Jak przeżywać obecność Pana_2

 

 

John Fenn

Witajcie.

Zacząłem od tego, w jaki sposób wejść w obecność Bożą (jeśli nie czytałeś, zobacz TUTAJ).

Dzieliłem się tym, że Jezus powiedział, że Jego Ojciec jest Duchem, i że my rodzimy się na nowo w naszym duchowym człowieku. Tak więc to w naszym duchu mówi do nas Ojciec – Jego (Święty) Duch do naszego ducha – wszystko wypływa w górę i na zewnątrz z tego, czym On się dzieli, co objawia i co mówi do naszego ducha (J 4:24, 15:26-27, 16:13).

Jak rozpoznać, że jest to w twoim duchu

Poprzednio mówiłem też o tym, jak to ci dwaj uczniowie, którzy szli wcześniej drogą do Emaus, komentowali swoje przeżycia, gdy już Jezus znikł: „Czyż serca nasze nie pałały w nas, gdy On do nas mówił…?” (Łu 24;32).

Opisali stan swojego duchowego człowieka jako coś 'płonącego’. Zwróć uwagę na to, że ich umysły zauważyły, że coś tam w środku nich się działo. Doświadczałeś tego stanu umysłu zauważający twego wewnętrznego człowieka w podobny sposób jak ci dwaj, niezliczoną ilość razy wcześniej.

Czy zdarzało ci się powiedzieć czasem coś, czego nie powinieneś i natychmiast odczuwałeś smutek, zranienie, tam głęboko wewnątrz? To jest twój duchowy człowiek, który narodził się z Ducha Prawdy, który mówi ci prawdę – zgrzeszyłeś – a umysł zarejestrował to.

Pomyśl teraz, gdzie dokładnie odczuwałeś to zasmucenie? Czy było to w gdzieś w klatce piersiowej, w brzuchu? A jednak nie było to odczucie fizyczne, było w twoim duchu.

Continue reading

Codzienne rozważania_06.11.2012


To Ja objawiłem im Twoje imię i nadal będę im je objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, była w nich i abym ja w nich przebywał” (J 17:26).

Być może czasami bywasz zdumiony, a może skonsternowany i oszołomionym tym, że Bóg używa tego, tego i tego; takiej czy innej osoby. Byłeś skłonny mówić: „To jest sprzeczne ze wszystkim, w co wierzę, że jest potrzebne Bogu do Jego pracy. Widzę w Biblii, że naczynia, aby mogły być używane, muszą Jemu podobać”. Lecz historia nie wskazuje na to. Jak mówię, że Bóg używa nawet diabła, a diabeł nie działa zgodnie z Bożą myślą. Ze względu na Boży cel, rozciąga się nad tym wszystkim Boża suwerenność. Kiedy jednak powiesz to głośno, staje się to przerażające, gdy dochodzi do pracy Bożej. Chodzi mi o to, że możemy pracować dla Boga, jako pracownicy Królestwa, dla panowania Bożego, robić różne wielkie rzeczy, po czym na końcu zostać wyrzuceni! Na końcu, my sami możemy rozlecieć się w kawałki. Oto mamy tutaj taką dziwną sytuację: ci mężczyźni poszli, najpierw dwunastu potem siedemdziesięciu, „oddelegowani w autorytecie” – w udzielonym autorytecie – używali go ze wspaniałym skutkiem, po czym okazuje się, że wiara tych samych ludzi zostaje wstrząśnięta zaraz po Krzyżu; nie ma na czym się oprzeć. Co to mówi?

Dzięki Bogu! Księga Dziejów Apostolskich zmienia całą sytuację, ponieważ Księga Dziejów wnosi ten potężny nowy czynnik: ten Chrystus, Który kiedyś udzielał autorytetu/władzy, teraz zamieszkuje Sam jako autorytet/władza. Teraz dzieła są potężnymi dziełami, lecz nie są to dzieła DLA Pana, lecz są to dzieła PANA. To wszystko dowodzi tego, że to „Chrystus W tobie” jest nieodzownie konieczny do Życia i pracy… Jakże cudowne jest to, że jesteśmy w takim okresie działania Opatrzności, gdy ta jedna rzecz, ponad wszystkie inne, będzie stawać się prawdą: Chrystus w tobie” – Chrystus W tobie!.

By T. Austin-Sparks from: According to Christ – 3

__________________________________________________

5 listopada | 7 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

создание сайтов раскрутка оптимизация

Rozdział 1_Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze

Wstęp
Przedsłowie
Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze
Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela
Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo
Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo
Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo
Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach
Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary
Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze
Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach
Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo
Rozdział_11
Rozdział_12
Rozdział_13
Rozdział_14
Rozdział_15

Dobrze o Krzyżu, błędnie o pozostałych rzeczach

Jak widać ze Wstępu niektórzy głoszą, że Jezus Chrystus nauczał w Ewangeliach Prawa Mojżeszowego. Podobnie wierzą, że nie można pokazać w nich łaski, dopóki nie pojawi się najpierw Krzyż. Mylą się bardzo w obu tych punktach, co potwierdza wyraźnie wiele miejsc w Ewangeliach, niemniej, nie mylą się, co do ogromnej wagi Krzyża.

Nie można było zawrzeć Nowego Przymierza bez rozlania Krwi Chrystusa w czasie Jego biczowania i na Krzyżu. Niektórzy jednak zapominają o tym, że zawarcie każdego przymierza wymaga złożenia obietnic i postawienia warunków przymierza, zanim ono zostanie zatwierdzone przez rozlanie krwi. Innymi słowy: przymierze zostaje zainicjowane przez obietnice i warunki. Jest ratyfikowane – wchodzi w życie i ma moc prawną – z chwilą rozlania krwi. Na przykład List do Hebrajczyków deklaruje:

Gdzie bowiem jest testament, tam musi być stwierdzona śmierć tego, który go sporządził; bo testament jest prawomocny z chwilą śmierci, a nie ma nigdy ważności, dopóki żyje ten, kto go sporządził” (Hbr. 9:16-17).

Śmierć Chrystusa musiała mieć miejsce, aby Nowy Testament wszedł w życie i nabrał mocy prawnej. Autor Listu do Hebrajczyków kontynuuje temat przymierza, by dojść do pewnego wniosku na podstawie przykładu Przymierza Prawa zawartego z Mojżeszem i Dziećmi Izraela. Pisze:

Dlatego i pierwsze przymierze nie zostało zapoczątkowane bez rozlewu krwi. Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie ustawy zakonu, wziął krew cielców i kozłów wraz z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, i pokropił zarówno samą księgę, jak i cały lud, mówiąc: To jest krew przymierza, które Bóg dla was ustanowił” (Hbr. 9:18-20).

Zauważa, że każde przykazanie musiało być przeczytane przez Mojżesza wszystkim ludziom zgodnie z Prawem. Czytanie przykazań poprzedzało użycie przez niego krwi.

Podobnie też pokropił krwią przybytek i wszystkie naczynia przeznaczone do służby Bożej. A według zakonu niemal wszystko bywa oczyszczane krwią, i bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia” (9:21-22).

  Continue reading

Codzienne rozważania_05.11.2012

Co Bóg oczyścił, ty nie miej za skalane” (Dz. 10:15)

Kimże jestem, że miałbym przeciwstawiać się Bogu?” Mamy tutaj do czynienia z czymś stojącym w całkowitej sprzeczności z suwerennym Duchm, co było ustaloną tradycją Piotra w tym jednym przypadku, i tak samo było w przypadku tych z Jerozolimy, którzy „spierali się z nim” o to, co zrobił. Później Piotr dał się złapać w ta samą starą pułapkę tradycji i Paweł musiał przeciwstawić mu się bardzo zdecydowanie. Chodzi o to, że Pan dokonywał duchowego wzrostu, lecz przeszkodą, którą napotkał, była nieumiejętność zrobienia miejsca do działania suwerennemu Duchowi. Jeśli dziecko Boże czy sługa Boży prowadzony jest ręką Bożą w swym ukrytym marszu i historii w taki sposób, który nie jest uznany przez oficjalny i ustanowiony system, lecz w nowy i inny sposób, w pozornym zaprzeczeniu wszystkich przyjętych i ustalonych zasad oraz stowarzyszeń, zbyt często powtarza się to, co wydarzyło się w Jerozolimie: podejrzenia, spór i opozycja.

A teraz spójrzmy, drodzy przyjaciele, tutaj: zajmując się tą sprawą musimy potraktować siebie poważnie, bądź okaże się, że „sprzeciwiamy się Bogu” i „ograniczamy Świętego”. Przeczytajcie Ewangelie i Dzieje ponownie i w trakcie czytania zadawajcie sobie pytanie: Jak można to, czy tamto, interpretować czy rozumieć jako naruszenie przyjętego i dawno ustabilizowanego Boskiego porządku?” Nie trzeba będzie dużo czasu, abyś znalazł się w gronie tych, którzy sprzeciwiali się Chrystusowi na każdym kroku, tych judaistów, którzy podążali za Pawłem, wszędzie mając jeden cel: całkowicie uniemożliwić mu służbę. Byli fanatyczni i zazdrośni o ustanowiony boski porządek, zgodnie z tym w co wierzyli. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że przez wszystkie stulecie, każde poruszenie Boże stawało w konflikcie z czymś, co ludzie uważali za Boski porządek, a ci, których to dotyczyło byli uznawani za ludzi wykonujących dzieło diabła? Tak samo było z Chrystusem i z apostołami. Tak też było stale i wciąż, gdy tylko Bóg, aby rozszerzyć Swych ludzi, działał w taki sposób, który ignorował utrwaloną strukturę zwyczajów. Tak łatwo daje się wykorzystać bezmyślne i źle zastosowane slogany czy błędnie stosować argumenty z Pisma (takie jak: „Po owocach ich poznacie”). Bardzo często takie niszczące dźgnięcia nożem są możliwe tylko dlatego, że nie robi się Panu miejsca i daje Mu prawa do zabrania swoich dzieci na nową, niezywkłą czy bardzo dziwną drogę… Tak więc widzimy, że w przypadku każdego rozszerzania i wzrostu musi być miejsce dla Boga, aby czynił nowe, dziwne rzeczy, których możemy nie zrozumieć w danej chwili. Jeśli ograniczamy Go do naszego niezmiennego osądu sytuacji to stawiamy się tylko poza Jego zamiarem udzielenia nam duchowego wzrostu.

By T. Austin-Sparks from: Hindrances to Fullness of Life

__________________________________________________

4 listopada | 6 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

продвижение

Łaska w Ewangeliach_Przedsłowie

Wstęp
Przedsłowie

Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze

Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela
Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo
Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo
Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo
Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach
Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary
Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze
Rozdział_9
Rozdział_10
Rozdział_11
Rozdział_12
Rozdział_13
Rozdział_14
Rozdział_15

BJ. Shockey

Ta fałszywa łaska wyżarła serce Ewangelii…” Było już późno w nocy i myśli przychodziły szybciej niż byłem w stanie zapisywać. “...szydzi ze świętości, bez której nikt nie ujrzy Boga, i sprawia, że uczniostwo staje się niemożliwe. Każda norma postępowania jest atakowana, a bezprawie jest teraz zrównane z pobożnością”.

Zagadnienie łaski i skończonego dzieła Jezusa na Krzyżu było mi bardzo dobrze znane zarówno w teorii jak i praktyce. Przeczytałem wiele nauczań wspaniałych zielonoświątkowych pionierów, którzy żyli sto lat wcześniej, jak: John G. Lake, Smith Wigglesworth, F.F. Bosworth, E.W. Kenyon. Miałem zdecydowany pogląd na zbawienie z łaski i usprawiedliwienie przez wiarę.

O co więc chodziło w tej toczącej się dyskusji, która wzbudziła taki niepokój w moim sercu? „Czy jestem tak pełen własnej sprawiedliwości i pychy, że nie rozumiem, co oni usiłują powiedzieć?

Zmuszałem się do słuchania tego nowego przesłania, lecz słowa, które słyszałem, za każdym razem pobrzmiewały w moim duchu fałszywym akordem. Zwroty i terminologia były zgodne z moim rozumieniem prawdy, lecz duch był inny i takie też były owoce. Zamiast miłości i szacunku dla Słowa, odkryłem, że orędownicy tego agresywnego przesłania „łaski”, odrzucali olbrzymie porcje Pisma, których nie chcieli przyjąć.

Zagłębiłem się w Piśmie słuchając w kółko Nowego Testamentu na MP3ce. Nie trzeba było wiele czasu, aby zrozumieć, co się działo – niepełne przesłanie o usprawiedliwieniu z łaski było prezentowane w całkowitym oderwaniu od rzeczywistości Nowego Narodzenia! Do łaski podchodzono z całkowicie „prawnego” punktu widzenia, podczas gdy fragmenty, które opisywały „żywą” jej stronę, zostały odrzucone jako Prawo i Legalizm.

Continue reading

Codzienne rozważania_04.11.2012

Dlatego pominąwszy początki nauki o Chrystusie, zwróćmy się ku rzeczom wyższym” (BW).

Idźmy dalej, pominąwszy podstawowe nauki i doktryny o Chrystusie, postępując regularnie ku pełni i doskonałości, które należą do duchowej dojrzałości” (Hbr. 6:1 AMP).

Nie pozostawajmy przy swych początkach, lecz idźmy dalej. Lecz co to oznacza? Oczywiście, dla nas jest to pójście dalej na duchowej drodze. Jesteśmy w nowym okresie działania Opatrzności, a jest to działanie duchowe. Chciałbym jednak, jeśli chodzi o znaczenie pójścia dalej, zasugerować jedną rzecz. Ta prawda dotyczyła Izraela na pustyni, choć były to ziemskie wydarzenia, lecz tak samo mają się sprawy z nami na duchowej drodze. Jeśli spojrzysz ponownie do Listu do Hebrajczyków to odkryjesz, że aby iść duchowo do przodu, należy wykonywać w praktyce to, co Pan powiedział. Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że nigdy pójdziemy dalej, nikt z nas, tylko dlatego, że Pan mówi do nas? Brzmi to bardzo dziwnie, lecz może do nas mówić Sam Pan. Możemy posiadać Jego słowo, możemy znać całe nauczanie, które On może nam dać, możemy znać całą prawdę Bożą, możemy tym wszystkim dysponować przez wiele lat, a jednak pomimo tego, że to wszystko wiemy, możemy stać w miejscu. Nie, nie jest to kwestia wiedzy o tym, co Pan powiedział. Jest to sprawa wprowadzenia tego w praktykę. Jedynym sposobem postępowania na tej drodze do przodu, jest wykonywanie tego, co Pan powiedział.

Jak więc mamy iść dalej? Mamy usiąść cicho i powiedzieć: „Co takiego Pan mi powiedział?” Być może było to coś w ciągu ostatnich trzech, czterech tygodni, a może ostatnich lat… Czytając Jego Słowo możesz dysponować górami prawdy, a jednak nie iść do przodu, a Pana może nie być z tobą, tak jak On tego chce. Obecność Pana jest mocą, obecność Pana jest Życiem, Obecność Pana jest świętością. Ach, Obecność Pana dużo znaczy, lecz jest to bardzo praktyczne. Pan nie wierzy w teorię, On nie wierzy nawet w podręczniki. Pan jest bardzo praktycznym Panem i taka jest jego postawa wobec nas: „Spójrz tutaj, powiedziałem to do ciebie, słyszałeś to”. Być może cieszyłeś się tym. Być może uwierzyłeś, że to prawda, być może podziękowałeś Panu za nią. Lecz co z tym zrobiłeś?

By T. Austin-Sparks from: „That They May All Be One, Even As We Are One

__________________________________________________

3 listopada | 5 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

deeo.ru

Wizja dla Izraela_02.11.2012

AKTUALNOŚCI Z JERUZALEMU

Informacje i intencje do modlitwy za służbę Składu Józefa i za Izrael

źRóDŁO: Vision für Israel e.V. ·Tel. 0049-89-566 595·Fax 0049-089-5464 5964
e-mail: info@wizjadlaizraela.org · w sieci: visionfuerisrael.org

Piątek, 2 listopada 2012

Gdy rzucają się na mnie bezbożni, by pozbawić mnie życia, to w końcu oni, ciemięzcy i wrogowie moi, chwieją się i padają!“ – Psalm 27,2

OBAMA OGLĄDAŁ ATAK W LIBII – W poprzednią sobotę emerytowany major Tony Shaffer poinformował, że prezydent Barak Obama był w „Station Room” w Białym Domu, podziemnej 460 m2 sali konferencyjnej i oglądał na żywo atak na ambasadę USA w Bengazi w Libii. Wysłane zostały w tę stronę dwa amerykańskie nieuzbrojone drony. Filmowały one i transmitowały ostatnie godziny napadu, podczas którego zginęli ambasador USA w Libii Christopher Stevens i trzech innych obywateli Ameryki. Shaffer powiedział, że ciekawym jest jakie kroki podjął lub jakich zaniechał Obama, gdy widział co się dzieje. Według raportów trzy razy pilnie żądał wzmocnienia wojskowego od CIA, ale zostały one odrzucone. „On i tylko on mógł zmusić do działania ministra obrony Panneta. To jedyny sposób by coś zdziałać” – stwierdził Shaffer. Pułkownik David Hunt wojskowy analityk powiedział, że armia mogła w 20 minut wystartować z odrzutowcami i za dwie godziny mieć jednostki wojskowe na miejscu. Były dowódca amerykańskiego komanda w Libii powiedział na początku października, że już sześć miesięcy przed atakiem prosił o dodatkowe jednostki wzmocnienia i ochrony obiektów USA. A jednak ministerstwo obrony zamiast tego odebrało mu jeszcze 34 ludzi ochrony. Dla jednej z ofiar było jasnym, że dojdzie do ataku, kiedy widział jednego z libijskich „policjantów” jak zaciekawiony fotografował obiekty ambasady ze zbyt małym obłożeniem ochrony. Ostrzegł nawet kolegów na jednym z portali, że być może już jutro nie pozostanie przy życiu z powodu niewłaściwego zachowania jego ochroniarza; te przypuszczenia spełniły się kilka godzin później (INN, Fox).

Continue reading