Ron McGatlin
Bóg łączy przez Ducha Świętego Swoich rozsypanych ludzi w bliskie duchowe i rozszerzone rodziny. Wszyscy mają być częścią niebiańskiej Bożej rodziny Ojca, Syna i Ducha Świętego, przygotowującej Oblubienicę/Żonę/Matkę wychowującą dzieci, aby stały się dojrzałymi synami Ojca. Obecny ogólnoświatowy przełom wśród Bożych ludzi ku pierwotnemu planowi i modelowi Chrystusa Jezusa i uczniostwa z pierwszego wieku, ma dwie główne cechy charakterystyczne.
(1) Przywództwo stworzonych przez ludzi religijnych systemów kościelnych i organizacji ustępuje miejsca prowadzonym przez Duchowi Świętemu opartych na relacjach, w rodzinnym stylu grupom pod bezpośrednim przywództwem Chrystusa Jezusa, przez Ducha. Ekklesia narodził się w dniu Zielonych Świąt, gdy około 120 uczniów,mężczyzn i kobiet przyjęło początkowy powrót dającego życie Ducha Chrystusa Jezusa. Życie Chrystusa zaczęło płynąć w nich i przez nich, uzdalniając ich do wykonania dzieła Chrystusa i przyciągając do Niego tysiące, gdy głosili i demonstrowali królestwo Boże w uchu Świętym.
(2) Obecna ogólnoświatowa przemiana charakteryzuje się powrotem do głoszenia ewangelii królestwa Bożego, zamiast zwróconej ku człowiekowi ewangelii zbawienia, jak pójść do nieba po śmierci i tych wszystkich skupionych na człowieku kościołów, które narosły wokół tego nauczania. W centrum ewangelii królestwa Bożego jest panowanie Chrystusa Jezusa jako Króla na ziemi przez Jego Ducha żyjącego w Jego Ciele. Królestwo Boże jest sprawiedliwością, pokojem i radością W DUCHU ŚWIĘTYM. Jest to duchowe Królestwo rządzone przez Boga, Który jest Duchem, żyjącym w odkupionej ludzkości, która jest zarówno duchowa jak i naturalna (niebiańska i ziemska).
Nasze naturalne umysły ograniczają naszą zdolność do rozeznawania i udziału w rzeczywistości Ducha i w duchowej rzeczywistości. Bożym planem dla ludzkości jest umysł służący pod Duchem Bożym jako narzędzie do funkcjonowania w fizycznym świecie, aby wprowadzać plany i cele Ducha Bożego na ziemi. Od czasu, gdy Adam zjadł z drzewa poznania, ludzki upadły umysł próbował przejąć panowanie nad Bożą wolą i pragnieniami.
1 Kor. 2:14: Lecz człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać.
Napięcie powstające między życiem na sposób naturalny w przeciwieństwie do duchowego nadal jest czynnikiem obecnym u wszystkich starających się funkcjonować jako synowie Boży w naturalnym świecie. Religijny system kościelny ze swymi licznymi denominacjami i hierarchiczną strukturą jest produktem naturalnego myślenia i zastępuje życie w Duchu. Ekklesia zaczęła się w Duch i ostatecznie skończy w Duchu, pomimo że wiele stuleci chodzenia w naturalnej rzeczywistości spowodowało zniszczenia dla prawdziwego królestwa Bożego z nieba na ziemi. Życie w Duchu zostało zniszczone przez stałą praktykę chodzenia według naturalnego umysłu czy cielesnej części naturalno-duchowego składu człowieka.
Gal 3:3: Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a teraz w ciele kończycie?
Boży ludzie są interfejsem między rzeczywistością Ducha Bożego z nieba, a naturalnym, fizycznym światem. Celem stworzenia jest odzwierciedlenie chwały Bożej ujawniające Jego wspaniały charakter i naturę niezmiennej miłości, sprawiedliwości, mądrości i mocy sięgających znacznie poza ludzkie zrozumienie. Tylko wtedy, gdy ludzkość będzie chodzić w Duchu może wypełnić swoje miejsce przenosząc wolę i plany Boże z tego, co duchowe do naturalnego.
Chodzenie w Duchu oznacza, że nasze umysły, wola i emocje są nasączone Duchem Bożym i funkcjonują dzięki uzdolnieniu Ducha Chrystusa.
Wielka ogólna rodzina Boże składa się z Niebieskiego Ojca, Syna Chrystusa Jezusa i Oblubienicy/Żony/Matki na ziemi. Duchowe dzieci rodzą się po to, aby je doglądać i szkolić ku dojrzałości synów Bożych. W duchowym Ciele Chrystusa na ziemi są duchowo dojrzali (starsi), młodsi czy mniej dojrzali oraz małe dzieci i niemowlęta. Taki jest zamiar Boży, że Duch Chrystusa udziela narzędzi dojrzałym (starszym), aby doprowadzali całą rodzinę do duchowej dojrzałości. Dojrzali są znani jako starsi i służą jako ojcowie czy bardziej precyzyjnie mówiąc jako starsi bracia, aby prowadzić rodziny do duchowej dojrzałości. Dojrzali duchowo to ci, którzy zostali wypróbowani przez doświadczenie chodzenia w Duchu. Ich duchowe rozeznanie wzrastało znacznie przez doświadczenie.
Heb 5:14 Pokarm zaś stały jest dla dorosłych, którzy przez długie używanie mają władze poznawcze wyćwiczone do rozróżniania dobrego i złego.
To dzięki Duchowi Chrystusowemu ludzie Boży są budowani w dojrzałych synów zjednoczonych miłością, aby wypełnić Boży cel powrotu królestw tego świata do królestwa naszego Ojca. Duch Chrystusowy udziela niektórym specjalnych darów Siebie, służby, aby została wykonana praca budowania świętych w dojrzałych synów. Te dary dają poszczególnym starszym synom możliwość funkcjonowania w szczególnych dziedzinach, aby wyposażać innych do budowania Ciała Chrystusa ? cały połączony organizm synów pod jedną Głową Jego Ciała, Chrystusem Jezusem.
Eph 4:11-12: Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, i dorośniemy do wymiarów pełni Chrystusowej. Abyśmy juz nie byli dziećmi, miotanymi i unoszonymi lada wiatrem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp, prowadzący na bezdroża błędu.
Starsi (dojrzali) synowi Boży funkcjonują w Duchu Chrystusowym, aby przekazać specyficzne rzeczy potrzebne do wyposażenia Ciała, które ma samo siebie budować w miłości i jedności Bożej. Funkcjonalna służba darów dla Ciała to: apostoł, prorok, ewangelista, pasterz i nauczyciel. Nie wszyscy starsi funkcjonują w tych darach służby, lecz wszyscy, którzy funkcjonują są starszymi ? dojrzałymi synami, którzy prowadzą rodziny ku ich niebieskiemu Ojca w Chrystusie Jezusie przez Ducha Świętego.
1 Pet 5:1-3: Starszych więc wśród was napominam , jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić: paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, nie jako ponowie nad tymi, którzy wam zostali powierzeni, lecz jako wzór dla trzody.
Jest to prawdziwa organiczna duchowa rzeczywistość, która rozwija się jako pełne miłości relacje, a nie wymaga budowania organizacyjnej struktury wymyślonej przez naturalnego człowieka. To jest duchowa sieć i przepływ z duchowej rzeczywistości niebios, który zaczyna wyznaczać swoje wzorce życia na ziemi, jak jest w niebie. To wzory życia z Nowego Jeruzalem zstępują z nieba, początki manifestacji oczyszczonego, świętego miasta Oblubienicy ? stylu życia Nowego Jeruzalem/Oblubieńcy Chrystusa
Obj. 21:2-3: I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z niebo od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi
Dowód duchowej rodziny Bożej jest widoczny w rzeczywistości duchowej pracy sieciowej bliskich duchowych rodzin w połączeniu z rozszerzonymi rodzinami. Dary posługiwania: pasterza, nauczyciela, ewangelisty funkcjonują w ramach rodzin. Szczególne dary apostoła i proroka są specjalnie podkreślane i potrzebne w okresie głównej przemiany z religijnej przeszłości do relacyjnej rzeczywistości rodziny Bożej przyszłości. Prawdziwe apostolskie i prorocze działania wyrażają się przez głębokie i czasami trudne zmiany konieczne, aby przejść z religii do relacji.
Zgon rzeczywistości rodziny Bożej w ekklesia nastąpił, gdy człowiek ustanowił ludzkie strukturalne ramy, aby strzec duchowej rzeczywistości Bożej rodziny na ziemi.
Pierwotna Boża rodzina, ekklesia, narodziła się w dniu Pięćdziesiątnicy, gdy Chrystus Jezus powrócił w Duchu, aby zamieszkiwać w Jego ludziach i wyrażać te specjalne dary i moc, aby ustanowić Królestwo Boże na ziemi. Był wtedy wyłącznie Chrystus Jezus jako głowa kierująca narodzinami królestwa wewnątrz ekklesia przez Ducha Świętego. W podobny sposób kolejne narodziny rzeczywistości Pięćdziesiątnicy, które wydarzyły się w w XX wieku, zaczęły wprowadzać ponownie, po raz pierwszy od czasu przejęcia kontroli przez ludzkie metody w III wieku, rodzinę Bożą na szeroka skalę. Jest to ogromna zmiana i przejście w tym czasie historii.
Jak to już było wcześniej tak teraz koncepcje upadłego świata, które doprowadziły do zgonu Ekklesia pierwszego wieku, usilnie starają się ponownie umieścić panowanie Chrystusa Jezusa w stworzonych przez ludzi strukturalnych ramach.
Apostolskie sieci
Tłumy szukają większej rzeczywistości duchowych relacji z Bogiem poza ludzkimi strukturami religii. Często okres izolacji, który czasami jest określany jako doświadczenie pustyni, jest używany przez Boga jako część procesu usuwania wszczepionych wzorców przeszłych religijnych ram przed połączeniem w bliskie duchowe rodzinne grupy jako ekklesia Boża.
Wierzę, że Ojciec chce naświetlić nam dwie główne taktyki jakie przeciwnik próbuje używać, aby złapać w pułapkę świeżo opierzone pisklę rodzinnych grup. Obie wyrastają z tego samego błędu zastępowania rzeczywistego przywództwa – Chrystusa Jezusa przez Ducha Świętego – ludzkimi strukturalnymi ramami.
Pierwszą pułapką jest pozwolenie na to, aby rodzinna grupa stała się czysto ludzką społecznością. Jest ogromna różnica między chrześcijańską społecznością w naturalnej rzeczywistości, a prawdziwej duchowej społeczności z Chrystusem Jezusem i Ojcem przez Ducha Świętego. W grupie można spędzać dobry i odświeżający czas, który ujawnia tylko ich naturalne, ludzkie osobowości i naturalne dary bez żadnej prawdziwej duchowej społeczności z Bogiem. Taka grupa z łatwością może zostać poprowadzona do zwiedzenia i może popaście praktyki upadłego świata.
Duchowa społeczność ma miejsce wtedy, gdy każda osoba przejawia ze swego wnętrza Ducha Chrystusowego dla grupy. Obecność Chrystusa Jezusa rzeczywiście staje się oczywista, gdy grupa jest prawdziwie duchową społecznością, która oddaje adorację, cześć i dziękczynienie Bogu w Duchu Świętym. Miłość i potężna duchowa służba mogą płynąć żywo z Chrystusa przez Ducha Świętego. Gdy wkład każdego wpływa do grupy, Duch Święty wnosi służbę Jezusa, aby oczyszczać, uzdrawiać, wzmacniać, uzdalniać i duchowo odświeżać taką grupę.
Drugą pułapką jest ponowne ustanowienie ludzkiej struktury jako ramy, aby uwolnić Ducha wśród grupy. To może zdarzyć się całkowicie wewnątrz takiej rodzinnej grupy lub przez przyłączenie grupy do organizacji przywódczego typu, która nie jest całkowicie wolna o ludzkich struktur. Grupa może być tradycyjnym kościołem, który jeszcze nie zmienił się, bądź może być apostolską lub proroczą siecią, która pojawia się, lecz również nie jest jeszcze całkowicie wolna od ludzkich struktur, które utrudniają przywództwo Chrystusa przepływające przez Ducha.
Jezus Chrystus wylewa dziś Swoje życie jak apostoł przez przygotowanych i wybranych starszych, którzy są apostołami posłanymi do nadzorowania ekklesia. Nadnaturalna mądrość Boża płynie od nich do grup, aby udzielić fundamentalnego zrozumienia i wskazać kierunek. Prorocze rozeznanie również jest potrzebne, aby wyraźnie widzieć i potwierdzać specyficzne sytuacje oraz ku zachęcie. Te wszystkie dary Ducha Świętego są potrzebne. Niektórzy będą w grupie na stałe, lecz inni będą się zmieniać. Kilku apostołów lub proroków może zostać od czasu do czasu posłanych do przekazania czegoś grupie rodzinnej lub zebrania grup i będą odnosić się do nich, jako do części rodziny Bożej.
Bóg jest Duchem.
Apostolska kwatera główna jest w niebie po prawicy Ojca. Przywództwo Chrystusa płynie przez Ducha, przez synów Bożych na ziemi, którzy chodzą w Duchu. Musimy pamiętać o tym, że Bóg jest Duchem. Jezus był Duchem w niebie z Ojcem, który jest Duchem. Duch Chrystusa Jezusa stał się na ziemi człowiekiem i ostatecznie powrócił na ziemię jako Duch, aby zamieszkiwać w wielo-członkowym Ciele. On Sam jednak pozostaje na tronie w niebie. Dla Ducha Bożego nie stanowi żadnego problemu, aby być na wszystkich miejscach w dowolnej chwili.
Od czasu Pięćdziesiątnicy możliwe jest dla ludzi Bożych, aby chodzili w Duchu. Apostołowie pierwszego wieku byli przykładami tego. Moc, mądrość i ofiarna miłość Chrystusa Jezusa żyła w nich i wykonywała dzieła Chrystusa Jezusa zgodnie z wolą i metodami Ojca. Są oni zapisani jako przykłady apostolskich starszych. Dziś apostołowie będą poruszać się z tą samą mocą, w tej samej miłości i mądrości przez tego samego Ducha.
Starsi z darami proroków, ewangelistów, pasterzy i nauczycieli będą działać z tym samym Duchem, jak ci obdarowani jako apostołowie, tylko ich funkcję będą różne. To wszystko jest po prostu dziełem Chrystusa Jezusa przez Ducha Świętego, który prowadzi, wyposaża i buduje ciało w miłości i jedności z Bogiem. Nie są to oddzielne klasy wierzących; bez działania Ducha Chrystusa, nie możemy zrobić niczego.
1 Kor 12:12-13: Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż jest ich wiele, tworzą jedno ciał, tak i Chrystus: Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało – czy t Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnic, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.
Rzm 12:4: jak bowiem w jednym ciele wiele mamy członków, a nie wszystkie członki tę samą czynność wykonują, tak my wszyscy jesteśmy jednym ciałem w Chrystusa, a z osobna jesteśmy członkami jedni drugich.
Od najmłodszych do najstarszych w Ciele Chrystusa, w Rodzinie Bożej, wszyscy są braćmi w stosunku do siebie i Chrystusa Jezusa. Wszyscy, którzy zostają dodani do rodziny, są przyłączeni duchowymi więzami krwi naszego Ojca przez Jezusa Chrystusa. W Bożej rodzinie nie ma już więcej mężczyzny czy kobiety, niewolnika czy wolnego, Żyda czy poganina ani żadnego innego podziału, który mógłby sprawiać, że jeden członek rodziny dominuje nad innym. Tak, w naturalnej, ludzkiej egzystencji istnieją te rzeczy i są urzędy oraz jedni panujący nad drugimi, lecz w duchowej rzeczywistości, w której żyjemy i poruszamy się, gdy chodzimy w Duchu, te rzeczy nie istnieją. Jedyna 'pionową’ różnica to dojrzałość, ale i ta jest tymczasowa. Dziedzic wszystkiego jest jak sługą tylko do czasu, aż dojrzeje.
Mat 23:8-10: Lecz wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, bo jest tylko jeden ? Nauczyciel wasz, Chrystus, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie ojcem swoim; albowiem jeden jest Ojciec was, Ten w niebie . Nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, bo jest tylko jeden ? Nauczyciel wasz, Chrystus.
Hebr. 2:11: Bo zarówno te, który uświęca, jak i ci, którzy bywają uświęceni, z jednego są wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi.
Bóg dał ludzkości panowanie na ziemi, lecz nie dał człowiekowi panowania nad człowiekiem. W pierwszym wieku byli tacy, którzy nazywali siebie apostołami, lecz nimi nie byli. Dziś są również tacy. Strzeżcie się tak zwanych apostolskich sieci, które ustanawiają hierarchię panowania i przywracają te same błędy ludzi systemów zarządzania, które doprowadziły do zgonu duchowego ekklesia w przeszłości. Chodzenie w Duchu i życie rodziny Bożej zostały zastąpiony systemami religijnego panowania człowieka nad człowiekiem, który został nazwany duchowym autorytetem/władzą. Ten fałszywy dwuklasowy system podziału na kler i laikat ponownie usiłuje znaleźć sobie miejsce w niektórych sieciach apostolskich. Nawet sieci, które zaczęły funkcjonować w Duchu mogą z łatwością ześlizgnąć się ku ludzkim organizacjom, rządzeniu i przywództwu ciągle twierdząc, że są prowadzone przez Ducha.
Obj. 2:2: Znam uczynki twoje i trud, i wytrwałość twój, i wiem, że nie możesz ścierpieć złych, i że doświadczyłeś tych, którzy podają się za apostołów, a nimi nie są i stwierdziłeś, że są kłamcami.
Apostolskie więzy są ważne, musimy polegać na Duchu Świętym, aby przyłączył nas do tych grup, które są bliskie rodzinnym wzorom jak też do rozszerzonej rodziny. Musimy przyjmować podróżnych starszych obdarowanych jako apostołów, nauczycieli i proroków, którzy pomagają lokalnym starszym we nadzorowaniu i łączeniu Ciała.
Dążcie do miłości.
Ona nigdy nie zawodzi.
Ron McGatlin
www.openheaven.com
basileia@earthlink.net