Category Archives: Codzienne rozważania_2016

Ga 3:25
A GDY PRZYSZŁA WIARA, JUŻ NIE JESTEŚMY POD OPIEKĄ PRZEWODNIKA.

Werset ten wyraźnie podkreśla, że to, kim jesteśmy, wyraźnie różni się od tego, kim byliśmy. Nie jesteśmy już więcej pod zakonem w tym sensie, że nie jesteśmy już przez zakon potępieni, ani nie jesteśmy więźniami zakonu. Teraz trwamy w Chrystusie, złączeni z Nim dzięki wierze i w ten sposób staliśmy się miłymi Bogu, który nas przyjął dla zasług Chrystusa, pomimo naszych ciężkich przewinień, jakie popełniliśmy łamiąc zakon Boży. Ostatnie cztery wersety tego rozdziału wskazują nam na Chrystusa Jezusa. Wszyscy jesteśmy synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa. Wszyscy jedno jesteśmy w Jezusie Chrystusie. Jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama. I tak dowiadujemy się, kim naprawdę jest chrześcijanin. Człowiek taki jest „w Chrystusie”, został „ochrzczony”, „przyobleczony” w Chrystusa i „należy do Chrystusa”.
Pozdrawiam w ten piękny poranek, który dał nam Pan.

Ga 3:25
A GDY PRZYSZŁA WIARA, JUŻ NIE JESTEŚMY POD OPIEKĄ PRZEWODNIKA.

Werset ten podkreśla, że to kim jesteśmy znacznie różni się od tego, kim byliśmy. Nie jesteśmy już pod zakonem w tym sensie, że nie jesteśmy już przez zakon potępieni ani więzieni. Teraz trwamy w Chrystusie, złączeni z Nim dzięki wierze i w ten sposób staliśmy się miłymi Bogu, który nas przyjął dla zasług Chrystusa, pomimo naszych ciężkich przewinień jakie popełniliśmy, łamiąc zakon Boży. Wszyscy jesteśmy synami i córkami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Wszyscy, którzy zostali w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekli się w Chrystusa. Wszyscy jesteśmy w Jezusie Chrystusie, a jeśli tak to jesteśmy potomkami Abrahama. Paweł wyjaśnia tutaj, kim tak naprawdę jest chrześcijanin. Człowiek taki jest w Chrystusie, został ochrzczony, przyobleczony w Chrystusa i należy do Chrystusa.
Pozdrawiam w ten piękny poranek jaki dał nam Pan.

Gal 3:13-14
CHRYSTUS WYKUPIŁ NAS OD PRZEKLEŃSTWA ZAKONU, STAWSZY SIĘ ZA NAS PRZEKLEŃSTWEM, GDYŻ NAPISANO: PRZEKLĘTY KAŻDY, KTÓRY ZAWISŁ NA DRZEWIE, ABY BŁOGOSŁAWIEŃSTWO ABRAHAMOWE PRZESZŁO NA POGAN W JEZUSIE CHRYSTUSIE, MY ZAŚ, ABYŚMY OBIECANEGO DUCHA PRZYJĘLI PRZEZ WIARĘ.

Pan Jezus Chrystus uczynił dla nas na krzyżu to czego my sami nie mogliśmy uczynić. Jedyną drogą ucieczki przed przekleństwem nie stało się dla nas spełnianie dobrych uczynków, ale przyjęcie Jego zasług. Jezus nas uwolnił ze straszliwej niewoli, do której przywiodło nas przekleństwo zakonu. Przekleństwo zakonu, z którego odkupił nas Chrystus, jest tym przekleństwem, które spoczęło na nas jako skutek naszego nieposłuszeństwa. Jezus wykupił nas spod przekleństwa stając się za nas przekleństwem. To przekleństwo zostało przeniesione z nas na Niego. Działanie Boże dla naszego zbawienia ucieleśniło się w Chrystusie i również w Chrystusie musimy to zbawienie przyjąć. Nie dostępujemy zbawienia przez Chrystusa odległego, który umarł kiedyś tam, setki lat tamu i żyje miliony kilometrów stąd, lecz przez realnego prawdziwie żyjącego Chrystusa, który umarł, powstał z martwych i teraz żyje razem z nami. Dzięki tej śmierci możemy być połączeni z Nim w żywy i osobisty sposób także i dziś. Nawet i dzisiaj powstaje pytanie w jaki sposób to się dzieje, że dostępujemy zespolenia z Jezusem? Odpowiedź jest jedna: przez wiarę. Tylko wiara może uchwycić się Jezusa Chrystusa w osobistym wymiarze. Nie ma w tym żadnej zasługi człowieka, nie jest to jeszcze jeden jakiś „uczynek”. Wartość wiary nie polega na niej samej, ale wyłącznie na jej obiekcie, a jest nim Jezus Chrystus. Chrystus jest chlebem żywota, wiara tym chlebem się karmi. Chrystus został wywyższony na krzyżu, wiara kieruje nasze oczy w górę na Niego.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Ga 3:10
BO WSZYSCY KTÓRZY POLEGAJĄ NA UCZYNKACH ZAKONU, SĄ POD PRZEKLEŃSTWEM; NAPISANO BOWIEM: PRZEKLĘTY KAŻDY, KTO NIE WYTRWA W PEŁNIENIU WSZYSTKIEGO, CO JEST NAPISANE W KSIĘDZE ZAKONU.

W naszych uszach słowa te sprawiają wrażenie surowych a nawet ostrych. Lubimy myśleć o Bogu, który błogosławi, a nie przeklina. Niektórzy usiłują uniknąć tej niewygodnej kwestii. Paweł nie pisze o Bożym przekleństwie, ale o przekleństwie zakonu. Zakonu w żadnym wypadku nie możemy oddzielić od Boga ponieważ zakon jest Bożym prawem i wyrażeniem Jego systemu wartości moralnych i Jego woli. To co mówi Bóg to również mówi zakon. Jeśli zakon coś błogosławi to i Bóg temu błogosławi, a to co zakon przeklina, przeklina i Bóg. Nie musimy czuć się nieswojo z powodu tych bezpośrednich i ostrych słów. Wyrażają one to, co całe Pismo Święte utrzymuje o Bogu, jeśli chodzi o Jego stosunek do grzechu, mianowicie, że żaden człowiek nie może bezkarnie grzeszyć ponieważ Bóg jest sprawiedliwym sędzią wszystkich ludzi. Nieposłuszeństwo zawsze sprowadza na nas przekleństwo Boga i powoduje, że muszą spaść na nas kary Jego sadu. Jego „przekleństwo”, oznacza nie tylko „potępienie” ale i „odrzucenie”. Jeśli Boże błogosławieństwo przynosi usprawiedliwienie i życie, to przekleństwo niesie z sobą potępienie i śmierć. Tak wygląda sytuacja każdej istoty ludzkiej, która kiedykolwiek żyła na tym świecie – za wyjątkiem Jezusa Chrystusa.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Ga 3:11-12
A ŻE PRZEZ ZAKON NIKT NIE ZOSTAJE USPRAWIEDLIWIONY PRZED BOGIEM, TO RZECZ OCZYWISTA, BO: SPRAWIEDLIWY Z WIARY ŻYĆ BĘDZIE. ZAKON ZAŚ NIE JEST Z WIARY, ALE; KTO GO WYPEŁNI PRZEZEŃ ŻYĆ BĘDZIE.

Sprawiedliwy z wiary żyć będzie i kto go wypełni (zakon) przezeń żyć będzie. Oba te stwierdzenia pochodzą ze Starego Testamentu i są słowami żywego Boga. Oba dają komuś obietnicę życia wiecznego. Pomimo wspólnych cech opisują one różne drogi wiodące do tego życia. Pierwsze to obietnica dla wierzącego, drugie dla tego, który czyni. Pierwsze podaje wiarę jako właściwą drogę wiodącą do zbawienia, drugie uczynki. Pierwsze mówi, że tylko Bóg może usprawiedliwić, ponieważ zadaniem wiary jest pokładanie ufności w Bogu, jako w tym, który wykonuje to dzieło, z drugiego stwierdzenia wynika, że sami możemy sobie poradzić z grzechem. Mamy przed sobą dwie możliwości wyboru. Która z nich jest prawdziwa? Czy człowiek doznaje usprawiedliwienia przez wiarę, czy dzięki uczynkom? Czy otrzymujemy życie wieczne dzięki wierze, czy dzięki działaniu? Czy zbawienie jest tylko i wyłącznie darem łaski Bożej w Jezusie Chrystusie, czy też musimy w tej sprawie sami coś zrobić? I dlaczego Biblia wydaje się wprowadzać tutaj pewnego rodzaju zamieszanie, ucząc obu tych prawd, skoro wygląda na to, że są one ze sobą sprzeczne? Jutro dalszy ciąg.
Pozdrawiam Bożym pokojem.

Gal 2:16
WIEDZĄC WSZAKŻE, ŻE CZŁOWIEK ZOSTAJE USPRAWIEDLIWIONY NIE Z UCZYNKÓW ZAKONU, A TYLKO PRZEZ WIARĘ W JEZUSA CHRYSTUSA, I MYŚMY W JEZUSA CHRYSTUSA UWIERZYLI, ABYŚMY ZOSTALI USPRAWIEDLIWIENI Z WIARY W CHRYSTUSA, A NIE Z UCZYNKÓW ZAKONU, PONIEWAŻ Z UCZYNKÓW ZAKONU NIE BĘDZIE USPRAWIEDLIWIONY ŻADEN CZŁOWIEK.

Grzeszni ludzie mogą dostąpić przyjęcia przez Boga, nie ze względu na uczynki, ale po prostu przez akt zaufania Jezusowi Chrystusowi. Na tym polega prawda Ewangelii. Jest to również podstawowa zasada wszelkiej pobożności. Konieczne jest, abyśmy tę podstawową zasadę dobrze znali, abyśmy innych jej nauczali i abyśmy ją sobie ustawicznie wbijali do głowy. Tracąc znajomość tej nauki o usprawiedliwieniu to wszelka prawdziwa nauka chrześcijańska zostałaby zgubiona. Tej wiary uczy Pismo Święte. Jest ona silną skałą i fundamentem chrześcijaństwa. Sprzyja ona rozpowszechnianiu i rozsławianiu osoby Pana Jezusa Chrystusa i doszczętnie kruszy wszelką próżną chwałę człowieka. Jeżeli ktoś sprzeciwia się tej nauce , nie można go uważać za prawdziwego chrześcijanina ani też za kogoś, kto pragnąłby uwielbiać Chrystusa. Należałoby uważać go za wroga Chrystusa i Jego Ewangelii, za człowieka, który pragnie chwałę ludzką postawić na pierwszym miejscu.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Gal 1:7
CHOCIAŻ INNEJ (EWANGELII) NIE MA; SĄ TYLKO PEWNI LUDZIE, KTÓRZY WAS NIEPOKOJĄ I CHCĄ PRZEKRĘCIĆ EWANGELIĘ CHRYSTUSOWĄ.

Do zboru w Galacji wkradł się niepokój z powodu fałszywych nauczycieli, a to spowodowało powstanie zwalczających się wzajemnie ugrupowań. Nie można dokonać zamachu na Ewangelię, pozostawiając zbór nietknięty, ponieważ zbór został stworzony dzięki Ewangelii i nią żyje. Prawdą jest, że najwięcej kłopotu i zamieszania sprawili wówczas w zboże – obecnie jest tak samo – nie ci ludzie, którzy stali i stoją na zewnątrz, którzy się sprzeciwiali chrześcijaństwu, którzy się wyśmiewali albo prześladowali zbór, ale ci, którzy byli wewnątrz i którzy starali się zmienić Ewangelię. Tacy właśnie i dzisiaj niepokoją Kościół Boży. Jedyny sposób, aby być dobrym członkiem zboru to w całej pełni żyć Ewangelią i przyznawać się do niej swoim nauczaniem i życiem. Najlepszym sposobem służenia zborowi jest wierzyć i głosić Ewangelię.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.