Francis Frangipan
Czym innym jest móc rozpoznać, co jest fałszywe, a czymś inny, znacznie bardziej wartościowym, jest znać prawdziwy wzorzec. Tak więc, apostoł Paweł wykorzystuje 3 rozdział Listu do Filipian, aby pokazać swoje serce. Robiąc w ten sposób, daje nam wzór tego, jak powinien wyglądać przywódca.
Po przedstawieniu w wersach 5 i 6 swego znaczącego rodowodu (Izraelita z urodzenia, co do zakonu faryzeusz, gorliwy tak, że prześladował kościół; jeśli chodzi o sprawiedliwość z zakonu – bez nagany) Paweł wyrzeka się tego wszystkiego, co osiągnął, mówiąc: „Lecz to wszystko, co mi było zyskiem, uznaję za szkodę ze względu na Jezusa Chrystusa”. Żadna pozycja i szacunek wśród ludzi nie mogą zastąpić dojrzałemu mężczyźnie czy kobiecie „doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego”. Nawet najbardziej zdumiewające osiągnięcia zredukowane zostały do „śmieci, aby pozyskać Chrystusa” (w. 8).
Paweł odcina się od daleko od Prawa Mojżeszowego, pokazując na swoje dążenie do tego, aby „być znalezionym w Chrystusie, nie mając własnej sprawiedliwości, opartej na zakonie, lecz na tej, która wywodzi się z wiary w Chrystusa” (w. 9). Będąc uwolnionym od konsekwencji Prawa i otrzymawszy nowe źródło „sprawiedliwości, która jest z Boga, na podstawie wiary” Paweł może swobodnie dążyć do swego prawdziwego przeznaczenia: podobieństwa do Chrystusa!
Widzieliśmy już wcześniej w tym studium, że Paweł zachęca, abyśmy „byli naśladowcami tych, którzy postępują według wzoru, jaki w nas macie” (w. 17). W wersach 10-11 znajdujemy Pan boski wzorzec ustanowiony dla odrodzonego na nowo człowieka, którym jest podobieństwo do Chrystusa. Mając to na widoku Paweł idzie dalej, demonstrując prawdziwy wzór, którym jest dążenie do intymności i kształtowania na podobieństwo Chrystusa. Czytamy:
„żeby poznać go i doznać mocy zmartwychwstania jego, i uczestniczyć w cierpieniach jego, stając się podobnym do niego w jego śmierci, aby tym sposobem dostąpić zmartwychwstania”.
Czym innym jest znać zbiór religijnych prawd, a czym innym rzeczywiste poznanie Chrystusa. Prawa jest w Jezusie: On Sam jest drogą, prawdą i życiem. Znać Go to mieć życie wieczne, a żyć w społeczności z Nim to brać współudział w nektarze niebios.
Tak, poznanie Chrystusa oznacza również udział w Jego cierpieniach, gdy składamy nasze życie za odkupienie innych. Ci z was, którzy cierpicie dla Jezusa, pamiętajcie:
udział w Jego cierpieniu należy do części poznawania Go.
Paweł nie uchwycił się śmierci jako jakiegoś bytu samego w sobie, On uchwycił się śmierci Chrystusa, która nie jest śmiercią samą w sobie, lecz jest również zwycięstwem miłości. Właśnie to poddanie „śmierci na rzecz Jezusa” pozwala na to, żeby „życie Jezusa manifestowało się w naszym śmiertelnym ciele” (2Kor 4:11).
Paweł pisze dalej do Filipian: „Nie jakobym już to osiągnął …, ale dążę do tego, aby pochwycić, ponieważ zostałem pochwycony przez Chrystusa Jezusa” (Fil 3:12).
Ponownie patrzymy na wzór, którego Bóg szuka w każdym z nas. Dojrzały chrześcijanin to taki, który żyje dążąc do Boga!
Paweł dalej mówi: „…jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, zdążając do tego, co przede mną, zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie” (vv.13 – 14).
O czym Paweł w szczególności zdecydował się 'zapomnieć’? Pozwala odejść z niepamięć zranieniom, przebacza winowajcom i przekazuje Bogu stare rozczarowania. Nie ma takiej rzeczy w przeszłości Pawła, która byłoby większa od Chrystusa w przyszłości. Dąży do nagrody, którą jest posiadanie Chrystusa.
Wielu nauczycieli przewinie się przez nasze życie. Będę prezentować różne style i unikalne dary i łaskę, lecz pytanie pozostaje: czy starasz się o taką postawę, jaką Paweł tutaj opisuje? Rozglądaj się za tymi, którzy dążą do zdobyczy jaką jest podobieństwo do Chrystusa. Jeśli chodzi o innych, módl się za nich, stój z nimi i, w miarę jak jesteś prowadzony przez Pana, zachęcaj ich w miłości i modlitwie. Lecz pamiętaj: Paweł stanowi wzór dla nas. W tych czasach zwiedzenia, oskarżenia i fałszywego rozeznania obserwujmy tych, którzy chodzą według przykładu, jaki zostawił Paweł. Rozeznawajmy wpływ Jezusa na tych, którzy nas prowadzą. Na miarę tego, jak wyraźnie widzimy Pana, podążajmy za tymi, którzy idą za Chrystusem.