jest całkowite wyjaśnienie tego, że w Biblii, nie ma czegoś takiego jak dwie odrębne części reprezentujące dwa Testamenty, Stary i Nowy, czy też więcej, jakby Stary Testament był podzielony na ery. Mogą istnieć dwa lub trzy sposoby wyrażania, lecz przez całą Biblię od początku do jej zakończenia wyrażane jest tylko jedno. Nasz zwyczaj traktowania Biblii ze względu na okres działania Opatrzności Bożej i podkreślania różnych cech charakterystycznych różnych czasów, mógł doprowadzić nas do mechanicznego myślenia, podobnie jak może to zrobić nadmiernie skupienie się na typologii i symbolizmie. Chcę więc ponowie podkreślić to, że w tych kilku różnych formach wyrażania się, Bóg kieruje się, od początku do końca, jedną myślą, jedną jedynie: ŻE CAŁKOWICIE I DOKŁADNIE WSZYSTKO, PRZEZ CAŁY CZAS POWINNO WYRAŻAĆ JEGO SYNA I BYĆ MU PRZYDATNE.

ON reguluje wszystko, w obszarze Swojej Osoby i Swego odkupieńczego i doskonalącego dzieła. Od pierwszej księgi Biblii do ostatniej jest to jedna Osoba i jedno Dzieło. Zmiana ze Starego Testamentu do Nowego jest po prostu i jedynie zmianą z tego, co pośrednie, na bezpośrednie: od symboliki do tego, co jest symbolizowane, od tego co reprezentowane tymczasowo do duchowej rzeczywistości. To wszystko. Nie jest to zmiana kursu czy przedmiotu, nie jest to zmiana podstawy czy fundamentu; w żaden sposób nie ma tutaj zmiany co do zasady.

Continue reading →

T. Austin-Sparks

Rozdział 1 – Żywotna Tajemnica

Będziemy mówić o czymś, co jest najbardziej istotną, obejmującą wszystko tajemnicą tego nieprześcignionego życia. Wszystko będzie stać lub upadnie w zależności od naszego zrozumienia tej prawdy, którą będziemy teraz rozważać, a właściwe zrozumienie i zastosowanie jej jest obliczone na zrewolucjonizowanie i przemianę całej naszej perspektywy i doświadczenia. Potrzebne będzie w pewnym stopniu techniczne podejście,lecz tak naprawdę sprowadza się to do ponownego zbadania znanych fragmentów Pisma. Gdy mówimy o Chrystocentrycznym Życiu, mamy na myśli życie, które ma w samym centrum Chrystusa jako żywą i istotną rzeczywistość. Będzie to wyjaśniane w trakcie.

Owo Chrystocentryczne Życie jest wieczną prawdą zrodzoną w tych, którzy naprawdę weszli do właściwej relacji z Bogiem. Jednym wspólnym zwrotem jest tu: „Chrystus w was”. Ta prawda, z całą jej mocą i chwałą jest powtarzana w Nowym Testamencie jako „tajemnica”. Nie jako coś, co jest poza poznaniem, lecz coś ukrywanego przed poznaniem aż do pewnego czasu. Tak więc, znajdujemy takie wersy jak te:

Kol 1:26-27: „tajemnicę, zakrytą od wieków i od pokoleń, a teraz objawioną świętym jego. Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały” .

Ef 5:30-3 :„Tajemnica to wielka,… członkami Jego Ciała jesteśmy”).

Kol 4:3: „aby Bóg otworzył nam drzwi … w celu głoszenia tajemnicy Chrystusowej” .

Ta prawda była ukryta w Chrystusie od założenia świata, lecz wraz z objawieniem Syna Bożego została przekazana, tym którzy przyjęli Go jako Pana i Zbawiciela. Tak więc, możemy teraz iść dalej w badaniu tego jako objawionej prawdy. Po pierwsze, zastanówmy się na nauczaniem Samego Chrystusa na ten temat:

J 15:1-7: „Ja jestem krzewem winnym- każda latorośl we Mnie„.

J 14:20: „Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim i wy we mnie, a Ja w was” (To dotyczy czasu po zmartwychwstaniu, gdy Duch Święty zostanie posłany. Zobacz kontekst.

  Continue reading →

Izrael Boży T. Austin-Sparks     Rozdział 1 – Zasada cierpienia/bólów porodowych Rozdział 2 – Izrael Boży Rozdział 3 – Fundament Wiary Rozdział 4 – Wspaniałe Zaproszenie Rozdział 5 – Wielka przemiana Rozdział 6 – Przyuczenie do Królestwa Rozdział 7 – Cel Jego cierpienia

„I wstąpił na górę, i wezwał tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego. I powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii” (Mk 3:13,14).

Oczywiście w samym sensie znaczenia wyrazów „uczeń” i „uczniostwo” wpisana jest myśl o o „terminowaniu”. „Wyznaczył dwunastu, aby byli z Nim, i aby mógł ich posłać…” Zwróć uwagę na precyzyjne terminy, z których składa się ten tekst. Wybór tych dwunastu był działaniem świadomym, skalkulowanym, rozważnym, mającym daleko sięgające skutki i ważnym. Przy innej okazji Pan powiedział: „Wiem, których wybrałem” (J 13:18). I ponownie: „Czyż nie wybrałem was dwunastu” (J 6:70). Z relacji Łukasza wiemy, że Jego wybór nastąpił po samotnej nocy spędzonej z Ojcem w modlitwie. Tak, był to bardzo rozważny czyn, przemodlony i rozważony, bardzo głęboko przemyślany, nie było tu miejsca na przypadek. Jego słowa nie są to jakimiś niezależnymi komentarzami czy stwierdzeniami, lecz mają poparcie i są rzeczywiście istotą nauczania Pisma. Zobaczymy to w miarę jak będziemy podążać dalej.

“I wybrał…. dwunastu ” (Lu 6:13). Jakże to było niebezpieczne dla Niego! Lecz jak wielkie dla Niego miało znacznie! Była to liczba doskonale zrozumiana w Izraelu. Czyż nie było dwunastu Patriarchów? Czyż nie było dwunastu plemion? Dwanaście jest wspaniałą, dominującą w Biblii liczbą, szczególnie w odniesieniu do Izraela. Teraz Pan Jezus rozmyślnie chwyta się tego i wprowadza w pierwszym ruchu w stronę nowego zarządzenia opatrzności; tak też mamy dwunastu apostołów. TA liczba pojawia się wielokrotnie w różny sposób zarówno sama, jak i w przemnożona, przede wszystkim w stosunku do Izraela. W nowym Jeruzalem, pod koniec Objawienia Jana (Obj 21:10-22:5) mamy dwanaście fundamentów murów. Samo miasto mia 12000 miar długości w każdą stronę. Jego dwanaście bram ma dwanaście pereł. Jest dwunastu aniołów. W siódmym rozdziale tej samej księgi ilość zapieczętowanych jest wielokrotnością dwunastu: 144 000 – 12 x 12 000. Moglibyśmy tak wymieniać dalej.

Czy zaczynasz dostrzegać coś więcej w tym celowym zachowaniu Pana Jezusa? Powiem, to nie jest przypadek. Widział, co robi. Gdy to zrobił, gdy robił, było to w pewnym sensie coś najbardziej niebezpiecznego, co mógł zrobić. Ponieważ, oczywiście, cały Izrael, a w szczególności przywódcy mogli z tego, wyciągnąć tylko jeden wiosek. W ich umysłach natychmiast powstała myśl: „On ustanawia innego Izraela, prawda? Rozumiem!” I TAK BYŁO! To jest istota. Wraz z Nim, ten Izrael, który był, został odstawiony na bok, odrzucony. Wraz z nim wprowadzony został inny. Do tych dwunastu powiedział: „Wy będziecie zasiadać na dwunastu tronach” (Mt 19:28). Jak być może wiecie, w biblijnej symbolice owa liczba dwanaście, jest liczbą rządu, władzy. Izrael wiedział o tym i natychmiast, oczywiście, wyciągnął wnioski z wyboru dwunastu. „On ustanawia nowy rząd, nowe władze”. Tak, to robił! – lecz zupełnie inny, jak to zobaczymy.

Dwanaście jest liczbą rządu. Zastanówmy się nad jego czynnikami – trzy i cztery. Trzy jest zawsze liczbą niebiańskiego rządu, boskiej pełni rządu, samym Bogiem nad wszystkim. Cztery jest wyraźnie liczbą ziemskiego rządu: ziemskie warunki charakteryzuje liczba cztery. Północ, południe, wschód zachód mieszczą w sobie ziemię; wiosna, lato, jesień, zima obejmują pory roku, i tak dalej. Niebiańskie i ziemskie rządy zostały ucieleśnione w liczbie dwanaście. Jeśli chodzi o akt wyboru przez Pana Jezusa to ma to bardzo duże znaczenie. Przypominamy o tym, że gdy zostało zwarte przymierze z Abrahamem, powiedziano mu, że jego potomstwa będzie jak piasku morskiego, jak gwiazd na niebie (Gen 22:17). Lecz teraz przywołujemy słowa apostoła Pawła: „Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom – jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus” (Ga 3:16).

Niebiańskie i ziemskie rządy spotykają się w Chrystusie.

Wybór dwunastu, następnie wprowadzenie na plan przede wszystkim nowego Izraela, a następnie przez tego Izrael nowego rządu niebios i ziemi; a ten nowy Izrael to kościół, jak jest reprezentowany przez tych dwunastu. Lecz ten Izrael, powtórzmy to ponownie, jest czymś bardzo odmiennym od starego. Jest to duchowa potomność, owoc Jego cierpienia, potomstwo, które On z powodu tego cierpienia powinien ujrzeć (Iz 53:10,11). Jest duchowy, gdy ludzie, którzy dziedziczą, biorą na własność, prawdziwe duchowe znaczenie narodu zwanego „Izraelem” – „księciem z Bogiem” (Gen 32:28). Tutaj, już nieodłącznie w samym imieniu, jest element rządzenia.

O „Izraelu według ciała” powiedziano wiele rzeczy co do jego dominacji, bycia głową narodów, „głową, a nie ogonem” (De 28:13) i tak dalej. Jak wiemy, zawiedli w tym, lecz Boże zasady nie znikają, gdy Jego narzędzia zawiodą. Jak w każdym przypadku, gdy Bóg wybiera coś, co ma wyrażać Jego zasady, gdy to zawiedzie, Bóg nie rezygnuje zasad. Może byś zmuszony do odrzucenia naczynia czy narzędzia, lecz nadal będzie się trzymał zasad. Tak też jest w tym przypadku, zasada zwyciężą a spełnienie tej koncepcji – książę z Bogiem, głowa a nie ogon, głowa narodów – znajduje się w nowym Izraelu.

Takie więc są warunki. Przyjrzyjmy się temu bliżej. Mamy tutaj do czynienia z dwoma głównym aspektami: po pierwsze, istotna/zasadnicza natura tego Izraela, a następnie istotne uczniostwo/ przyuczenie do Królestwa.

Continue reading →

Izrael Boży T. Austin-Sparks       Rozdział 1 – Zasada cierpienia/bólów porodowych Rozdział 2 – Izrael Boży Rozdział 3 – Fundament Wiary Rozdział 4 – Wspaniałe Zaproszenie Rozdział 5 – Wielka przemiana Rozdział 6 – Przyuczenie do Królestwa Rozdział 7 – Cel Jego cierpienia

W podsumowaniu, zamiast wyliczania fragmentów Słowa Boże, dokonam tylko kilku stwierdzeń i na ich podstawie pozwolę mówić Panu Samemu. To przesłanie będzie sięgać daleko głębiej niż cokolwiek, co można by powiedzieć.

Przede wszystkim przywołamy fragment, który był główną myślą całej tej serii:

“Ale to Panu upodobało się utrapić go cierpieniem. Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo (nasienie), będzie żył długo i przez niego wola Pana się spełni. Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy”.

Oraz:

“Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci” (Iz 66:8).

„Po czym anioł, który mówił do mnie, takie dał mi polecenie: Rozgłaszaj, że tak powiedział Pan Zastępów: Darzę Jeruzalem i Syjon ogromną miłością” (Zach 1:14).

„Pan Zastępów skierował następujące słowo: Tak mówi Pan Zastępów: Zazdrosna miłość moja obejmuje Syjon i broni go mój gniew potężny” (Zach 8:1,2 BT).

„I znowu doszło mnie słowo Pana Zastępów tej treści: Tak mówi Pan Zastępów: Żywię żarliwą miłość do Syjonu, zapłonąłem wielką o niego zazdrością” (BW).

„Lecz wy podeszliście do góry Syjon” (Heb 12:22)

(Zwróćmy teraz uwagę na te dwa twierdzenia: „Jestem zazdrosny o Syjon” oraz „Wy podeszliście do góry Syjon”.)

„I rzekł do nich: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie.  Potem postąpił nieco dalej, padł na ziemię i modlił się, aby, jeśli to możliwe, ominęła go ta godzina. I mówił: Abba, Ojcze! Ty wszystko możesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie co Ja chcę, ale co Ty” (Mk 14:34-36).

„Chrystus… umiłował kościół i wydał zań samego siebie” (Ef 5:24).

Bóg ceni ją sobie nieskończenie

Wszystkie te fragmenty, w zasadzie i ostatecznym znaczeniu, mówią o tym samym. W jakiś sposób, w nich i przez nie, wprowadzane są do naszych serc pewne szczególne rzeczy, które same w sobie nie są możliwe do wyrażenia i pojęcia. Przede wszystkim, zwróć uwagę na to, że wszystkie mówią o cierpieniach miłości Boga w Chrystusie, o pasji Bożej w Chrystusie. Tutaj leży tajemnica, tajemnica nieskończonej wartości celu Jego cierpienia. MUSI istnieć coś, co usprawiedliwia to; musi być coś niewymownie drogocennego dla Niego, co do tego prowadzi – do cierpienia Jego duszy. „Dusza moja jest utrapiona aż do śmierci”. „Żywię żarliwą miłość do Syjonu, zapłonąłem wielką o niego zazdrością”. To głębokie rozerwanie Bożego serca pokazuje, że musi być coś nieskończenie cennego i wartościowego na widoku.

Continue reading →

„Upodobało się Bogu objawić mi Syna Swego” (Gal:15,16)

  Duchowe rozeznanie, postrzeganie, zrozumienie i inteligencja są zbyt rzadkie.  Przyczyn tego jest dużo a należą do nich: całkowite pochłonięcie pracą i jej różnorodnymi problemami, gorączka i pośpiech życia, niespokojny duch tego wieku. To wszystko – wraz z wyczerpującym strumieniem religijnych udogodnień – zazwyczaj sprawia, że wewnętrzne miejsce, w którym Bóg przemawia, staje się zupełnie nieskuteczne, czy inaczej mówiąc, całkowicie pozbawione możliwości funkcjonowania. Być może zapomnieliśmy o tym, że Biblia nie tylko jest objawieniem, lecz że również zawiera objawienie, a ta głębsza duchowa zawartość może być rozpoznana i uświadomiona tylko przez tych, których oczy i uszy zostały otwarte. Innymi słowy: tych, którzy zostali zbudzeni. Niektórzy z najwierniejszych sług Pańskich nadal są ogarnięci tylko literą Słowa, zawartością ksiąg, tematami, topikami, przedmiotami, szkicami, analizami itp. a w głębszym sensie nie są w „objawieniu”. (Nie ma to być krytycyzm.)

 Zbyt często skutek jest taki, że usługuje się umysłowi / głowie, a nie sercu / duchowi. To pierwsze usługiwanie wcześniej czy później ulega zmęczeniu i zużyciu zarówno duchownego jak i tych, którym usługuje; to drugie to służba Życia dla obu i zawsze świeża.

Czy pojawia się to na początku, czy później, cudowny jest to dzień naszego życia, gdy możemy powiedzieć: „Upodobało się Bogu objawić mi Swego Syna” i „Przyjąłem to nie od człowieka, lecz przez objawienie„.  To jest początek wewnętrznego przeżywania, które może obejmować wiele krytycznych spraw.  Jedną z nich może być to, o czym teraz szczególnie myślimy, a mianowicie: takie przebudzenie, które pozwoli nam zobaczyć jaka jest myśl i pragnienie Boga w danych i określonych czasach. Takie objawienie – przez Pismo – jest co najmniej rewolucyjne, choć zazwyczaj kosztowne.

T. Austin-Sparks from: The Candlestick All of Gold

_____________________________________________________________________________________

30 stycznia

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

deeo.ru