Category Archives: Codzienne rozważania_2007

Today God Is First

Uczniowie zaś, widząc go idącego po morzu zatrwożyli się i mówili, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli”. Mat. 14:26

Czy przeżyłeś już kiedyś w życiu tak niespodziewane wydarzenie, że wywołało ono wielki strach? Nagłe nieszczęścia mogą spowodować wielki strach, dopóki nie wiemy, kto stoi za tymi zdarzeniami. Tak było w przypadku uczniów, gdy znajdowali się w łodzi w środku nocy. Nagle zobaczyli postać idącą po wodzie i przypuszczali, że to jest duch. Obawiali się o swoje własne życie, lecz ta postać podchodziła coraz bliżej, aż w końcu mogli zobaczyć, że to był Jezus. Wtedy ich strach przerodził się w radość, ponieważ okazało się z kim się spotkali. To wydarzenie, które wydawało się przerażające jest jednym z największych cudów w Biblii. Piotr został zaproszony do chodzenia po wodzie i zrobił to.

Wielokrotnie w naszym życiu pojawiają się wydarzenia, które wyglądają jak taki niespodziewany duch. Dla mnie, był to taki czas, gdy straciłem w ciągu kilku miesięcy moje małżeństwo, finanse, 80% mojego biznesu i wszystko, co się dla mnie liczyło. To były duchy, które wprowadziły strach i wielkie zamieszanie w moim życiu, lecz po dwóch latach tego pustynnego doświadczenia, Bóg objawił mi prawdziwy cel tego, co się działo. On obrócił to wszystko, co było miejscem strachu w miejsce cudów. Poprowadził mnie do całkowicie nowego powołania, zademonstrował mi, że On stał za tą burzą, która doprowadziła do nowych odkryć. Tak było naprawdę; emocje, które przeżyłem, były prawdziwe. Zdecydowanie musiałem się trzymać tego, że nic nie może nas dotknąć, co by nie przeszło przez sito Boże. On pozwala, aby dotykało nas wyłącznie to, co jest całkowicie konieczne; jeśli więc jest, ma swój cel, choć możemy przez jakiś czas o tym nie wiedzieć.

Czy są jakieś „duchy” pośród was? Popatrzcie poza zewnętrzny wygląd i pozwólcie Bogu obrócić wasze duchy w cud.

продвижение

Today God Is First

A gdy usłyszał, że choruje, został jeszcze dwa dni na miejscu, gdzie przebywał John 11:6

Opóźnienia nie zawsze są łatwe do zniesienia czy pogodzenia z naszym umysłem. Często, gdy Bóg nie odpowiada na nasze modlitwy w czasie, gdy nam się wydaje, że powinien, dopasowujemy sobie do Bożej natury wszelkiego rodzaju cechy, które sugerują, że Bóg nie troszczy się o nas. Tak było w przypadku sióstr Łazarza, gdy ten zachorował i umarł. Jezus był bliskim przyjacielem Łazarza i jego sióstr, Marii i Marty. (Maria była tą kobietą, która przyszła i namaściła stopy Jezusa drogim olejem.) Gdy Jezus przybył w dwa dni później Marta zawstydziła Go mówiąc: Gdybyś tu był, nie byłby umarł brat mój

Sugerowała, że Pan nie troszczył się na tyle, aby przyjść, gdy po Niego posłano. Stało się tak z powodu priorytetów jakie miał Jezus, a nie braku miłości.

Bóg często opóźnia swoje dzieło w nas, po to, aby osiągnąć coś innego, co ma na celu, a czego nie da się zrobić inaczej, jak tylko przez opóźnienie. Jezus musiał pozwolić na śmierc Łazarza, po to, aby cud, który właśnie miał być dokonany, mógł odnieść pełny skutek. Gdyby po prostu uzdrowił chorego mężczyznę to wpływ tego cudu nie byłyby tak godny odnotowania, jak wskrzeszenie człowieka martwego przez cztery dni. Jest to największe dzieło „publicznych relacji” całej jego służby. To, z czego wielu nie zdaje sobie sprawy to fakt, że klucz do całej tej historii znajduje się w następnym rozdziale.

Dlatego lud wyszedł na jego spotkanie, ponieważ usłyszeli, ze On dokonał tego cudu. Tedy mówili faryzeusze miedzy sobą: Widzicie, że nic nie wskóracie, oto cały świt poszedł za nim. (Jan 12:18-19)

Gdyby Jezus nie wzbudził Łazarza z martwych, nie byłoby tłumów wielbiących Pana, gdy wjeżdżał do Jerozolimy na osiołku.

Bóg często ustawia scenę w taki sposób, aby jego chwała mogła objawić się przez wydarzenia, którymi On sam zarządza. Tak było w przypadku Mojżesza i faraona, gdy opóźnienie za opóźnieniem prowadziło do ostatecznego uwolnienia izraelitów z Egiptu. Bóg dał Sarze dziecko w bardzo podeszłym wieku, aby zademonstrować Swoją moc.

Bóg czynił podobnie w moim życiu. Opóźniał spełnienie tego, do czego, jak wierzyłem, powołał mnie przez kilka lat, lecz te opóźnienia dostarczyły mi czasu potrzebnego do niezbędnego przygotowania i późniejszego objawienia się większej chwały, którą Bóg miał odebrać. Przyjacielu, nie traktuj opóźnień lekko. Nie rezygnuj, gdy Bóg przytrzymuje cie w jednym miejscu. Bóg działa, On wie, jaki jest cel tych opóźnień. Nie poddawaj się, ponieważ to wszystko jest po to, objawiła się większa chwała Jego; my zaś musimy więc trwać wiernie.

продвинуть сайт в поисковике

Today God Is First

…Zaniechajcie go, niech złorzeczy, gdyż Pan mu tak kazał. Może Pan wejrzy na moją nędzę i przywróci mi szczęście w zamian za jego dzisiejsze złorzeczenie. 2 Samuel 16:11-12

Gdy przeciwnicy Dawida wzrośli w siłę i uciekał z miasta przed swoim synem, który chciał zabrać mu tron, człowiek imieniem Szymei zaczął rzucać kamieniami i przeklinać go. Przeklinanie króla było wbrew prawu, więc Dawid miał pełne prawo pozbawić go głowy, jak to jeden z jego generałów zaproponował. Tutaj widzimy – w reakcji na tych, którzy usiłują w jakiś sposób ranić – różnicę między Saulem, a Dawidem. Jest to właśnie ta różnica, która definiuje przywódcę (lidera), starającego się przewodzić w oparciu o pionowy wymiar relacji z Bogiem, i tego, który stosuje wymiar poziomy. Bóg znał Dawida, jako mężczyznę, który był według Jego serca. Pomimo, że Dawid popełnił cudzołóstwo, był mordercą i wielokrotnie zawiódł w różnych dziedzinach swego życia, to była jedna rzecz, która odróżniała go od innych; miał serce, które starało się podobać Bogu i wykonywać Jego wolę. Gdy zdarzyło mu się zawieść, pokutował.

Jaki cel może osiągnąć Bóg poprzez dziwne relacje, które może zawierasz z kimś innym? Czy nie spowodował tego afrontu, aby zbadać, co jest dziś w twoim sercu? Czy będziesz starał się odegrać i rozwiązać problem sam, czy też znajdziesz łaskę i pozwolisz Bogu wykonać zemstę w Jego czasie, o ile jest to potrzebne? Gdy nauczyłem się tej lekcji, aby trwać w pionowej łączności z Bogiem i unikać pułapek załatwiania spraw swoimi sposobami, był to dla mnie dzień wolności. Nigdy więcej nie stanowiło to już dla mnie problemu. Musimy badać nasze własne serca w tych sprawach, lecz jeśli jesteśmy czyści to taki afront jest czynnikiem budującym nasz charakter. Jest to jedyny sposób w jaki Bóg buduje najgłębsze pokłady charakteru swoich świętych. Jak mówi A.W.Tozer: „Wątpliwe czy Bóg może kogoś bardzo błogosławić, jeśli go wcześniej nie zrani głęboko”.

Bóg czasami wzburza konflikty w relacjach po to, aby wykonać tą głęboką pracę w naszym charakterze. Sami nie mamy umiejętności kochania naszych wrogów. Jest to łaska dostępna dla absolwentów Bożej szkoły. Czy chcesz wstąpić do tej szkoły? Czy chcesz przejść ten test? Jeśli go zaliczysz, możesz oczekiwać, że zostaniesz wyniesiony na nowy poziom w Królestwie. Ponieważ to Pan przeprowadza nas przez te próby, które stosuje jako środek do przygotowania nas do większej użyteczności w Królestwie. Najpierw musisz jednak zaliczyć ten test.

оптимизировать

Today God Is First

Dlatego teraz Ja zwabię ją i zaprowadzę na pustynię, i przemówię do jej serca. Oz. 2:16

Jeśli masz jakąś ważną wiadomość do przekazania komuś to jaki jest najlepszy sposób na to, aby ona dotarła? Czy próbowałeś kiedykolwiek rozmawiać z kimś, kto jest tak zajęty, że nie jesteś w stanie zmusić go do słuchania? Różne rzeczy uniemożliwiają nam oddanie niepodzielnej uwagi posłańcowi. Tak też Bóg ma swój sposób na oddzieleni nas i pozyskanie całej naszej uwagi. Dla Pawła, było to trzy lata w Arabii; dla Mojżesza 40 lat na pustyni; dla Józefa – 13 lat w Egipcie; dla Dawida – wiele lat uciekania przed królem Saulem. Bóg zna upór ludzkiego serca. Wie o tym, że jeśli chce wykonać najgłębsze dzieło w człowieku, aby ten zakosztował przywileju użytecznej pracy w Jego Królestwie, musi zabrać go na pustynię,. To na pustyni Bóg zmienia nas, usuwa to, co przeszkadza i zmusza do zbliżenia się do Jego łaski. Pustynia jest tylko pewnym okresem w naszym życiu. Gdy tylko osiągnie to, co zmierzał, wyprowadzi nas poza nią. Pan dał nam do wypełnienia misję, której nie da się wypełnić inaczej jak tylko po spędzeniu odpowiedniego czasu na przygotowania. Nie bójcie się pustyni, ponieważ to jest miejsce, na którym będziecie słyszeć głos Boga tak, jak nigdy wcześniej. To tutaj stajecie się Jego oblubienicą, tutaj zostają usunięte z twojego życia bałwany; tutaj zaczynasz doświadczać rzeczywistości żyjącego Boga, jak nigdy wcześniej. Ktoś kiedyś powiedział: „Bóg używa wielkich prób, aby wydać wielkich świętych, których potem umieszcza w wielkich miejscach”

Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wyratował nie, gdyż mnie sobie upodobał 2 Samuel 22:20.

раскрутка

Today God Is First

Jan, odpowiadając, rzekł: Nie może człowiek niczego wziąć, jeśli mu nie jest dane z nieba”. Jn 3:27

„Bóg nigdy nie dał ci tej nieruchomości” powiedział do mnie przyjaciel, który pojawił się w moim życiu w czasie ogromnego zamieszania. Te słowa były bardzo dla mnie bolesne. Żyłem w separacji z żoną, moje finansowe dochody topniały na wszystkich frontach. Przypominało to wiosłowanie w łodzi z pięcioma dziurami; nie wiadomo było, którą dziurę zatykać najpierw. Moja firma, moje osobiste finanse, małżeństwo i wszystko inne wydawało się usychać równocześnie. Ten przyjaciel zrobił uwagę dotyczącą pewnej ziemi, którą kupiliśmy lata wcześniej. Chodziło mu o to, że posiadłem coś, czego Bóg mi nigdy nie dawał. Innymi słowy: nie było to zakup pod prowadzeniem Ducha Świętego, który byłby błogosławiony przez Boga. Nie było produkt uboczny Bożego błogosławieństwa; było to źródło potu i trudu, które narodziło się ze złych motywacji serca.

Gdy uczniowie Jana przyszli i pytali go czy jest Mesjaszem, odpowiedział, że nie i każdy może być tylko tym, kim Bóg go uczyni (co Bóg mu da). Był on był zwiastunem Mesjasza i wypełnił powołanie, które Bóg mu dał. Nie możemy posiadać tego, czego nam Bóg nie dał i nie możemy być czymś do czego nas Bóg nie powołał. Bóg dał Janowi to namaszczenie. Musimy pytać, czy to, co staramy się robić czy staramy się zdobyć nie jest czymś, czego Bóg nam nie dał. Jeśli staramy się o coś, czego Bóg nam nie daje, to możemy się spodziewać takiej odpowiedzi, jakiej udzieliłby każdy dobry ojciec swojemu dziecku. Pan usunie to, czego dziecko nie powinno mieć

Dawid zrozumiał tą zasadę. Gdy przygotowywał wyposażenie świątyni Bożej, powiedział Bogu:

Wszak od ciebie pochodzi to wszysko i daliśmy to, co z twojej ręki otrzymaliśmy. 1 Krn. 29:14b.

комплексная seo раскрутка сайтов

Today God Is First

I zgromadzili się wokół niego wszyscy ludzie uciśnieni i wszyscy zadłużeni oraz wszyscy rozgoryczeni, a on został ich przywódcą. 1 Samuel 22:2

Bóg używa tego, co złamane do wykonania Swojego największego dzieła. Gdy Dawid został namaszczony na następnego króla, był zwykłym chłopcem, najmłodszym z braci. Nie miał pojęcia, że następne lata upłyną mu na uciekaniu przed Saulem, dla którego sukces stał się obsesją lidera pozbawionego namaszczenia Bożego. Być może Dawid myślał sobie: „Dlaczego żyję jak uciekinier? Jestem następnym królem Izraela”. Jednak jego życie zanim ostatecznie wypełnił Boże powołanie, wypełnione było przeciwnościami. Inni ludzie zaczęli dowiadywać się o powodzeniach Dawida i utożsamiać się z jego dolą. Lecz to nie ludzie sukcesu i gładkich manier przybywali by się do niego przyłączyć. To byli „uciśnieni i zadłużeni” i oni stanowili część jego armii – ale co to była za armia! Stali się sławni na całym ówczesnym świecie jako największa kiedykolwiek zebrana, nie ze względu na ich umiejętności, lecz dlatego, że Bóg stał za tą armią. Bóg zmienił mężczyzn Dawida w „w najprzedniejszych rycerzy” (p. 1 Krn. 11:10).

Bóg często używa upadku, abyśmy stali się pożyteczni. Gdy Jezus powoływał uczniów, nie poszedł wybierać wśród najbardziej wykwalifikowanych i spełnionych w powodzeniu. Znalazł tych najbardziej pragnących, a znajdowali się oni w swoich miejscach pracy, rybaków, celnika, rolnika i lekarza.

Żydzi wiedzieli, że upadki to część dojrzewania w Bogu. Grecy wykorzystywali niepowodzenia, aby dyskwalifikować. Niestety, w kościele, często traktujemy siebie na wzajem w taki sposób. Nie jest to Boży sposób. Musimy zrozumieć, że upadek nie robi z nas nieudacznika, lecz człowieka doświadczonego. Jeśli czegoś się z tego doświadczenia nauczymy, będziemy lepiej przygotowani do pracy w Królestwie Bożym, I to jest właśnie najważniejszy element, którego Bóg chce od Swoich dzieci.

продвижение

Today God Is First

…”Lecz prorok Gad rzekł do Dawida: Nie pozostawaj w warowni; wyrusz, a udaj się do ziemi judzkiej”… 1 Samuel 22:5

W czasie ucieczki przed Saulem Dawid wraz z wojownikami ukryli się w jaskini Adullam. Wielu mężów niezadowolonych i zadłużonych przyłączyło się do armii Dawida i bezpiecznie czuli się w tej warowni. Wtedy przyszedł Boży prorok i powiedział Dawidowi, że musi opuścić tą warownię i odejść do Judy.

Gdy życie obija nas i uda nam się dostać w miejsce, w którym chcemy się ukryć, Bóg często posyła ludzi, którzy popychają nas we właściwym kierunku. Pan nie chce, abyśmy siedzieli w miejscu zniechęcenia, On chce, abyśmy szli do ziemi „chwały”. Juda znaczy: „chwała”.

Pamiętam, gdy przechodziłem przez bardzo trudny czas. Wydawało się, że wlecze się to i wlecze bez końca, aż ostatecznie chciałem odpocząć w jakiejś jaskini i zapomnieć o parciu na przód. Byłem wtedy ogromnie zniechęcony. Przyszedł do mnie wówczas pobożny człowiek i powiedział:”Musisz iść dalej! W Królestwie jest zbyt ludzi, którzy na tobie polegają”. W tamtym czasie nie zrozumiałem całkowicie znaczenia tego słowa. Teraz zaś wiem, iż Bóg każdego z nas przygotowuje do tego, abyśmy byli naczyniami, których On chce używać w życiu innych ludzi. Nigdy jednak nie będziemy takimi naczyniami, jeśli zrezygnujemy i ukryjemy się w naszej grocie zniechęcenia. Nie tylko musimy stale iść naprzód, lecz musimy przechodzić do nowej rzeczywistości.

Nasza postawa musi się zmienić od zniechęcenia do chwały. To właśnie wtedy, gdy przechodzimy poza zniechęcenie do chwały, zaczynamy żyć ponad naszymi problemami.

Dziś podejmij decyzję, aby wejść do ziemi judzkiej.

topodin.com