Today God Is First
Jeśli wyznajemy grzechy nasz, wierny jest Bóg i sprawiedliwy, i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.
1 Jn. 1:9
Apostoł Piotr był jednym z trzech uczniów, którzy chodzili z Jezusem bliżej niż pozostałych dziewięciu. Był największym entuzjastą i tym, który wchodził na terytoria, gdzie inni nie mieli na to odwagi. On był pierwszy, aby wyjść z łodzi i chodzić po wodzie; on chciał chronić Jezusa, choć potem Jezus zgromił go za demoniczne wpływy. To on uciął ucho strażnikowi, który chciał aresztować Jezusa w ogrodzie. Gdy Piotr dojrzał, Duch Święty wykorzystał jego skrajny emocjonalizm.
Największą próbą dla Piotra było to, gdy wyrzekł się Pana przed Jego ukrzyżowaniem. Trzy razy wyrzekał się, że zna Jezusa. Jezus zapowiedział mu, że po trzecim razie zapieje kur, aby jeszcze wzmocnić to proroctwo. Piotr załamał się, gdy zdał sobie sprawę z tego, że tak dramatycznie zawiódł swego Pana. Pan przebaczył Piotrowi jego wyrzeczenie. Niemniej otrzymanie przebaczenia od Jezusa nie było dla niego najtrudniejsze, o wiele trudniej było przebaczyć sobie samemu.
Gdy dojrzewamy w wierze, zaczynamy poruszać się od zwycięstwa do zwycięstwa z naszym Panem. Wtedy nagle, znikąd, zdarza się coś, co ujawnia naszą prawdziwą grzeszną naturę i jesteśmy postawieni twarzą w twarz z tą rzeczywistością. Nie możemy uwierzyć w to, że jesteśmy zdolni od takiego grzechu. Nie ma w nas nic dobrego prócz zbawczej łaski Chrystusa i Jego krwi, która nas oczyszcza. Gdy Bóg patrzy na nas, spogląda na krew Chrystusa, która pokrywa nasz grzech. Nie patrzy na nasz grzech, gdy go już wyznamy.
Gdy trudno nam jest przebaczyć sobie samym, jest to pycha
na najgłębszym poziomie. Zakładamy, że powinniśmy nigdy nie zgrzeszyć i że jesteśmy zbyt dojrzali, aby grzeszyć. Jest to pułapka przeciwnika dusz naszych.
Ludzie, którzy nie mogą przebaczyć, nie rozpoznają tego, z czego przebaczenie motrzymali i dotyczy to również nas samych.