Category Archives: Fenn John

John Fenn

Piszę od tym, że Pan wiele decyzji oddał w nasze ręce i że tak naprawdę to nie ma On 'doskonałej woli/planu’ na wszystko. Kolejną z takich właśnie dziedzin są pieniądze. To, czym się dzielę poniżej musiałem sam zbadać, ponieważ z pewnością tego nie uczy się w kościelnym audytorium.

Byłem jednym z tych ludzi, którzy uduchowiają wszystko, co dotyczy pieniędzy, niewiele zarabiając i dając tyle, że było to ze szkodą dla rodziny i zastanawiającym się, czemu nie otwierają się wrota niebios, gdzie jest ten 100krotny zwrot, dlaczego nie mam błogosławieństwa, którego nie będę miał gdzie pomieścić. Co robię źle? Dlaczego Bóg mnie nie błogosławi, skoro robiłem wszystko, co mówiono mi.

Ze względu na ograniczoną ilość miejsca tutaj, więcej o powodzeniu można znaleźć w moim nauczaniu na temat Biblijnej prosperity oraz nowotestamentowego dawania, a poniżej 5 głównym punktów:

Punkt 1 – królestwo opiera się na objawieniu i funkcjonuje na jego podstawie
Jezus powiedział Piotrowi, że to Ojciec objawił mu, że Jezus jest Chrystusem (Mt 16:16-18), Synem żyjącego Boga, i powiedział, że na skale tego objawienia będzie budował Swoje zgromadzenie świętych. W Królestwie wszystko funkcjonuje w ramach i na podstawie objawienia danego z nieba, przy czym Jezus jest największym objawieniem i ono spływa na dół z Niego. Znaczy to, że w tym wszystkim będzie również wplecione objawienie dotyczące spraw finansowych.

Punkt 2 – Bóg nigdy nie obiecał, że wyleje tyle pieniędzy, że nie będzie ich gdzie przechowywać

W Księdze Malachiasza 3:10 ulubiony wers każdego pastora działającego w audytorium, (ha), Bóg obiecuje otworzyć okna niebieskie i wylać błogosławieństwo, którego nie będą mogli pomieścić, JEŚLI będą dawać 10cina na świątynię. (Teraz my jesteśmy żywymi świątyniami, w których mieszka Chrystus, tak więc dawać należy jednostkom, liderom i tym w potrzebie, zgodnie z Dz. 2-6.)

Malachiasz używa w 3 rozdziale terminologii z dziedziny irygacji, a „okna” niebios to „brama główna’, co oznacza bramę, którą otwierano, aby doprowadzić wodę na pola uprawne. Woda wypływa na pola wykopanymi kanałami i opuszczała je rowami łączącymi się sąsiednimi polami, a cały proces trwa tak długo, aż każde z pół było wystarczająca nawodnione, więc woda płynęła dalej na następne sąsiednie pola. 3 rozdział Księgi Malachiasza mówi o tym, że jeśli są oni dawcami to przyjdzie deszcz, który będzie nawadniał ich pola tak, że na wszystkich polach będzie obfitość wody. W przypowieściach Jezusa ziemia oznacza serce i życie człowieka (Mk 4).

Continue reading →

Witajcie,

poprzednio zakończyłem mówiąc o parze młodych ludzi, którzy gotowi byli zerwać z powodu kłótni o sposób ładowania zmywarki. Dziś będzie o tym, kiedy Pan może Sam interweniować w proces decyzji, która należy do nas – objawić Swoją wolę.

„Tak mówi Pan”, o zmywarce?

Ci dwoje chcieli usłyszeć ode mnie prorocze słowo od Pana, kto z nich ma rację – jak Bóg chce, aby ładowali zmywarkę. Można ich było przewrócić piórkiem po tym, gdy usłyszeli moją odpowiedź, że Jego to nie obchodzi. Błędnie sądzili, że Bóg ma doskonałą wolę/plan dla wszystkiego, co dotyczy ich życia.

Powiedziałem im, że Pan byłby zainteresowany tą sprawą, gdyby jakiś specyficzny sposób ładowania zmywarki doprowadził do urazu lub naruszenia miłości. Wtedy mógłby wywrzeć jakieś wrażenie na nich, aby nie ładować w taki sposób, bądź pokazał, że coś jest źle z urządzeniem. Rozmawialiśmy o tym, że inny sposób ładowania zmywarki niekoniecznie musi oznaczać, że jest to źle robione, lecz po prostu inaczej niż było to do tej pory, i że ważne jest, aby nie zakłócać tym miłości. Przebaczyli sobie i poszli na kompromis. Są małżeństwem do dziś, 15 lat później.

Zwróćcie uwagę na to, co powiedziałem – Pan nie powie im w naturalny sposób, jak należy właściwie używać zmywarki, lecz wkroczy w ten konflikt, JEŚLI naruszana jest miłość. Pana nie obchodzi to, że pan młody uważa, że jego narzeczona źle umieszcza naczynia w zmywarce, lecz przedmiotem Jego troski jest to, że ich niedojrzałość niszczy miłość.

Bardzo często Pan nie ma doskonałej woli dla decyzji podejmowanych w naturalnym obszarze działania, lecz ma zawsze doskonałą wolę w decyzjach Ducha – miłość.

Continue reading →

John Fenn

Kiedy kończyłem średnią szkołę mama bardzo zdecydowanie i konsekwentnie nalegała na mnie, abym zerwał Barbarą, ponieważ wkrótce miałem wyjechać do wyższej szkoły i tam przez te lata spotkać setki dziewcząt. „W morzu jest mnóstwo ryb, skąd wiesz, że ONA jest TĄ jedyną przeznaczoną dla ciebie?”
Złamałem jej serce

Rada brzmiała mądrze, więc złamałem serca Barbary i powiedziałem jej, że musimy to skończyć. Wiedziałem, że wywołuję wielki ból, ponieważ powiedzieliśmy sobie, że się kochamy i traktowaliśmy to poważnie, lecz mama nie pozwoliłaby na to, żeby zlekceważyć jej rady,… miałem wtedy 17 lat.

Przez następne 24 godziny myślałem i myślałem, nawet nieco modliłem się, lecz niebo milczało. Ani Ojciec, ani Pan nie mówili nic, co było frustrujące, lecz ja wiedziałem, że decyzja należy do mnie, a nie do Niego. Wiedziałem, że to był mój wybór i albo będę cierpiał z powodu konsekwencji, albo zbiorę korzyści wybierając właściwą przyszłoą małżonkę.

Przemyślenia

Z jednej strony miałem mamy argument: „w morzu jest więcej ryb”, a z drugiej znałem Barbarę bardzo dobrze – wszystko przez co przeszła jako dziecko, wszystkie jej marzenia i aspiracje i wiedziałem to, że będzie oddaną i wierną żoną i matką. Ona znała mnie równie dobrze; wszystko przez co przeszedłem i to, że będę oddanym, ciężko pracującym i wiernym mężem i ojcem. Wiedzieliśmy, że możemy razem budować życie.

Zdawałem sobie sprawę z tego, że zaczynając od nowa będę musiał znaleźć dziewczynę, która kocha Boga Ojca tak samo jak ja, co znacznie zawężało ewentualne pole poszukiwania. Wtedy pomyślałem o tych rzeczach dotyczących duszy, które będziemy musieli przerobić – co chcemy w życiu, co lubimy, a czego nie. Z Barbarą pasowaliśmy do siebie w tym, że oboje kochaliśmy Boga, naturę i jak widzieliśmy przyszłe rodzinne życie. Były takie dziedziny, w których byliśmy sobie przeciwni, które pomogły nam wzrastać jako ludziom jak i w Panu. Nauczyliśmy się tego, jak się ze sobą sprzeczać, jak krzyczeć na siebie nawzajem, a potem odpuszczać to, znaliśmy swoje silne i słabe strony.

Nagle zdałem sobie sprawę z tego, że będę porównywał z Barbarą każdą inną dziewczyną, jaką kiedykolwiek spotkam i z tego, że wszystko, czego chcę było tutaj, w niej. Zrozumiałem, że bez względu na to, kogo spotkam w przyszłości, ona będzie mogła być równa Barbarze w sprawach serca, lecz nigdy nie będzie lepsza. Wraz z tym, pojechałem do niej domu, przeprosiłem, oboje płakaliśmy, potwierdziliśmy wzajemną miłość i od tej pory jesteśmy zawsze razem.

Continue reading →

John Fenn

Dalej będzie mowa o decyzjach. O tym, że czasami, gdy czekamy na to, aby Pan pokazał nam, czego od nas chce to tak naprawdę nie ma On doskonałej woli/planu, ponieważ daną decyzję oddał w nasze ręce. Oto klika istotnych decyzji, które należą do nas: przestępstwo i kara, żwyność oraz małżeństwo.

Oczywiście, że możemy prosić Pana, aby objawiał nam mądrość, lecz decyzje i tak nadal należą do nas. Ten cykl nauczania mówi o tym, kiedy podejmować decyzje, a kiedy czekać na Pana.

Lecz najpierw…

Może pamiętasz z Księgi Rodzaju 1:29-30, że całe stworzenie, zarówno człowiek jak i zwierzęta, było wegetariańskie i Bóg osobiście zajmował się przestępstwami, jak to widzimy w przypadku Kaina i Lamecha (Rdz 4:6-16, 23-24).

Wielka zmiana

Wszystko zmieniło się wraz z potopem Noego, ponieważ gdy wyszedł on z arki, Pan po raz pierwszy obiecał, że już nigdy nie będzie potopu na ziemi, a następnie przekazał człowiekowi dwie rzeczy i odnowił trzecią, co nazywamy Przymierzem Noego (Rdz 9:1-7).

Bóg odnowił dla Noego i całej ludzkości pierwsze pełnomocnictwo z Księgi Rodzaju 1:28, gdzie powiedział Adamowi i Ewie, żeby byli płodni/owocni, rozmnażali się, aby panowali jako dobrzy szafarze nad zwierzętami i stworzeniem. Odnowił to dla Noego.

Dwa nowe pełnomocnictwa to były: możecie spożywać zwierzęta na pokarm (sprawię, że zwierzęta będą się was bały, przez co będzie to dla was w dobre) oraz jeśli człowiek rozleje krew człowieka człowieka, ma prawo domagać się krwi od tej osoby.

Od chwili, gdy Noe wyszedł z arki, możemy swobodnie zjadać zwierzynę, jesteśmy odpowiedzialni za radzenie sobie z przestępstwami i wymierzanie kary za nie oraz za to w jaki sposób jesteśmy płodni i napełniamy ziemię.

Dieta

Wolno nam jeść wszystko, lecz późniejsze prawo Mojżesza zdefiniowało Izraelowi zwierzęta, które będą zdrowe do jedzenia, a które nie będą zdrowe, podobnie jak określiło prawa sanitarne (jak mycie rąk) oraz dużo innych szczegółowych praw, które budowały na wolności jedzenia mięsa w Przymierzu Noego.

Przestępstwo i kara

Ludzkość ponosi odpowiedzialność za popełniane przestępstwa i wymierzanie za nich kary, a późniejsze Prawo Mojżesza szczegółowo określało Izraelowi mnóstwo szczegółów od kary śmierci do pomniejszych przestępstw wymagających tylko grzywny. Niemniej nie znaczy to, że każde przestępstwo godne kary śmierci, wymaga kary śmierci winnego. Na przykład:
Józef mógł domagać się kary śmierci za cudzołóstwo Marii, lecz nie zamierzał domagać się tego tylko po cichu chciał rozwieść się z nią, ponieważ, jak napisano: „będąc prawym nie chciał publicznie jej zniesławić” (Mt 1:19).

Jezus również okazał miłosierdzie kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie (J 8), powiadamiając ją, że On jej odpuścił w tym przypadku, lecz rzekł do nie jeszcze: „Idź i nie grzesz więcej” (J 8:11). Jednak nie odwołał przymierza Noego, które przekazywało człowiekowi sprawę przestępstwa i kary. Dowodem na to jest fakt, że wszystkie narody ustanawiają swoje własne prawa karne a ludzkość dalej zjada wszelkiego rodzaju stworzenia, oraz rozmnaża się na obliczu ziemi.

Continue reading →

John Fenn

Dzieliłem się ostatnio tym, że bardzo często czekamy na to, aby Pan objawił nam Swoją wolę, lecz to On czeka na to, abyśmy rozpoznali swoją potrzebę. Tak było z Adamem: Pan wiedział, że Adam potrzebuje żony, lecz Adam jeszcze nie.
Bywa również tak, że Pan nie ma dla nas doskonałej woli, ponieważ bardzo często On już przekazał nam ten wybór, a teraz czeka na naszą decyzję. Kiedy Bóg przyprowadzał wszystkie te zwierzęta do Adam, aby zobaczyć jak je nazwie, nie miał doskonałej woli co do tego, jak nazwać te zwierzęta, lecz to Adam został powołany do tego zadania. Pan przystał na to, co wybrał Adam: „…każda istota żywa miała mieć taką nazwę, jaką nada jej człowiek” (Rdz 2:19).

Często Bóg objawia swoją mądrość i konsekwencje jakie nastąpią po wybraniu różnych możliwych kierunków działania, lecz często jest to całkowicie pozostawione nam, a Jego doskonałą wolą jest to, co my postanowimy. Zamieszanie pojawia się po naszej stronie wtedy, gdy my widzimy różne możliwości i chcemy, aby On nam powiedział, którą drogą iść, podczas gdy to On oczekuje, abyśmy podjęli decyzje.

Przykład 1: „…Nie spodoba ci się to”

Continue reading →