Category Archives: Pozostałe

www.billygraham.org

„Jezus Chrystus zmarł na szorstkim krzyżu za nasze zbawienie. Nie czcimy tego krzyża; czcimy Chrystusa, który żyje. A jednak wśród wszystkich znaków tego świata, ten krzyż jest podziwiany z respektem i w zdumieniu”.

Billy Graham.

Historia krzyża sięga daleko wstecz, zanim przyszedł Chrystus, lecz to Rzymianie używali go na masową skalę do wykonywania egzekucji. Ofiara była przymocowywana do krzyża pasami lub dłonie były przybijane i była pozostawiona śmierci. Nawet w słonecznej spiekocie, skręceniu ciała i torturom, jakie ofiara musiała znosić przed ukrzyżowaniem, czasami potrzeba było tygodnia, aby umrzeć na krzyżu. Był to jeden z najstraszliwszych i najbardziej bolesnych sposobów zadawania śmierci.

Bóg kocha nas wszystkich. Jego miłość sięga … na cały świat.

Lecz chrześcijanie zaczęli używać krzyża jako symbolu chrześcijaństwa i za każdym razem, gdy głoszona jest ewangelia, ci, którzy słyszą to przesłanie i przyjmują Chrystusa jako Zbawiciela, przychodzą do wiary przez ten krzyż.

Przychodzą mi na myśl cztery wymiary krzyża. Po pierwsze: myślę o szerokości krzyża.
Miłość Chrystusa manifestuje się na krzyżu każdemu. Gdy badam jak szybko przyrasta światowa populacja ludzkości, jestem zdumiony. A jednak Bóg kocha nas wszystkich. Jego miłość dosięga Afryki, Azji, Ameryki Łacińskiej, Rosji, Chin, Stanów Zjednoczonych, Kanady – całego świata. Obejmuje ona również ciebie, gdziekolwiek jesteś, jaka by twoja religia nie była, a nawet jeśli nie masz żadnej religii. Bóg mówi z krzyża: „Kocham Cię”.

Następnie jest długość krzyża. Nie ma ona miary, rozszerza się od wieczności w wieczność, z nieskończoności czasu w nieskończoność. Gdy Noe budował arkę, miała ona 450 stóp długości. Gdy Salomon stawiał świątynię, miała ok. 30m. Gdy budujesz szopę na ogrodowe narzędzia możesz zmierzyć tarcicę metrem, lecz jak można zmierzyć Bożą miłość do nas na krzyżu?

Biblia mówi, że Boża miłość przewyższa wszelkie poznanie.
Biblia mówi, że Boża miłość przewyższa wszelkie poznanie (Ef. 3:19).
Nie ma żadnej możliwości, aby nasz ograniczony umysł mógł choćby tylko zacząć rozumieć miłość, jaką Bóg nas kochał, gdy dał Swego Syna na krzyż, aby umarł za nas, ponieważ ty i ja zasługujemy na śmierć. My zasługujemy na sąd i piekło.

Myślę następnie o wysokości krzyża – ona sięga aż do tronu Bożego. Nie ma żadnego znaczenia jak wysokie jest Niebo. Przez krzyż, Bóg przyciąga wszystkich ludzi do Siebie, lecz to ty musisz podjąć decyzję co do Chrystusa.

Myślę też o głębokości Bożej miłości do nas pokazanej na krzyżu. Możesz wpaść w dół grzechu i degeneracji; możesz żyć jak zwierzę; możesz być mordercą, gwałcicielem, lecz nie możesz wyjść poza Bożą miłość. Krzyż sięga aż do samych bram piekła. Jak głęboka jest Boża miłość? Biblia mówi:  O głębokości bogactwa mądrości i mądrości, i poznania Boga (Rzm. 11:33).
Może ona przyciągnąć każdego grzesznika, aż do wywyższonej wysokości Niebios.
Jezus powiedział: Gdy Ja zostanę wywyższony nad ziemię, wszystkich do siebie przyciągnę (Jn 12:32).

Pomyśl o krzyżu przez chwilę. Pomyśl o cierpieniu Chrystusa za ciebie i za mnie.
Mówi się, że Jezus zniósł pięć rodzajów ran: wstrząs mózgu, gdy bito Go po głowie; rany, gdy obnażono jego plecy, wzięto długie skórzane bicze z metalowymi grudkami na końcach i bito Go tak długo, aż krwawił od głowy do stóp; przebicie, gdy zmiażdżono cierniową koronę na jego czole; perforację, gdy wbijano gwoździe w Jego ręce i stopy; oraz nacięcie, gdy wbito włócznię w Jego bok.

Pomyśl o cierpieniu Chrystusa dla ciebie.
Te gwoździe, którymi przebito Jego ręce i stopy były wbijane przez ciebie, przeze mnie i przez wszystkich ludzi całego świata. Wszyscy mamy swój udział w śmierci Chrystusa, z powodu naszych grzechów.
Nasze grzechy umieściły Go na krzyżu – i ty w tym brałeś udział. Nigdy nie zrozumiesz Biblii, nigdy nie zrozumiesz śmierci Chrystusa na krzyżu, jeśli nie zrozumiesz, że Bóg jest świętym, sprawiedliwym i czystym Bogiem. On nawet nie może patrzeć na zło.

W tym straszliwym czasie agonii Pana Jezusa Chrystusa na krzyżu, cień stanął miedzy Bogiem Ojcem, a Bogiem Synem. Bóg nie mógł patrzeć na grzech a w tym momencie składał twoje i moje grzechy na Chrystusie.

Tego, który nie znał grzechu za nas grzechem uczynił (2 Kor. 5:21). Oznacza to, że on nigdy nie znał grzechu, nigdy nie skłamał, nigdy nie miał złej myśli, nigdy nie pożądał, ani nie zazdrościł. Lecz cały brud i zanieczyszczenie twojego i mojego życia zeszły na Niego. Nikt z nas nigdy nie zrozumie tajemnicy tej chwili. To potężna Boża miłość do każdego z nas dopuściła do tego, że Jego Syn wziął na siebie to cierpienie.

Tego, który nie znał grzechu za nas grzechem uczynił Ty i ja zgrzeszyliśmy przeciwko Bogu. Złamaliśmy Jego prawa. Bóg powiedział Adamowi, że jeśli złamie Boże prawo, to z pewnością umrze (I Moj. 2:17), lecz Adam i Ewa złamali Jego prawo. Zgrzeszyli. My wszyscy umyślnie zbuntowaliśmy się przeciwko Bogu. Bóg nie byłby Bogiem, gdyby nie był prawy, sprawiedliwy i święty, gdyby przyszedł, poklepał nas po ramieniu i powiedział: „Masz przebaczone”. Albo musimy umrzeć za nasze własne grzechy, albo ktoś, kto odpowiedni musi umrzeć za nas. Ta Osoba, która jest odpowiednia to Jezus Chrystus i ON dobrowolnie zrobił to. Umarł zamiast nas. Ludzie zrobią niemal wszystko, aby pozbyć się poczucia winy. Miejscem pozbywania się poczucia winy jest ten krzyż. Jezus przyszedł umrzeć. Na krzyżu powiedział:  Wykonało się (Jn 19:30).

Bóg dał Jezusowi do wykonania dzieło i w ewangelii wg. Jana czytamy, że Jezus powiedział: Dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał(Jn 17:4). Zastanawiamy się, dlaczego Jezus nie nakarmił wszystkich i nie uzdrowił wszystkich. Mógł był to zrobić. Uzdrowił niektórych ludzi i nakarmił tych, którzy byli głodni i zrobił to ze współczucia, lecz jego rzeczywistym dziełem był krzyż; tam zajmował się wiecznością.

Twoje ciało pójdzie do grobu, twoja dusza i duch – te części ciebie, które żyją na wieki – będą żyły dalej. Gdzie spędzisz wieczność? W niebie czy w piekle? O tym zdecyduje to, co zrobisz z krzyżem, ponieważ krzyż Chrystusa prosi cię, abyś pokutował ze swoich grzechów i przyjął Go jako twego Pana i Zbawiciela.

Z krzyża Jezus przez swoją śmierć sięgnął po nas i wyratował nas.
Na krzyżu Jezus wykrzyknął głośno: „Ojcze, w twoje ręce powierzam ducha Mego”. (Łk. 23:46). Nie odebrano Mu życia: On złożył je dobrowolnie.
ON oddał Swego Ducha Bogu Ojcu, a mówiąc to, każdemu z nas dał odpowiedzialność za dar wiecznego życia. Również możesz mieć życie wieczne. Zaproszenie Jezusa jest do Nieba.

Jesteśmy zgubieni, zmieszani, bez celu i znaczenia w życiu, bez pewności co do przyszłego życia. Lecz z krzyża Jezus sięgnął przez Swoją śmierć i wyratował nas. Możemy powiedzieć do Niego dziś: „Panie”, „Zbawicielu”.
Czy jesteś pewien, że On jest twoim Panem i Zbawicielem? Tysiące ludzi chodzi do kościoła, lecz nie mają pewności tego, że oddali swoje życie Chrystusowi.
Tłum pod krzyżem wołał: Ratuj/zbaw siebie samego! Jeśli jesteś Synem Bożym zejdź z krzyża (Mat, 27:40). Inni mówili: Innych ratował, a siebie samego wyratować nie może (Mat, 27:42). Szydzili, śmiali się i drwili. Chrystus wisiał na krzyżu sześć godzin umieszczony między dwoma złodziejami (Łk. 23:39-44). Obaj, zgodnie z rzymskim prawem, zasługiwali na śmierć. Lecz jeden z nich spojrzał na Jezusa i zobaczył, że Jezus był inny. Musiał mówić do siebie: „On musi być Synem Bożym. On musi być Panem”. I powiedział: „My zasłużyliśmy sobie na to, co otrzymujemy, lecz On nie – On nie zrobił nic złego” i zwrócił się do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do królestwa Swego (Łk. 23:42). Co za akt wiary!

Jezus był inny.
A co powiedział Jezus? Dziś będziesz ze mną w raju (Łk. 23:43). Ten złodziej będzie w Niebie. Jezus przebaczył mu przez Swoją śmierć na krzyżu. Przebaczenie i miłosierdzie Boże sięgają tak daleko poza nasze pojmowanie, że zaledwie możemy o nich mówić.

Czy znasz Chrystusa? Czy znasz przebaczenie krzyża i moc zmartwychwstania Chrystusa?
Czy zostało ci przebaczone? Czy przyjąłeś nowe życie, życie zmartwychwstałe? Proszę cię, abyś oddał się Chrystusowi. Niech Bóg ci pomoże, jeśli tego chcesz.

Jak zostać chrześcijaninem.

Czy chcesz wiedzieć więcej o tym, co to znaczy stać się Chrześcijaninem? Ponieważ Chrystus umarł, twoje grzechy mogą być przebaczone i dlatego, że On pokonał śmierć, ty możesz mieć życie wieczne.
Dowiedz się więcej.

topodin

#

Wzrost
cen żywności na świecie o 60% w ciągu roku spowodował, że niemal
wszystkie charytatywne służby pomagające ubogim zaczęły gwałtowne
wołanie o pomoc dla tych regionów, gdzie sytuacja jest
najgorsza. Otrzymuję tego typu wezwania z różnych stron świata
i wszędzie widać, że sytuacja pogarsza się dramatycznie.

Ap. Paweł
otrzymał bezpośrednio od Jezusa polecenie, aby „się zajął
ubogimi”. Z pewnością nie jesteśmy w stanie pomóc
wszystkim, ale z pomocą Ducha Bożego, możemy skierować nawet bardzo
niewielkie środki tam, gdzie są wielkie potrzeby. Czasem wystarczy,
aby wiele drobnych strumyków płynęło w jednym kierunku, a
utworzy się spora rzeka. Z modlitwą można więcej, bez modlitwy nic
skutecznego.

W
czasach, gdy kościół zgłupiał budując coraz większe kaplice,
kupując coraz droższy sprzęt muzyczny, nagłośnienie, projektory
tysiące niepotrzebnych gadżetów za tysiące dolarów,
głodują miliony ludzi, których często można by utrzymać przy
życiu za 1 -2 dolary dziennie.
Piotr Zaremba

————————————————————–

Drodzy Przyjaciele w Chrystusie

Chwała Panu

Prosimy, abyście przywiązali szczególną wagę do
modlitwy o dzieci z Beloved’s Ministries®, ponieważ
potrzebni nam są stali i systematyczni sponsorzy (co miesiąc), abyśmy
mogli wyżywić dzieci z Beloved’s Children’s Home oraz z
Beloved’s School, potrzebujemy również dużo finansowego
wsparcia wszystkich działań naszej służby, lecz niestety nasi stali
sponsorzy spotkali się z finansowymi problemami w wyniku czego
szukają teraz nowej pracy i nie są w stanie pomagać nam od minionego
miesiąca. Mamy nadzieję, że Pan będzie ich błogosławił wkrótce
nową pracą. Prosimy także, abyście otworzyli swoje serca i stali się
częścią tej służby jako stali, regularni sponsorzy finansowi, w
modlitwie i jak Pan Was pokieruje.

Aktualnie nie mamy w rękach nic, aby nakarmić nasze
dzieci, nie mamy ryżu, jarzyn, oleju i nasze dzieci są cały czas
głodne z powodu tego letniego okresu. Mamy również dług w
wysokości 610$ z powodu braku stałych sponsorów. Tak więc,
prosimy uprzejmie, abyście modlili się o nich i pilnie wspierali te
dzieci,…

Nie straciliśmy naszej wiary, lecz modlimy się z
większym przekonaniem, że Pan już działa na naszą korzyść przez SWOJE
wybrane osoby.

Naszą WIZJĄ jest:

Bóg dał wielką troskę, aby służyć wśród
ubogich i potrzebujących. Naszą WIZJĄ NA ROK 2008 jest usługiwać i
dawać nadzieję 100 sierotom co roku.

Naszym celem jest, aby karmić 50 dzieci.

ILOŚĆ POTRZEBNYCH PRACOWNIKÓW; 6

DLA CELU NASZEGO PROJEKTU POTRZEBUJEMY:

Przede wszystkim potrzebujemy waszego wsparcia w
modlitwie i zachęcie, aby dawać nadzieję i przyszłość dzieciom. Nasz
sierociniec Movva Orphan’s Home potrzebuje na stałe ziemi i
budynków dla sierocińca. Na ten cel potrzeba nam

MIESIĘCZNA LISTA WYDATKÓW NA TEN PROJEKT

Niech
Was Bóg błogosławi.

Wsparcie
można przesyłać za pośrednictwem PayPal.

Jest
też polskojęzyczna wersja strony:
http://www.paypal.pl/pl na
adres mailowy pastora J.P. Kumar: jpkonly4u@yahoo.com

 поисковая оптимизация и продвижение

Joyce Perdue

Drodzy Przyjaciele
Po długim, długim czasie szukania Pana i spędzeniu wielu godzin w poszukiwaniu Jego serca i badaniu swego, odczułam prowadzenie, aby odpowiedzieć na niektóre z wielu „obraźliwych” listów, jakie otrzymuję w związku z listem Adrew Stroma i mojej odpowiedzi na niego.

Bóg kocha Swoich ludzi, lecz Jego prawdziwym pragnieniem jest, aby oni wzrastali.
Podobnie jak osądził Izraela na pustyni i osądził go bardzo ostro, tak zajmuje się i dziś Swymi ludźmi. Niektórzy usłyszą i zawrócą, większość nie; będą po prostu maszerować ścieżkami, które wybrali i będą posługiwać się Słowem Bożym, tak jak chcą.

Jeśli chodzi o większość przywódców współczesnego kościoła, nawet nie znam ich nazwisk. Przez pięć długich lat byłam całkowicie poza sceną. Gdy dzielę się czymś z wami to nie wiem co kto robi, lecz wiem, co mówi Słowo Boże do nas, i podzielę się tym, co On włożył w moje serce, jeśli chodzi o to, o co jestem oskarżana, za co kochana, bądź nienawidzona. Nie mogę pozwolić sobie na to, aby moje „upodobania” i „przyzwolenia” były podstawą moich wierzeń i ewangelii, do której głoszenia i dzielenia się zostałam namaszczona.

Ten „happening” na Florydzie nie ma nic do „owoców” Ducha, tam jest działanie w „darach.” „Nieodwołalne są dary i powołanie Boże” i to czy sługa Boży posługuje się tymi darami według serca Bożego, czy nie, jest decyzją tego sługi, lecz Bóg nie odbiera tych darów i powołania na tej podstawie. On mowi: „Nieodwołalne są dary i powołanie Boże” (Rzm. 11:29)

Pieniądze, tłumy, popularność, a nawet „dary” działające w służbie mogą nie być miarą upodobania jakie Bóg ma w usługującym, ani wskazywać na jego czystość. Nie chcemy płacić ceny sami za to, aby iść przed Boga i otrzymać zaspokojenie naszych potrzeb, ponieważ to zbyt dużo nas kosztuje, więc wolimy raczej znaleźć duchownego, który działa w tych „darach” dla nas, zapłacić im mamoną i w ten sposób kończymy idąc za duchownym, a nie za Bogiem.

Bóg jest Bogiem zazdrosnym i ostatecznie zawróci nas, abyśmy robili to, co robić mamy. Gdy wołałam do Pana w sprawie tego, co się przez ostatnie kilka lat działo, wczoraj przemówił do mojego serca i dał mi jasną odpowiedź,że On chce, aby Jego ludzie słuchali. Boże dary są drogocenne, lecz gdy szukamy darów zamiast Jego i Jego serca, wchodzimy w bałwochwalstwo. Jakkolwiek przerażające to jest, większość nawet nie ma pojęcia, czym jest bałwochwalstwo.

Pan powiedział, żebym zajrzała do II Moj. 33, gdzie znajduje się opis tego, jak dzieci Izraela były na pustyni po wyprowadzeniu z Egiptu po 400 latach w większości z niewolnictwa i więzów. Szybko zapomnieli o „cudach”, które Bóg czynił, aby ich wyprowadzić i zniszczyć przeciwników, zaspokajając każdą ich potrzebę, wynosząc ich ponad ich wrogów, a nawet niszcząc ich.
,.. Czy to nie zdumiewające, jak szybko zapominamy w naszym własnym życiu o tym, gdy Bóg zrobił coś dla nas? Przeżyłam wiele cudów i uzdrowień, lecz te rzeczy same w sobie nigdy nie zrobiły dla nic trwałego w duchowym wymiarze, tylko pobłogosławiły mnie i Słowo Boże też nie popiera takiej myśli. Jak tylko trafimy na następną potrzebę, zbyt często zapominamy o ostatniej „potrzebie”, którą Pan zaspokoił, podobnie jak dzieci Izraela na pustyni.

Nie „używamy” Boga dla własnej korzyści i innych. Poddajemy nasze życie Jemu, dlatego że On jest Bogiem i On zapłacił ogromną cenę za nas. On po prostu nakazuje, abyśmy to zrobili, albo spotkali się z wiecznym piekłem cierpienia za odrzucenie „... tak wielkiego zbawienia”.(Hebr.2:3) i „jeśli chcemy być posłuszni, z dóbr ziemi będziemy spożywać” (Iz. 1:19).

Biegamy na spotkania szukać cudów, uzdrowień, oglądać spektakularne rzeczy i zabawiać siebie, pobudzać wiarę, pomóc sobie wierzyć, że Bóg jest realny. Lecz prawda jest taka, że to nie stymuluje naszej wiary wcale, ponieważ „wiara bierze się ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe (Rzm. 10:17).

Bóg chce i stale daje nam Swoje cuda, podobnie jak to robił z ogromnym rozmachem dla dzieci Izraela na pustyni jak i wtedy, gdy chodził po ziemi 2000 lat temu. I nadal, dziś, nie prowadzi ludzi ani trochę bliżej Niego niż wtedy, ani trochę bliżej niż działo się przez te tysiące lat, ani wtedy, gdy chodził po tej ziemi.

Gdzie były te wszystkie tłumy, których uzdrawiał, uwalniał i z których wypędzał demony, gdy zawisł na Krzyżu? Tylko jeden samotny uczeń trwał przy Nim przez całą drogę, aż do końca, z gromadką niewiast. Gdzie byli pozostali uczniowie spośród pierwszej dwunastki i siedemdziesiątki, których miał wcześniej, którzy tak chętni byli chodzić z Nim, gdy czynił te wszystkie cuda i robił tyle ekscytujących rzeczy?

W 33 rozdziale II Księgi Mojżeszowej Bóg powiedział Mojżeszowi, że rzeczywiście może poprowadzić ludzi do Ziemi Obiecanej, że ON nawet pośle mocarnego Anioła z nimi, aby ich wybawić z rąk Chetejczyków i Chwwijczyków, aby pomóc im zdobyć ich dziedzictwo , które obiecał, a nawet pomoże im zdobyć ziemię kananejską. Lecz powiedział: „Moja OBECNOŚĆ NIE PÓJDZIE Z WAMI. Dlaczego?
Ponieważ, jak im powiedział, byli ludem twardego karku, byli buntowniczy i nie chcieli być posłuszni Mu, i oddali się bałwanom.
Nie chcieli zapłacić ceny za to, aby całkowicie należeć do Niego.
Szukali Jego Ręki, lecz nie szukali Jego Wielkiego Serca! Nie chciał mieć z nimi nic do czynienia, a jednak zapewnił ich, że otrzymają co do najmniejszej części dziedzictwo, które im obiecał. Im bardziej im błogosławił, tym bardziej nie chcieli słuchać Jego wymagań, aby byli świętym i posłusznym Jemu ludem. Był gotów posłać Swoich aniołów, aby zdobyli swoje dziedzictwo,… lecz NIE POSZEDŁBY Z NIMI, ANI JEGO PRAWDZIWA OBECNOŚĆ! NIGDY NIE SZUKAJ DARÓW, SZUKAJ TYLKO DAWCY…

WYLANIE JEGO DARÓW NA NAS, A NAWET UDZIELENIE NAM  ZNAKÓW I CUDÓW, I DANIE NAM NASZEGO DZIEDZICTWA NIE OZNACZA W ŻADNYM STOPNIU, ŻE MA W NAS UPODOBNIE CZY TEŻ, ŻE JEGO OBECNOŚĆ JEST Z NAMI.
Jednak, widzę na tych nabożeństwa uzdrowienionych tak wielu (duchowo) starszych chrześcijan zapełniających miejsca, że dosłownie nie ma miejsca dla grzeszników i dzieci. Nauczyłam się Słowa, tego jak iść przed Boga, jak brać Jego Słowo, stać na Słowie i otrzymywać od Boga osobiście to, czego potrzebuję. Gdy już raz nauczyłam tego  moje owce, oni poszli ucząc innych, już NIGDY, NIGDY nie miałam „usługującego uzdrowieniem” w naszym kościele – nie musiałam! Żadna z moich owiec nie biega za cudami, uzdrowieniami, itd.. ponieważ ONI SAMI FUNKCJONUJĄ W TYCH WSPANIAŁYCH DARACH.
Nauczyłam ich biec do Boga, do Jego serca, a nie do Jego darów czy błogosławieństw. Nie mamy być „poszukiwaczami błogosławieństw, lecz poszukiwaczami Boga”, a to dzieje się tylko przez „TRWANIE W KRZEWIE”. „POSZUKIAWCZ BOGA” NIGDY NIE BĘDZIE POSZUKIWACZEM UZDROWIEŃ I DARÓW!

Jak mówi Słowo: ” … jeżeli usłuchasz głosu Pana, Boga twego, spłyną na ciebie, i dosięgną cię wszystkie te błogosławieństwa” (V Moj. 28:2)… Trzeba powiedzieć, że  nigdy nie prowadziłam wielu pogrzebów, z wyjątkiem starszych ludzi czy na prośby tych, którzy mnie znali i chcieli abym poprowadziła pogrzeb grzesznika. I zawsze było to wyłącznie cierpienie ze strony rodziny i mojej. Lecz nauczyłam moje owce jak „wykonywać słowo Boże, a nie być tylko słuchaczami” (Jk 1:22). Jak zostajemy zwiedzeni? Przez „słuchanie” Słowa Bożego, lecz niewykonywanie go. Tak więc wiara ma dodany wymiar „wykonywania” Sowa, które słyszymy.

Był jeden Izraelita, Mojżesz, spośród czterech milionów, który szukał SERCA BOŻEGO, PODCZAS GDY RESZTA SZUKAŁA RĘKI BOŻEJ! Tylko jeden!

Jestem zdecydowanie przekonana, że te wszystkie „heppeningi”, które nazywamy „przebudzeniami”, których świadkami jesteśmy stale od lat 70 tych to często Boże dzieło przekazania Jego ludziom tego, co obiecał, jak uzdrowienia, cuda, powodzenia, a nawet posyłanie Aniołów, aby dopilnowały, że to się stanie. Lecz, również zdecydowanie mam takie przekonanie, w bardzo, bardzo wielu przypadkach nie ma tam Jego Świętej Obecności w pobliżu. To „człowiek” prowadzi przedstawienie, „człowiek” jest gwiazdą, ludzie idą za „człowiekiem”, aby otrzymać to, czego chcą. Wszystko kręci się wokół „służby”, lecz z pewnością nie chodzi tam o Świętego Boga. I choć Bóg dał dzieciom Izraela ich „dziedzictwo, Jego gniew rozpalił się przeciwko nim, a poważny sąd został na nich wylany przez Boga, który był głęboko urażony ich zimnymi sercami wobec Niego.

Tak, Bóg jest Bogiem miłości i kocha nawet bardzo głęboko i bardzo smuci się każdym grzesznikiem w piekle, lecz On nie zbawi ich z tego miejsca agonii, i pozwoli im tam zostać na wieki i cierpieć, pomimo że jest Bogiem miłości. Oni byli nieposłuszni Jego Świętym Przykazaniom.

O więcej oczekuje Bóg dziś, że Jego ludzi, którzy nie żyją pod Prawem, a którzy są narodzonymi na nowo, ochrzczonymi w Świętym Duchu, i mają zapisane Słowo w Biblii, mają dostępny do czytania i rozszyfrowania w wielu tłumaczeniach Nowy i Stary Testament

Ten Wielki Bóg zarządził, abyśmy byli królami i kapłanami Bożymi, nie człowieka. Powiedział, że tamte rzeczy zdarzyły się dzieciom Izralea, abyśmy mogli się z nich nauczyć i NIE czynić tego samego co oni robili )1 Kor. 10:5,6). A jednak, zaprawdę, robimy znacznie gorzej! A Słowo Boże mówi samo za siebie. Podeptaliśmy ponownie krew Syna Bożego na (Hebr. 10:29) w tym, że szukamy Jego darów, a nie Jego, Autora i Dawcę życia, a wielu liderów prowadzi Bożych ludzi do takiego cudzołóstwa i puszczalstwa.

Czy Bóg pociągnie nas do odpowiedzialności za świat gnijący wokół nas?
ABSOLUTNIE! „jeśli tedy sól zwietrzeje, na nic więcej się już nie przyda” (Mat. 5:13). nasza czystość i święte życie będzie funkcjonować jako czynnik oczyszczający wszystko wokół nas, nasze domy, sąsiedztwo, miasto, kraj, rząd. Nasza „słoność”, czystość i świętość, powinna o wiele bardziej niż cuda uzdrowień, czy jakiekolwiek cuda, wywoływać zmiany w świecie wokół nas! Nie możemy żyć i wzrastać w Chrystusie polegając na darach…

Większość chrześcijan, którzy szukają zaspokajania swoich potrzeb w takich „heppeningach” zazwyczaj niewiele się modli, ma słabe poznanie Słowa i niewielkie zainteresowanie w zmianie swojej postawy.
Chcą egzystować „żyjąc”, a nie „umierając”.
Umierając dla tego świata, jego ponętach, dla grzechu i kompromisu, podnosząc codziennie krzyż, CHWYTAJĄC SIĘ TEGO KRZYŻA i idąc za CHRYSTUSEM, A NIE CUDAMI. Szukanie JEGO SERCA, A NIE RĘKI! KRZYŻ, NASZ I JEGO, OZNACZA „ŚMIERĆ” – śmierć dla naszego życia, nadziei, marzeń, naszych dróg i poddanie całego naszego życia Jemu, tak, abyśmy w wieczności mogli rządzić i panować razem z Nim.
Ponieważ nie należymy do siebie samych, lecz zostaliśmy nabyci za wysoką cenę (6 i 7 rozdział 1 Listu do Koryntian mówią to samo).

PRAWDZIWE PRZEBUDZENIE jest wtedy, gdy chrześcijanie leżą twarzami do ziemi płacząc w pokucie, stoją wyznając grzechy, płaczą w głębokim żalu nad oziębłością i martwotą swych serc. Grzesznicy będą przychodzić z ulic i nawracać się, ludzie będą pokotem kładzeni na ulicach przez Ducha Świętego, całe rodziny są zbawiane i jednane. Małżeństwa będą uzdrawiane i przemieniane. Nie będzie „człowieka”, który by przemawiał, lecz Bóg; Duch Święty, będą prowadzić pokaz.
Bary i kluby nocne w miastach zostaną zamknięte, a ich stali klienci będą wybiegać, aby być zbawionym na ulicach. Nie będzie określonego czasu spotkań, ponieważ nikt nie będzie w stanie ograniczyć poruszenia Ducha Świętego. Nie będzie pisanych książek, ŻADNE CIAŁO NIE BĘDZIE WYWYŻSZON! Duchowni i świeccy będą leżeć nisko, u stóp Krzyża i przyjdzie zmiana, która sprawi, że nikt nie będzie wynosił ich – tylko Chrystusa!

Bóg jest Bogiem miłości, łaski i miłosierdzia. On osądza serca Swoich ludzi i nie do nas należy osądzanie serc innych. Po prostu wykładajmy słowo i ci, dla których było ono przeznaczone, przyjmą je z serca kochającego Boga, który kocha ich na tyle, aby ich ostrzegać przed niebezpieczeństwem w tych czasach końca.

Czy to we rail?? czy wściekamy się na posłańców tego świętego słowa czy nie, nie róbmy absolutnie żadnej różnicy! Otrzymałam w tym tygodniu listy oskarżające mnie o wszystko pod słońcem. Naprawdę, bolesne i raniące słowa oskarżenia. Dużo czasu minęło od kiedy ostatnio taka fala złości przeciwko mnie została uwolniona. Dostałam się do więzienia na 5 lat i straciłam wszystko z powodu znacznie mniejszych oskarżeń. Niemniej, nie stać mnie na to, aby posłuchać i powiedzieć to, co powoduje, że ciało czuje się dobrze, ponieważ, gdybym tak zrobiła, z pewnością nie „byłabym godna Bożego i Świętego powołania na moim życiu” (Kol. 1:10). Płaczę, lecz nie z powodu podłych, ciężkich i fałszywych oskarżeń wypowiadanych przeciwko mnie, lecz z powodu ślepoty tych drogich serc, które mówią tak, ponieważ nie rozumieją tego, co mówią.

Stoję mocno i do tych wszystkich drogich duchownych, którzy piszą do mnie i mówią, że cierpią te same rzeczy, powiadam: SPRAWUJCIE PIECZĘ I STÓJCIE MOCNO! Nadal trzymajmy wysoko Sztandar Krzyża Zbroczony Krwią przed ludźmi a niektórzy usłyszą, i zawrócą, i ich życie zostanie przemienione! WIEDZCIE, że nasz Mistrz stoi przy nas i On nigdy się od nas nie odwróci ani nie porzuci, ponieważ. On również znosił Krzyż, nie zważając na jego hańbę (Hebr. 12:2).
Zachęcajcie swoich ludzi, aby szukali „Tego, który uzdrawia”, a nie „uzdrowienia”, „owoców’ (Gal. 5:22), miłości, radości, pokoju, a nie „darów”, dopóki „owoce” nie będę przede wszystkim dobrze ugruntowane w ich życiu.

Ponieważ w wieczności będziesz wiedział, którzy Boży słudzy rzeczywiście kochali ciebie, którzy przekazywali ci bibliją Prawdę z Serca Bożego.
Wtedy naprawdę będziemy rozumieli, czym rzeczywiście jest „Agape” i co znaczy. Tak, wtedy będziemy rozumieć, czym RZECZYWIŚCIE jest Boża miłość.

Jeśli „słowo” nie jest dla ciebie, to dlaczego jesteś tak urażony? Czy sądzisz, że jesteś jedynym, do którego Duch Święty musi mówić? Jeśli ten but na ciebie nie pasuje to go nie zakładaj i nie obrażaj się, lecz módl się za tych, dla których ono JEST przeznaczone!

Kiedy musisz rozstrzygnąć, co do sposobu życia duchownych, za którymi idziesz, a rzeczywiście Bóg tego oczekuje od nas, nie osądzaj (ponieważ Bóg tego nie robi … Mk. 12:42) po tym ile oni dają, lecz po tym, ile sobie zostawiają, w czasach gdy świat wokół nas jest zgubiony i umiera, kraje trzeciego świata nie mają duchowego i naturalnego jedzenia i nie, my NIE mamy PRAWA do tych wszystkich pobłażliwości! Naprawdę, On pozwoli nam to wiedzieć,… „JESTEŚMY STRÓŻAMI NASZYCH BRACI”.

————-
Joyce Perdue jest ordynowanym duchownym Ewangelii, była pastorem, nauczycielem i misjonarzem w Stanach Zjednoczonych i Estonii. Po ponad 30 latach służby spędziła 5 lat w federalnym więzieniu za swoją wiarę.

раскрутка

Lekarz twierdzi, że kultura obsesyjnie skupiona na seksie niszcz młode umysły.

Pete Winn

Oryg.:
http://www.cnsnews.com/ViewCulture.asp?Page=/Culture/archive/200711/CUL20071113b.html

13 października 2007

Krytycy od dawna debatują nad skutkami jakie niesie społeczeństwo nadmiernie „seksualizowane” obrazami z telewizji, filmów i muzyki. Znalazł się jeden wychowawca i lekarz, który doszedł do końcowego wniosku: Uważa, że na podstawie tego, czego nauka dowiedziała się o mózgu i biochemii stojącej za seksualnością człowieka, nasza obsesyjnie seksualna kultura może „wypaczać” umysły młodych ludzi.

W eksluzywnym wywiadzie udzielonym Cybercast News Service, dr Gary Rose, president Medical Institute for Sexual Health w Austin, w stanie Texas, mówił o swojej książce na temat biochemii seksu, która ma się niedługo ukazać.

(The Medical Institute for Sexual Health we własnym opisie jest niedochodową grupą założoną w celu konfrontowania globalnej epidemii zachodzenia w ciąże przez nastolatki oraz chorób przenoszonych drogą płciową.)

CNSNews.com: Pana książka częściowo przygląda się na to, co nauka pokazuje w związku z rozwojem mózgu u człowieka. Co odkryliście?

Dr. Rose: Wiemy już teraz, na przykład, dzięki badaniom magnetycznym rezonansem jądrowym, który nie powoduje żadnych uszkodzeń ciała – że przednia kora mózgowa, przednia część mózgu kształtują się jako ostatnie w procesie dojrzewania mózgu.
Jest ta część mózgu, która zajmuje się długoterminowym osądem i jest odpowiedzialna za opóźnione zadowolenie/satysfakcję. Dzięki wykonaniu licznych zdjęć skaningowych wielu mózgów, pokazaliśmy, że w rzeczywistości mózg nie dojrzewa przed wiekiem około 25 lat.

I wiecie co? Jako kultura, wiedzieliśmy o tym od dawna. Moja córka zdobyła dyplom licencjacki, lecz nie może wynająć samochodu dopóki nie będzie miała 25 lat. Ubezpieczenie auta mojego syna spada bardzo znacznie w wieku 25 lat. Ich mózgi ostatecznie dojrzewają, tak więc będą modli podejmować dobre decyzje i potrzebują na to aż tyle czasu, aby nie byli uważani za osoby o wysokiego ryzyka dla firm wynajmujących i ubezpieczających samochody. Obecnie możemy pokazać to zgodnie z badaniami przeprowadzonymi na podstawie zdjęć skaningowych.

CNSNews.com: A co dzieje się z ludźmi uprawiającymi seks?

Dr. Rose: Jeśli chodzi o sprawy seksu, mamy obecnie badania, które pokazują, że kiedy kobiety karmią piersią swoje dzieci, wydzielany jest hormon oksytocyna, który wiąże je z ich dzieckiem, – tak że matka jest gotowa zrobić dla tego dziecka wszystko, nawet umrzeć za nie, nie dlatego, że dziecko jest słodkie, lecz dlatego, że są związane ze sobą. Można to nawet zmierzyć. To samo dotyczy kobiet współżyjących seksualnie. Również wtedy wydzielają oksytocynę, który wiąże je z partnerem. Wiąże ich ze sobą chemicznie.

Mężczyzna wydziela szczególny hormon, wazopresynę. Obje, zarówno mężczyzna jak i kobieta, gdy robią coś przyjemnego, wydzielają dopaminę, która jest takim zwrotnym sygnałem, oznaczającym: „Podoba mi się to.
Chcę to zrobić jeszcze raz”. Tak więc, nasze pragnienia, aby współżyć z tą osobą mają swoje neurochemiczne korzenie. Nasze emocje mają swoją przyczynę i jest to przyczyna neurochemiczna.

Dzięki badaniom przy pomocy jądrowego rezonansu magnetycznego pokazaliśmy, że zamiary/cele znajdują się w różnych częściach mózgu. Tak więc, gdy daję mojej żonie pożegnalny pocałunek i dziobnięcie w policzek, to włącza jedną część mózgu, a gdy daję jej pożegnalny pocałunek i sugestywne mrugnięcie okiem, mówiąc: „Będę w domu wcześnie”, inna część mózgu jest uruchamiana.

CNSNews.com: To interesujące, lecz jak ważne to jest? Czy może Pan połączyć to w całość?

Dr. Rose: Jest to tak ważne dlatego, że u młodych ludzi ich umysły są stale kształtowane. Jeśli mózg jest zalewany złymi chemikaliami – jeśli ich naturalne drogi (tzn. „drogi” po których poruszają się impulsy/sygnały w mózgu – przyp. tłum.) są rozwijane w nienormalny sposób, te części mózgu będą autostradami, których nie da się zmienić, gdy oni staną wobec dorosłego życia.

Ludzie, którzy mają licznych partnerów seksualnych w młodym wieku, prawdopodobnie będą utrzymywać tą tendencję przez całe swoje życie.
Pewne synapsy w mózgu zostaną przycięte – może to mieć wpływ na takie działania jak unikanie ryzyka i opóźnianie satysfakcji.

Oto analogia: Dla ludzi, którzy są potomkami Azjatów i jeszcze nie znają języka angielskiego, jeśli nauczą się go po przekroczeniu pewnej wiekowej granicy, będą mieli trudności z umieszczaniem litery „L” w słowach. Jeśli nauczą się angielskiego jako dzieci, nie ma z tym problemu. Jest tak z powodu przycięcia pewnych szczególnych synaps w mózgu, które raz usunięte, nie mogą być ponownie przyłączone.

Jeśli więc narazimy dzieci na pornografię, jeśli wystawimy dzieciaki na otwarty seksualizm – a proszę pamiętać o tym, że 70% całej ich muzycznej, filmowej i telewizyjnej papki ma jawne seksualne podteksty – budujemy takie ich drogi (myślenia – przyp. tłum.).
Jeśli budujemy hiperseksualne drogi, a inne przycinamy całkowicie – jak te potrzebne do podejmowania seksualnej odpowiedzialności i budowania skromności – nie będziemy mieli zdrowych dorosłych.

Emocjonalne konsekwencje tego, jeszcze nie znalazły spojrzenia z naukowego punktu widzenia, lecz są ogromne.

оптимизация сайтов в поисковых системах

Milczące kazanie, które Jezus głosił w czasie swoich ostatnich godzin życia na Ziemi było najpotężniejszym przesłaniem Jego służby. Odkryłem ostatnio zdumiewającą tajemnicę spokoju, odkopując stracone kazanie Jezusa.
Przeoczałem je w moich wykopaliskach ewangelii latami. Gdy już raz zacząłem kopać, stało się to prostym odkryciem. Zapraszam cię, abyś zrobił to dla siebie.

Poświęć kilka minut na Nowy Testament i przejrzyj wszystkie fragmenty dotyczące ukrzyżowania. Gdy je wszystkie znajdziesz, spisz wszystkie zapisane stwierdzenia jakie wyszły z ust Jezusa, gdy wisiał na krzyżu. Szczegółowo wypisz każdą frazę wypowiedzianą przez Chrystusa przybijanego do belek krzyża, aż do chwili, gdy nerwowy rzymianin przybił pieczęć na kamieniu zamykającym Jego grób.
A teraz, powoli powtórz je głośno, jedno po drugim. Odkryjesz, że trudno będzie wypełnić nimi jedną minutę mówionej konwersacji, gdy się je zepnie razem.
Siedem pojedynczych linijek! Co takiego, dosłownie. Jezus mówi przez całe pozostałe sześć godzin na Krzyżu? Czy kiedykolwiek rozważyłeś swoje własne możliwe wyznania? Co by było, gdybyś ty sam się znalazł w podobnej próbie, pozbawiony sprawiedliwości, umierając między dwoma przestępcami.

Jezus mógł zakończyć otwarty spór o Jego wydanie przy pomocy rozdzierającego uszy kazania czy zaoferować danie z proroczego grzmotu jako pożegnalny strzał do Piłata. Mógł się wyładować ostrym gromieniem w stronę starszych czy choćby tylko Barabasza, żeby wiedział, że był najszczęśliwszym zwolnionym na ziemi. Mógł też zażądać dwugodzinnej przerwy i iść głosić na pogrzebie Judasza Iskarioty.
Mógł zwrócić się z religijną retoryką do rzymskiej kohorty, która odarła Go z ubrań, a następnie zalać potępieniem tych, którzy pluli na Niego. Mógł zamienić trzcinę, którą z szyderstwem dali mu do ręki w pałkę i zacząć rozbijać czaszki ze Wzgórza Czaszki. Ci, którzy „przechodzili mimo” i „bluźnili Mu, potrząsając głowami” (p. Mk. 15:29) mogli zostać poturbowani przez wściekłego Lwa z Judy.

Przeciwnicy, którzy zawiesili żartobliwy napis nad jego głową mogliby mieć natychmiast wytatuowany znak bestii na swoich głowach. Ten, co wyrzucił szóstkę za Jego szatę, wraz mistrzem od korony cierniowej, sprzedawcą miecza i octu, każdy jeden z nich, mógł usłyszeć ilustrowane, 10-punktowe kazanie o piekle. Między uderzeniami młota Jezus mógł wykrzyczeć kilka celnych słów z proroctw Jeremiasza do krnąbrnego Izraela. Może między uderzeniami, mógł zamówić kilka głodnych niedźwiedzi, jak to zrobił Eliasz.

Można by się zastanawiać, czy Jezus, z Jego imieniem i dziedzictwem, nie patrzył przez karmazynową zasłonę zasłaniającą Jego twarz, czy nie zbliżają się. Kto? Tłumy ludzi. Po całej Galilei porozrzucane jak zdmuchnięte wiatrem konfetti było mrowie bezimiennych i pozbawionych twarzy jednostek, które zostały zrehabilitowane dotknięciem Jego współczucia. W każdej chwili mógłbyś się spodziewać, że ci emocjonalnie i fizycznie uzdrowieni, wraz ze wszystkimi uwolnionymi od demonów, popędzą na Kalwarię z włóczniami w rękach. Sprawiedliwe rozruchy były na miejscu, to był właściwy czas na to, aby odłożyć na bok nauczanie o łagodności i wziąć się za kilku Rzymian.

Niedawno głuchy powinien usłyszeć tłukący młot i rzucić się bez zastanowienia. Były ślepy powinien zobaczyć migotliwe srebro noszącego miecz setnika, czy co najmniej, jasno czerwoną rzekę agonii biegnącą z brwi Jezusa; oni powinni widzieć to wszystko i żądać, aby ich spętany Kapitan został uwolniony.
Ktoś powinien być poruszony, aby coś zrobić. Nawet osioł, który taksówkował Jezusa wśród okrzyków”hosanna!” tydzień wcześniej, mógł był pośpieszyć, aby zjednoczyć się z Jezusem swymi zębami, po czym wynieść Go w bezpieczny zachód słońca.
Lecz źródła milczą na ten temat, jak i Jego kazanie: On, gdy Mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził,…. (1 Ptr. 2:23).

Przesłanie nabazgrane czerwienią
W naturalnym wymiarze, zachowanie Jezusa nie ma sensu. Wyszydzany, trwał w milczeniu. Wykorzystany i przebity, wypowiedział słowa przebaczenia równie szybko, jak szybko wypływała Jego krew. Nie wymagał otarcia ran, strupów i szram zanim przebaczył. Nie ma żadnego śladu po tym, aby Jezus kalkulował Swój osobisty ból, przed wypowiedzeniem wybaczenia.
Każdy siniak i cios był przyjmowany w milczącym miłosierdziem. Z pewnością Szatan nie oczekiwał, że automatyczna reakcja Jezusa będzie taką bezwarunkową miłością.

Patrząc wstecz diabeł prawdopodobnie życzyłby sobie wybrać jakąś szybką egzekucję zamiast przedłużającego się ukrzyżowania, ponieważ im dłużej Jezus tam wisiał, tym bardziej głupio wyglądał diabeł. Bezsłowny Jezus był potężnym bilbordem błogosławionej pewności. Lecz Jezus nie tylko umierał.  On przekazywał czerwonym atramentem ponadczasową tajemnice królestwa.
Jego skłonność do milczenia stała się określonym zaufaniem, On otwarcie pokazywał Swojej Oblubienicy, jak uchwycić krzyż, który ją czekał.

Krzyż był tematem regularnie poruszanym między Jezusem i uczniami,  choć musiało się to wydawać niewygodne, gdy Jezusa mówił im, że kto nie bierze swego krzyża a idzie za mną, nie jest Mnie godzien
(Mat. 10:38). Praktyczny rozkaz wymarszu dla każdego po tej stronie Kalwarii, lecz co z 12tką drapiących się po głowach uczniami? Jezus jeszcze wtedy nie umarł na Krzyżu.

Uczniowie znali krzyż tylko z makabrycznego pokazu kryminalnego wyroku,  publicznej śmierci, która miała kształtować publiczną świadomość nie jako coś, co miało stać się kotwicą, do której ludzkie grzechy zostały przyczepione i wrzucone w bezdenne morze zapomnienia.

Lecz, gdy nadszedł rok Jego śmierci, szczegóły dotyczące Krzyża stawały się coraz bardziej wyraźne.
Dziewięć miesięcy przed Swoją śmiercią, zaczął Jezus Chrystus tłumaczyć uczniom swoim, że musi pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych arcykapłanów i uczonych w Pismie, że musi być zabity… (Mat. 16:21).

Piotr spanikował, gdy to usłyszał.
Właśnie zostały mu wręczone chwilę wcześniej „klucze”, gdy Jezus powiedział „Ja dam ci, klucze Królestwa Niebios” (w. 19).

Jezus scharakteryzował zarówno życie Piotra jak i jego wyznanie jako „skałę” (w. 18). Rybak i cieśla byli już teraz niezaprzeczalnie złączeni. Piotr wiedział, że jeśli zostanie wykonana egzekucja na Jezusie, on będzie następny.
Piotrowi podobała się myśl, że będzie oratorem Królestwa, lecz nie miał najmniejszego pragnienia zostawać męczennikiem. Szybko więc starał przekonać Jezusa do innej drogi. Jego wysiłki wywołały, zgodnie z relacją Biblii, najgłębszy gniew Chrystusa.

Idź precz ode mnie, szatanie! (w. 23 ). Jezus powiedział faryzeuszom, że byli oni „synami diabła” i „kamieniami potknięcia dla innych”. Lecz do Piotra powiedział: „Ty jesteś diabłem, kamieniem potknięcia dla Mnie, osobiście!”

Piotr znakomicie zaliczył ustny egzamin – Ty jesteś Chrystus, Syn żywego Boga (w. 16), lecz straszliwie zawalił końcowy egzamin krzyża. Jak mógł Piotr spaść ze skały do kamienia potknięcia tak szybko?

To proste: zbliżający się krzyż przyspieszył sprawdzanie jego duchowej szczerości: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój i niech idzie za mną. Bo kto by chciał życie swoje zachować, utracił, a kto by utracił życie swoje dla mnie, odnajdzie je (w. 24-25)

Krzyż ujawnił, że wyznanie Piotra to były tanie słowa obietnicy. Na podstawie tego stwierdzenia potencjalna służba Piotra zabrzmiała na kilometr wokół, lecz wstęp do krzyża udowodnił, że jego oddanie miało zaledwie centymetr w głębokości i szybko wyparowało.

Ostatecznie Piotr uchwycił się krzyża. Dzień Zielonych Świąt uzdolnił go do zobaczenia, że 360 minut Kalwarii odzwierciedlało wiele z tego, co było przygotowane dla kościoła.

Rozwodniony Symbol
Niemniej jednak, krzyż w tragiczny sposób stał się najbardziej rozcieńczonym symbolem współczesnego kościoła. Dziś, paraduje się z nim w postaci taniej biżuterii lub pokazuje na kosztownej architekturze.

Dla Piotra i Jana, czy w tym przypadku każdego innego człowieka z początków kościoła, przypadkowe noszenie kolczyków z krzyżem byłoby równie maniakalne, jako dziś pokazywanie naszyjnika z nowym elektrycznym krzesłem czy przywdziewanie wisiorka z 14 komorą gazową z karatowego złota. Może wyobraźmy sobie absurdalność widoku długiej szubienicznej pętli umocowanej na dachu kościoła,  dobrze oświetlonej i widocznej z autostrady!

Nie sugeruję, że emblemat krzyża ma być usunięty, tylko to, że prawda o nim powinna być przekazywana.
Symbolizuje on bardzo wielką ofiarę, jest największą lekcją Jezusa i umarł ucząc jej. Nic tak nie uczy w życiu jak te chwile krzyża. Jezus był mistrzowskim nauczycielem; Krzyż był Jego szkolną klasą. W pewnym sensie, krzyż reprezentuje to, co część świata czuje do Jezusa: nienawiść, lecz krzyż reprezentuje również to, co wszystko w Jezusie czuje do ludzkości: miłość.

Jezus wiedział, że bez żywej wizji wytrwałości i zaufania Jego uczniowie nie przetrwają 10 korków poza górną komnatę. Podobnie jak Piotr posiadali właściwe słownictwo; lecz również podobnie jak Piotr mieli postawy hipokrytów. Kościół potrzebował chwili, do której Duch Święty mógł się odnosić przez całą wieczność. Tak więc Syn, którego Ojciec dał, również zdecydował się dać dar.

Krzyż, który dał Jezus, ukuł nowy rodzaj odpowiedzialności między słowem a uczynkiem. Już nie mogli sztuczni faryzeusze czy letni uczniowie żyć wyłącznie wyznawaniem.

Podobnie jak ich Zbawiciel, uczniowie wkrótce zostali wezwani do codziennego niesienia swojego krzyża. Chrystus zapłacił dług, którego żadna ludzka istota nie mogła pojąć i, dzięki Bogu, dług, o który żaden zwykły człowiek nie został poproszony do spłacenia.

Czym więc jest krzyż, do którego niesienia jesteśmy wezwani?
Jezus nie wymagał od Swoich naśladowców, aby fizycznie ginęli na drewnianym krzyżu, lecz wezwał ich do wielu ubocznych presji, które on znosił w dniu Swojej śmierci. Pierwszy kościół szybko nauczył się surowości nadmiernej reakcji Jerozolimy na wszystko, cokolwiek dotyczyło Chrystusa. Dla nich „noszenie krzyża” oznaczało, że będą doświadczali wielkiej niesprawiedliwości z rąk innych. Gapiła się na nich publiczność zimnego serca za napełnienie Duchem Świętym, byli gorzko wyśmiewani przez pobożnych bigotów za pomaganie biednym, więzieni przez rządowe agencje za czynienie cudów na ulicach. Niektórzy zostali nawet zgładzeni jako męczennicy przez demonicznie napędzane marionetki udające religijnych purystów.

Brzmi to podobnie do podróży Jezusa, czyż nie?
Bóg zatrudnił nawet duchowo zepsutych ludzi, aby pokazać aktualny kierunek Swemu ciału. Lecz spójrzmy na Jezusa. On nie został ukrzyżowany ręką Ojca a namówiony przez Ducha Świętego. To grzeszni rzymscy żołnierze ukrzyżowali Go, ludzie, którzy sami zasłużyli na śmierć. Jak obrzydliwy skalpel w ręce chirurga, rzymscy żołnierze byli Bożym narzędziem do wypełnienia Jego pragnienia. Kalwaria była surowym stołem operacyjnym oblężonym przez nowicjuszy. A jednak Jezus zniósł go bez wydania dźwięku zgorzknienia. To było nadzieją kościoła, ponieważ każda presja, która naciskała na pierwszy kościół mogła oddawać doświadczenia Jezusa w czasie, gdy umierał.

Nieskończona Łaska
Jeśli chodzi o codzienny krzyż, zarówno skazani jak i narzędzia desperacko potrzebują Łaski. Żaden prawdziwy uczeń nie ucieknie od kowadła znanego jako krzyż. Może zniechęcać widok innych chrześcijan, którzy wydają się paradować wokół wolni od trosk.
Możesz zastanawiać się dlaczego ich krzyż przypomina styropian, podczas gdy twój jest jak odlewane żelazo. Lecz Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Nie ma środka znieczulającego, który Bóg podaje komukolwiek w czasie Swoich chirurgicznych działań na poziomie podświadomości.

Może być bardzo trudno utrzymać czystą perspektywę w czasie forsownych okresów kształtowania krzyża. Jedyną moją nadzieją na powodzenie jest skupienie wzroku na języku ciała kalwaryjskiego, cichego Baranka, gdy uważnie słucham tych słów, których On nie powiedział. Ponieważ, gdy moje oczy i słuch odwracają się od Krzyża, ludzie szybko doprowadzają mnie do rozpaczy i gwałtownie spadam w duchową porażkę. Zawsze będą wokół ludzie, którzy będą robić z igły widły, lecz wtedy przypominam sobie o krzyżu… o tym, jak Jezus przeszedł przez niego pierwszy.

Zawsze mogę liczyć na nieproszonych gości, którzy z radością przyglądają się temu, jak mój niebieski Ojciec dyscyplinuje mnie i może to być straszliwie kłopotliwe, lecz znów, pamiętam… Jezus przeszedł przez to również.

Nawet jeśli Bóg posyła do mnie niedojrzałych duchowo chrześcijan jako część Jego tajemniczego planu mojego wzrastania,  aby uczyć mnie w milczeniu, nie wolno mi zapomnieć o tym, że Jezus czuł to również. To wszystko było krzyżem. A co najmniej jest tym krzyżem, który znał Jezus.

Lecz za te wszystkie ciężary, z którymi się ty i ja spotykamy, jako uczniowie, nikt nigdy nie zapłaci tak, jak Jezus. Jego śmierć jest przepełniona nieskończoną łaską i obfitością zakłopotania.

Ponieważ to Ja, a nie Jezus, powinienem zginąć za łamanie przykazań mojego Stwórcy i to ja zasługiwałem na ciężar niesienia boso ciężkiego drewna po nierównym wzgórzu za moją niegodziwość. To ja zasługiwałem na głośny publiczny śmiech i agonię cierni wbijających się w czoło. To ja powinienem był czuć ból przebijanych żeber, podczas gdy pogańska ślina spływała z twarzy. Tak, to ja powinienem zawisnąć, ubezwłasnowolniony przez sześć tysiącleci, nie godzin. A jednak to był Jezus, a nie ja; On umarł gwałtownie jako milcząca zapłata.

Tak więc, w Wielkanoc, zachęcam ciebie, abyś wstał wcześnie wdział maskę i wyczyścił buty. To jest dzień, gdy Boży ludzie na całym świecie radośnie obchodzą Jego zmartwychwstanie! Lecz pamiętaj, w czasie, gdy radujesz się wielkanocnym posiłkiem, o największym milczącym kazaniu, jakie kiedykolwiek zostało wygłoszone. To, które miało miejsce wcześniej w piątek. To, które trwało przez sześć godzin, które łatwo jest zapamiętać, lecz jakże trudno naśladować; to, które było przeżyte, nie opowiedziane, przez milczącego Baranka.

Scott Hagan jest pastorem seniorem Harvest Church w Elk Grove, California.

———-

© Copyright 2008 Strang Communications, All Rights Reserved

продвижение сайтов seo раскрутка сайта обучение