Codzienne rozważania_03.10.11

Niestety, skutkiem głoszonego dziś zbawienia nie jest śmierć, lecz „omdlewanie”. Jest jakaś ekstatyczna radość i „przeżycie bliskie śmierci” jako znak poddania, lecz nie jest to prawdziwa śmierć. Nawrócony po prostu zmienia swoje postępowanie, wypłakuje kilka łez lecz nadal żyje. Zewnętrzny sposób bycia może być inny, lecz on sam nie umarł. Zaczyna iść za Panem i zapełnia swoje życie religijna działalnością, lecz jego liczne upadki i wady dowodzą, że czegoś mu brak. Co to takiego?

Zna Krzyż tylko jako coś, na czym Jezus umarł za niego. Krzyż nie reprezentuje jego własnej śmierci, lecz Pańską. Rzadko kiedy, o ile w ogóle, reprezentuje cokolwiek innego niż narzędzie przez które dokonało się odkupienie i przebaczenie grzechów. Nieliczni zdają sobie sprawę z tego, że jest to środek przez który wchodzimy do chrześcijańskiego życia, oraz dzięki któremu żyjemy takim życiem.