2Kor 1;8-10. NIE CHCEMY BOWIEM, ABYŚCIE NIE WIEDZIELI, BRACIA, O UTRAPIENIU NASZYM, JAKIE NAS SPOTKAŁO W AZJI, IŻ PONAD MIARĘ I PONAD SIŁY NASZE BYLIŚMY OBCIĄŻENI TAK, ŻE OMAL ZWĄTPILIŚMY O ŻYCIU NASZYM; DOPRAWDY, BYLIŚMY JUŻ CAŁKOWICIE PEWNI TEGO, ŻE ŚMIERĆ NASZA JEST POSTANOWIONA, ABYŚMY NIE NA SOBIE SAMYCH POLEGALI, ALE NA BOGU, KTÓRY WZBUDZA UMARŁYCH, KTÓRY Z TAK WIELKIEGO NIEBEZPIECZEŃSTWA ŚMIERCI NAS WYRWAŁ I WYRWIE; W NIM TEŻ NADZIEJĘ POKŁADAMY, ŻE I NADAL WYRYWAĆ BĘDZIE.
W obecnych czasach ludzie są pesymistami i rozpaczają nad życiem. Rozpacz ta przybiera różne formy, m.in. trudności finansowe, słabe zdrowie itd. Ci którzy przeżywają tego typu troski są przekonani, że czuli by się lepiej, gdyby ich sytuacja była inna. Są również tacy, których sytuacja „zewnętrzna” jest idealna. Mają pieniądze, przyjaciół, wykształcenie lecz nęka ich jakaś pustka. Jest to wewnętrzna rozpacz, która jest najgorsza, bo gnębi człowieka w samotności. Paweł był dynamicznym i niezłomnym apostołem lecz i on cierpiał z powodu wewnętrznej rozpaczy, choć nie była ona wynikiem wewnętrznej pustki jaka towarzyszy gonitwie za korzyścią osobistą. Rozpacz wypływała z trudności jakim musiał stawić czoła podczas pełnienia swoje służby. Znajdował jednak pociechę i zwycięstwo w Bogu, który wskrzesza umarłych, taką pociechę i my możemy znaleźć. Czy kiedyś czułeś się podobnie? Czy byłeś kiedykolwiek tak wyczerpany, że było ci wszystko obojętne? Czy w życiu duchowym doszedłeś do takiego miejsca, że stwierdziłeś, mam już tego dość? Może to być najwspanialszy moment twego życia. Doszedłeś do końca zaufania we własne „ja”, we własne zdrowie i wykształcenie. Wszystkie postawione podpory zawaliły się. Takie przeżycie dotyka każdego z powodu upartej, fałszywej pewności siebie. Wszystkie nasze marzenia, plany, wyobrażenia na własny temat rozwiewają się jak dym. Gdy dojdziemy do miejsca poddania się pozostaje nam tylko jedno wyjście, wyznać przed Bogiem naszą bezsilność i całkowicie poddać się Jemu. On może usunąć naszą wewnętrzną rozpacz o której nikomu nie mówimy. Może nas oczyścić, napełnić Duchem i dać pokój.
Życzę radosnego dnia.