KEVIN BAUDER
10 MAJA 2024
Czasami wydarzenia z proroctw biblijnych są stosunkowo proste. Przepowiedziane wydarzenie następuje i proroctwo się wypełnia. Od tego momentu odchodzi w przeszłość. Noe przepowiada potop i on nadchodzi. Eliasz prorokuje suszę i deszcz ustanie. Micheasz prorokuje śmierć Achaba i Achab zostaje zabity. Nawet jeśli wydarzenie wymaga czasu, jest to pojedyncze, proste wydarzenie.
Innym razem wydarzenia z proroctw biblijnych są złożone. W tym przypadku złożony niekoniecznie oznacza skomplikowany, ale raczej składający się z wielu części . Najbardziej złożonym wydarzeniem w proroctwach biblijnych jest przyjście Mesjasza.
Prawdopodobnie pierwsze proroctwo mesjańskie dotyczy potomstwa niewiasty, która zmiażdży głowę węża ( Rdz 3,15 ). Jakub przepowiedział przyjście „Szilo” z rodu Judy, od którego nie odejdzie berło ( Rdz 49:10 ). Balaam widział gwiazdę wychodzącą z Jakuba i berło z Izraela, którego nazywa: „Ten, który będzie panował”.
Do tych wcześniejszych przepowiedni późniejsi prorocy dodali wiele szczegółów. Nadchodzący Mesjasz będzie prorokiem na wzór Mojżesza ( Deut 18:15 ). Miał być królem z rodu Dawida ( 2 Sam 7:11–16 ). Będzie kapłanem na zawsze na wzór Melchizedeka ( Ps 110:1 , 4 ). Będzie rządził narodami laską żelazną ( Ps 2:8–9 ). Oddałby swoje życie za niegodziwości swego ludu (Iz 53 ). Dziesiątki innych proroctw przepowiadało wydarzenia związane z narodzinami, życiem, działalnością, śmiercią Mesjasza, a według 1 Koryntian 15:4 nawet Jego zmartwychwstania.
Proroctwo Daniela o siedemdziesięciu tygodniach wcisnęło nową zmarszczkę na mesjańską linię czasu ( Dan. 9:24–27 ). Dzięki temu proroctwu możliwe stało się poznanie dokładnego roku przyjścia Mesjasza na setki lat wcześniej. Daniel jednak nie przepowiedział narodzin Mesjasza, ale najprawdopodobniej Jego triumfalny wjazd.
Ta zmarszczka prowadzi do pytania, co dokładnie oznacza przyjście Mesjasza. Kiedy badacze Biblii powinni uznać, że Mesjasz przyszedł? Przy Jego narodzinach? Jego chrzest? Jego triumfalny wjazd? Jakieś inne wydarzenie?
W pewnym sensie każde z kilku wydarzeń można wskazać na przyjście Mesjasza. Rzeczywiście, w najpełniejszym tego słowa znaczeniu, Mesjasz jeszcze nie przyszedł, ponieważ nie sprawuje jeszcze pełni królewskiej władzy nad ziemią za pośrednictwem Izraela. Być może właśnie ten czynnik mieli na myśli uczniowie Jezusa, gdy pytali: „Jaki będzie znak twojego przyjścia?” ( Mat. 24:3 ). Chociaż Mesjasz był tuż przed nimi i nawet z nimi rozmawiał, nie przyszedł jeszcze w pełni swojej mocy.
Jezus odpowiada na ich pytanie w sposób, który ujawnia jeszcze więcej Jego przyjścia. Mówi o tym w czasie przyszłym. Twierdzi, że nastąpi to dopiero po serii coraz surowszych wyroków. Kiedy to się stanie, będzie to tak samo wyraźne jak błyskawica przecinająca niebo ( Mat. 24:27 ). Jej kulminacją będzie znak Syna Człowieczego na niebie ( Mat. 24:30 ). Gramatyka w tym ostatnim zdaniu prawdopodobnie zawiera dopełniacz przyłożenia: kiedy Syn Człowieczy pojawi się na niebiosach, będzie On znakiem.
Pod koniec Ewangelii staje się jasne, że Jezus opuści ziemię i pewnego dnia powróci (Ew. Jana 14:1–3 ). Na początku Dziejów Apostolskich wstępuje cieleśnie do nieba ( Dzieje Apostolskie 1:9–10 ), pozostawiając wiele proroctw mesjańskich, które mają się wypełnić po Jego powrocie. Innymi słowy to, co Stary Testament nazywa wydarzeniem (przyjściem Mesjasza), okazuje się serią wydarzeń, a nawet serią przyjścia. Chrześcijanie mówią teraz bez wahania o pierwszym przyjściu Jezusa, które już minęło i Jego drugim przyjściu, które wciąż jest przyszłością. To, o czym Stary Testament mówi jako o jednej rzeczy – o przyjściu Mesjasza – jest zatem wydarzeniem złożonym.
To, co jest prawdą w odniesieniu do przyjścia Jezusa w ogóle, jest również prawdą w odniesieniu do Jego drugiego przyjścia w szczególności. Drugie przyjście jest również wydarzeniem złożonym. Nie wszystkie proroctwa, które mają się wypełnić, wydarzą się jednocześnie. Niektóre spełnią się, gdy On przybędzie na ziemię. Inne spełnią się, gdy ustanowi Swoje tysiącletnie królestwo. Inne nie spełnią się aż do końca Tysiąclecia.
Dyspensacjonaliści upierają się, że przyjście Jezusa nastąpi w co najmniej dwóch etapach. Najpierw przyjdzie w powietrzu, aby porwać Swój Kościół. Ci święci Kościoła będą następnie żyć z Nim przez siedem lat w niebie, po czym będą Mu towarzyszyć, gdy powróci na ziemię, aby sądzić swoich wrogów i ustanowić swoje tysiącletnie królestwo. Przyjście w powietrzu i przyjście na ziemię nie są tak naprawdę dwoma oddzielnymi przyjściami, ale dwoma etapami tego samego drugiego przyjścia, które jest wydarzeniem złożonym.
Dlatego dyspensacjoniści uczą się być ostrożni w mówieniu o drugim przyjściu. Kiedy mówią o tym wydarzeniu, mogą mieć na myśli przyjście Jezusa w powietrzu podczas Pochwycenia lub mogą mieć na myśli zejście Jezusa na ziemię, aby ustanowić Swoje królestwo. Czasem mogą oznaczać jedno i drugie na raz, zachowując złożony charakter wydarzenia. Często jednak uważają za konieczne określenie, o którym etapie drugiego przyjścia mówią.
Przeciwnicy dyspensacjonalizmu czasami uważają ten sposób mówienia za humorystyczny. Mogą żartować: „Czy masz na myśli pierwsze drugie przyjście czy drugie drugie przyjście?” Jednakże postrzeganie przyjścia Jezusa jako wydarzenia złożonego oznacza, że nie ma nic nieprawdopodobnego w poglądzie, że drugie przyjście następuje etapami. W rzeczywistości dyspensacjoniści twierdzą, że Biblia dość wyraźnie ukazuje te liczne etapy. Drugie przyjście należy postrzegać jako wydarzenie złożone.
Ten esej jest autorstwa Kevina T. Baudera, profesora teologii historycznej i systematycznej w Centralnym Baptystycznym Seminarium Teologicznym. Nie każdy z profesorów, studentów czy absolwentów Centralnego Seminarium Duchownego koniecznie zgadza się z każdą wyrażaną przez tutaj opinią.
Bless, O My Soul, the Living God
Isaac Watts (1674–1748)
Bless, O my soul, the living God;
Call home thy thoughts that rove abroad,
Let all the pow’rs within me join
In work and worship so divine.
Bless, O my soul, the God of grace;
His favors claim thy highest praise;
Why should ungrateful silence hide
The blessings which his hands provide?
‘Tis he, my soul, that sent his Son
To die for crimes which thou hast done;
He owns the ransom, and forgives
The hourly follies of our lives.
The vices of the mind he heals,
And cures the pains that nature feels—
Redeems the soul from hell, and saves
Our wasting life from threat’ning graves.
Our youth decay’d his pow’r repairs;
His mercy crowns our growing years;
He fills our store with ev’ry good,
And feeds our souls with heav’nly food.
He sees th’ oppressor and th’ opprest,
And often gives the suff’rer rest;
But will his justice more display
In the last great rewarding day.
The post A Complex Event first appeared on Central Baptist Theological Seminary.