Boża świętość jest bardzo ważnym tematem, ponieważ zrozumienie Bożej świętości pomaga zrozumieć dlaczego Jezus musiał umrzeć za nas i dlaczego ci, którzy nie są chrześcijanami będą na wieki osądzeni. Świętość jest istotą i charakterem Boga.
Święty charakter jest w posiadaniu jedynie Boga. Jest to niezmienna czystość i doskonałość Jego cudownego charakteru. Ten charakter jest doskonały w istocie, czystości i moralności. Bóg nie może grzeszyć. On jeden jest godzien uwielbienia, czci i chwały. Nie może być niczym innym, jak tylko czystym i doskonałym we wszystkim. Boża jakość moralna i czystość nie może ulec ani pomniejszeniu ani zwiększeniu. On jest święty.
Bóg jest pełen majestatu w swej świętości (2 Moj. 15:11); On Jeden jest Święty (Iz. 1:4); aniołowie śpiewają przed Bogiem stale słowami: „Święty, Święty, Święty, jest Pan Zastępów” (Iz. 6:3). Ci, którzy znajdują się w Jego obecności są w obecności świętości. Gdy Mojżesz przystąpił do obecności Bożej przy gorejącym krzaku, Bóg powiedział: „Nie zbliżaj się; zdejmij sandały z nóg swoich, bo miejsce, na którym stoisz jest święte” (2 Moj. 3:5).
Bóg Sam jest doskonałą, niezmienną i świętą Istotą. Zatem, Boża świętość jest niezmiennym standardem wszelkiego dobra i doskonałości i jest standardem, do którego wszelkie inne istoty będą przyrównane. Bóg mówi „nie kłamcie”, ponieważ On mówi zgodnie ze swoim Świętym charakterem. Nie mówi „nie kłam” ponieważ mądrze jest unikać kłamstwa, lecz dlatego, że Bóg nie może kłamać. Sam Bóg jest standardem sprawiedliwości. W ten sposób Bóg mówi: „Lecz jak Święty jest Ten, który was powołał, sami też świętymi bądźcie we wszelkim postępowaniu swoim, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo ja jestem święty” (1 Ptr. 1:15-16).
Pokuta iszczerość.
Czy Bóg akceptuje pokutę i szczerość jako środek do otrzymania przebaczenia grzechów? Nie. Nie akceptuje. Pomyśl o ty, gdybyśmy apelowali do Boga o przebaczenie nam na podstawie tego, co zrobiliśmy (pokuta) i tego, co mamy w sercach (szczerość) to chcielibyśmy wtedy być usprawiedliwieni przed Bogiem na podstawie naszych wysiłków – a to sprowadza się do pychy. Faktem jest, że nasza pokuta i szczerość nie wystarczą, aby zasłużyć na przebaczenie grzechów. Nie ma nic takiego na świecie, uczynku, czy zamiarów serca, co zadowoliło by nieskończenie świętego Boga. Gdyby tak było to sprawiedliwość byłaby oparta na tym, co robimy, zamiast na ofierze Chrystusa (Ef. 2:21). Lecz Jezus musiał umrzeć, aby wypełnić doskonałe Prawo Boże. Dlaczego? Ponieważ, zostaliśmy dotknięci grzechem w naszych sercach, umysłach i ciałach. Skoro nie możemy niczym zasłużyć na Bożą miłość i przebaczenie, to pozostaje wyłącznie On jako Ten, który może usunąć nasz grzech. To dlatego Bóg musiał zejść na dół w postaci człowieka (Jn 1:14), aby rozlać swoją krew i obmyć nas z grzechów (Dz. 22:16), i uczynić nas prawymi przed Bogiem Ojcem przez wiarę (Rzym 5:1). Boża świętość jest zbyt wielka, aby Bóg mógł przyjąć cokolwiek ukutego ludzką ręką czy sercem.
Inni bogowie akceptują pokutę, uczynki i szczerość
Fałszywi bogowie religii takich jak mormonizm, świadkowie Jehowy, Islam, itp., wszyscy przyjmują szczerość i pokutę wierzącego jako możliwy do przyjęcia warunek Bożego przebaczenia. Niektórzy twierdzą, że nasze wysiłki w połączeniu z ofiarą Jezusa dają zbawienie. Inni odrzucają Chrystusa również i wymagają własnych osiągnięć, wzrostu, szczerości, czystości itp., lecz te wszystkie systemy są fałszywe, ponieważ ich zbawienie jest oparte w części na wysiłku przystępującego. Tylko w chrześcijaństwie nasze wysiłki nie mają wartości zasługi przed Bogiem.
Niektórzy twierdzą, że nasze wysiłki połączone z ofiarą Chrystusa dają zbawienie. Inni odrzucają też Chrystusa i wymagają własnych osiągnięć, wzrostu, szczerości, czystości itd., lecz te wszystkie systemy są fałszywe, ponieważ ich zbawienie oparte jest na wysiłkach przystępującego. Tylko w chrześcijaństwie nasze wysiłki są bezwartościowe przed Bogiem. Demonstruje to wielkość świętości Boga chrześcijan, który nie akceptuje niczego innego niż doskonałość. Ponieważ jedyną drogą do przebaczenie jest Jezus, który jest Bogiem w ciele (Jn. 1:1, 14), wszyscy, nie którzy biorą udziału w Jego dziele zadośćuczynienia, będą podlegać sądowi Bożemu (Ef. 2:3). „Kto wierzy w niego, nie będzie sądzony; kto zaś wierzy, już jest osądzony dlatego, że nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego” (Jn 3:18).
Zastosowanie
Musisz zrozumieć jak święty jest Bóg i jak grzeszni jesteśmy my w porównaniu do Boga. Bóg jest nieskończenie bardziej święty niż my. Jego czystość i doskonałość budzą respekt. Z drugiej strony, my wszyscy jesteśmy dotknięci przez grzech. Znaczy to, że jesteśmy oddzieleni do Boga z powodu grzechu (Iz. 59:2). Ma sens w takim razie to, że w żaden sposób nie możemy podobać się Bogu, ponieważ wszystkie sprawiedliwe uczynki są przed Bogiem brudnymi szmatami (Iz. 64:6). Zatem, jedynym sposobem na oczyszczenie naszych grzechów jest Sam Bóg w osobie Jezusa.
Gdy mówisz o Bogu innym, spróbuj ich przekonać o świętości Boga. Następnie zapytaj ich czy oni są święci i czy są w stanie podobać się Bogu dzięki swoim uczynkom, pokucie czy nawet szczerości.
Wskaż na to, że Bóg jest daleko zbyt święty, aby przyjąć nasze wysiłki bez oczyszczenia krwią Jezusa.
Pamiętaj również, w swoim własnym życiu, że krew Chrystusa została rozlana po to, aby oczyścić cię z twoich grzechów. Bóg jest święty; ty nie, lecz stajesz się święty sprawiedliwością Chrystusa. Zatem, ze względu na to, co Chrystus zrobił, nie jesteśmy pod potępieniem (Rzym 8:1). Chwała Bogu.