Category Archives: Codzienne rozważania 2025

Wdzięczność w dobrych i złych chwilach

Greg Laurie
„A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, z tymi, którzy są powołani według Jego postanowienia” (Rzym 8:28).

Spośród wielu pięknych psalmów napisanych przez Dawida, jednym z moich ulubionych jest Psalm 63: „Twoja niezawodna miłość jest lepsza niż życie; jakże Cię wychwalam! Będę Cię wychwalał, póki żyję, wznosząc ręce do Ciebie w modlitwie. Nasycasz mnie bardziej niż najbogatsza uczta. Będę Cię wychwalał pieśniami radości” (wersety 3–5 NLT).

To oczywiście słowa kogoś, kto cieszy się najlepszym dniem swojego życia, bez żadnych zmartwień ani trosk. Tyle że tak nie jest. Dawid napisał słowa Psalmu 63, będąc na wygnaniu. Uciekał przed własnym synem, Absalomem. Absalom poprowadził bunt przeciwko niemu i próbował przejąć tron ​​Dawida. Królestwo i rodzina Dawida chyliły się ku upadkowi. Co więcej, Dawid był już wtedy starszym człowiekiem. Odczuwał ogromny ból i cierpienie.
Jak więc udało mu się napisać tak szczere słowa uwielbienia i wdzięczności Bogu? Dawid rozumiał, że duch wdzięczności nie zależy od okoliczności. Możemy i powinniśmy być wdzięczni w każdym momencie życia.

Prawda jest taka, że ​​nie jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć, co to są dobre, a co złe chwile – przynajmniej nie po tej stronie Nieba. Możemy wiedzieć, jak pewne okoliczności wpływają na nasze samopoczucie, ale nasze uczucia nie zawsze oddają całą historię. Na przykład, gdy jesteśmy młodsi, przekonujemy samych siebie, że sukces jest zawsze dobry, a trudności zawsze złe. I nasze uczucia reagują odpowiednio.
Jednak w miarę jak dorastamy i dojrzewamy, zdajemy sobie sprawę, że sukces może być dla niektórych zły, a trudności dla innych dobre. Zaczynamy patrzeć na rzeczy inaczej. Niektóre z tych rzeczy, które uważaliśmy za naprawdę dobre, okazują się złe. A niektóre z tych, które uważaliśmy za złe, okazują się naprawdę dobre.

Mimo wszystko możemy i powinniśmy być wdzięczni Bogu. Bo choć nasze okoliczności mogą się zmieniać i choć nasze uczucia wobec tych okoliczności mogą się zmieniać, Bóg nigdy się nie zmienia. On pozostaje wierny swoim obietnicom.

Według Listu do Rzymian 8:28, Pan może wziąć wszystko, co dobre lub złe, i obrócić to „w dobro dla tych, którzy miłują Boga i są powołani według Jego postanowienia” (NLT). Zawsze jest więc coś, za co można być wdzięcznym.

W jakiej sytuacji się teraz znajdujesz? Jeśli cieszysz się oczywistymi błogosławieństwami Boga, otrzymałeś długo oczekiwaną odpowiedź na modlitwę lub Ty i Twoi bliscy jesteście w dobrej sytuacji, masz powód do dziękczynienia. Z drugiej strony, jeśli zmagasz się z trudnościami, modlitwa nie została jeszcze wysłuchana lub martwisz się o dobro swoich bliskich, również masz powód do dziękczynienia. Bo Pan sprawi, że wszystko obróci się ku dobremu.

< 27.11.2025 | 29.11.2025 >

Wdzięczność za Bożą dobroć

Greg Laurie
„Niech każde pokolenie opowiada swoim dzieciom o Twoich potężnych czynach; niech głoszą Twoją moc. Będę rozmyślał o Twojej majestatycznej, chwalebnej wspaniałości i Twoich cudownych cudach. Twoje budzące podziw czyny będą na ustach wszystkich; będę głosił Twoją wielkość. Wszyscy będą opowiadać historię Twojej cudownej dobroci; będą śpiewać z radością o Twojej sprawiedliwości” (Ps 145:4–7).

Wygląda na to, że dzisiejsi sprzedawcy nie do końca wiedzą, co zrobić z tym świętem zwanym Świętem Dziękczynienia. Jeśli chodzi o inne święta, takie jak 4 lipca i Halloween, zarabiają krocie na swoich działaniach marketingowych. Oczywiście, Boże Narodzenie to prawdziwy skarb finansowy. Ale Święto Dziękczynienia? Poza tym, że sprzedają więcej indyków i sosu żurawinowego niż zwykle, nic nie czyni tego święta szczególnie ważnym z punktu widzenia sprzedawcy.

Kupcy mieli ponad 160 lat, aby to zrobić. W 1863 roku prezydent Abraham Lincoln ustanowił 26 listopada dniem narodowego Święta Dziękczynienia. Nasz naród obchodził je corocznie tego dnia aż do 1942 roku, kiedy to prezydent Franklin Roosevelt ustanowił Święto Dziękczynienia czwartym czwartkiem listopada.

A to tylko oficjalne określenie rządowe. Obchody Święta Dziękczynienia na tym kontynencie sięgają co najmniej ponad 250 lat wstecz, do roku 1607 w Jamestown w Wirginii. Abyśmy nie mieli wątpliwości, któremu Bogu powinniśmy dziękować, oto co pielgrzymi napisali w Paktu Mayflower z 1620 roku: „My, których imiona są podpisane, lojalni poddani naszego straszliwego suwerena, króla Jakuba, z łaski Bożej, króla Wielkiej Brytanii, Francji i Irlandii, Obrońcy Wiary itd. Podjęliśmy, dla chwały Bożej, rozwoju wiary chrześcijańskiej i honoru naszego króla i kraju, podróż w celu założenia pierwszej kolonii w północnych częściach Wirginii…”.

Wdzięczność za to, że Bóg działa przez Ciebie

Greg Laurie
Ale Pan rzekł do Samuela: „Nie sądź po jego wyglądzie ani po wzroście, bo go odrzuciłem. Pan widzi rzeczy inaczej niż ty. Ludzie oceniają po wyglądzie, ale Pan patrzy na serce”
(1Sam 16:7).

Słuchać
Bóg posługuje się zwykłymi ludźmi, by czynić niezwykłe rzeczy. Pomyślmy o tym, jak olbrzymi Filistyn drwił z armii Izraela. Wszyscy byli sparaliżowani strachem. Kogo więc wybrał Bóg? Wybrał pasterza, którego ojciec wysłał, by zaniósł żywność braciom na linii frontu. Ten młody pasterz wyruszył, by stawić czoła ciężkozbrojnemu olbrzymowi z kilkoma kamieniami i procą – a co ważniejsze, z wiarą w Boga. Dawid był osobą, którą Bóg posłużył się, by odwrócić losy bitwy i dać Izraelowi zwycięstwo.

W innym okresie w historii Izraela, gdy lud był sparaliżowany strachem przed wrogami, Bóg znalazł mężczyznę młócącego pszenicę. Nazywał się Gedeon i był przekonany, że Bóg powołał niewłaściwą osobę. Bóg wybrał jednak właśnie jego, ponieważ nie ufał on własnym możliwościom. Gedeon musiał zaufać Bogu. On również odniósł nieoczekiwane zwycięstwo dla swojego ludu.

W 1 Księdze Samuela 16:7 czytamy: „Lecz Pan rzekł do Samuela: Nie sądź po jego wyglądzie ani po wzroście, bo go odrzuciłem. Pan nie widzi rzeczy tak, jak wy. Człowiek ocenia po wyglądzie, ale Pan patrzy w serce” (NLT).

Wdzięczność nawet za najmniejsze rzeczy

Greg Laurie
„Za wszystko dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was„
(1Tes 5:18).

Mamy tak wiele powodów do wdzięczności, że trudno jest zdecydować, od czego zacząć składanie uwielbienia i wdzięczności naszemu Ojcu niebiańskiemu. Z pewnością każdy z nas ma historie o tym, jak Bóg pomógł nam w poważnych kryzysach w naszym życiu. Ale jest niezliczona ilość „drobnych” błogosławieństw, którymi cieszymy się każdego dnia, a które nie powinny pozostać niezauważone – ani niewspomniane w naszych modlitwach dziękczynnych.

W swojej niezwykłej książce „The Hiding Place” Corrie ten Boom opowiada niezwykłą historię o tym, jak ważna jest wdzięczność. Corrie i jej siostra Betsie były więzione w obozie koncentracyjnym Ravensbrück, gdzie mieszkały w barakach nękanych pchłami. Pchły były wszędzie – w ich łóżkach, w ubraniach, we włosach i na ciałach. Pewnego dnia Betsie powiedziała Corrie, że muszą być wdzięczne za pchły.

Corrie uważała, że ​​Betsie posunęła się za daleko. Nie mogła sobie wyobrazić dziękowania Bogu za pchły. Ale Betsie nalegała, przypominając siostrze, że Biblia mówi: „We wszystkim dziękujcie; taka jest bowiem wola Boża w Chrystusie Jezusie względem was” (1Tes 5:18 KJV). Mimo to Corrie nie chciała dziękować Bogu za pchły. Okazało się jednak, że Corrie i Betsie próbowały dotrzeć do innych kobiet w swoich barakach z przesłaniem ewangelii. Prowadziły studia biblijne, co było w obozie zakazane. Później dowiedziały się, że z powodu pcheł strażniczki nie chciały wchodzić do ich baraków. To pozwoliło siostrom prowadzić studia biblijne bez obawy przed wykryciem. W rezultacie miały swobodę posługiwania swoim współwięźniarkom.

Jednym z oczywistych wniosków płynących z tej historii jest to, że Bóg może posłużyć się nawet pchłami, aby dokonać swojego dzieła. Mniej oczywistym wnioskiem jest to, że powinniśmy znacznie poszerzyć naszą koncepcję rzeczy, za które powinniśmy dziękować.

Gdyby Biblia mówiła: „Za coś dziękujcie”, powiedziałbym: „Nie ma problemu!”. Ale mówi: „Za wszystko dziękujcie”. A to nie jest łatwe. Jesteśmy uwarunkowani, by dziękować za rzeczy, które w oczywisty sposób przynoszą nam korzyści. Traktujemy wdzięczność jako część transakcji. Ty robisz coś miłego dla mnie, a ja mówię coś miłego tobie.

Ale nie tego szuka Bóg. Nie to mówi apostoł Paweł w 1 Liście do Tesaloniczan 5:18. Bóg chce, abyśmy zachowali ducha wdzięczności, który nie przygasa, gdy sprawy nie idą po naszej myśli. Chce, abyśmy dostrzegali niewyczerpane zasoby rzeczy, za które możemy i powinniśmy być wdzięczni.

Werset nie mówi, że powinniśmy dziękować za wszystko; mówi, że powinniśmy dziękować we wszystkim. Nie musimy się cieszyć ani dziękować za tragedie. Możemy jednak być wdzięczni, że pomimo tragedii Bóg wciąż zasiada na tronie i wciąż panuje nad wszystkimi okolicznościami, które otaczają nas w życiu.

Bóg jest wierny

Greg Laurie
„Świat kochałby cię jak swojego, gdybyś do niego należał, ale nie jesteś już częścią świata. Wybrałem cię, abyś wyszedł ze świata, więc cię nienawidzi” (J 15:19).

Bóg jest wierny. Podobnie jak w przypadku niektórych Jego cech, Jego wierność nie zawsze jest dla nas oczywista. Czasami Jego drogi wydają się surowe, ale jeśli Mu zaufamy, w końcu dostrzeżemy kryjącą się za nimi niezachwianą wierność.

„Myśli moje nie są jak myśli wasze – mówi Pan – a drogi moje są o wiele gorsze od wszystkiego, co możesz sobie wyobrazić. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje górują nad drogami waszymi i myśli moje – nad myślami waszymi” (Iz 55:8–9).

Nie zawsze możemy ufać naszym uczuciom, jeśli chodzi o wierność Boga. To, co wydaje się bezdusznością, może w rzeczywistości być dowodem Bożego zaangażowania w nas i w nasze duchowe dobro. Bóg nie obiecuje, że uwolni nasze życie od bólu i zmagań. Obiecuje, że uczyni nasze życie duchowo owocnym, jeśli pozostaniemy Mu wierni.

Bóg jest zawsze obecny

Greg Laurie
Potem Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał: Gdzie jesteś?
(Rdz 3:9).

Słuchać
Bóg jest zawsze obecny, wszędzie i zawsze. Dawid celebrował – i zgłębiał implikacje – stałej obecności Boga w Psalmie 139:7–12: „Nigdy nie ucieknę od Ducha Twego! Nigdy nie ucieknę od Twego oblicza! Jeśli wstąpię do nieba, Ty jesteś tam; jeśli zstąpię do Szeolu, Ty jesteś tam. Jeśli będę szybował na skrzydłach jutrzenki, jeśli zamieszkam nad najdalszymi oceanami, nawet tam poprowadzi mnie Twoja ręka, a Twoja moc mnie wesprze. Mógłbym prosić ciemność, aby mnie ukryła, a światło wokół mnie, aby stało się nocą – ale nawet w ciemności nie mogę się przed Tobą ukryć. Dla Ciebie noc jaśnieje jak dzień. Ciemność i światło są dla Ciebie tym samym” (NLT).

Uosabiał Bożą obecność, tak jak czynił to prorok Amos. „Czyż dwaj ludzie mogą iść razem, nie zgadzając się co do kierunku?” (Am 3:3). Bóg powiedział do proroka Sofoniasza, współtowarzysza Amosa: „Bo Pan, Bóg twój, mieszka pośród ciebie. On jest potężnym Zbawicielem. On będzie się radował z ciebie z radością, On swoją miłością ukoi wszystkie twoje lęki, On będzie się weselił z ciebie z radosnymi pieśniami” (Sofoniasz 3:17).

Chodzi o to, że Bóg jest obecny ze swoim ludem i chce, aby Jego lud był obecny z Nim. Chce, abyśmy regularnie się z Nim spotykali, spotykali. Chce, abyśmy priorytetowo traktowali naszą relację z Nim. Chce, abyśmy dokonywali niezbędnych poświęceń, aby ta relacja była aktywna i rozwijała się.