Pastor Cecil A. Thompson
„Dawidowy. Błogosław, duszo moja, PanuI wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu! Błogosław, duszo moja, Panu I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego!” (Ps 103:1-2).
Mamy obecnie tydzień Dziękczynienia, czas na wyhamowanie wszystkich naszych spraw i zastanowienie się nad tym wszystkim, co posiadamy i za co mamy być wdzięczni. Wiele lat temu czytałem książkę napisaną przez Maurice Berquist pt.: „Cud i moc błogosławieństwa” (The Miracle and Power of Blessing). Autor odszedł do Pana, lecz jego służba ciągle żyje poprzez tą wspaniałą książkę.
Bóg pragnie, abyśmy błogosławili ludzi. Błogosławić, znaczy pozwolić naszemu duchowemu człowiekowi powierzać Panu tych wokół nas. Zamiast strapienia i gniewu musimy wołać o błogosławieństwo nad nimi. W szczególności dotyczy to tych przypadków, gdy ludzie będą w stanie usłyszeć słowa naszego błogosławieństwa.
Zatrzymaj się na chwilę i pomyśl o błogosławieństwach, którymi się cieszymy. Bóg obdarzył nas przez naszego Zbawiciela i Pana, Jezusa Chrystusa wiecznym życiem i zbawieniem. W tym życiu, nie będziemy w stanie wyrazić naszej wdzięczności – aby odpowiednio wielbić Jego imię potrzebna będzie cała wieczność.
Chciałbym się w tym tygodniu skupić na chwale i wdzięczności. Modlę się o to, abyśmy poświęcali czas na błogosławienie tak wielu ludzi, jak to tylko możliwe. Zobacz, jakie zmiany następują, gdy błogosławimy kogoś.
Wiele błogosławieństw, drogie serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem.
– – – Pastor Cecil