MORDERCZY DUCH RELIGII
Jonas Clark
Religijny duch jest mocą najsilniej sprzeciwiającą się apostolskiemu Kościołowi. Nie musimy tym się martwić, ponieważ Duch Święty używa religijnych prześladowań do wywołania największej duchowej rewolucji wszech czasów – nowotestamentowego apostolskiego Kościoła.
Jednymi z największych oponentów przeciwko przemianie kościoła w apostolską służbę będą religijne duchy. Taki duch obawia się utraty pozycji, nowych rzeczy oraz bycia w błędzie. Sprzeciwiają się one wszystkiemu, co odbierają jako zagrożenie dla ich ważności. Odkrywamy początek apostolskiej służby i apostolskiego Kościoła w Jerozolimie po zmartwychwstaniu Jezusa. Wkrótce po Jego zmartwychwstaniu Kościół był przez religijnego ducha prześladowany i rozproszony po całej okolicy. Pismo mówi:
Tymczasem ci, którzy zostali rozproszeni na skutek prześladowania, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, nikomu nie głosząc słowa, tylko samym Żydom (Dz. 11:19).
Szczepan był uczniem Chrystusa, był mężem pełnym wiary i mocy, i czynił wielkie znaki i cuda wśród ludzi. W pewnej chwili swojej służby rzucili mu wyzwanie przywódcy z religijnej warowni. Duch religijny zawsze boi się tych, którzy są namaszczeni przez Ducha Świętego, ponieważ religijne duchy siedzą w miejscach władzy, które do nich nie należą. Aby utrzymać się na swoich uzurpowanych pozycjach, atakują człowieka, który nosi prawdziwe Boże namaszczenie władzy. Jak dalej świadectwo przekazuje:
A Szczepan, pełen łaski i mocy, czynił cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej libertyńską, oraz z synagog Cyrenejczyków i Aleksandryjczyków, a również z Cylicji i Azji, wystąpili, rozprawiając ze Szczepanem. Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał (Dz.6:8-10).
Zwróć uwagę na to, że ci mężczyźni utworzyli konfederację religijnych przywódców z co najmniej trzech różnych synagog, którzy nie byli w stanie oprzeć się mądrości i duchowi z którego Szczepan mówił. Tak bardzo więc pobudzili ludzi, starszych i uczonych w piśmie aby się przyłączyli do ich opozycji przeciwko Szczepanowi. Religijne duchy, gdy motywują innych przeciwko Bożym rzeczom, mają ciemną umiejętność dotykania strachem i konfliktem. Religijna opozycja i prześladowania są często dowodem wejścia w apostolski wymiar służby. Stare zawsze wydaje się sprzeciwiać nowemu, a to, co martwe, zawsze boi się żywego.
APOSTOLSKE I RELIGIJNE PRZECIWIEŃSTWO
Duchy religijne to duchy mordercze. Gdy ci mężczyźni konspirowali przeciwko Szczepanowi, podstawili mężów,którzy utrzymywali: Słyszeliśmy, jak mówił bluźniercze słowa przeciwko Mojżeszowi i Bogu; Tak podburzyli lud oraz starszych i uczonych w Piśmie, a powstawszy, porwali go i przywiedli przed Radę Najwyższą (Dz. 6:11-12). Rady kościelne są religijnymi sądami, które religijni liderzy używają do obrony swoich miejsc władzy i sprawowanie terytorialnej kontroli ludzi. Historycznie rzecz biorąc, uczniowie Chrystusa regularnie spotykali się z religijnym prześladowaniem czy okultystyczną opozycją, jak tylko zaczynali być posłuszni Duchowi Świętemu. To dlatego namaszczenie uruchamia duchową władzę, które stawia czoło wszystkiemu, co utrudnia postępy Królestwa Bożego. Tutaj, w typowy, oszczerczy sposób, religijne duchy znalazły fałszywych świadków, aby wytoczyć sprawę przeciwko Szczepanowi, człowiekowi, który poruszał się w apostolskim działaniu i robił mnóstwo dobrej roboty wśród tych ludzi.
Kluczem jest tutaj pamiętać o tym, że Szczepan wywołał problemy w czasie usługiwania na ulicach, a nie w żadnym z lokalnych kościołów. Usługiwanie poza czterema ścianami lokalnego kościoła i na rynkach, gdzie są ludzie jest znakiem rozpoznawczym służby apostolskiej. Religijna opozycja i prześladowania są dowodem wejścia w apostolski wymiar służby. Pewnego razu zabrałem ze sobą grupę wierzących do usługiwania na ulicach małego miasteczka w Belgii. Nigdy nie zapomnę rozmowy, jaką odebrał jeden z naszych członków od religijnej rady miasta z pytaniem, z czyjego pozwolenia głosimy Ewangelię w ich miasteczku. Posłałem odpowiedź do dzwoniącego: „Otrzymaliśmy pozwolenie z kwatery głównej”. Nigdy więcej już nie słyszeliśmy o nich.
Apostolska szata autorytetu zawsze ujawnia religijne duchy. Na spotkaniu Szczepana z religijnymi chłopakami: Podstawili też fałszywych świadków, którzy mówili: Ten człowiek nie przestaje mówić bluźnierstw przeciwko temu miejscu świętemu i zakonowi;Słyszeliśmy go bowiem, jak mówił, że ów Jezus Nazareński zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje, jakie nam Mojżesz przekazał A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Radzie Najwyższej, utkwili w nim wzrok, ujrzeli jego oblicze niby oblicze anielskie (Dz. 6:13-15).
DZIEŃ, W KTÓRYM ZGINAŁ DOBRY CZŁOWIEK
Namaszczenie na życiu Szczepana było widoczne dla tych, którzy byli na spotkaniu, lecz to się nie liczyło, oni chcieli zatrzymać go za wszelką cenę. Lecz Szczepan był odważny i nie cofnął się. Głosił potężnie namaszczone przesłanie w swej obronie dowodząc z Pism, że Bóg nie mieszka w domach uczynionych rękami ludzkimi i konkludując, że ci przywódcy sprzeciwiali się Duchowi Świętemu i działali jak religijni przywódcy będący przed nimi, prześladując i zabijając proroków dawnych czasów. Zostali tak dotknięci, że zaczęli zgrzytać zębami w furii gniewu. Wyobraź to sobie: dojrzali mężczyźni, religijni przywódcy miasta nie będący w stanie kontrolować swoich morderczy emocji. Pismo mówi (przekład dosłowny NT): Słuchając tego wybuchli jak przecięci piłą w swoich sercach i zaczęli zgrzytać na niego zębami
(Dz. 7:54).
Gdy ci morderczy, religijni przywódcy rzucali w
Szczepana kamienie , On miał otwartą wizję i zobaczył chwałę Bożą i Jezusa stojącego obok prawicy Bożej. On zaś, będąc pełen Ducha Świętego, utkwiwszy wzrok w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Bożej I rzekł: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Bożej (Dz. 7:55-56). Służb apostolska przeżywa tego rodzaju prorocze działania. Zaznaczone jest, że Duch Święty nigdy nie opuszcza tych, którzy zdecydowanie stoją przeciwko bezbożnej religijnej opozycji. Szczepan, wydając ostatnie tchnienie, donośnym głosem, poprosił Pana, aby nie policzył im tego grzechu i zwycięsko wstąpił z tego świata do chwały.
Powtórzmy: religijny duch, którego spotkał Szczepan to duch morderczy. Pismo mówi, że ukamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego. A padłszy na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im grzechu tego. A gdy to powiedział, skonał (Dz.7:59-60). To był dzień, w którym zginął dobry człowiek.
Jak to było u początków apostolskiego Kościoła, tak będzie i w czasie tego odnowienia. Religijny duch będzie najsilniejszą opozycyjną siłą przeciwko przemianie w apostolską służbę. Jezus mówił o religijnym duchu.
A tak wystawiacie sobie świadectwo, że jesteście synami tych, którzy mordowali proroków Wy też dopełnijcie miary ojców waszych Węże! Plemię żmijowe! Jakże będziecie mogli ujść przed sądem ognia piekielnego? Oto dlatego Ja posyłam do was proroków i mędrców, i uczonych w Piśmie, a z nich niektórych będziecie zabijać i krzyżować, innych znowu będziecie biczować w waszych synagogach i przepędzać z miasta do miasta (Mat. 3:31-34).
Religijny kościół jest motywowanym przez człowieka, zorientowanym na religijne martwe uczynki, cielesnym kościołem, który ma formę pobożności, lecz unika obecności Ducha Świętego. Niewiele Szczepan wiedział o tym, że Bóg wykorzysta jego śmierć do uruchomienia wielkiej apostolskiej rewolucji. Po nienawistnym morderstwie Szczepana, wierzący się rozproszyli, szli z miejsca na miejsce i zwiastowali dobrą nowinę
(Dz. 8:4).
Religijne prześladowania zawsze powodują rozwój służby, Ewangelia Królestwa nie może zostać powstrzymana.
Religijny Kościół
NIECH MARTWI GRZEBIĄ MARTWYCH
Jak to jest, że tak wielu daje się złapać w szukanie życia pośród umarłych? Jezus powiedział: Pójdź za mną, a umarli niechaj grzebią umarłych swoich
(Mat. 8:22). Czy to możliwe, aby ten religijny duch musiał zostać rozeznany? Przyjrzyjmy się kilku jego cechom.
Religijni przywódcy lubią stałe wody. Mają oni mentalność dozorców z nastawieniem ? nie wstrząsajmy łodzią. Ich usługi są zimne, ciche i formalne. Jak już wspomniano religijny pastor mógł zostać wybrany przez kościelną radę wyłącznie na podstawie swojego religijnego wykształcenia, przynależności czy stopnia.
Jednym z najbardziej śmiertelnych duchowych zadań przeciwko zdolności kościoła do rozszerzania Ewangelii na świecie było działanie religijnego ducha. Wierzę, że ten duch miał morderczy wpływ, który jest w swej naturze antychrystem i będzie ujawniony przez Ducha Świętego w tych ostatnich dniach. Tysiące dobrych ludzi zostało pochwyconych przez niego i przez jego zwodnicze działania, i doprowadzonych do bezskuteczności. W książce „30 srebrników” nauczam tego w jaki sposób rozeznawać religijnego ducha i zwyciężać jego zdolność do powstrzymywania tego, co najlepsze od Boga dla twojego życia i służby
We współczesnym społeczeństwie istnieje bardzo niebezpieczne, fałszywe pojmowanie kościoła i wiele z dynamiki go otaczającej. Przez lata doszliśmy do religijnego rozumienia tego, czym jest służba i kościół. Z powodu tych fałszywych poglądów istniejący Kościół będzie w potężny sposób wyzwany w nadchodzących dniach, przez głos reformy i służby pojawiającej się apostolskiej służby.
ROZEZNAWANIE RELIGIJNEGO DUCHA.
Żadnych wyzwań, unikać przekonania (o grzechu), bez pasji Religijny kościół jest miejscem, gdzie ludzie przeżywają swoje życie w sposób niekwestionowany, bez zmian i oczekując na porwanie. Jest to kościół, gdzie można posłuchać przez 10 minut miłego motywacyjnego nauczania czy czytania modlitwy i spodziewać się przeprosin pastora, gdy przeciągnie trochę czas. Jest to kościół, który posyła ludzi z powrotem do schroniska świata pozbawionych zwycięskiego duchowego zaszczepienia. W takim kościele zwraca się uwagę w czasie niedzielnych nabożeństw na datę urodzin każdego i wszystkie rocznice, pokutuje w przypadku ich pominięcia, a nikt nie słyszy głosu Ducha Świętego. Więcej uwagi przywiązują do powrotu do domu, pieczonej ryby, sprzedaży ciasteczek i obiadów drobiowych niż do tego, „co powiedział Duch Pański” Jest to miejsce, gdzie oczekuje się od pastora, że po nabożeństwie stanie w drzwiach, aby ucałować dzieciaki i potrząchnąć każdą ręką. Jest to kościół, w którym naciska się na pastora, aby odwiedzał wszystkich ludzi co tydzień i upewnił się, że jest ze wszystkimi na przyjacielskiej stopie. Tam też niektórzy uczestniczą w kościele tylko cztery razy w życiu, aby zostać poświęconym, ochrzczonym, otrzymać ślub i być pogrzebanym.
Sam pokaz, żadnej mocy
Jest pełen programów prowadzonych przez biznesmena, osobowości Typu A, kontrolujące Izabelle i jest zabawiany okazjonalnymi niedzielnymi porankami i bożonarodzeniowymi kantatami. Tam też można spełnić wygodnie swoje poczucie religijnych obowiązków. Panuje tutaj mentalność stróża, z nastawieniem: nie trzęsiemy łodzią w czasie podróży. Tam, gdzie pastor został wybrany przez aklamacje kościelnej rady na podstawie swego religijnego wykształcenia, przynależności lub stopnia, jest zimno, cicho i formalnie. Ściany jego gabinetu są wypełnione plakietkami ludzkiego uznania, potwierdzającymi, że oni dokonali właściwego wyboru. Jest to kościół, w którym przywództwo jest najęte przez ludzi, aby robili raczej to, co uważają za właściwe, niż mężczyzn posłanych przez Ducha Świętego. Jest to kościół, w którym pastor jest wykorzystywany przez 20 lat, przechodzi na emeryturę ze złotym zegarkiem za wierną służbę i posłany do jakiejś przyczepy, żeby umarł, a to wszsytko tylko po to, aby powtórzyć ten sam 20-letni wzór z kimś innym.
Religijni humaniści
Jest to kościół, w którym możesz prowadzić dwa życia: religijne i świeckie. Chodzi o to, żeby było tak: błogosław mnie tylko, a nie proś o zmianę, zaangażowanie, wzrost, dojrzałość, postęp, portfel, wzrost czy zrobienie czegokolwiek dla kościoła. Jest pełen ludzi, którzy mają pełno duchowo brzmiących powiedzeń, które łagodnie owioną twoją twarz, lecz oni wbiją ci nóż w plecy, gdy tylko wyjdziesz. Jest to apatyczny, narzekający i lamentujący kościół, w którym rzadko się mówi o grzechu, a ci, którzy nie pokutują, buntownicy i wyzywający nigdy nie są konfrontowani.
To jest kościół, w którym można robić co się komu podoba, według własnego serca i nie być odpowiedzialnym wobec nikogo czy poddanym nikomu. W takim kościele kaznodzieja smaga cie i bije Słowem. Jest onieśmielony przez łaskę i namaszczenie na twoim życiu, gdzie liderzy nie uwalniają ludzi do służby, ponieważ jest tylko jedno miejsce przeznaczone na pokaz jednego człowieka. To jest ten martwy kościół bez życia, i więzi tysiące dusz, ponieważ jakiś ich krewny kiedyś był wiernym członkiem. Jest to kościół, który każdemu nowemu członkowi zapewnia miejsce dla rodziny na pochówek na kościelnym cmentarzu. Słowo Boże jednoznacznie mówi o naszej relacji z tym religijnym kościołem:
Będą okazywać pozór pobożności, ale wyrzekną się jej mocy. I od takich stroń! (2 Tym. 3:5 BT).
Po przeczytaniu tych krótkich rozważań na temat religijnego kościoła, prawdopodobnie czujesz się tak samo jak ja, gdy to przeczytałem. Jeśli tak, to znaczy, że ujawniliśmy istotę religijnego ducha. Jeśli jednak twoją reakcją jest gniew na mnie za napisanie tego, to mogę tylko prosić, abyś zbadał swoje serce, zanim poczytasz dalej, ponieważ apostolskie namaszczenie rzuci wyzwanie wytrwałości religijnych stref bezpieczeństwa, włącznie z twoimi. Jestem przekonany, że większość czytających jest spragnionych więcej Boga i chce, aby ich życie miało jakieś znaczenie. Odwróćmy się teraz od religijnych więzów i wejdźmy w naprawdę ekscytujący świat służb apostolskiej.
ĆWICZENIE W DZIAŁANIU
Jeśli znajdujesz się w martwym kościele, opuść to teraz. Tak, właśnie teraz. Nie trać więcej czasu w miejscu, które nie karmi cię duchowo. Dlaczego mieliby żywi trzymać się martwego? To nie jest w porządku wobec twoich dzieci. Aby włączyć się do apostolskiej rewolucji musisz naprawdę iść za Panem wszystkim, co jest w tobie. Następnie, spójrz na tych, od których przyjmujesz poradę. Czy to mili lecz religijni ludzie?
Jeśli tak, to już czas na oczyszczenie twoich relacji.
Religijna opozycja jest rzeczywistością i możesz spodziewać się, że wypuszczą na ciebie strach. Aby pokonać strach musisz wprowadzić poznanie apostolskiej służby do głowy, a ducha nowej apostolskiej rewolucji do twojego ducha. Apostołowie są pionierami. Orz ziemię i przyłącz się do sprawy, a gdy napotkasz na opozycję raduj się. Jezus powiedział:
Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie. Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami (Mat. 5:11-12).
© Jonas Clark
