#
„Slyszalem pastora, który powiedzial, ze chrze¶cijanie z pogan
wszyscy s± „duchowymi Zydami.” Czy to prawda?
OdpowiedL:
Aby odpowiedziec na to pytanie, musimy zrozumiec pewien zareks terminologii.
Je¶li nie bedziemy wiedzieli, co stanowi o tym, czy kto¶ jest Zydem,
to nie bedziemy w tsanie okre¶lic czy chrze¶cijanie z pogan s± „duchowymi
Zydami”
Oto kilka definicji slownikówych wg. „Easton’s Bible Dictionary”:
- „Hebraczyk – nazwa stosowana w Pi¶mie do Izraelitów
tylko przez przez Izraelitów, gdy mówi± o sobie samych do cudzoziemców,
(40:15; Ex. 1:19), lub w mowie przeciwstawiaj±cej ich innym ludziom (Gen.
43:32; Ex. 1:3, 7, 15; Deut. 15:12). W Nowym Testamencie jest pewien
kontrast miedzy Hebrajczykami a cudzoziemcami ((Dz. 6:1; Fil. 3:5).”
( pogrubienie dodane.Patrz: http://www.htmlbible.com/kjv30/easton/east1707.htm). - „Izrael – imie nadane Jakubowi, po jego wielkim zmaganiu
modlitwie w Peniel (Gen. 32:28), poniewaz „walczyl z Bogiem i ludLmi
i zwyciezyl” (Patrz JACOB .) Jest to powszechna nazwa nadawana
potomkom Jakuba. Wszyscy ludzie z dwunastu rodów s± nazywani „Izraelitami,”
„dziecmi Jakuba” (Joz. 3:17; 7:25; Jud.. 8:27; Jer. 3:21),
oraz „domem Izraela” (Ex. 16:31; 40:38).Imie Izrael jest czasami uzywane stanowczo na okre¶lenie prawdziwego
Izraela (Ps. 73:1: Iz. 45:17; 49:3; Jn 1:47; Rz.. 9:6; 11:26).Po ¶mierci Saula dziesiec plemion ro¶cilo sobie prawo do tej nazwy,
tak jakby byli calym narodem (2 Sam. 2:9, 10, 17, 28; 3:10, 17; 19:40-43)
i król dziesieciu plemion zostal nazwany „królem Izraela,” podczas,
gdy król dwóch plemion zostal nazwany „królem Judy. -
Po wygnaniu nazwa Izrael zostala przypisana calemu narodowi.
(pogrubienie dodano.Patrz oryg. http://www.htmlbible.com/kjv30/easton/east1908.htm) - „Juda – nazwa wyprowadzona od patriarchy Judy,
pocz±tkowo nalezala wyl±cznie do plemienia Judy lub do osobnego
królestwa Judy (2 Król. 16:6; 25:25; Jer. 32:12; 38:19; 40:11; 41:3),
w przeciwienstwie do tych nalez±cych do królestwa dziesieciu plemion,
któych zwano Izraelitami.W okresie niewoli i po restauracji nazwa ta zostal± rozszerzona
na caly Hebrajski naród, bez jakichkolwiek rozóznien (Est
3:6, 10; Dan. 3:8, 12; Ezdr 4:12; 5:1, 5).Pocz±tkowo ludzi ci nazywani byli Hebrajczykami (Gen. 39:14; 40:15;
Ex. 2:7; 3:18; 5:3; 1 Sam. 4:6, 9, etc.), lecz po wygnaniu nazwa byla
wyszla z uzycia, niemniej Pawel ci±le mial styl Hebrajczyka (2 Kor. 11:22;
Flp.3:5).
…
W Nowym Testamencie wystepuj± równiez inne nazwy okre¶laj±ce
tych ludzi. ,
(1.) Zydzi, w odniesieniu do narodu, aby
odróznic ich od pogan.
(2.) Hebrajczycy, w odnisieniu do jezyka i
wyszktalcenia, aby odróznic ich od Hellenistów, tj., Zydów mówi±cych
po grecku. .
(3.) Izraelici, ze wzgledu na szacunek do ich
sakralnych przywilejów jako ludu wybranego przez Boga” (pogrubienie
dodane. Patrz: http://www.htmlbible.com/kjv30/easton/east2062.htm)
Zatem ludzie z 12 pokolen, potomkowie Jakuba, s± ogólnie nazywani w
Nowym Testamencie jako „Zydzi,” „Hebrajczycy,” i „Izraelici.” Termin „Zydzi”
oddziela ich od pogan (tj., kazdego, kto nie jest Zydem).
Aby teraz wla¶ciwie zrozumiec, co powoduje, ze czlowiek jest Zydem,
spójrzmy pokrótce na historie Zydostwa. Przypomnijmy sobie, ze Abraham mial
dwóch synów: Ismaela i Izaaka (Gen. 16:16, 17:18-21). Izaak mial dwóch synów
Ezawa i Jakuba, którego imie zostalo zmienione na „Izrael” (Gen. 25:21-26).
Jakub (Izrael) mial 12 synów (Gen. 35:22-26), którzy byli 12 patriarchami
Izraela (Dz.Ap. 7:8). Jedym z patriarchów byl Juda (Gen. 35:22-23),
od którego wywodzi sie slowo „Judeiczyk” – Zyd – (patrz. definicja „Zyda”
wyzej). W koncu nazwa Zyd (Judejczyk) byla uzywana w odniesieniu do wszystkich
Izraelitów (12 plemion, którzy byli potomkami Jakuba – patrz definicja powyzej).
Zatem „Zyd” jest potomkiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. To wla¶nie dlatego
Bóg czasami mówi czasami o sobie jako o Bogu Abrahama, Izaaka i Jakuba
(p. Mat. 22:32, Luk. 13:28, 20:37, Dz. 3:13, 7:32, for example). Zydowstwo
jest oparte na osobistym pochodzeniu, zatem nie moze zostac Zydem, zaden
niezyd.
„Poganinem” jest kazda osoba, która nie jest Zydem. Poganstwo opiera
sie na osobistym pochodzeniu, a zatem zaden poganin, nie moze zostac nie-poganinem.
Poganie, którzy nawrócili sie na Judaizm, nigdy nie s± nazywanie
Zydami, lecz prozelitami
(patrz Mat. 23:15, Dz. 2:10-11, 6:5, 13:43, dla przykladu).
NIV (New International Version) tlumczay proselutos (prozelita)
jako nawrócony, lecz inne tlumaczenia uzywaj± „prozelita.” (W polskich
tlumaczeniach niesteto to slowo nie wystepuje prawie w ogóle).
W Nowym Testamencie slowo „Izrael” najcze¶ciej odnosi sie do ziemi lub
ludzi Izraela jako calo¶ci (zlozonego z Zydów zbawionych lub nie),
lecz, jak to zobaczymy, czasami odnosi sie szczególnie do zbawionych
Zydów („prawdziwego Izraela,” zwanego równiez „Izraelem Bozym”) Zobaczymy
równiez, ze slowo „Izrael” nigdy nie odnosi sie do Ko¶ciol (który tworz±
zbawieni Zydzi i zbawieni poganie).
W okre¶leniu czym jest „duchowy Zyd,” pomoze nam zrozumienie czym jest
„duchowa osoba.” Duchow± osob± jest chrze¶cijanin, który jest pod
kontrol± Ducha:
„1 Kor. 2:13-16; 3:1
Glosimy to nie w uczonych slowach ludzkiej m±dro¶ci, lecz w slowach,
których naucza Duch, przykladaj±c do duchowych rzeczy
duchow± miare. Ale czlowiek zmyslowy (nie maj±cy
Ducha) nie przyjmuje tych rzeczy, które s± z Ducha Bozego,
bo s± dlan glupstwem, i nie moze ich poznac, gdyz nalezy je duchowo rozs±dzac.
Czlowiek za¶ duchowy rozs±dza wszystko, sam za¶ nie
podlega niczyjemu os±dowi. Bo któz poznal my¶l Pana? Któz moze go pouczac?
Ale my jeste¶my my¶li Chrystusowej.
I ja, bracia, nie moglem mówic do was jako do duchowych,
lecz jako do cielesnych, jako do niemowl±t w Chrystusie.Gal. 6:1
Bracia je¶li czlowiek zostanie przylapany na
jakim¶ upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie
takiego w duchu lagodno¶ci, bacz±c kazdy na siebie samego, aby¶ i ty
nie byl kuszony.
W powyzszym fragmencie, Pawel powiada, ze osoba, która nie ma Ducha (niezbawiona
osoba) nie moze zrozumiec duchowych prawd z Biblii. Osoba duchowa moze
te prawdy zrozumiec, lecz wtedy Pawel mówi, ze Koryntianie s± ciele¶ni i
s± zwyklymi dziecmi w Chrystusie i nie mógl sie zwracac do nich jako do
„duchowych.” Innymi slowy byli to chrze¶cijanie, lecz nie byli jeszcze w
zadnym stopniu pod kontrol± Ducha. Zatem nie byli jeszcze „duchowi.” W drugim
powzyszym fragmencie Pawel mówi o odnowieniu chrze¶cijanina, który zgrzeszyl.
Pawel mówi: „wy, którzy jeste¶cie duchowi (macie Ducha)” powinni¶cie poprawiac
chrze¶cijanina (który nie jest jeszcze tak duchowy), który zgrzeszyl. Bycie
„duchowym” oznacza, ze jeste¶my juz na tyle dojrzali w Chrystusie, ze jeste¶my
prowadzeni i kontrolowani przez Ducha.
Je¶li Zyd jest osoba zbawion± i znajduje sie pod kontrol± Ducha, to jest
duchowym Zydem. Je¶li poganin jest zbawiony i pod kontrol± Ducha, jest
duchowym poganinem.
Cze¶c zamieszania dotycz±cego pogan, którzy staj± sie „duchowymi Zydami”
bierze sie z kilku wersetów w Biblii, które mówi± o chrze¶cijanach jako
o „dzieciach Abrahama: „
Rzym. 4:16
Przeto obietnica zostala dana na podstawie wiary, aby byla z
laski i aby byla zapewniona calemu potomstwu, nie tylko
temu, które polega na zakonie, ale i temu, które ma wiare Abrahama,
ojca nas wszystkich,Gal. 3:7-9
Z tego mozecie poznac, ze ci, którzy s± z wiary, s± synami
Abrahama,
A Pismo, które przewidzialo, ze Bóg z wiary usprawiedliwia
pogan, uprzednio zapowiedzialo Abrahamowi: W tobie bed± blogoslawione
wszystkie narody.
Tak wiec ci, którzy s± ludLmi wiary, dostepuj± blogoslawienstwa
z wierz±cym Abrahamem,Gal. 3:29
29. A je¶li jeste¶cie Chrystusowi, tedy jeste¶cie potomkami
Abrahama, dziedzicami wedlug obietnicy.
Te wersety mówi± nam, ze bez wzgledu na to, czy jeste¶my Zydami czy
poganami z urodzenia, je¶li mamy wiare w Jezusa, to jeste¶my postrzegani
jako dzieci Abrahama i dziedzicami obietnic danych mu. Lecz bycie dzieckiem
Abrahama nie czyni nas „duchowymi Zydami.” Przede wszystkim, pierwszym
dzieckiem Abrahama byl Ismael i jest on przedkiem wiekszosci arabskiego
¶wiata (zamieszanie na ¦rodkowym Wschodzie miedzy Arabami i Zydami jest
w istocie rodzinn± wa¶ni± miedzy dwoma potomkami Abrahama). Bycie dzieckiem
Abrahama nie czyni nikogo Zydem, to bycie dzieckiem Abrahama, Izaaka
i Jakuba sprawia, ze kto¶ jest Zydem. Gdyby Biblia mówila, ze chrze¶cijanie
z pogan s± dziecmi Jakuba, to mieliby¶my powód do nazywania
siebie „duchowymi Zydami.” Jest tak poniewaz nie wszyscy potomkowie Abrahama
s± Zydami, lecz wszyscy potomkowie Jakuba s± Zydami. Lecz Biblia nigdzie
nie nazywa nas „dziecmi Jakuba.” My, chrze¶cijanie z pogan, odziedziczyli¶my
duchowe obietnice dane Abrahamowi przez wiare, lecz nie odziedziczyli¶my
psychicznych, materialnych i narodowych obietnic jakie Bóg dal Abrahamowi
i jego fizycznym potomkom przez Izaaka i Jakuba (tj., narodowi izraelskiemu).
Oto co, na przyklad, znany komentarz biblijny mówi na ten temat:
„Fakt, ze wierz±cy w Erze Ko¶ciola s± identyfikowani z Abrahamem
i Bozym przymierzem z nim nie oznacza, ze fizyczne i czasowe obietnice
dane Abrahamowi i jego potomkom s± uduchowione lub odwolne. (The Bible
Knowledge Commentary, Walvoord and Zuck, Dallas Theological Seminary,
p.454)„[Chrze¶cijanie z pogan] stali sie duchowym nasieniem Abrahama. Odziedziczyli
obietnice przez wiare jak to wyja¶nie Pawel wcze¶niej (Gal. 3:6-9).
Sugerowac, ze, jak robi± to amileniali¶ci, ze wierz±cy z pogan dziedzicz±
narodowe obietnice dane wierz±cej resztece Izraela – poniewaz ko¶ciol zastepuje
Izraela, lub jest „nowym Izraelem” – jest wczytywaniem w te wersy, czego¶
czego tam nie ma. (The Bible Knowledge Commentary, Walvoord and
Zuck, Dallas Theological Seminary, p.600)
Innymi slowy , wierz±cy z pogan odziedziczyli duchowe obetnice dane Abrahamowi,
lecz nie odziedziczyli fizyczny i narodowych obietnic, które Bóg dal
biologicznym potomkom Abrahama. Pomimo tego, w co niektórzy dobrze znani
ludzie wierz±, Ko¶ciól nie „zast±pil” Izraela. Wiecej dowodów na to zobaczymy
za chwile.
Zwróc uwage na rozróznienie jakie Pawel robi miedzy Zydami a poganami
w nastepuj±cych wersetach.
Rzym. 1:16
Albowiem nie wstydze sie ewangelii Chrystusowej, jest ona
bowiem moc± Boz± ku zbawieniu kazdego, kto wierzy, najpierw
Zyda, potem Greka,Rzym. 3:29
Czy Bóg jest Bogiem tylko Zydów? Czy nie pogan
takze? Tak jest, i pogan,Rzym. 15:27
Tak jest, postanowily, bo tez w samej rzeczy s± ich dluznikami,
gdyz jezeli poganie stali sie uczestnikami ich dóbr duchowych,
to powinni usluzyc im dobrami doczesnymi.Gal. 2:12-14
Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadal [Piotr] razem
z poganami [zbawionymi poganami], a gdy przyszli, usun±l
sie i odl±czyl z obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. A wraz z nim
obludnie post±pili równiez pozostali Zydzi [zbawieni
Zydzi], tak ze i Barnaba dal sie wci±gn±c w ich oblude, Ale gdy spostrzeglem,
ze nie postepuj± zgodnie z prawd± ewangelii, powiedzialem do Kefasa wobec
wszystkich: Je¶li ty, bed±c Zydem, po pogansku
zyjesz, a nie po zydowsku, czemuz zmuszasz pogan
zyc po zydowsku?
Pawel pisze tutaj o chrze¶cijananch i rozróznia miedzy miedzy tymi chrze¶cijanami,
którzy pochodz± z pogan, a tymi, którzy s± Zydami. Nigdy nie odnosi sie
do tych z pogan jako „duchowych Zydów.” W rzeczywisto¶ci, nigdzie w calym
Nowym Testamencie chrze¶cijanie z pogan nigdy nie s± okre¶lani jako „duchowi
Zydzi.”
Oto nastepny werset, który wprawia ludzi w zamieszania:
Rzym. 2:28-29
Albowiem nie ten jest Zydem, który jest nim [tylko]
na zewn±trz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele,
ale ten jest Zydem, który jest nim wewnetrznie, i to jest obrzezanie,
które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie wedlug litery; taki ma
chwale nie u ludzi, lecz u Boga.
Aby wla¶ciwie zrozumiec jakikolwiek werset z Pisma, wazne jest aby
spojrzec na kontekst i okre¶lic do kogo ten werset jest skierowany. Je¶li
wrócimy jedena¶cie wersetów wstecz do Rzym 2:17, to zobaczymy dokladnie
do kogo Pawel mówi:
Rzym. 2:17
Je¶li tedy ty mienisz sie Zydem i polegasz na
zakonie, i chlubisz sie Bogiem,
Od 2:17 az do rozdzialu trzeciego, Pawel mówi do Zydów. Nie mówi
tutaj do pogan, ani o poganach w zaden sposób. Pawel w szczególny sposób
zwraca sie do Zydów, gdy mówi: ” Albowiem nie ten jest Zydem, który jest
nim [tylko] na zewn±trz,….
ale ten jest Zydem, który jest nim wewnetrznie.” Innymi slowy, prawdziwy
Zyd to taki, który jest nim nie tylko zewnetrznie (przez urodzenie),
lecz ten jest Zydem, który nim zewnetrznie i ma wewnetrzne
obrzezanie serca przez wiare w Chrystusa. Pawel zwraca sie szczególnie
do Zydów i rozróznia miedzy Zydami zbawionymi i niezbawionymi. Nic z tego
nie ma zadnego zwi±zku z poganami. W rzeczywisto¶ci Pawel idzie dalej mówi±c:
Rzym. 3:1-2
Czymze wiec góruje Zyd? Albo co za pozytek jest z obrzezania?
Wielki pod kazdym wzgledem. Przede wszystkim ten, ze im zostaly
powierzone wyrocznie Boze.
Nadal mówi o zbawionych Zydach i o tym, ze jest znacznie korzystniejsze
byc Zydem zbawionym! Zatem robi zdecydowane rozróznienie miedzy zbawionymi
Zydami i zbawionymi poganami. Chrze¶cijanie z pogan nie staj± sie „duchowymi
Zydami.”
Nastepnym Lródlem nieporozumien jest to, ze Nowy Testament zdaje sie mówic,
ze nie ma „zadnej róznicy” miedzy Zydami a Poganami:
1 Kor. 12:12-13
Albowiem jak cialo jest jedno, a czlonków ma wiele, ale wszystkie
czlonki ciala, chociaz ich jest wiele, tworz± jedno cialo, tak i Chrystus;
Bo tez w jednym Duchu wszyscy zostali¶my ochrzczeni w jedno cialo
– czy to Zydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy
wolni, i wszyscy zostali¶my napojeni jednym Duchem.Gal. 3:24-28
Tak wiec zakon byl naszym przewodnikiem do Chrystusa, aby¶my
z wiary zostali usprawiedliwieni.
A gdy przyszla wiara, juz nie jeste¶my pod opiek± przewodnika,
Albowiem wszyscy jeste¶cie synami Bozymi przez wiare w Jezusa Chrystusa.
Bo wszyscy, którzy zostali¶cie w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekli¶cie
sie w Chrystusa, Nie masz Zyda ani Greka, nie masz niewolnika ani
wolnego, nie masz mezczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno
jeste¶cie w Jezusie Chrystusie.Kol. 3:9-11
Nie oklamujcie sie nawzajem, skoro zwlekli¶cie z siebie
starego czlowieka wraz z uczynkami jego,
A przyoblekli nowego, który sie odnawia ustawicznie
ku poznaniu na obraz tego, który go stworzyl,
W odnowieniu tym nie ma Greka ani Zyda, obrzezania
ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego,
lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich,
Czasami ludzie interpretuj± ten fragment tak, jakby mialo to znaczyc,
ze wszelkie rozróznienie miedzy Zydami i poganami zostalo usniete. Lecz
zauwazcie, ze w 1 Kor 12:12-13 (powyzej), Pawel mówi, ze Zydzi i poganie
(lub Grecy) wszyscy weszli do ciala Chrystusa dokladnie w taki sam sposób.
w Gal 3:24-28 (powyzej) Pawel pisze, ze Zydzi i poganie wszyscy otrzymali
usprawiedliwienie dokladnie w taki sam sposób. W Kol 3:9-11(powyzej), Pawel
mówi, ze Zydzi i poganie dorastaj± do dojrzalo¶ci dokladnie w taki sam
sposób. Pawel mówi, ze zasady chrze¶cijanskiej wiary stosuj± sie do wszystkich
wierz±cych i w duchowym sensie my wszyscy jestes¶my tacy sami, poniewaz
wszyscy stanowimy cze¶ci tego samego ciala (ciala Chrystusa), niemniej
ci±gle jest miedzy nami zewnetrzna róznica. Gdyby pawel uczyl jakoby wszystkie
róznice miedzy Zydami i poganami zostalu usuniete, to uczylby
równocze¶nie, ze wszystkie róznice miedzy kobietami i mezczyznami zostaly
zlikwidowane (p. Gal 3:24-28, powyzej). Lecz jest oczywiste, ze istniej±
pewne róznice fizyczne miedzy wierz±cymi kobietami i mezczyznami, a w rzeczywisto¶ci
Pawel nauczal, ze s± jeszcze inne róznice miedzy nimi (p. 1 Kor 11;3-5, 14:34-35,.
Ef 5:22-33, Kol 3:18-19, 1 Tym 2:11-15, Tyt. 2:1-5). Co wiecej, w tych
trzech powyzszych fragmentach Pawel wspomina o tych, którzy s± niewolnikami
i o wolnych. Je¶li by Pawel nauczal, ze wszelkie róznice
miedzy Zydami i poganami zostalu usuniete, to naczualby równiez, ze wszelkie
róznice miedzy niewolnikami i wolnymi zostaly usuniete. Jednak w w innych
miejscach Pawel naucza, ze róznica pomiedzy tymi ostatnimi nadal jest
w Ciele Chrystusa zachowana (p. Ef. 6:5-9, Kol. 3:22-4:1, 1 Tym. 6:1-2,
Tyt.2:9-10). Skoro wiec istniej± róznice miedzy kobietami i mezczyznami,
i miedzy wolnymi i niewolnikami w ciele Chrytstusa, to pokazuje nam, ze
w powyzszym fragmencie Pawel nie naucza, jakoby wszelkie róznice
miedzy Zydami a poganami zostaly usuniete w ciele Chrystusa.
Biblia nie uczy tego, ze chrze¶cijanie z pogan s± „duchowymi Zydami,” nie
uczy równiez tego, ze ko¶ciól zast±pil Izraela. Ponad 83 razy slowo „Izrael”
pojawia sie w Nowym Testamencie (w tlumaczeniu New International Version),
a tylko te 3 fragmenty (Rzym 9:6, Rzym. 11:26 i Gal. 6:16) s± uzywane
przez niektórych ludzi do udowodnienia, ze Ko¶ciól jest „nowym Izraelem.”
Nawet wtedy, Rzym 9:6 oraz 11:26 nie zawsze s± uzywane jako dówód na to,
ze Ko¶ciól zast±pil Izraela, co pozostawia Gal 6:16 jako glowny wers.
Najpierw spójrzmy na Rzym 9:6:
Rzym. 9:3-6
Albowiem ja sam gotów bylem modlic sie o to, by byc odl±czony
od Chrystusa za braci moich, krewnych moich wedlug ciala, Izraelitów,
do których nalezy synostwo i chwala, i przymierza, i nadanie zakonu,
i sluzba Boza, i obietnice, Do których nalez± ojcowie i z których pochodzi
Chrystus wedlug ciala; Ten jest ponad wszystkim, Bóg blogoslawiony na
wieki. Amen. Ale nie jest tak, jakoby mialo zawie¶c Slowo Boze. Albowiem
nie wszyscy, którzy pochodz± z Izraela, s± Izraelem;
Albowiem nie wszyscy, którzy pochodz± z Izraela, s± Izraelem;
„Albowiem nie wszyscy, którzy pochodz± z Izraela, s± Izraelem:
” Niektórzy ludzie uzywaj± tego wersetu jako dowodu na to, ze ko¶ciól
zast±pil Izraela, lecz nie o tym mówi ten wers. W rzeczywisto¶ci, wielu
ludzi którzy wierz±, ze Ko¶ciól zast±pil Izraela nie uzywa tego wersetu,
aby wykazac swój punkt widzenia, poniewaz widz± to, ze ten werset nie daje
podstaw do tego.
W powyzszym fragmencie Rzym 9:3-6 Pawel mówi o swojej rasie, o ludzie Izraela,
z pewno¶ci± nie mówil o poganach. Zydzi wierzyli, ze skoro s± ludem Bozym
to automatycznie id± do nieba. To, co Pawel mówi w tym fragmencie oznacza,
ze nie wszyscy ludzie, którzy s± biologicznymi potomkami Izraela, s± cze¶ci±
Izraela, Izraela Bozego. Tego samego argumentu Pawel uzyl kilka rozdzialów
wcze¶niej, gdy mówil, ze prawdziwy
Zyd to ten, który nie tylko jest Zydem zewnetrznie (z urodzenia), lecz
ten jest Zydem, kto nim zewnetrznie i ma obrzezanie serca przez wiare w Chrystusa
(p. 2:28-29 powyzej). To czyni czlowieka czlonkiem prawdziwego Izraela,
Izraela Bozego. Pawel szczególnie mówil o Zydach i rozróznial miedzy Zydami
zbawionymi i nie zbawionymi. Ani jedni, ani drudzy nie mieli nic wspólnego
z poganami.
Spójrzmy teraz na Rzym 11:26
:
Rzym. 11:25-28
A zeby¶cie nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chce wam,
bracia, odslonic te tajemnice: zatwardzialo¶c przyszla na cze¶c
Izraela az do czasu, gdy poganie w pelni wejd±, I w ten
sposób bedzie zbawiony caly Izrael, jak napisano: Przyjdzie z
Syjonu wybawiciel I odwróci bezbozno¶c od Jakuba. A to
bedzie przymierze moje z nimi, Gdy zgladze grzechy ich. Co do ewangelii,
s± oni nieprzyjaciólmi Bozymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania,
s± umilowanymi ze wzgledu na praojców.
Wers 26 mówi: „I tak caly Izrael bedzie zbawiony”. Poniewaz
Ko¶ciól sklada sie z ludzi, którzy s± zbawieni, niektórzy wierz±,
ze Pawel musial odnosic sie do ko¶ciola, a zatem ko¶ciól jest „nowym Izraelem.”
Wazny jest jednak kontekst tego stwierdzenia. Zauwaz, ze Pawel pisze o tym,
„zatwardzialo¶c przyszla na cze¶c Izraela”.
Cze¶c Izraela jest zablokowana na Ewangelie, a zatem Ko¶ciól i Izrael
nie mog± byc tym samym. Pawel mówi równiez, ze Bóg odwróci bezbozno¶c od
Jakuba, co jest innym sposobem odniesienie sie do Izraela
(a nie do Ko¶ciola). Zatem Pawel powiedzial, ze Izrael jest milowany ze
wzgledu na ojców, co znów jest odniesieniem do narodu izraelskiego
a nie do Ko¶ciola. Stosuje ten sam argument, który juz widzieli¶my wielokrotnie
wcze¶niej. Powiedzial, ze cze¶c Izraele zostala zamknieta na Ewangelie,
lecz inna cze¶c jest prawdziwym Izraelem, Izraelem Bozym. Nie ma to nic
wspólnego z chrze¶cijanami z pogan, a Ko¶ciól nie „zast±pil” Izraela.
Wersy 9:6 i 11:26 (którym sie wla¶nie przyjrzeli¶my) nie s± uzywane przez
wszystkich wierz±cych, ze Ko¶ciól zast±pil Izraela. Z 83 razy, gdy slowo
„Izrael” pojawia sie w Nowym Testamencie (w New Internationl Version), tylko
jeden werset wydaje sie byc uzywany przez wszystkich zwolenników tezy zrównania
Ko¶ciola z Izraelem”
Gal. 6:12-16
Ci wszyscy, którzy chc± sie podobac od strony cielesnej, zmuszaj±
was do obrzezania, byle tylko nie cierpiec prze¶ladowania dla
krzyza Chrystusowego. Bo nawet ci, którzy poddaj± sie obrzezaniu, sami
zakonu nie przestrzegaj±, ale chc±, aby¶cie wy sie obrzezywali,
by mogli z ciala waszego sie chlubic.Co za¶ do mnie, niech mnie Bóg uchowa,
abym mial sie chlubic z czego innego, jak tylko z krzyza Pana naszego
Jezusa Chrystusa, przez którego dla mnie ¶wiat jest ukrzyzowany, a ja dla
¶wiata. Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy,
lecz nowe stworzenie.A pokój i milosierdzie nad tymi wszystkimi, którzy
tej zasady trzymac sie bed±, i nad Izraelem Bozym.
Gal 6:16 („Izrael Bozy”) jest glównym wersetem uzywanym na potwierdzenie
tego, ze Ko¶ciól „zast±pil” Izraela. Zwróc jednak uwage na to, ze nie ma
tutaj mowy o zadnym zastepowaniu. Nie mówi on w szczególno¶ci, ze „Izraelem
Bozym” jest Ko¶ciól. Znaczy to, ze pewni maj±cy dobre intencje ludzie wczytuj±
w ten tekst co¶, czego tam akurat nie ma! A jednak jest to kluczowy werset
sluz±cy za dowód tego, ze Ko¶ciól jest „nowym Izraelem.”
Aby zrozumiec o co Pawlowi chodzilo, musimy spojrzec na kontekst. Przede
wszystkim zwróc uwage jakiej sytuacji sie odnosi:
„List do Galacja dotyczy pogan, którzy zaczeli
dochodzic do usprwiedliwienia i u¶wiecenie przez Zakon. Tymi, którzy ich
zwiedli byli judai¶ci, którzy byli Zydami wymagaj±cymi poddaniu sie Zakonowi
Mojzesza. the Book of (Israelology: The Missing Link in Systematic
Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.758, emphasis added)
List do Galacja dotyczy pogan, którzy przyst±pili do osi±gania usprawiedliwienia
i/lub u¶wiecenia na podstawie zakonu. Zwodzili ich Judai¶ci, Zydzi wymagaj±cy
od nich przyswojenia sobie Prawa Mojzeszowego (Israelology: The Missing Link
in Systematic Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.758, emphasis added).
Pisz±c do chrze¶cijan nawróconych z poganstwa mówi, ze pewni Zydzi (zwani
„judaistami) starali sie przymusic pogan do obrzezania. Mówi, ze obrzezanie
nie ma zadnego znaczenia dla chrze¶cijanina, zatem oglasza blogoslawienstwo
pokoju, milosierdzia dla wszystkich, którzy postepuj± wedlug zasady nie obrzezywania
sie. W szczególno¶ci mówil do pogan i w rzeczywisto¶ci tylko poganie
mogli postepowac w ten sposób (gdyz wszyscy nawróceni Zydzi, mezczyLni,
byli juz obrzezani ósmego dnia zycia, zgodnie z prawem Mojzeszowym
p. Lev. 12:2-3, Luk. 1:59, 2:21, Flip. 3:2-5). W Gal 6:16 Pawel wypowiada
blogoslawienstwo pokoju i milosierdzia dla dwóch grup ludzi:
- Gal. 6:15-16A
Albowiem ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz
nowe stworzenie…A pokój i milosierdzie nad tymi wszystkimi, którzy
tej zasady trzymac sie bed±, .W pierwszej cze¶ci tego wersetu Pawel oglasza blogoslawienstwo dla
nawróconych pogan, którzy postepuj± wedlug zasady nie obrzezywania sie. -
„i nad Izraelem Bozym” (Gal. 6:16b)
-
W drugiej cze¶ci rozszerza to blogoslawienstwo na nawróconych Zydów
(którzy s± „Izraelem Bozym” lub „prawdziwym Izraelem”, jak to juz zobaczyli¶my
wcze¶niej).Podsumowuj±c to wszystko widzimy, ze Nowy Testament nie uczy tego, ze
Ko¶ciól jest „nowym Izraelem”. W rzeczywisto¶ci bardzo czesto pojawia sie
rozróznienie miedzy Izraelem, a Ko¶ciolem, jak to widzimy w nastepuj±cych
przykladach:
- Rzym. 9:3-4
Albowiem ja sam gotów bylem modlic sie o to, by byc odl±czony od
Chrystusa za braci moich, krewnych moich wedlug ciala, Izraelitów,
do których nalezy synostwo i chwala, i przymierza, i nadanie zakonu, i
sluzba Boza, i obietnice,Pawel jako chrze¶cijanin byl czlonkiem Ko¶ciola, a jednak pisze o
ludzie Izraela, o ludzi z tej samej, co on, rasy, jako o tych, którzy s±
wiekszo¶ci niezbawieni. Poniewaz slowo „Izrael” odnosi sie do niezbawionych
z Izraela, to „Izrael” nie jest oczywi¶cie tym samym, co „Ko¶ciól”.
- Rzym. 9:30-31
Cóz tedy powiemy? To, ze poganie, którzy nie d±zyli
do sprawiedliwo¶ci, sprawiedliwo¶ci dost±pili, sprawiedliwo¶ci, która
jest z wiary; A Izrael, który d±zyl do sprawiedliwo¶ci z
zakonu, do sprawiedliwo¶ci z zakonu nie doszedl.Tutaj czytamy, ze poganie osi±gneli sprawiedliwo¶c przez wiare
a zatem ci poganie nalezeli do Ko¶ciola, lecz Izrael sprawiedliwo¶ci
nie osi±gn±l. Ponownie, slowo „Izrael” odnosi sie do niezbawionych
ludzi z Izraela, wiec „Izrael” nie jest, oczywi¶ci, tym samym, co „Ko¶ciól”. - Rzym. 10:1
Bracia! Pragnienie serca mego i modlitwa zanoszona do Boga zmierzaj±
ku zbawieniu Izraela.Pawel pragnie zbawienia dla Izraela. Slowo „Izrael” odnosi sie
do niezbawionych ludzi z Izraela i znów, ponownie, widzimy,
ze „Izrael” nie jest tozsamy z „Ko¶ciolem”. - Rzym. 10:16
Lecz nie wszyscy dali posluch dobrej nowinie; mówi bowiem
Izajasz: Panie! Któz uwierzyl zwiastowaniu naszemu?Apostol powiada, ze niektórzy Izraelici przyjeli Dobr± Nowine (a zatem
stali sie czlonkami Ko¶ciola), lecz nie wszyscy. Slowo „Izrael” cze¶ciowo
odnosi sie do niezbawionych z Izraela, zatem ponownie widoczne
jest, ze „Izrael” nie jest identyczny z „Ko¶ciolem”. .” - Rzym. 11:11
11. Mówie tedy: Czy sie potkneli, aby upa¶c? Bynajmniej. Wszak
wskutek ich upadku zbawienie doszlo do pogan, aby w nich (izraelitów)
wzbudzic zawi¶c.Pawel pisze, ze zbawienie przyszlo do pogan po to, aby wzbudzic
w Izraelu zazdro¶c. Dlaczego? Poniewaz wiekszo¶c ludu Izraela nie przyjelo
zbawienia. Ponownie „Izrael” odnosi sie do niezbawionych Izraelitów,
zatem „Izrael” nie jest tym samym, co „Ko¶ciól”. - Rzym. 11:13-14
Do was za¶, którzy jeste¶cie z pogan, mówie:
Skoro juz jestem apostolem pogan, sluzbe moj± chlubnie wykonuje;
Moze w ten sposób pobudze do zawi¶ci rodaków moich i zbawie
niektórych z nich.Pisze tutaj do zbawionych pogan (którzy s± zatem w Ko¶ciele) i rozróznia
ich od jego wlasnych ludzi (ludu Izraela). Ponownie odnosi sie do niezbawionych
ludzi z Izraela, zatem „Izrael” nie jest tym samym, co „Ko¶ciól”. - 1 Kor. 10:32
Nie dawajcie zgorszenia ani Zydom, ani Grekom, za¶
zborowi Bozemu,Wyszczególnia tutaj trzy grupy ludzi: niezbawionych Zydó, niezbawionych
pogan i Ko¶ciól. Ponownie odnosi sie do niezbawionych ludzi z Izraela,
zatem „Izrael” nie jest tym samym, co „Ko¶ciól”.
W powyzszych przykladach, w których Nowy Testament rozróznia miedzy niewierz±cym
Izraelem (tj. niezbawionymi Zydami) i Ko¶ciolem. Niemniej, mamy tez przyklady
tego, ze NT rozróznia równiez miedzy zbawionymi Zydami i zbawionymi poganami
w Ko¶ciele
- Rzym. 11:1-2
Pytam wiec: Czy Bóg odrzucil swój lud? Bynajmiej. Przeciez i ja
jestem Izraelit±, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
Nie odrzucil Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzyl,
Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak sie uskarza przed Bogiem
na Izraela:Pawel byl chrze¶cijaninem zatem byl w Ko¶ciele, lecz byl równiez Izraelit±.
Jako zbawiony Izraelita, byl czlonkiem „prawdziwego Izraela”, co opisywal
jako „Izrael Bozy” (p. Gal. 6:16 powyzej). Mówi tutaj, ze Bóg nie odrzucil
calkowicie Izraela, zatem ponownie czyni wyraLne rozróznienie
miedzy Izraelem i Ko¶ciolem. Ko¶ciól nie „zast±pil” Izraela. l. - Rzym. 15:27
Tak jest, postanowily, bo tez w samej rzeczy s± ich dluznikami, gdyz
jezeli poganie stali sie uczestnikami ich (Izraelitów)
dóbr duchowych, to powinni usluzyc im dobrami doczesnymi.W szczególny sposób podkre¶la apostol, ze chrze¶cijanie z pogan uczestnicz±
w duchowych blogoslawienstwach Zydów. Odziedziczyli¶my, jako
nawróceni poganie, duchowe obietnice dane Abarahamowi przez wiare, lecz
nie odziedziczyli¶my fizycznych, materialnych czy narodowych obietnic, których
Bóg udzielil jemu i jego potomkom przez Izaaka i Jakuba (tj. naród Izraelski).
Ko¶ciól nie „zast±pil” Izraela.
- Rzym. 16:3-4
Pozdrówcie Pryske i Akwile, wspólpracowników moich w Chrystusie
Jezusie,
Którzy za moje zycie szyi swej nadstawili, którym nie tylko ja
sam dziekuje, ale i wszystkie zbory poganskie,Apostol wymienia tutaj w szczególno¶ci „zbory poganskie”.
Widzimy zatem po raz kolejny, ze czasami robi rozróznienie miedzy poganami
i Zydami w ciele Chrystusa. Nigdy nie odnosi sie do nawróconych pogan jako
do „duchowych Zydów” i nigdy nie odnosi sie do Ko¶ciola jako do „nowego
Izraela.” - Gal. 2:11-14
A gdy przyszedl Kefas do Antiochii, przeciwstawilem mu sie otwarcie,
bo tez okazal sie winnym.
Zanim bowiem przyszli niektórzy od Jakuba, jadal razem z
poganami; a gdy przyszli, usun±l sie i odl±czyl z
obawy przed tymi, którzy byli obrzezani. A wraz z nim obludnie post±pili
równiez pozostali Zydzi, tak ze i Barnaba dal sie wci±gn±c w ich oblude,
Ale gdy spostrzeglem, ze nie postepuj± zgodnie z prawd± ewangelii, powiedzialem
do Kefasa wobec wszystkich: Je¶li ty, bed±c Zydem, po pogansku
zyjesz, a nie po zydowsku, czemuz zmuszasz pogan zyc po
zydowsku?Piotr, chrze¶cijanin z Zydów, zwykle bywal razem z nawróconymi
chrze¶cijanami, lecz zacz±l sie od nich odsuwac, aby nie byc krytykowanym
przez innych Zydów za mieszanie sie z poganami. Zwróc uwage, ze Pawel nie
argumentuje, ze poganie s± teraz „nowym Izraelem” (a zatem mog± swobodnie
bywac razem z jego towarzyszami „Zydami”). Nie powiedzial, ze ci poganie
s± cze¶ci± „nowego Izraela” a zatem mog± swobodnie bywac razem z jego towarzyszami
„Zydami”). Zamiast tego, widac, ze bylo w¶ród apostolów wyraLnie rozróznienie
miedzy chrze¶cijanami z Zydów i z pogan, nawet w ciele Chrystusa. Piotr Lle
zrobil oddzielaj±c sie od nawróconych pogan, aby przypodobac sie pewnym Zydom,
lecz widac, ze nigdy nie próbowal spierac sie o to, ze stali sie oni Zydami,
czy to duchowymi czy innymi. . - Efez. 3:6
Mianowicie, ze poganie s± wspóldziedzicami
(z Izraelem) i czlonkami jednego ciala i wspóluczestnikami
obietnicy w Chrystusie Jezusie przez ewangelie,W tym fragmencie wierz±cy poganie s± dziedzicami razem
z Izraelem i wspóluczestnicz± z Izraelem w ciele Chrystusa,
nie dlatego, ze stali sie Izraelem. Ponownie widzimy, ze Pawel
rozróznia miedzy poganami i Izraelitami w ciele Chrystusa. „Prawdziwy Izrael”
(lub „Izrael Bozy”) jest jedn± cze¶ci± Ko¶ciola, a zbawieni poganie s± inn±
cze¶ci± Ko¶ciola. Oni „wspóluczestnicz±” w obietnicach w Chrystusie
Jezusie, co pokazuje, ze Ko¶ciól nie „zast±pil” Izraela. - Kol. 4:11-12
I Jezus, zwany Justem. Oni s± jedynymi Zydami, którzy s±
wspólpracownikami moimi dla sprawy Królestwa Bozego, oni stali
sie dla mnie pociech±. Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spo¶ród
was, sluga Chrystusa Jezusa, który nieustannie toczy za was bój
w modlitwach, aby¶cie byli doskonali i trwali we wszystkim, co jest wol±
Boz±.Listo do Kolosan skierowany jest do poganskiego zboru w Azji Mniejszej.
Zauwaz, ze Pawel mówil o pewnych chrze¶cijanach, którzy byli jego towarzyszami
Zydami, lecz Epafraz byl chrze¶cijaninem, który byl towarzyszem Kolosan,
pogan. Pawel robi wyraLne rozróznienie miedzy chrze¶cijanami pochodz±cymi
z pogan, a tymi z Zydów.
Widzieli¶my przyklady oddzielenia niezbawionych Zydów od Ko¶ciola, oraz
przykladny rozróznienia miedzy Zydami i poganami w Ko¶ciele. Dodatkowo,
w NT s± cale ksiegi (lub rozdzialy), które s± przeznaczone szczególnie dla
Zydów lub pogan w Ko¶ciele:
- Mat. 1:1-2
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego. Abraham
byl ojcem Izaaka, a Izaak ojcem Jakuba, a Jakub ojcem Judy oraz braci
jego. - Mat. 1:17
Tak wiec wszystkich pokolen od Abrahama do Dawida jest czterna¶cie;
od Dawida do uprowadzenia do Babilonu – pokolen czterna¶cie; od uprowadzenia
do Babilonu do Chrystusa pokolen czterna¶cie.Ewangelia Mateusz byl przeznaczona szczególnie dla nawróconych Zydów.
Oto kilka przykladów komentarzy na temat tej ewangelii:„Z po¶ród czterech ewantelii, pierwsza, Mateusza, zostala npisana
dla Zydów (Israelology: The Missing Link in Systematic Theology,
Arnold Fruchtenbaum, p.763)„wydaje sie, ze Mateusz mial co najmniej dwa powody pisania.
Po pierwsze, chcial pokazac niewierz±cym Zydom, ze
Jezus jest Mesjaszem… Po drugie, Mateusz napisal ku zacheceniu wierz±cych
Zydów. (The Bible Knowledge Commentary, Walvoord and Zuck,
Dallas Theological Seminary, p.16). - Rzym. 1:11-13
Pragne bowiem ujrzec was, abym mógl wam udzielic nieco z
duchowego daru laski dla umocnienia was,
To znaczy, aby doznac w¶ród was pociechy przez obopóln±
wiare, wasz± i moj±.
A nie chce, bracia, aby¶cie nie wiedzieli, ze czesto zamierzalem
przybyc do was, aby i w¶ród was, podobnie jak w¶ród innych narodów,
zebrac jaki¶ plon, lecz az do tej chwili mialem przeszkody,Ta cze¶c listu jest skierowana w szczególno¶ci do nawróconych pogan.
Na przyklad, Pawel mówi o duchowych darach o ‘wzajemnym pocieszeniu przez
obopóln± wiar±’, pisal zatem do chrze¶cijan. Nastepnie ma nadzieje na zebranie
zniwa w¶ród czytelników tej cze¶ci listu, podobnie jak mial w przypadku
innych pogan. Wskazuje to, ze ta cze¶c listu byla adresowana do
wierz±cych pochodzenia poganskiego. - Rzym. 2:17-21
Je¶li tedy ty mienisz sie Zydem i polegasz na zakonie,
i chlubisz sie Bogiem, I znasz wole jego, i umiesz rozróznic dobre od
zlego, bed±c pouczonym przez zakon, I uwazasz siebie
samego za wodza ¶lepych, za ¶wiatlo¶c dla tych, którzy s± w ciemno¶ci,
Za wychowawce nierozumnych, za nauczyciela dzieci, maj±cego w zakonie
uciele¶nienie wiedzy i prawdy, Ty wiec, który uczysz drugiego,
siebie samego nie pouczasz? Który glosisz, zeby nie kradziono, kradniesz?Ta cze¶c zdecydowanie odnosi sie do chrze¶cijan pochodzenia zydowskiego.
Jak pisze autor „je¶li mienisz sie Zydem” i wspomina Zydowski Zakon, zatem
w tym miejscu mówi do Zydów. - Rzym. 11:13-14
Do was za¶, którzy jeste¶cie z pogan, mówie:
Skoro juz jestem apostolem pogan, sluzbe moj± chlubnie wykonuje;
Moze w ten sposób pobudze do zawi¶ci rodaków moich i zbawie niektórych
z nich.Ten fragment znów skierowany jest do nawróconych pogan.
- Efez. 3:1
Dlatego ja, Pawel, jestem wieLniem Chrystusa Jezusa za was pogan
–
WyraLnie zwraca sie do wierz±cych pogan.This section of Ephesians was clearly addressed specifically to Gentile
Christians. - Hebr. 1:1
Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawial Bóg dawnymi czasy do
ojców przez proroków;List do Hebrajczyków byl skierowany szczególnie do chrze¶cijan zydowskiego
pochodzenia. Oto, co naukowcy mówi± na temat tego listu:„Wiecej mozna sie dowiedziec o adresatach listu niz o autorze.
Po pierwsze, jest oczywiste, ze byli Zydami a autor pisze z pelnym przekonaniem,
ze jego czytelnicy bed± uznawali Stary Testament. Caly „podklad” listu jest
wziety z zydowskiej historii i religii. Po drugie, tylko wierz±cy pochodzenia
zydowskiego byli w niebezpieczenstwie powrotu do Judaizmu (Israelology:
The Missing Link in Systematic Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.950).„silny nacisk autora na zydowskie prototypy i jego zarliwa polemika z trwalo¶ci±
systemu Lewiego da sie najlepiej wytlumaczyc je¶li weLmie sie pod uwage,
ze wiekszo¶c czytelników byla zydowskiego pochodzenia i maj±c sklonno¶ci
do zwracania sie w kierunku swej starej wiary. Bardzo silne i obszerne odwolywanie
sie do Starego Testamentu równiez najbardziej odpowiadalo czytelnikom, którzy
w nim wychowali” (The Bible Knowledge Commentary, Walvoord and Zuck, Dallas
Theological Seminary, p.778) - Jak. 1:1
Jakub, sluga Boga i Pana Jezusa Chrystusa, pozdrawia dwana¶cie
pokolen, które zyj± w rozproszeniu.Ksiega Jakuba byla skierowana szczególnie do wierz±cych Zydów. Oto kilka
komentarzy, które naukowcy bibli¶ci mówi± na temat tego listu„Obiorcami tego listu jest dwana¶cie pokolen, które zyj±
w rozproszeniu. Termin „rozproszenie” byl i jest technicznym zydowskim
okre¶leniem Zydów zyj±cych poza swoj± ziemi±. (Israelology: The Missing
Link in Systematic Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.981)„WyraLny jest adresat: „12 pokolen rozproszonych miedzy narodami”
(Jk 1:1), ten list jest naznaczony Zydowskim aromatem. Ten list zdecydowanie
jest przeznaczony do zydowskiego kregu czytelników. Pomimo, ze demonstruje
starann± greck± dykcje, jest przepelniony hebrajsk± symbolik±.
(The Bible Knowledge Commentary, Walvoord and Zuck, Dallas
Theological Seminary, p.816). - „1 Piotr. 1:1-2 (BW)
Piotr, apostol Jezusa Chrystusa, do wychodLców rozproszonych po Poncie,
Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii, wybranych. Wedlug powzietego z góry postanowienia
Boga, Ojca, po¶wieconych przez Ducha ku posluszenstwu i pokropieniu krwi±
Jezusa Chrystusa: Laska i pokój niech sie wam rozmnoz±.Pierwszy List Piotr zostal zaadresowany w szczególno¶ci do chrze¶cijan
spo¶ród Zydów. Dla przykladu kilka komentarzy biblistów na temat 1 Ptr.:„Odbiorcami s± wychodLcy rozproszeni po …. Fakt,
ze s± oni w Rozproszeniu (slowo, które jest uzyte jeszcze wyl±cznie
w ew. Jana 7:35 i Jk. 1:1) pokazuje, ze byli to Zydzi zyj±cy poza swoj± ziemi±.
Ten list napisany zostal do zydowskich wierz±cych, zyj±cych miedzy pogansk±
wiekszo¶ci± w ¶rodowisku Azji ¦rodkowej, wspólczesnej Turcji. (Israelology:
The Missing Link in Systematic Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.992-993)„Jest prawdopodobne, ze Piotr pisal do zydowskich chrze¶cijan rozproszonych
na zachodzia (1:1), a Jakub adresowal list do zydowskich chrze¶cijan rozproszonych
na wschodzie – w Babilionii i Mezopotamii.” (The Bible Knowledge
Commentary, Walvoord and Zuck, Dallas Theological Seminary, p.816) - 2 Piotr. 3:1
List ten, umilowani, jest juz drugim listem, który
do was pisze, a w nich chce przez przypominanie utrzymac w czujno¶ci prawe
umysly wasze,Drugi List Piotr zostal w szczególno¶ci zaadresowany do zydowskich wierz±cych.
Dla przykladu kilka komentarzy biblistów na temat 2 Ptr.„Werset 3:1 stanowi wyraLnie, ze ten list jest napisany do
tej samego grupy ludzi, co 1 Ptr. (Israelology: The Missing Link
in Systematic Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.1004)„Jest prawdopodobne, ze Piotr pisal do zydowskich chrze¶cijan rozproszonych
na zachodzia (1:1), a Jakub adresowal list do zydowskich chrze¶cijan rozproszonych
na wschodzie – w Babilionii i Mezopotamii.” (The Bible Knowledge
Commentary, Walvoord and Zuck, Dallas Theological Seminary, p.816) - Judy 1:1
Juda, sluga Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba, do powolanych, w Bogu
Ojcu umilowanych, a dla Jezusa Chrystusa zachowanych:List Judy jest w szczególno¶ci zaadresowany do wierz±cych z Zydów. Dla
przykladu kilka komentarzy biblistów na temat listu Judy:„Duzo cytuje z 2 Ptr. i tam gdzie Piotr uzywa czasu przyszlego
Juda korzysta z czasu przeszlego. To, przed czym Piotr ostrzegal, ze sie stanie,
stalo sie. … Odbiorcami listu (1b) byli oczywi¶cie wierz±cy, a zdecydowane
podobienstwo do 2 Ptr. prawdopodobnie znaczy, ze pisal do tej samej grupy
zydowskich wierz±cych, co Piotr.” (Israelology: The Missing Link in Systematic
Theology, Arnold Fruchtenbaum, p.1009-1010)„To listu demonstruje to, ze pierwotni odbiorcy byli zydowskimi
chrze¶cijanami z Palestyny, którzy byli zgromadzeni w lokalnej spoleczno¶ci.
Odno¶niki do wydarzen Starego Testamentu Old i pozabiblijnej literatury identyfikuje
odbiorców jako ludzi, którzy zrozumiej± te odno¶niki bez konieczno¶ci udzielania
wyja¶nien.” (The Bible Knowledge Commentary, Walvoord and Zuck,
Dallas Theological Seminary, p.918)
Zobaczyli¶my przyklady, w których niezbawionych Zydów (tj. niewierz±cego
Izraela) wyróznia sie spo¶ród Ko¶ciola, widzieli¶my przyklady, w których
wyraLne jest rozdzial miedzy Zydami i poganami wewn±trz Ko¶ciola, oraz zobaczyli¶my,
ze s± cale ksiegi (lub cale czesci ksi±g) w Nowym Testamenci, które zostaly
zaadresowane w szczególn¶cid o Zydów lub do pogan w Ko¶ciele.
Wszystkie te wyróznienia dostaraczaj± nastepnych dowodów (w dodatku to
wielkiej liczby dowodów, które juz wcze¶nie zobaczyli¶my), ze chrze¶cijanie
z pogan nie stali sie „duchowymni Zydami” a slowo „Izrael” nigdy nie odnosilo
sie do Ko¶ciola.
W rzeczywisto¶ci, dzialania apostolów i starszych piewszego Ko¶ciola daje
nam jeszcze wiecej potwierdzen tego. WeLmy pod uwage, ze w Pi¶mie, osoba byla
uznawana za Zyda je¶li jego ojcem byl Zyd. Z drugiej strony, je¶li czyja¶
matka byla Zydówk±,a jej ojcem poganin, to technicznie ta osoba nie byla postrzegana
jako Zyd. Mamy taki przykl±d w Lev. 24:10-11, gdzie pewien m±z jest wielokrotnie
opisywany jako nie-Zyd pomimo tego, ze jego matka byla Zydówk±:
3 Moj. 24:10-11
A oto byl miedzy synami izraelskimi syn pewnej kobiety,
Izraelitki, ale meza Egipcjanina. Ten syn Izraelitki poklócil
sie w obozie z pewnym mezem Izraelit±. Syn tej kobiety
Izraelitki bluLnil imieniu Pana i przeklinal go; przyprowadzono
go tedy do Mojzesza. Matka jego nazywala sie Szelamit, a byla córk±
Dibriego, z plemienia Dan.
Ten czlowiek nie jest opisany jako Izraelita (Zyd), lecz raczej jako „syn
Izraelitki i ojca Egipcjanina” oraz „syn kobiety Izraelitki”. Czlowiek ten
przebywal „w¶ród” Izrealitów, lecz sam nie byl postrzegany jako Zyd. Niemniej
jednak Nowy Testament pokazuje takie osoby mialy wolno¶c aby identyfikowac
sie z Zydami, jak to mozemy zobaczy w:
Dz.Ap. 16:1-3
Dotarl tez do Derbe i do Listry. A byl tam pewien uczen, imieniem
Tymoteusz, syn Zydówki, która byla wierz±ca, i ojca
Greka. Bracia z Listry i Ikonium wystawili mu dobre ¶wiadectwo.
Pawel chcial, aby ten udal sie z nim w droge, totez wzi±wszy go, obrzezal
ze wzgledu na Zydów, którzy mieszkali w owych okolicach; wszyscy bowiem wiedzieli,
ze jego ojciec byl Grekiem.
Ten framgent wywoluej wiele zamieszania miedzy chrze¶cijanami, poniewaz
ap. Pawel obrzezal Tymoteusza, choc Tytus nie zostal zmuszony do obrzezania:
Gal. 2:3-4
Ale nawet Tytusa, który byl ze mn±, chociaz byl Grekiem,
nie zmuszono do obrzezania,
Nie bacz±c na falszywych braci, którzy po kryjomu zostali wprowadzeni
i potajemnie weszli, aby wyszpiegowac nasz± wolno¶c, któr± mamy
w Chrystusie, zeby nas podbic w niewole,
Zauwaz tutaj róznice. ani Tymoteusz ani Tytus nie mieli ojców Zydó (zatem
nie byli uwazani za Zydów) i zadne z nich nie byl jeszcze obrzezany. Lecz
z jakiego¶ powodu Tymoteusz zostal obrzezany, a Tytu nie? Dlaczego? Jest tak
dlatego, ze Tymoteusz byl pól-Zydem, a zatem mial wolno¶c do tego, aby sie
identyfikowac jako Zyd przez obrzezanie. Lecz czy oznacza to, ze poddawal
sie pod Zydowskie Prawo, przeciwko czemu Pawel nieustannie nauczyal (jak w
Gal. 3:10)? NIe, poniewaz obrzezanie bylo znakiem, pieczeci± przymierza Boga
z Abrahamem i jego potomkami, na wiele stuleci zanim Zakon zostal
nadany (p. Gen. 17:9-14 oraz Gal 3:16-17). Pawel czul, ze dla Tymoteusz bedzie
najelpiej identyfikowac siebie jako Zyda (co bylo dla Tymoteusza dopuszczalne
poniewaz jego matk± byl Zydówka), poniewaz Pawel i Tymoteusz uslugiwali miedzy
Zydami (Pawel powoluje sie na to w 1 Kor 9:20: „dla Zydów stalem sie Zydem,
aby Zydów pozyskac; dla tych, ktorzy s± pod zakonem, jakobym byl pod zakonem,
chociaz sam pod zakonem nie jestem, aby tych, któzy s± pod zakonem pozyskac”).
Z drugiej strony, Tytus byl calowicie poganinem. Nie byl postrzegany jako
Zyd w zaden sposób, czy to „duchowo” czy inaczej, a zatem nie bylo zadnego
celu w obrzezywaniu go. Gdyby Tytus zostal „duchowym Zydem” z powodu przej¶cia
na chrze¶cijanstwo, to równiez móglby byc obrzezany jak Tymoteusz, aby mógl
sie identyfikowac jako Zyd. Jednak Tytus niegy nie byl nazywany „duchowym
Zydem” i nie zostal obrzezany. On byl uwazany za chrze¶cianina z pogan, a
nie za „duchowgo Zyda”.
Co wiecej, zauwaz, ze pierwsi chrze¶cijanie (wszyscy, którzy pochodzili
z Zydów) mieli pewne zamieszanie zwi±zane z tym, jakcy powinni byc chrze¶cijanie
z pogan:
Dz.Ap. 15:5-6
Lecz niektórzy ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, powstali,
mówi±c: Trzeba ich obrzezac i nakazac im, zeby przestrzegali zakonu Mojzeszowego.
Zgromadzili sie wiec apostolowie i starsi, aby te sprawe rozwazyc.
Widzimy, ze pewni zydowskcy chrze¶cijanie czuli, ze nawróceni poganie powinni
byc zmuszeni do bycia takimi jak Zydzi. Je¶li chrze¶cijanie z pogan s± „duchowymi
Zyda