Sezonowe dni sabatowe były określane nie przez zwykły cykl tygodniowy, lecz według księżyca. Dodatkowo do pierwszego dnia każdego miesiąca, który był sabatem, wszystkie hebrajskie sezonowe święta i sabatowe dni były określone przez naliczanie od pierwszego dnia miesiąca.
Choć ADS nie zgadzają się z tym, miesięczne i sezonowe sabaty były jednakowo nakazane przez Boga i, jeśli chodzi o ilość wymaganych ofiar, były nawet ważniejsze od tygodniowego dnia sabatu. Hebrajczyk miał zostać „usunięty” z pośród Izraela, za nieobecność na wielu z tych dni.
Wyj. 12:16 pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować.
Aby nie przykładano nadmiernego znaczenia do sabatu siódmego dnia tygodnia, pierwsze dwa sabaty dane Izraelowi były związane z Paschą, a nie z końcem tygodnia! Nie przestrzeganie Paschy przede wszystkim oznaczało „usunięcie” z Izraela (12:15, 19)
Poprzedni siódmy sabatowy dzień, podobnie jak siódmy sabatowy dzień, Pascha była „znakiem” i „pamiątką”:
„Wyj. 13:9 I będzie ci to jako znak na ręce twojej i jako pamiątka między oczyma twoimi, aby zakon Pański był w ustach twoich, gdyż ręką przemożną wyprowadził cię Pan z Egiptu.
Kapł. 23:2 Mów do synów izraelskich i powiedz im tak: Te są uroczystości świąteczne Pana, w które będziecie zwoływać święte zgromadzenia. Te są moje święta: …
23 rozdział K. Kapłańskiej jest omówieniem wszystkich sabatów z wyjątkiem nowiów księżyca. W porównaniu okazuje się, że są to nawet większe sabatowe dni niż siódmy dzień tygodnia, zatem wymagają większych ofiar. Zwróć uwagę na crescendo, które jest tutaj budowane zaczynając od siódmego sabatowego dnia tygodnia na samym dole aż do największego Jubileuszowego Sabatu na szczycie.
DZIENNE OFIARY ZE ZWIERSZĄT LB 28:3
Lb.
28:3 To jest ofiara ogniowa, którą będziecie składać dla Pana: Dwoje rocznych jagniąt bez skazy codziennie jako stałą ofiarę całopalną.
Pomimo, że to nie jest sabatowy tekst to jest fundamentalny dla wszystkich wymaganych sabtowych ofiar ze zwierząt. Jest również kontekstem do „stałych” czy „porannych i wieczornych” ofiar tak ważnych w dyskusji nad Dn 8:14.
SIÓDMY SABATOWY DZIEŃ TYGODNIA
Kapł. 23:3 Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dnia siódmego będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, uroczyście ogłoszone święto. Żadnej pracy nie będziecie wykonywać. Jest to sabat Pana we wszystkich waszych siedzibach.
………
Lb 28:9 W dzień sabatu zaś dwoje jagniąt rocznych bez skazy oraz dwie dziesiąte efy przedniej mąki na ofiarę z pokarmów, zaczynionej oliwą, wraz z jej ofiarą z płynów.
28:10 Jest to ofiara całopalna sabatu składana w każdy sabat oprócz całopalenia stałego wraz z jego ofiarą z płynów.
O ile teksty z Lb. 28 i 29 wydają się dla większości nieważne to twierdzenie ADS, że siódmy sabatowy dzień tygodnia był ważniejszy niż pozostałe sabaty staje się bardzo wątpliwe, ponieważ wymagał mniej ofiar zwierzęcych niż inne dni sabatowe. Powtórzmy, tylko codziennych dwóch baranków wymagano z całego hebrajskiego roku świątecznego, co było mniejszą ofiarą niż w tamte dni sabatowe!
DZIEŃ SABATOWU NOWI KSIĘŻYCA
Lb. 28:11 W każdy pierwszy dzień każdego waszego miesiąca złożycie Panu na ofiarę całopalną dwa cielce, jednego barana i siedem rocznych jagniąt bez skazy
…….
Lb28:15 Jednego kozła przyrządzisz na
ofiarę za grzech dla Pana oprócz stałej ofiary całopalnej oraz jej
ofiary z płynów. (p. również 10:10)
OFIARA DZIENNA: „stała” – 2 jagnięta całopalne – Lb. 28:3
SABAT: TYGODNIOWA: dodatkowe dwa jagnięta całopalne – Lb 28:9, 10
SABAT: MIESIĘCZNA:
Dodatkowe dwa cielce, 1 kozioł i 7 jagnią całopalnych plus 1 kozioł na ofiarę zagrzeszną – Lb. 28:11-15
Sabatowe dni nowiu księżyca były określane na podstawie pierwszego potwierdzonego widoku nowiu księżyca nad Jerozolimą. Dodatkowo do zwykłych codziennych ofiar całopalnych dodawano dwa woły, jednego kozła i siedem jagniąt całopalnych, plus jednego kozła na ofiarę zagrzeszną. Jeśli nów wypadł w tygodniowy siódmy dzień sabatowy to wymagane były wszystkie trzy zestawy ofiar. Jeśli ofiary zagrzeszne za zgromadzenie były składane w czasie sabatów miesięcznych i sezonowych to nie składano ich w siódmy dzień sabatowy! Zauważ, że w miarę jak waga sabatowego dnia wzrastała ponad siódmy dzień tygodnia to tak samo dzieje się z ofiarami.
SEZONOWE DNI SABATOWE
SABAT: PASCHA:
dzień 14: dodatkowy baranek paschalny Lb 28:16; Kapł. 23:5
SABAT:PASCHA:
dzień 15: Lb. 28:18; Kapł 23:7 dodatkowe ofiary dziennie 2 woły, 2 barany, 7 jagniąt;
od 15-21 dnia.
W SUMIE: 14 wołów, 7 barany, 49 jagniąt, 7 kozłów – Lb. 28:17-22
SABAT: PASCHA:
dzień 21: Lb. 28:15; Kapł 23:8 dzień 22: Kapł 23:11-14
ofiara potrząsania; 1 baranek
SABAT:TYGODNIOWY: 2 woły, baran, 7 jagniąt, kozioł: Lb 28:26-21;
Kapł 23:15-21
SABAT: POJEDNANIA:
siódmy nów księżyca: Lb. 29:1-38; Kapł. 23:25-36
dodatkowo 1 wół, 1 baran, 7 jagniąt; kozioł; Lb. 29:1-6; Kapł. 23:25-27
SABAT: POJEDNANIA: dzień 10; JOMKIPPUR; SĄD
dodatkowo 2 kozły: odkupienie i kozioł ofiarny
Kapł 16 dodatkowo: 1 wół, 1 baran, 7 jagniąt; kozioł;
Lb. 29:7-11; Kapł. 23:28-32
SABAT: NAMIOTÓW: DZIEŃ PIĘTNASTY
dzień 15 (1) dodatkowo: 13 wołów, 2 baranów,
14 jagniąt;kozioł;
Lb. 29:12-38; Kapł. 23
dzień 16 (2)dodatkowo: 12 wołów, 2 baranów, 14 jagniąt; kozioł
dzień 17 (3)dodatkowo: 11 wołów, 2 baranów, 14 jagniąt; kozioł
dzień 18 (4)dodatkowo: 10 wołów, 2 baranów, 14 jagniąt; kozioł
dzień 19 (5) dodatkowo: 9 wołów, 2 baranów, 14 jagniąt; kozioł
dzień 20 (6) dodatkowo: 8 wołów, 2 baranów, 14 jagniąt; kozioł
dzień 21 (7) dodatkowo: 7 wołów, 2 barany, 14 jagniąt; kozioł
SABAT NAMIOTÓW:
22 DZIEŃ MIESIĄCA Dzień 22 (8) dodatkowo 1 wół, 1 baran, 7
jagniąt; kozioł Sabat Paschalny był w pełnię księżyca czternaście dni od nowiu księżyca trzeciego miesiąca. Zazwyczaj nie nakładał się na siódmy sabatowy dzień tygodnia. Dwa dodatkowe Sabaty Paschalne w pierwszy i siódmy dzień świąteczny również były zachowywane jako „ustawa wieczna dla wszystkich pokoleń”. Sabatowe Święto Zbiorów lub Zielone Święta zaczynały się sabatem, który niekoniecznie był siódmym dniem tygodnia. Jego występowanie pięćdziesiątego dnia po potrząsani snopem pierwocin jęczmiennych było określane na podstawie tego, czy nów wypadał na Paschę. Siedem „sabatów” następujących po nim było „tygodniami”, a nie sabatowymi dniami chyba, że się nakładały się. Podobnie jak sabat siódmego dnia tygodnia, była to „ustawa na zawsze dla wszystkich domostw przez wszystkie wasze pokolenia”.
Sabat nowiu księżyca siódmego miesiąca zaczynał odliczanie do Dnia Pojednania czy Sabatu Jom Kippur. Dzień Pojednania był najważniejszym sabatowym dniem w ciągu całego hebrajskiego roku!
Święto Namiotów obejmowało dwa sabatowe dni: 15-tego i 22-go dnia siódmego miesiąca. Podobnie jak wszystkie pozostałe nietygodniowe sabaty kończący rok sabatowy dzień był również określany na podstawie nowiu książyca i również zazwyczaj nie pokrywał się z siódmym dniem tygodnia. Wskazywał wstecz na wędrówkę po pustyni i wskazywał również w przyszłość na Mesjański pokój w Ziemi Obiecanej. Trwał osiem dni i wymagał w sumie 71 wołów, 15 baranów, 105 jagniąt i 8 kozłów. Wniosek: mogliśmy tutaj zobaczyć, że sabat siódmego dnia tygodnia wymagał najmniejszej ilości ofiar, najmniejszych zgromadzeń i był tylko początkowym sabatem dla wszystkich bardziej ważnych sabatów w roku.
SABATOWE LATA
Kapł. 25:4 Lecz w roku siódmym będzie mieć ziemia sabat całkowity, odpoczynek, sabat dla Pana. Nie będziesz obsiewał swego pola ani obcinał swojej winnicy.
(p. Kapł. 25:1-7; Powt. 15:1-11; 31:10-13.)
Co siedem lat, w czasie Święta Świątyni, zaczynał się rok sabatowy. Podczas gdy tygodniowe, miesięczne i roczne sabaty były okazją do odpoczynku dla ludzi, co siedem lat ziemia odpoczywała przez okres całego roku wraz z ludźmi, który ją uprawiali. Obowiązywał zakaz siana, zbierania i przycinania, a wszyscy żywili się tym, co urosło spontanicznie. Co ważniejsze, rok sabatowy był rokiem „uwolnienia” dla Izraelitów. Długi były albo zapominane, albo (jak niektórzy to rozumieją) nie ściągane w czasie tego roku. Wszyscy w ziemi mogli jeść za darmo tyle ile potrzebowali na co dzień. Szczególną uwagę zwracano na biednych i potrzebujących w ziemi. Zatem ROK sabatowy dawał więcej odpoczynku i nadziei niż sabatowy DZIEŃ.
JUBILEUSZ: CO 50 LAT
Kapł.
25:10 Poświęcicie pięćdziesiąty rok i obwołacie w ziemi wolność dla wszystkich jej mieszkańców. Będzie to dla was rok jubileuszowy. Wrócicie każdy do dawanej swej własności i wrócicie każdy do swojej rodziny.
25:11 Rokiem jubileuszowym będzie dla was ten pięćdziesiąty rok. Nie będziecie obsiewać i nie będziecie żąć tego, co w ciągu niego samo wyrosło, i nie będziecie zbierać winogron z nie obciętych w ciągu niego pędów. 25:12 Gdyż jest to rok jubileuszowy. Będzie on dla was święty; lecz wprost z pola będziecie jedli jego plon. (P. Kapł. 25:8-16, 23-55.)
………………………
Izaj.
61:1 Duch Wszechmocnego, Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, Niemal wszystko co jest w jakiś sposób związane z liczbą „siedem” ma w Biblii znaczenie tj., siódmy dzień, siódmy miesiąc, siódmy rok. Siedem razy siedem tygodni (49) prowadziło do Święta Tygodni, gdy zaczynały się końcowe żniwa, gdy wspominano przekazanie Zakonu na Górze Synaj i gdy Duch Święty zstąpił na kościół w Dzień Zielonych Świąt. Biblia używa również liczb 70 i 7×70, czy 490.
Niemniej koroną wszystkich sabatów był Jubilesz, 50-ty rok następujący po siedmiu sabatowych latach. Podobnie jak w rok sabatowy, ziemia i rolnicy mieli wtedy całkowicie odpoczywać i żyć z tego, co urosło bez pracy. Bez względu na debatę nad tym czy rok sabatowy wymagał całkowitego uwolnienia od długów czy tylko nie ściągania ich w tym roku, nie ma żadnych wątpliwości co do roku jubileuszowego. Wszystkie izraelskie długi miały być z ksiąg wymazane, cała ziemia miała wrócić do swych pierwszych właścicieli; wszyscy Izraelici zaprzedani w niewolę mieli odzyskać wolność. TO był rok WOLNOŚCI, całkowitej odnowy. Jako taki, Jubileuszowy Rok Sabatowy dawał więcej fizycznego ODPOCZNIENIA niż wszystkie pozostały sabaty razem wzięta. Ten sabatowy rok wszystkich sabatowych lat było również Sabatem wszystkich Sabatów.
SB04 – Cień sabatów – wszystkie sabaty były jednakowo ważne