Category Archives: Fenn John

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Istnieje zasadnicza różnica pomiędzy wierzącym w Jezusa, a Jego uczniem. Z definicji, słowo uczeń oznacza kogoś, kto się uczy. Więc nie każdy, kto wierzy w Jezusa, jest automatycznie Jego uczniem.
Uczeń: „Ktoś, kto wierzy w czyjeś idee ORAZ stara się żyć tak, jak ta osoba żyje lub żyła” – Słownik Cambridge (podkreślenie moje).

Wierzący po prostu wierzy, ale niekoniecznie stara się żyć tak, jak nakazał to Jezus. Wszyscy chrześcijanie zaczynają jako wierzący, jednak najlepiej, jak z czasem stają się Jego uczniami. Jednak w dzisiejszej kulturze niektórzy „wierzący” traktują grzech jako styl życia. Robią to do tego stopnia, że zaczynają tracić równowagę w swym myśleniu oraz emocjach. Zaczynają sądzić, że Jezus akceptuje w ich życiu wszystko, bo przecież ich kocha…

Parafrazując fragment Jud 4, ludzie ci zamienili Bożą łaskę w pozwolenie na grzeszenie. To błędne myślenie i może prowadzić do choroby emocjonalnej – zamienia w człowieku charakter Chrystusowy w licencję na grzeszenie. W rzeczywistości jednak Boża łaska daje nam siłę, aby prowadzić święte i pobożne życie, ale niektórzy biorą ją za przyzwolenie na grzech.
Fragment z Jk 1:22 naciska, abyśmy byli wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, gdyż ten, kto tylko słucha, ale tego nie czyni, oszukuje sam siebie. To właśnie często możemy dostrzec, patrząc na „wierzących”, którzy tak naprawdę nie są uczniami.
Wielki Nakaz mówi, abyśmy czynili ludzi uczniami, a nie wierzącymi: „Ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem”. W miarę wzrostu w Chrystusie, uczeń w końcu pozbywa się błędnych myśli oraz odczuć i zastępuje je właściwymi.

Kryzys osobowości: płeć czy osobowość?
Bóg ma plan oraz cel dla każdego człowieka, który kiedykolwiek się urodził. Stworzył nas jako mężczyznę lub kobietę. Jednak w dzisiejszym społeczeństwie panuje wielkie zamieszanie w kwestii płci oraz osobowości. Mężczyzna może mieć osobowość bardziej kobiecą, ale nie przestaje być mężczyzną. Kobieta może mieć bardziej męski temperament, ale nadal jest kobietą. Kultura masowa myli osobowość z płcią człowieka i niektórzy chrześcijanie też to czynią.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Od dawna ciekawiło mnie, gdzie kończą się chemiczne i elektryczne reakcje mózgu, a zaczyna się działanie demoniczne. Ta seria mówi o punkcie, w którym kończą się ludzkie myśli i emocje, a zaczyna demoniczny wpływ, oraz o procesie myślowym, który prowadzi do chorób psychicznych czy emocjonalnych.
Choroby emocjonalne i psychiczne wymienione są jako jeden ze znaków dni ostatecznych i choć autorzy Biblii, mówiąc o tym, nie posłużyli się naszymi współczesnymi określeniami, to jednak w doskonały sposób je opisują.

Dwubiegunowy?
Spójrzmy na króla Saula, który o jeden raz za dużo okazał nieposłuszeństwo Bożym wskazówkom i usłyszał od Niego, że jego ród nie będzie już zasiadał na tronie, po czym zaczął mieć napady nieprzewidywalnej wściekłości. Dzisiaj najpewniej zdiagnozowano by u niego jakieś zaburzenia i przypisano lekarstwo poprawiające nastrój, jednak Biblia wyraźnie mówi, że maczał w tym palce jakiś demon.

W 1 Sam. 18:8-12 Saul słysząc, że ludzie wychwalają Dawida za to, że zabił Goliata, staje się o to zazdrosny i zły. Gdy Dawid usługuje mu śpiewając pieśni, Saul rzuca w niego włócznią, próbując go zabić. Jak można nazwać takie zachowanie – w jednym momencie całkowity spokój, a w następnym żądza mordu? Zaburzenia dwubiegunowe, czy też inne napadowe wybuchy agresji (agresji nieproporcjonalnej do zaistniałej sytuacji, jak np. agresja na drodze)?

Dlaczego w tę sprawę zaangażowany był demon i jak w ogóle do tego doszło? Saul najwyraźniej otworzył na to drzwi przez zazdrość i gniew, ale w którym momencie demon się w to zaangażował?

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Wielu ludzi, którzy czytają dzisiaj, że „synowie Boży”, to była linia rodu Seta, czytają to po raz pierwszy. Nigdy wcześniej nie słyszeli tego, że Mojżesz został zainspirowany do napisania, jak poznanie Boga istniało na Ziemi poprzez ród Seta, lecz w pewnym momencie wszystko to zaczęło być niszczone poprzez zawieranie małżeństw z niewierzącymi „córkami ludzkimi”.
Przez wszystkie wieki klasyczny judaizm dobrze rozumiał, co napisał Mojżesz i tylko niewielka część ludzi uważała, że doszło jednak do drugiego buntu aniołów. Podobna sytuacja ma miejsce dzisiaj, gdzie istnieje niewielka grupa chrześcijan, którzy wierzą, że ziemia jest płaska, gdy cała reszta rozumie, że Biblia i natura przedstawiają Ziemię jako kulę.
Zawsze znajdą się ludzie, którzy będą przekręcać znaczenie wersetów – czasem robią to ze szczerej ignorancji, a czasami nie, ale to, co powiedziałem o dwóch rodach: „synów Bożych” i „synów ludzkich”, które to istnieją do dzisiejszego dnia, to sposób zrozumienia Księgi Rodzaju 6, który istniał przez wieki. Zawsze istnieli ludzie wierzący w Boga, jak i ludzie, którzy tkwią w królestwie ciemności.

Świadek
Kiedyś zapytałem Ojca, dlaczego Duch Święty w Księdze Rodzaju 1:2 unosił się nad powierzchnią wód (ziemią)? Odpowiedział mi: „Był świadkiem stworzenia”. Ponownie zapytałem: „Ale dlaczego?” Odpowiedział: „Ponieważ Mojżesz, aby móc to spisać, potrzebował relacji naocznego świadka stworzenia (i pierwszych dni)”.
Duch Święty, Duch Prawdy, jest wiernym i naocznym świadkiem stworzenia i rozwoju człowieka oraz zaangażowania Boga w dzieje ludzkości. Chodzi tu o Boga, człowieka oraz o historię odkupienia. Niesamowita Boża łaska.

Ustaliliśmy więc, że około 1400 r. p.n.e. Mojżesz został poprowadzony do tego, aby opisać, jak z pierwotnej ludzkiej rodziny wierzących w Boga, wyszły dwa rody – wierzących i niewierzących – i jak w wyniku małżeństw pomiędzy nimi, pojawiło się bezbożne, złe, wojownicze potomstwo oraz jak poznanie Boga zaczęło zanikać na ziemi.
Stwórca nie mógł już dłużej stać z boku i musiał zainterweniować, zaczynając od nowa.

Zapomniałem wspomnieć o UFO, czy jesteśmy sami we Wszechświecie itp.
Kiedy byłem nastolatkiem, grupa moich przyjaciół jechała do domu, gdy nagle zaczęło za nimi podążać UFO. Gdziekolwiek skręcili, ono leciało za nimi. W końcu jeden z nich odwrócił się i powiedział: „Wynoś się stąd w imieniu Jezusa!”. UFO natychmiast odleciało i zniknęło.
Jeśli wykluczysz z tego tajne loty sprzętu wojskowego, zjawiska pogodowe, złudzenia optyczne, czynniki psychiczne i emocjonalne oraz wszystkie inne logiczne możliwości, wówczas trzeba rozważyć zjawiska nadprzyrodzone. Wszystko, co jest od Boga, chętnie i szybko nazwie Jezusa Panem. Jeśli jest inaczej, jest to demoniczne. Więc kogo to tak naprawdę obchodzi? Po prostu przejmij nad nim autorytet w imieniu Jezusa, a to będzie musiało odstąpić od ciebie. Nie przejmuj się tym i nie daj się zastraszyć.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

W studium tym omówiliśmy wiele różnych kwestii. Nie chodziło jednak o to, aby zawrzeć wszystkie teorie na temat drugiego buntu aniołów.
Jezus i autorzy Nowego Testamentu nie za wiele czasu poświęcali na kwestie błędnych nauk, skupiając się zamiast tego na wyjaśnianiu, co mówi Pismo Święte. I ja też miałem taki zamiar.
Dzisiaj zamykamy temat. Dziękuję, że wytrwaliście w nim ze mną do tej pory, bo choć może nawet nie macie z tym żadnego problemu, to może okazać się, że ktoś, kogo znacie, może się nad tą kwestią zastanawiać, a nawet wierzyć w błędne nauki.

Kiedy nawracamy się i zaczynamy kierować się wiarą, nie oznacza to, że mamy odrzucić zdrowe myślenie. W rzeczywistości, kiedy patrzysz na wszystko z perspektywy Pana, dostrzegasz, że On kieruje się logiką. Gdy będziesz rozmyślał nad tym wszystkim, weź pod uwagę to, że Bóg Ojciec jest dobry i od niego pochodzi wszelkie dobro oraz błogosławieństwo.

Synowie Boży – pobożna linia ludzkości
W ich żyłach płynęło wiele Bożego życia. Bezbożna linia Kaina rozmnożyła się i w końcu stało się nieuniknione, że obie te grupy musiały wejść ze sobą w kontakt. Rozsądne jest więc założenie, że zauważono wtedy recesywne geny gigantyzmu. Ostatecznie karłowatość i gigantyzm biorą się z zaburzeń kodu genetycznego, a olbrzymy w tamtych czasach, podobnie jak w czasach Dawida i Goliata, byli bardzo brutalnymi wojownikami, którzy nienawidzili Boga.

Z tego powodu werset 5 mówi, że Bóg widział, „że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe” i że rozwój tej grupy ludzkości powodował zanikanie poznania Boga na Ziemi.
Wspomnę również werset 12. Bóg mówi: „I spojrzał Bóg na ziemię, a oto była skażona, gdyż wszelkie ciało skaziło drogę swoją na ziemi”. Zauważmy, że nie ma tu żadnego odniesienia do aniołów, ponieważ nie było żadnego drugiego buntu. Boży gniew był skierowany na człowieka, który skaził Jego drogi. Mieszane małżeństwa (bożych i ludzkich rodzin) sprawiały, że poznanie Boga mogło ostatecznie zaniknąć.

Jeśli wierzysz, że w czasach Noego doszło do drugiego buntu aniołów, to musisz wierzyć, że to aniołowie zainicjowali kontakty z ludźmi, więc Bóg musiałby swój gniew wylać na aniołów, którzy byliby w tym przypadku ofiarami, a nie na ludzi. Jednak tekst wyraźnie stwierdza, że Bóg był zły na człowieka – dotknięty jego złym postępowaniem. Jego sąd skierowany był przeciwko człowiekowi i temu, że „wszelkie ciało skaziło drogę swoją na ziemi”, a nie przeciwko aniołom.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Dzisiaj przyjrzymy się olbrzymom i rozważymy kwestie DNA…
Księga Rodzaju 6:2 mówi, że synowie Boży brali sobie za żony córki ludzkie.
Natychmiast po tym, w wersecie 3, Bóg mówi: „…Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat”.
Aż do tego czasu, kwestiach przestępstw zagrożonych karą śmierci, Bóg postępował jak bezpośredni „arbiter”. Widzimy np. Jego zaangażowanie w sprawę Kaina oraz Lamecha, który również zabił człowieka (4:23-24). Po tym, jak Noe opuścił arkę, Pan oddelegował człowiekowi odpowiedzialność za trzy rzeczy: zbrodnię i karę za nią, odżywianie się (po raz pierwszy zezwolił na jedzenie mięsa*) oraz rozmnażanie.
*Rdz 9:1-7, Rdz. 1:29-30 mówi, że człowiek i zwierzęta miały na początku rośliny za pożywienie (wrócimy do tego) – wilk leżący z barankiem, lew jedzący słomę, jak wół itd. – Iz. 11:6-7; 65:25.

Niektórzy postrzegają 120 lat jako ograniczenie długości życia człowieka
Inni rozumieją to, jako odliczanie do powodzi, tzn. czas, który upłynął od chwili pojawienia się pobożnej linii Seta, którą określała się mianem synów Bożych, a momentem, jak zaczęli brać sobie za żony córki ludzkie, nie przekraczył 120 lat.

Sławni mocarze starożytności?
W Rdz. 6:4 czytamy: „A w owych czasach, również i potem, gdy synowie boży obcowali z córkami ludzkimi, byli na ziemi olbrzymi, których im one rodziły. To są mocarze, którzy z dawien dawna byli sławni”. Ten opis można znaleźć w Biblii tylko trzy razy: w tym fragmencie oraz dwukrotnie w Księdze Liczb 13:33. Za każdym razem odnosi się on do ludzi, olbrzymów, gwałtowników, tyranów, bezbożnych wojowników.

Określenie ich tu ‘sławnymi mocarzami’ wcale nie jest komplementem. To samo sformułowanie użyte jest w odniesieniu do Nimroda w 10:9, którego nazywa się „dzielnym myśliwym przed Panem”, co jest dość niefortunnym tłumaczeniem Wersji Króla Jakuba. Bardziej dokładnym tłumaczeniem byłoby „polujący na ludzi, co widział Pan” lub też „czyniący to na przekór Panu”.
W PwP. 3:11 czytamy, że król Og z Baszanu był „potomkiem gigantów”. Słowo użyte jako „olbrzym” w tym, jak i w innych miejscach, (poza Rdz. 6:4 i Lb. 13:22) to „refaim”, a nie „nefilim”.
Z tego powodu nie możemy wywodzić Goliata, ani Oga z olbrzymów z czasów Noego. 2 Sam. 21:20 mówi nam, że syn Goliata, który również był olbrzymem, miał 6 palców u rąk i nóg, co daje w sumie 24 – przykład błędu genetycznego.
Widzimy więc, że błędy w kodzie genetycznym człowieka, jak gigantyzm lub karłowatość, pojawiały się już w czasach Noego. Błędy te też spotykamy w naszych czasach. Tak, powódź przeżyło tylko osiem osób, lecz ich kod genetyczny miał w sobie tak wiele życia, że pomieścił całą różnorodność ludzkich ras, które żyły od tego momentu. Tak więc recesywny gen gigantyzmu, a także inne błędy genetyczne lub chromosomalne, które spotykamy również w naszych czasach, były już ukryte w genach rodziny Noego.

John Fenn
Tłum.: Tomasz S.

Ostatnio rozmawialiśmy o tym, że gdyby w czasach Noego doszło do drugiego buntu aniołów, sam Bóg musiałby się w to zaangażować i mieć w tym swój udział. Dzisiaj powiem o tym, kim byli „synowie Boży”?

Nawet gdyby ten drugi bunt miał miejsce…
…to i tak wszyscy oni zginęli w czasie potopu Noego. Jeśli myślisz, że aniołowie łączyli się z ludzkimi kobietami to weź pod uwagę to, że wszyscy zginęli w czasie potopu. Przeżyło zaledwie 8 osób: Noe, jego żona, trzech synów wraz z żonami.
Przyjmując, że w rezultacie drugiego buntu aniołów do dziś istnieją istoty hybrydowe, należy odrzucić biblijne twierdzenie, że potop przeżyła jedynie rodzina Noego. Czy jesteście gotowi zanegować Jezusa, resztę Pisma oraz całą historię judaizmu?
Kontrargumentem jest to, że DNA hybryd przetrwało potop poprzez to, że Noe i jego rodzina mieli kontakty z dziećmi aniołów lub też sami byli poczęci w rezultacie takiego związku. Jednak nie znajdziesz tego nigdzie w Biblii.

Kim więc są synowie Boży?
Mojżesz i Jozue napisali Księgę Rodzaju i Księgę Jozuego i mieli wyjątkowo „żydowski” styl pisania. Ich styl polegał na ukazywania w tym samym fragmencie perspektywy zarówno niebiańskiej, jak i ziemskiej.
Jozue opisał w Joz. 5:13-15 sytuację, gdy Izrael obozował pod Jerycho zastanawiając się, jak zdobyć to miasto. Napisał, że zobaczył stojącego tam mężczyznę z mieczem. Gdy spytał go, czy jest z nimi, czy też przeciw nim, usłyszał: „Nie (nie w tym rzecz), ale jestem wodzem wojska Pana”. Czytamy, że Jozue padł wtedy na twarz i oddał pokłon, a mężczyzna nakazał mu zdjąć buty, ponieważ stali na świętej ziemi.

To była ziemska perspektywa
Mężczyzną tym był najwyraźniej Panem – Wodzem Armii Ojca. Tylko Pan przyjmuje cześć i nakazuje człowiekowi zdjąć buty w Swej obecności. (Buty są stworzone przez człowieka. Żaden człowiek nie może przyjść do Boga, ani stanąć przed Nim bazując na własnych staraniach, więc ludziom w Starym Testamencie nakazano stawać boso w obecności Boga).
Kolejne wersety potwierdzają, że Jozue naprawdę rozmawiał z Panem, a nie ze zwykłym człowiekiem, gdyż usłyszał od Niego, jak zdobyć miasto. W Joz. 6:2-5 nazwany jest „Panem”. Widzimy więc, że księgi te pokazują perspektywę ziemską, jak i duchową.