„Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili” (Rz 6:4).
Właśnie czytałem historię o chłopcu, który zaczął chodzić do szkoły, a działo się to we dawno temu na wschodzie kraju. Nauczycielka zauważyła, że jest leworęczny. Nie zamierzała dopuścić czegoś takiego, aby w jej klasie, więc przywiązała mu lewą rękę do boku i zmuszała do używania wyłącznie prawej.
Na pewno uważała, że zmuszając go do tego, aby był praworęczny jak wszyscy, korzysta z najlepszej wiedzy swoich czasów, lecz było to coś strasznego. Dzięki Panu, że my nie żyjemy dziś w takiej atmosferze. Czy faktycznie? Jak często zmuszamy innych do tego, aby się upodabniali do nas, zamiast do Jezusa?
Mam nadzieję, że czytając tytuł dzisiejszych rozważań, nie miałeś wrażenia, że chcę, abyś był taki jak ja. Każdy z nas urodził się z grzechem i być bardziej podobnym do Chrystusa jest nieustanną walką. Pragnę tego, aby być podobnym do Chrystusa i jest to osobiste zmagania upodobnić się do Niego. Mamy namawiać ludzi do tego, aby byli podobnie do Jezusa, zamiast imitować jakieś ludzkie istoty.
Czas na to, aby ocenić swoje własne życie. Jak podchodzisz do ludzi, których masz wokół siebie? Czy mają być podobnie do ciebie, czy raczej mają nie patrzyć na ciebie, lecz skupić się na Zbawicielu? Wskazuj im Jezusa!
Wiele błogosławieństw, drogie serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!
Pastor Cecil A. Thompson