Kriston Couchey
JEZUS: Boża łaska spoza czasu i przestrzeni
Umysł i serce Boga tryskało dobrocią i łaską w Chrystusie ku ludziom, zanim jeszcze powstał świat. Zanim zaistniał czas, zanim Adam upadł, zanim grzech sprowadził śmierć, Ojciec przeglądał całą ludzką historię od początku do końca jak fresk na ścianie i zdecydował się zawczasu, że w Jezusie Chrystusie zamieszkają cała Jego dobroć i łaska. „Baranka zabitego przed założeniem świata” (Obj. 13:8. wersja ang.)
Paweł pisze: “który nas wybawił i powołał powołaniem świętym, nie na podstawie uczynków naszych, lecz według postanowienia swojego i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie przed dawnymi wiekami (przed założeniem świata – ang.), a teraz objawionej przez przyjście Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa” (1Tym. 1. 9-10).
O ile cel i łaska Boża były w Chrystusie przed założeniem świata, Łaska objawiła się i stała dostępna ludziom, gdy Jezus Chrystus stał się ciałem. W wyznaczonym czasie, stał się wyrazem i objawieniem Ojca dla ludzi. 1Ptr. 1:20: „On (Jezus) był na to przeznaczony już przed założeniem świata, ale objawiony został dopiero w czasach ostatnich ze względu na was”. Jezus przyszedł z miejsca przebywania z Ojcem poza czasem i przestrzenią, aby zamanifestować na ziemi tą samą duchową rzeczywistością, która jest poza czasem czy przestrzenią.
WIECZNE SYNOSTWO
Ef. 1:4-5: „w nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Jezusa Chrystusa według upodobania woli swojej”.
Bożym planem dla świata było to, aby był święty i nienaganny przed Nim. Planował, że ludzkość będzie żyć i panować na tym świecie jako synowie ‘według upodobania woli Jego’.
Łaska objawiona w Chrystusie manifestuje się obecnie w nas, ponieważ również my, przez Ducha Świętego, jesteśmy JEDNO z naszym Ojcem w Chrystusie Jezusie. Jako synowie, w tej jedności, jesteśmy przygotowywani, aby wyrażać istotę tego, kim jest Ojciec na tej ziemi.
Rzm. 8:29-30: „Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie, aby się stali podobni do obrazu Syna jego, a On żeby był pierworodnym pośród wielu braci; (30) a których przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych i uwielbił”.
To, że zostaniemy przyjęci jako synowie jest zabezpieczone z miejsca, znajdującego się poza czasem i przestrzenią. Bóg znał nas przed stworzeniem i on wcześniej zaplanował, powołał, usprawiedliwił i uwielbił nas w podobieństwie do Chrystusa z pozycji będącej poza czasem i przestrzenią. Jesteśmy na tym świecie, lecz nie jesteśmy z niego. Naszym prawdziwym domem jest miejsce z Ojcem.
Tak samo jak Jezus Chrystus był objawiony we właściwym czasie, tak też doszliśmy do pełni czasu w historii. To jest godzina manifestacji i uwielbienia Jego synów. Ziarno Chrystusa zostało zasiane spoza czasu i przestrzeni, a żniwem są synowie podobni do Jego obrazu, synowi, którzy pochodzą spoza czasu i przestrzeni. Są oni objawiani (spoza czasu i przestrzeni) stworzeniu, które wzdycha i boleje, czekając w obecnej pełni czasu na ich objawienie.
Ci synowie manifestują się w miarę jak Królestwo jest przygotowywane dla nich do ustanowienia od początku stworzenia. Ich dziedzictwem jako synów jest panowanie i rządzenie z Chrystusem, równocześnie detronizując zwierzchności i moce, które trzymały ludzkość w niewoli w czasie i przestrzeni. Ci synowi przynoszą stworzeniu rzeczywistość niebios, objawiają duchową rzeczywistość swego wiecznego istnienia na ziemi. Niebo zstąpiło na ziemię!
Księga Objawienia Jana ujmuje to w pięknym parabolicznym języku. Święte Miasto (oblubienica, synowie, którzy są zbiorowym miejscem zamieszkania jedności z Bogiem) zstępuje z nieba (przychodząc z tego duchowego miejsca poza czasem i przestrzenią), z którego rządzi Sam Bóg. Król przyszedł, aby rządzić na ziemi w jedności ze Swymi synami, przynosząc ze sobą duchową rzeczywistość nieba na ziemi. Duchowe istnienie w Bogu, które jest poza czasem i przestrzenią, wraz z pojawiającymi się Jego synami, łączy się ze stworzeniem i te dwa razem stają się jednym. I Chrystus staje się wszystkim we wszystkim.
W Jego Obecności poza czasem i przestrzenią
Kriston Couchey
kcouchey @ gmail.com