Piękne studium występownia dwóch greckich słów tłumaczonych jako #
t.2/3
…..
wszystkie powyższe
autorytety stwierdzają jedno: NEOS oznacza nowy w czasie,
podczas gdy KAINOS oznacza nowy jakościowo. Czy taki podział znajdujemy w Piśmie?
Poniższe przykłady pokażą , że tak jest.
Rozważmy przykład nowego grobu Józefa z Arymatei, gdzie zostało złożone ciało Jezusa. Józef „złożył je w swoim własnym grobie (KAINOS), który wykuł w skale…”
(Mat 27,60).” A na miejscu, gdzie go ukrzyżowano, był ogród, w ogrodzie zaś nowy grobowiec (KAINOS), w którym jeszcze nikt nie był złożony” (J 19,41). W obuwersach, zarówno Mateusz jak i Jan użył greckiego słowa KAINOS, Dlaczego nie użyli słowa NEOS, choć był to „nowy” grób? Ponieważ grób nie był nowy w wymiarze czasowym. Józef wykuł go, lecz mógł to zrobić dwadzieścia lub trzydzieści lat wcześniej, zanim złożono tam ciało Jezusa. Jak można byłoby mówić o nim, że jest nowy w wymiarze czasowym, podczas gdy mógł mieć kilka lat? Nie mo żna było!
Był natomiast nowy jakościowo. Był nieużywany, nie użyty. Ta jakość bycia n ie używanym, czyni grób nowym z znaczeniu słowa KAINOS. Grób już istniał, będąc tam od jakiegoś czasu (KANOS opisuje to, co już istnieje). Zatem dodatkowa jakość czy też dodanie pewnej jakości czy charakteru powoduje zmianę jego stanu, jakkolwiek drobną.
Ta drobna, jakościowa różnica przejawia się w nowym znaczeniu słowa
KAINOS. W tym przypadku grób nie był nowy w czasie, NEOS, ponieważ był wykuty w skale przedtem, zanim został przez Jezusa wykorzystany, lecz był nowy jakościowo, KAINOS, ponieważ nie był dotąd używany.
Czasami oba wyrazy są używane do opisania tej samej rzeczy. Pierwszym przykładem jest Pawła doktryna o „nowym” człowieku w Ko i 3 ,10 oraz Ef 4,24. Jak to jest możliwe, aby wykorzystał oba słowa do opisania tej samej rzeczy, biorąc pod uwagę powyższe rozróżnienie miedzy wyrazami. Odpowiedź jest następująca:
nowy (KAINOS) człowiek wspominany w Ef. 4.24 jest postrzegany z punktu widzenia jakościowych zmian wprowadzonych u niego przez doświadczenie zbawienia.
W kontekście Ef. 2.24, nowy (KAINOS) człowiek jest widziany jako „stworzony w sprawiedliwości i świętości,” Jest to nowe stworzenie z 2 Kor 5,17. Powiedzmy, że opisany powyżej człowiek miał 35 lat, gdy przyjął Jezusa jako Zbawiciela. Z pewnością nie można o nim powiedzieć jako o kimś nowym w sensie czasu (NEOS); żył już 35 lat. Jednak, jego doświadczenie zbawienia całkowicie zmieniło jego charakter, tak że obecnie posiada nowe cechy, które są „sprawiedliwością i świętością.”
Te cechy są w nim obecnie nowe i określone przez słowo KAINOS.
Lecz w Koi 3,10, Paweł czyni porównanie czasowe do starego człowieka z wersu 9.
„Stary człowiek” sięga tutaj do Adama. „Stary człowiek” został teraz „zewleczony,” a „nowy (NEOS) człowiek” przyobleczony. Nowy człowiek (NEOS) jest obecnie bardziej współczesny w czasie niż Adam czy stary człowiek. Jak w tym przykładzie, NEOS jest zawsze używane, gdy dokonuje się porównania czasowego, dla skontrastowania tego, co aktualne, z tym, co stare. Klasycznym przykładem czasowego porównania z użyciem NEOS jest Hebr 12.24.
W tym wersie Jezus nazwany jest pośrednikiem nowego (NEOS) przymierza. Jest tojedyny przypadek w NT, gdy NEOS opisuje nowe przymierze. W tym kontekście, nowe przymierze jest nazywane NEOS ponieważ jest to porównanie do okresu Mojżeszowego, który rozpoczął się prawie 2000 łat wcześniej. To zgadza się wcześniejszymi wnioskami. Autor mówi: „Tak więc, również, przymierze, którego Chrystus stał się poręczycielem jest NEOS przymierzem, w porównaniu z Mojżeszowym, potwierdzonym prawie 2000 lat wcześniej….” (RCT p.225). W konsekwencji, gdy używane są oba słowa do opisania tej samej rzeczy , NEOS widzi tą rzecz z perspektywy czasu, podczas gdy KAINOS z perspektywy jakościowej różnicy, co oznacza nowość jakościową, Dziewięć na dziesięć fragmentów dotyczących nowego przymierza cytowanych powyżej z NT, oraz osiem z dziewięciu używa KAINOS docharakteryzowania nowego przymierza.
Wszystkie osiem uczą tego samego: istnieje wcześniejsze przymierze, któremu Jezus nadał jakościową zmianę, sprawiając, że stało się nowe w sensie KAINOS. To przymierze nie jest czymś nowym w czasie, istniało już przed czasami Jezusa. On zrobił z tym przymierzem coś unikalnego, co rozwinęło jego jakość sprawiając, że stało się KAINOS.
Hebrajskie słowo „nowy” w „Nowym Przymierzu” przede wszystkim znaczy „nowy pod względem jakości,” a nie „nowy w czasie.”
Co zatem z Jer. 31.31? Ten fragment jest napisany po hebrajsku. Słowo tłumaczone tu jako „nowy ” jest hebrajskim słowem KHAWDASH, którego głównym znaczeniem jest „odnow ić, naprawić, odbudować, odrestaurować, z drugim przymiotnikowym znaczeniem nowy, świeży. Poniższy przykład ze ST udowadnia taką definicję. W Ps. 51.12
Dawid prosi Boga:
„Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha prawego odnów we mnie !” Słowo tłumaczone jako „odnów ” ma ten sam hebrajski źródłosłów KHAWDASH, używany przez Jeremiasza. Dawid już miał ducha, prosił o odnowienie tego, co już miał. W 2 Kron. 24,4 znajdujemy, że „Potem powziął Joasz myśl, aby odnowić świątynię Pańską, która niszczała.
W wersie dom Pana już istniał, walił się i wymagał naprawy, wiec Joasz zebrał pieniądze i w 2 Kron24,12: Wtedy król i Jehojada dawali je wykonawcom robót w świątyni Pańskiej, ci zaś znajdowali kamieniarzy i cieśli, aby odnowić świątynię Pańską, oraz kowali i brązowników , aby ponaprawiać szkody w świątyni Pańskiej. W obu wersach „naprawa ” jest tłumaczeniem KHAW-DASH, tego samego hebrajskiego słowa, którego używa Jeremiasz do opisania „nowego’’ przymierza. W obu wersach, jest odnowienia, naprawa, restauracji czegoś, co już istnieje.
Jeśli kontekst nie wskazuje inaczej, to samo rozróżnienie występuje w wykorzystaniu tego słowa jako przymiotnika i wyrazach pochodnych. Przymiotnikowa forma jest zazwyczaj tłumaczona jako „nowy”. Exodus 1,8 mówi: „Tymczasem rządy nad Egiptem objął nowy król, który nie znał Józefa”. Ten sam korzeń słowa KHWADASH jest tłumaczony tutaj jako „nowy”. Osoba, która została królem nie jest kimś nowym w sensie pojawienia się w czasie, jako że ma już swój wiek (kilkanaście lat).
Jednak jest nowa dla urzędu króla. Jest nowa w tym, że teraz jest osobą królewską, podczas gdy przedtem nie była.
Gdy Debora była sędzią w Izraelu, Księga Sędziów 5,8 informuje nas, że: „Obrano sobie nowych bogów../’ KHAWDASH jest tłumaczone tu jako „nowe. ” Lecz bogowie, nie byli nowi w czasie, w tym sensie, że właśnie powstali, byli tam od stuleci. Ich nowość jako bogów w tym wersie leży w tym, że było to coś nowego do wyboru dla ludzi.
Teraz ci bogowie byli wybierani, podczas gdy wcześniej nie. W Sędz. 16,11 Samson mówi Dalili, że osłabnie, „.., jeżeli by mnie związano nowymi powrozami…”. Nowymi” jest tłumaczeniem przymiotnikowej formy KHAWDASH. Powrozy nie były nowe w czasie, tzn. nie powstały w tej chwili, lecz ich nowość polegała na tym, że nie były zajęte, ani używane- W l Król 11,29 Achiasz „miał na sobie nowy płaszcz.”
Ponownie użyte jest słowo „KHAWDASH.” Nowy płaszcz nie było nowy w czasie, ponieważ nie został wyprodukowany przed chwilą, był nowy, ponieważ nie był jeszcze używany, ani zużyty przez Achiasza.
Na długo przed narodzeniem Chrystusa grupa uczniów tłumaczyła hebrajski Stary Testament na język grecki. To tłumaczenie zostało nazwane Septuagintą i przydzielono jej symbol LXX. Ci uczniowie przetłumaczyli KHAWDASH z Jer 31,31 przy pomocy greckiego słowa KAINOS. Rozumieli praktyczną tożsamość tych dwóch słów, rozumieli główne rozumienie KHAWDASH w Jer. 31,31, jako oznaczające odnowienie, restauracje tego, co już jest. Również wiedzieli, że przymiotnikowa forma KHWADASH, tłumaczona jako „nowe” opisuje jakościową nowość tego, co już jest, przez oddzielenie tego, co nieużywane, nie zużyte, nie dotknięte przez wiek.
Jako takie KHAWDASH jest praktycznie rzecz biorąc identyczne z KAINOS, które również odznacza to, co jest, jako nieużywane, nieznane itd.
Nie ma przypadku wystąpienia słowa KAINOS w greckim Nowym Testamencie, które nie „odznacza tego, co jest, jako nieużywane, lub z nowym nastawieniem psychicznym.” Nie istnieje również przypadek występowania KAINOS w greckich tekstach, które by rozmazywało powyżej opisane rozróżn ienie między KAINOS a NEOS.
W konsekwencji tej zdecydowanej, dobrze określonej różnicy między „nowym” w czasie, a „nowym” jakościowo, jest oczywiste, że Jeremiasz mówił o przymierzu, które już istniało, a które nabrało nowego charakteru. Jest tak samo oczywiste, że Jezus mówił o już istniejącym przymierzu, gdy łamał chleb i podawał k ielich w górnej komnacie, któremu miał nadać nową jakość. Paweł nauczał nas w obu listach do Koryntian o istniejącym przymierzu, któremu Jezus nadał nową jakość. Autor Listu do Hebrajczyków, cytując proroctwo Jeremiasza, ogłasza, że Jezus temu samemu przymierzu, o którym mówił Jeremiasz, nadał nową jakość, nowy charakter i stał się jego Pośrednikiem.
Celem tej pracy jest wskazanie na to, że preegzystencjalne? (istniejące wcześniej) przymierza, o którym mówił Jeremiasz, a Jezus wypełnił, nie jest niczym innym, jak przymierzem, które Bóg zawarł z Abrahamem; że uzupełnione Przymierze Abrahama jest ciągle skuteczne, a zaopatrzenie wypływające z tego przymierza, szczególnie zbawienie, zdrowie i powodzenie, należą prawnie do każdego chrześcijanina w tej godzinie.
Poprzednie studia słów pokazują główną przyczynę sprawiającą , że niektórzy widzą kościół szczerze, lecz błędnie jako „całkiem nowe” przymierze lub całkowicie inny plan Boży. Są też i inne przyczyny, którymi się zajmiemy w tej książce, lecz niezrozumienie spowodowane przez słowo „nowe” jako efekt tłumaczenia KAINOS i KHAWDASH są pierwszoplanowe.
Przyglądaliśmy poprzednio na reakcję autorów Nowego Testamentu na jeden z największych teologicznych błędów wszech czasów.
Ten błąd nazwany w tym opracowaniu „Teorią Wielkiego Odłączenia ” ( The Great Disconnect Theory”) jest szczegółowo omawiany w pierwszym rozdziale. Ta teoria jest podstawą do sprawdzenia innych powodów błędnego widzenia przez wielu Kościoła jako „całkiem nowego” przymierza, nieświadomych tego, że to nowe przymierze jest historycznym odsłonięciem dopełnionego Przymierza Abrahamowego i że doczesne i duchowe błogosławieństwo Abrahama jest współczesnym dziedzictwem chrześcijan.
W końcu jak wielu kazań, czy lekcji szkółek niedzielnych było poświęconych wyjaśnieniu różnicy miedzy tymi dwoma greckimi słowami, tłumaczonymi jako „nowe. ” Jak wiele kazań słyszałeś o tym, że nowe przymierze jest „nowe pod względem jakości” a nie „czasu.”
Krótkie studium każdego przypadku wystąpienia w Nowym Testamencie wyrazu KAINOS (nowy jakościowo) pokazuje, że „nowy ” w Nowym Przymierzu, oznacza „nowy jakościowo,” a nie „nowy w czasie.”
Każdy przypadek wystąpienia KAINOS w greckim NT jest poniżej wyliczony.
Rozróżnienie opisane powyżej między KAINOS a NEOS jest widoczne za każdym razem. Co więcej, nie ma takiego przypadku pojawienia się KAINOS w greckim NT, które n ie „oddzielałoby słowa, które opisuje na dwa sposoby:
KAINOS „zaznacza” że to co już istniało jest „nowe jakościowo ” przez określenie tego, jako jeszcze nie używanego, nie zużytego jeszcze, nie skonsumowanego, itd.
2. KAINOS „zaznacza” to, co już istnieje jako „nowe jakościowo ” po dodaniu jakiejś cechy, która wcześniej nie istniała, lub nadaniu jakiegoś nowego znaczenia. W dyskusji poniżej, w każdym przypadku pojawienia się KAINOS w greckim NT, jedno z tych dwóch znaczeń pojawia się. Nie ma żadnych wyjątków, a w wielu wersach, które będziemy badać, występuje więcej interpretac yjnych możliwości niż tu pokażemy. Czytelnik może zastosować oba „znaczenia ” do każdego z wersów, aby rozszerzyć możliwości. Ten fragment może zostać pominięty i czytelnik może przejść do następnego rozdziału, pozostawiając go sobie na czas wolny do rozważań.
Nowe bukłaki (Mat 9,17) – NEOS znaczyłoby tutaj, że bukłaki zostały ostatnio wytworzone, tzn. nowe w czasie. Z drugiej strony KAINOS oznacza, że one tylko nie „były dotąd używane.” Mogły być zrobione całkiem dawno.
Patrz. Mar 2,22 poniżej jest pełniejsza dyskusja.
Nowe rzeczy wydobywane ze skarbca (Mat 13, 52) – ze skarbca ucznia mogą być wydobywane dwa rodzaje rzeczy (l) te, które są zużyte, lub zniszczone przez czas. Te są zdefiniowane przez PA LA IOS (w.52). PA LA IOS jest tłumaczone jako „stare” i znaczy „zużyte,” lub „zniszczone (zdarte) przez czas.” (2) Drugie rzeczy ze uczniowskiej skarbnicy to coś, co nie jest nowe w czasie (NEOS), lecz było w tej skarbnicy „nie używane, jeszcze nie zniszczone przez czas” (KAINOS). Trench zgadza się z tym, że KAINOS, „nie zniszczony jeszcze przez czas” jest całkowicie konieczne do zaznaczenia przeciwności PALAIOS, gdy PA LAIOS jest używane w sensie „zużyty, zniszczony przez czas.” Jak tylko PALAIOS jest użyty do zaznaczenia tego, co zużyte, lub zniszczone przez czas, zawsze będzie absolutnie wymagane KAINOS jako przeciwieństwo (RCT str.66). Nowe rzeczy nie są nowe w czasie (NEOS) lecz nowe w sensie „nie zużyte lub nie zniszczone jeszcze przez czas” (KAINOS) (RCT str. 253).
Nowe owoce winorośli (Mat . 26:29) – W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus ustanowił „owoce winorośli” (wino) jako symbol swej krwi, którą rozlał za wielu. To ustanowienie wina jako symbolu Jego krwi był „całkowicie nowe” w tej szczególnej chwili czasu. Tej samej nocy jego uczniowie pili wino, jako nowy symbol. W rzeczywistości uczniowie od tej chwili zawsze pili ten symbol. Jednak Jezus odmówił picia wina jako symbo lu Swej krwi. Powiedział, że któregoś dnia będzie pił je „na nowo” z nimi w Królestwie Ojca. Nie miał tego na myśli, że wino, które pił, było wtedy nowe. To wymagało by raczej słowa NEOS niż KAINOS. Nie miał również na myśli tego, że ten symbol będzie nowy w czasie. Rzeczywiście, symboliczne wino pozostaje „nie wypite” przez Pana, „aż do przyjścia Królestwa Bożego (Łuk 22,18). NOES oznaczałoby nowe w czasie, podczas gdy KAINOS tutaj oznacza „nie wypite przez Jezusa, jako symbo l Jego krwi.”
Nowy grób (Mat 27:60) – Wcześniej już zauważyliśmy, że grób mógł mieć wiele lat, był jednak „nie używany” (KAINOS), gdy położony w nim ciało Jezusa.
Nowa nauka (Marek 1:27) – Gdy Jezus nauczał w synagodze lat wcześniej, zanim złożono tam ciało Jezusa. Jak można byłoby mówić NEOS; nie używany, uczynił dwie rzeczy z autorytetem. Nauczał z autorytetem, oraz wypędzał demony z autorytetem (wersy 22 i 26). Nowa nauka (w.27) nie była nowa w sensie powstania w czasie, ponieważ Marek nie użył słowa NEOS. Nauka Jezusa krążyła już tutaj od długiego czasu, to była nauka Starego Testamentu. Jednak jedna jakościowa różnica czy też nowość w nauczaniu Starego Testamentu przez Jezusa była taka: przez Jezusem, uczniowie w Piśmie „nie nauczali z autorytetem,” (KAINOS). Jezus był autorem Starego Testamentu i „nowość” w Jego wykładaniu „nauczania” Starego Testamentu polegała na tym, że, w porównaniu do uczonych w Piśmie, którzy dotąd jeszcze nie „nauczali z autorytetem (KAINOS), On miał „autorytet.”
Nowe szaty (Marek 2:21) – Ten fragment zawiera pewną grę słów podobnie jak Mat 13,52. Tutaj, jak zauważyliśmy wcześniej, „stare” jest tłumaczeniem PALAIOS, oznaczającego „zużyte przez wiek.” Widzieliśmy również, że użycie tego słowa wymaga jako przeciwstawienia.
KAINOS. Jezus nie powiedział tutaj, że szyta szata jest nowa w sensie zaistnienia czasie (NOES). Powiedział, że nikt nie przyszywa szaty, która „nie jest jeszcze zużyta przez wiek” (KAINOS), do szaty, która jest zużyta przez wiek (PALAIOS). Szata przyszywana może być całkiem stara, a jednak „nie zużyta jeszcze” a zatem KAINOS.
Nowe bukłaki (Marek 2:22) – Ten fragment zawiera identyczną grę słów jak Mar 2,21, Mat 9,17 i 13,52, lecz dodatkowo, NEOS i KAINOS są tutaj użyte w jednym zdaniu. Jezus powiedział, że nikt nie wlewa wina, które jest nowe w czasie (NEOS) do bukłaków zużytych przez czas (PALAIOS). Raczej nowe w czasie wino (NEOS) jest nalewane do bukłaków „jeszcze nie zużytych” (KAINOS). Choć wino w tym zdaniu jest nowe w czasie, bukłaki nie. Bez względu na to jak stare one mogły być zanim zostały użyte, nie były „zużyte, czy też jeszcze używane.”
Nowe owoce winorośli (Marek 14:25) – patrz identyczna dyskusja jak na temat Mat 26,29.
Nowe języki (Mark 16:17) – Języki nie są nowe w czasie (KAINOS). W tym kontekście wierzącym mają towarzyszyć znaki. Jednym ze znaków są nowe (KAINOS) języki. Jeśli „języki” odnoszą się do organu, to ten fragment oznacza, ze te organy „nie były jeszcze używane jako instrument służący do pokazywania znaków (KAINOS), Jeśli „języki” dotyczą obcej mowy, to fragment ten oznacza, że ta mowa „nie była wypowiadana jeszcze jako znak” (KAINOS).
Nowa cena (Łuk 5,36) – patrz dyskusja powyżej na temat Mar 2,21.
Nowe bukłaki (Łuk 5,36) patrz dyskusja powyżej na temat Mar 2,22.
Nowe Przymierze (Łuk 22,20) – Przymierze nie było nowe w czasie (NEOS). Miało stać się nowe jakościowo (KAINOS), w tym, że nie „było jeszcze wypełnione,” (uzupełnione). W następnym rozdziale będziemy obszerniej zajmować się wypełnieniem Przymierza Abrahamowego przez Jezusa, Nasienie Abrahama.
Nowe przykazanie (3 13,34) – Przykazanie miłowania się nawzajem nie jest nowe w czasie (NEOS) ponieważ to przykazanie jest sednem ST. Jezus dodał nową jakość (KAINOS) do istniejącego przykazania. Mieli nie ty lko przestrzegać starotestamentowego przykazania miłości wzajemnej, lecz, teraz, mieli go wypełniać w takim samym stopniu jak Jezus kochał ich. Przykazanie było nowe (KAINOS) w tym, że „nie zostało dotąd dane wraz z miłością Jezusa do nich, jako miarą ich miłości dla innych.”
Nowy grób (3 19,41) — patrz dyskusję na temat Mat 27,60.
Nowa nauka (Dzieje 17:19) – nauką było głoszenie im przez Pawła Jezusa (w.18). Ta nauka nie było nowa w czasie (NEOS), lecz była nowa (KAINOS) w tym, że były to „niezwykłe rzeczy w ich uszach” (w. 20). Nie było to coś nowego w czasie, lecz dziwne, różne i dla nich nieznane,
Nowiny (Dzieje 17,21) – to nie tyło nic nowego w czasie (NEOS). Łukasz nie mówi, że Ateńczycy pragnę li ostatnich wieści (NEOS), lecz mówi, że chcieli czegoś „nowszego.” Słowo tu użyte to KAINOTEROS, które jest stopniem wyższym KAINOS. Gdyby Ateńczycy chcie li słuchać „najnowszego czasie „ Łukasz użyłby tutaj stopnia wyższego od NEOS, tj., NEOTEROS, co byłoby przetłumaczona jako „ostatnie nowiny.” Lecz oni chcieli czegoś co było jakościowo różne (nie ilościowo inne), od tego co już było. Chc ie li usłyszeć coś, co już wcześniej słyszeli lecz z nowym, innym „smaczkiem,” co czyniło te wieści nowe jakościowo (KAINOS).
Nowy Testament – Przymierze (l Kor 11:25) – Przymierze nie jest nowe w czasie (NEOS). Jest to Przymierze Abrahamowe, które „nie zostało jeszcze wypełnione” (KAINOS). W następnym rozdziale wyjaśnimy czym był proces wypełniania” Przmierza Abrahamowego.
Nowy Testament – Przymierze (2 Kor 3:6) – Przymierze nie jest nowe w czasie (NEOS). W tym kontekście Przymierze Abrahama widziane jest jako wypełnione (dopełnione) dodatkową jakością, która wcześniej „nie istniała” (KAINOS). Innymi słowy Przymierze Abrahamowe było nowe (NEOS) w czasach GENSIS. Od tamtej pory jego działanie było w mocy. Po dwóch tysiącach lat, Jezus wypełnił je. Ta dodatkowa jakość „wypełnienie” sprawia, że przymierza Abrahamowe, nie jest nowe w czasie (NEOS), lecz nowe jakośc iowo (KAINOS). Widzimy to, w jaki sposób Jezus „wypełnił” je w dalszej części.
Nowe stworzenie (2 Kor 5:17) – Człowiek jest „w Chrystusie” w chwili nowego narodzenia, tj. w momencie, gdy przyjmuje Chrystusa jak swego Zbawicie la. Może być nastolatkiem lub starszą osobą. Jak taki, nie został stworzony nowym (NEOS) w sensie istnienia w czasie, ponieważ żył już od jakiegoś czasu, lecz w chwili doświadczenia zbawienia, jego ludzki duch, którego miał od urodzenia, stał się nowym i żywym w Bogu. Poprzednio, jego ludzki duch był martwy, ten stwórczy akt Boży, na istniejącym już duchu, daje tworzy nową jakość „duchowego życ ia” w nim. Ani fizyczny ani 0duchowy człowiek nie został stworzony na nowo w sensie czasu (NESO) w chwili nowego narodzenia. Raczej, Bóg przez stworzenie nadał ludzkiemu duchowi nową jakość, której jeszcze nie posiadał (KAINOS), Z tym nowym duchowym życiem, istniejący ludzki duch jest nowy jakościowo (KAINOS), a nie w czasie (NEOS).
Nowe rzeczy (w polskich przekładach „wszystko”) (2 Kor 5:17) – „stare przeminęło,” lecz nie zostało unicestwione. „Przeminęło” jest tłumaczeniem PARA, co oznacza „obok” plus ERCHOMAI, znaczącego „iść.” PARECHOMAI znaczy więc „iść obok” lub „przejść obok” więc „przeminąć.” To samo słowo jest użyte w Łuk 17,7, gdzie Jezus pyta o sługę przychodzącego z pracy w polu. Chce wiedzieć, czy jego Pan powie mu; „Chodź zaraz i zasiądź do stołu?” „Chodź” jest tłumaczeniem PARERCHOMAI. Najemnik nie zostaje unicestwiony przez to, że zasiada do jedzenia. To słowo nie zawiera w sobie myśli o unicestwieniu. Podobnie oznacza też ominięcie miejsca lub punktu na mapie, czy też ominięcie punkt w czasie (2 Ptr 2,10-12 poniżej). W konsekwencji więc „stare rzeczy” mają „nowe kolory” (KAINOS) z powodu nowego narodzenia. J.H. Bbernard mówi: „…stare myśli o Bogu, grzechu i zbawieniu otrzymały nowe kolory ….” (III str.71) KAINOS stworzony człowiek ma te same stare możliwości, które miał wcześniej, przed doświadczeniem zbawienia. Ma te same zdolności do uczuć, pasji, pojęć, obaw, upodobań, woli, myśli, rad i zamysłów. Przed nowym narodzeniem te wszystkie atrybuty były oddalone od spraw Bożych, lecz teraz, uzdolnione przez Ducha, te same możliwości są skierowane na rzeczy Boże, tak że KAINOS stworzony człowiek będzie miał „.. nowe jakości, nowe zrozumienie, nowe pragnienia woli i uczuć,nowe myśli, rady i zamysły (M P III str. 616). Stare rzeczy („wszystko ”) ma teraz „świeże kolory” Ducha Świętego, podczas gdy przedtem ich nie miały.
Nowe stworzenie (Gal 6:15) – Patrz dyskusja na temat 2 Kor 5:17.
Nowy człowiek (Ef 2 :15) – Kontekst Ef. 2,11, aż do 3,12 zajmuje się cały czas jednym tylko tematem, tj., poganami włączonymi w zbawienie Resztki Izraela. Ta resztka jest zobrazowana w tym wersie jako „człowiek.” Ten człowiek nie jest nowy (NEOS) w czasie, ponieważ składa się ze zbawionych wszystkich wieków, lecz teraz została mu nadana nowa jakość, nowy atrybut, cecha, której nie miał wcześniej. Teraz poganie zostali włączeni do tego człowieka. Resztki. Przez to dodanie pogan do zbawionej Resztki tworzy się „człowiek” w Ef 2,15 nowy jakościowo (KAINOS), a nie nowy w czasie (NEOS). Ta praca rozwija ową myśl dalej.
Nowy człowiek (Ef 4:24) – Patrz opis wcześniejszego rozdziału powyżej.
Nowe przymierze (Hebr 8:8) – to przymierze nie jest nowe w czasie (NEOS). Jest to wypełnienie przymierza Abrahamowego przerz Jezusa Chrystusa (KAINOS). Patrz rozdz. 4 „Wypełnienie” – pełna dyskusja.
Nowe przymierze (Hebr 8:13) – jest to również odniesienie do Przymierza Abrahamowego w stanie uzupełnionym. Patrz rozdz. 4.
Nowe przymierze (Hebr 9:15) – również odniesienie do Przymierza Abarhamowego wypełnionego przez Jezusa. Patrz rozdz. 4.
Nowe niebo i nowa ziemia (2 Ptr 3:13) – gdyby miało to być nowe w czasie byłoby użyte tutaj słowo NOES. Używane jest raczej KAINOS, aby zaznaczyć nową / inną jakość, którą otrzyma niebo i ziemia. W greckim tekście 2 Ptr. 3,10=13 udowadnia użycie przez Piotra KAINOS (nowego jakościowo tego co jest) raczej niż nowego w czasie (NEOS), W tym kontekście w idz imy nieco na temat (1) niebios, (2) pierwiastków, (3) ziemi, (4) dzieł, które są na ziemi. Drugie prz yjście Chrystusa będzie miało głębokie znacznie na relacje tych czterech rzecz y, zarówno w porządku współczesnego jak i przyszłego porządku. Niebiosa tego współczesnego porządku świat są zobrazowane jako sklepienie w którym umieszczone są atomy, materia, gwiazdy, słońce, księżyc itp. „Niebiosa” oznaczają „niebo nad nami.” Piotr wyjaśnia jakie będą skutki drugiego przyjścia Chrystusa na współczesny porządek rzeczy,
(1) Te niebiosa „przeminą” co jest tłumaczeniem PARERCHOMAI. Jest to kombinacja dwóch słów PARA, oznaczającego „obok,” od którego pochodzi paralela, oraz ERCHOMAI, co znaczy przyjść, iść, przejść. To słowo jednak nie oznacza „unicestwić,” To samo słowo jest użyte w ew. Łuk 18,37, gdzie jest napisane, że Jezus Nazareński przechodzi” W żaden sposób nie możemy sobie wyobrazić, że Jezus został unicestwiony, tak że przestał istnieć.
Po „przejściu” był ciągle ten sam. (2) Przy drugim prz yjściu niebiosa tego porządku zostaną wrzucone do ognia. „Ogień” jest tłumaczeniem PUROO, co nie koniecznie musi oznaczać „pochłonięty przez płomienie.” To samo obecnie sam korzeń słowa/zrobione całkiem dawno dłowo znajdujemy w Obj 3,18, gdzie Jezus mówi, aby nakupili sobie złota w ogniu wypróbowanego. W tym wersie złoto nie jest unicestwione, lecz oczyszczone, wypróbowane, uszlachetnione. Przy swym drugim przyjściu Jezus oczyści niebiosa w podobny sposób.
(3)Niebiosa „stopnieją ,” co jest tłumaczeniem LUO, oznaczającego „rozluźnić,” Gdy Łazarz wyszedł z grobu w ew. Jana 11,44, Jezus powiedział „uwolnijcie go (rozwiązać) i pozwólcie mu odejść.” Jezus nigdy nie powiedział, że ma być unicestwiony czy roztopiony. Miał na myśli to, że ma być rozwiązany (rozluźniony), W podobny sposób Piotr nigdy nie twierdził, że niebiosa będą unicestwione. One po prostu będą „rozluźnione,” bądź „uwo lnione” od obecnego schematu rzeczy. Piotr mówi dwie rzeczy na temat nieba i ziem i tutaj. Po pierwsze, że będą „całkowicie spalone /7 co jest przekładem KATA KAIO, oraz, po drugie, w wersie 11, że będą też „uwolnione” (LUO) od obecnego porządku rzeczy. Żadna z tych rzeczy dotyczących ziemi i dzieł tutaj nie oznacza „unicestwienia” (anihilacji).
Piotr pokazuje tutaj trzy efekty drugiego przyjścia na składniki porządku tego świata: (l) ich obraz w wersach 10 i 12 jako stopnienie w potężnym żarze. Oba wersy wyrażają tłumaczenie słowa KAUSOO, które po prostu oznacza płonąć. Innymi słowy te pierwiastki są widziane jako „płonące.” (2) Są również widziane w wersie 12 jako „topniejące.” „Topnienie” jest tutaj tłumaczeniem TAKA, co znaczy „zmienić w płyn.”
(3) Te wszystkie pierwiastki nie tylko „rozpłyną się” lecz także będą „rozluźnione” (uwolnione). Czy zostaną unicestwione (zanihilowane) czy nie, to jest jasne. Być może rozpływanie się oznacza unicestwienie słońca, księżyca i gwiazd współczesnego porządku rzeczy.
Co stanie się z działami na ziemi też jest jasne. Wers 13 nie wspomina o jakiejkolwiek kontynuacji pierwiastków lub dzieł, lecz mówi o tym, że o ziemi o niebiosach, o pierwszym porządku jako o czymś, co „przeminęło, i nie tylko zostało rozluźnione, lecz zostało oczyszczone do nowego porządku przez oczyszczające ognie zawiązane z drugim przyjściem. Nowe niebo i nowe niebiosa nie są nowe w czasie (NEOS). Nie są one „jeszcze oczyszczone,” podczas gdy przy drugim przyjściu tym się będą różniły, że ta jakość „oczyszczenia” uczyni je nowymi w sensie KAINOS.
Nowe przykazanie (l Jan 2:7)- przykazanie w tym wersie, jest tym samym starym przykazaniem, które mieli od początku. Nie może więc być postrzegane jako nowe nawet jakościowo (KAINOS), ponieważ Jan powiedział „nie piszę wam nowego (KAINOS) przykazania…)
Nowe przykazanie (l Jan 2 :8) – w tym wersie Jan dodaje do przykazania jakość, której wcześniej nie posiadało (KAINOS). Stare przykazanie było to, abyśmy miłowali naszych braci, (patrz dyskusja na temat w .Jana 13,34 powyżej).
Dodatkową jakością jest to , że Jan zrównuje miłowanie braci do „trwania w światłości” (w.10). Przyrównuje również nie miłowanie braci do „chodzenia w ciemności” (w. 11). Innymi słowy, stare przykazanie miłowania braci nie było „przyrównane do przebywania w światłości” (KAINOS); podczas, gdy nowe jest.”
Nowe przykazanie (2 Jana w.5) – Patrz dyskusja nt. l J 2:7 powyżej.
Nowe imię (Obj. 2:17) – To imię już jakiś czas był o, lecz jest nowe w tym, że nie zostało „jeszcze wypisane” (KAINOS).
Nowe Jeruzalem (Obj. 3;l2) – To nowe niebieskie Jeruzalem nie jest nowe w czasie (NEOS). Nie żadnego sposobu na ob liczenie od jak dawna było przygotowywane, a mimo to jest nowe (KAINOS) w tym sensie, że „jeszcze nie zstąpiło z niebios od mojego Boga.”
Nowe imię (Obj. 3:12) – Podobnie jak w nowe imię z Obj, 2:17, nie da się określić wieku, niemniej jednak wiemy, że nie jest nowe w czasie (NEOS), a tylko, że „nie zostało jeszcze wypisane” (KAINOS.
Nowa pieśń (Obj. 14:3) – Pieśń nie jest nowa w czasie (NEOS), lecz „jeszcze nie zaśpiewana” (KAINOS).
Nowe niebo i nowa ziemia (Obj. 21;1) – patrz dyskusja 2 Ptr 3:10-12 powyżej. Nowe Jeruzalem (Obj. 21:2) – Patrz dyskusja nad Obj. 3:12 powyżej.
Nowe rzeczy (wszystko nowe) (Obj. 21:5) – te rzeczy nie są nowe w czasie. Poprzednio te rzeczy charakteryzowały łzy, śmierć, smutek, płacz i ból (w.4).
Nie były „wolne od łez, śmierci, smutku, płaczu i bólu” (KAINOS). Podsumowując, okazuje się, że nie ma czegoś takiego jak „całkiem nowe przymierze.” KAINOS uniemożliwia takie widzenie. Raczej, odkrywamy, że istniejące wcześniej przymierze otrzymało nową jakość. W następnym rozdziale odkryjemy czym ta „nowa” jakość jest. Spojrzymy również na nieporozumienia wywołane tłumaczeniem w czasie przyszłym „uczynię” dotyczące zapewnieniem Jeremiasza Ja uczynię nowe przymierze.. .” Zobaczymy, że „uczynię” nie oznacza „rozpoczęcia czegoś nowego,” lecz raczej znaczy „wypełnienia tego, co jest,” Jak wiele kazań i lekcji biblijnych słyszałeś, w których nie było rozróżnienia między „nowym w czasie” a „nową jakością?”