Category Archives: Codzienne rozważania_2013C

Pastor Cecil A. Thompson

„I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. (4) Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze” (Flp 2:3-4).

Miałem okazję porozmawiać dziś ze wspaniałym małżeństwem. Byli oni członkami kościoła, w którym kiedyś byłem pastorem w Burns, w stanie Oregon. Zapytałem ich siostrę Margaret, która też była wcześniej w zborze, a przeprowadziła się do Boulder, w stanie Colorado. Wobec strasznych powodzi jakie ostatnio miały tam miejsce martwiłem się o nią.

Były dobre i złe wieści równocześnie. Margaret zmarła kilka lat temu, co samo w sobie było dobrą i zła informacją. Złą, ponieważ nie ma jej już między nami, a wspaniałą, ponieważ jest już teraz z Panem, wraz ze wszystkimi, którzy odeszli wcześniej. Drugą dobrą informacją było to, że obchodziła swoje 100 urodziny tuż przed śmiercią. Niewielu jest w stanie osiągnąć taki wiek.

Zastanawiając się nad jej życie, przypominaliśmy sobie, że Margaret była bogatą kobietą, która prowadziła oszczędne życie i zawsze była gotowa postawić innych przed sobą. Jedną z rzeczy, które pamiętał brat, z którym rozmawiałem, było to, że chętnie sprzątała łazienki, nigdy nie mając o sobie tak dobrego zdania, aby nie mogła wykonywać takich pomniejszych zdań. Miała ducha sługi!

Nie wiem, jak zostanę zapamiętany, gdy już odejdę, aby być z Panem, lecz wiem, jak bym chciał, aby to wyglądało. Żarliwie modlę się o to, abym został zapamiętany jako prosty sługa, który nie był zbyt wielki na to, aby wykonać śmierdzącą robotę.

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

раскрутка

Pastor Cecil A. Thompson

„Szukajcie Pana, dopóki można Go znaleźć, wzywajcie go, dopóki jest blisko! Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!” (Iz 55:6-7).

Słyszałem kiedyś, jak ktoś opowiadał taką ilustrację duchowego życia. Zawsze,

gdy sobie ją przypomnę, ciarki chodzą mi po plecach. Wyobraź sobie modlącego się mężczyznę, który stara się o błogosławieństwo Pana w sprawie, której chce się podjąć. Duch Święty mówi głośno, aby nie robił tego. Po pewnym czasie oczekiwania, modli się znowu… ponownie głos Pański mówi: „Nie”, lecz już nie tak głośno. Za każdym razem, gdy prosi Pana o to samo, głos Pański staje się coraz słabszy, aż do chwili, gdy już nic nie słyszy. Radośnie rusza, aby wykonać swój plan, twierdząc, że jeśli chodzi o Boga to wszystko musi być w porządku, ponieważ…gdy prosił, nie usłyszał odpowiedzi.

To takie smutne, lecz zatrzymajmy się i zapytajmy siebie jak często zachowujemy się podobnie. Zamiast poświęcić czas na szczere szukanie woli Pana w jakiejś sprawie, pędzimy do działania po czym próbujemy pozyskać Go, aby błogosławił nasze działania. To jak stawianie zaprzęgu przed koniem!

Bogu sprawia przyjemność to, gdy Jego dzieci spędzają z Nim czas i postępują według Jego poleceń, zamiast robić coś swojego. Niełatwo znosi się znajdujące się w pobliżu rozpieszczone i samowolne dzieci; nie jest łatwiej zajmować się rozpieszczonymi i samowolnymi wierzącymi.

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

продвижение сайта

Pastor Cecil A. Thompson

„Sól, to dobra rzecz, ale jeśli sól zwietrzeje, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w samych sobie i zachowujcie pokój między sobą” (Mk 9:50).

Słyszałem kiedyś pewnego kaznodzieję, który użył wspaniałej ilustracji. Powiedział coś takiego: „Możesz przyprowadzić konia do wody, lecz nie jesteś w stanie zmusić go do picia. Możesz, jednak, solić mu owies”. Sporo z nas, będących w chrześcijańskiej służbie, próbuje zmusić ludzi do picia, pomimo że oni nie wykazują do tego zapału,

a tak naprawdę to odmawiają. Zrzucamy na nich poczucie winy, bądź ogień, lecz dalej nie słychać odgłosu chłeptania. Co jest odpowiedzią? POSOLIĆ OWIES! Po prostu! Jak to robimy? To dobre pytanie i zasługuje na solidne przemyślenia.

Sól jest cenna i przez stulecia służyła wielu celom. Była używana do konserwowania i przyprawiania żywności, posiada nawet pewne lecznicze właściwości. W czasach rzymskich żołnierze byli opłacani solą. Stąd wziął się wyraz „salary” (ang. wypłata – przyp. tłum.). Solą płacono za niewolników, a powiedzenie (w j.ang.); „Nie jest wart swej soli” odnosiło się właśnie do zapłaty, którą otrzymywano.

Mając to w pamięci, zastanówmy się w jaki sposób stajmy się słonymi chrześcijanami? Czy byłeś kiedykolwiek w pomieszczeniu, gdzie znajdowało się kilka osób i udałeś, że ziewasz? Wiesz, co się dzieje? Inni też zaczynają ziewać. Być może dałoby się powiedzieć, że „zasoliłeś” odruch ziewania. Musimy solić ten owies duchowo!

Nie da się żyć miernym chrześcijańskim życiem i równocześnie być solą i światłem dla ludzi wokół nas. Jeśli tak jest to straciliśmy słony posmak i nie posiadamy już powabu, który pociąga innych do chodzenia blisko Chrystusa. Czy solisz owies?

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

раскрутка

Pastor Cecil A. Thompson

„Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymajcie

się dobrego. Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku, w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie, w nadziei radośni, w ucisku cierpliwi, w modlitwie wytrwali; wspierajcie świętych w potrzebach, okazujcie gościnność” (Rzm 12:9-13).

W ostatni piątek, po zwolnieniu Joyce ze szpitala do domu, musiałem udać się do apteki, aby kupić jej kilka leków. Spory tłum czekał na obsługę, a mój numerek był raczej z

tych dalszych. Koło mnie siedział nastolatek z matką. Zapytała go czy mają zabrać po drodze jego siostrę.

Młodzieniec wymamrotał warcząc jakąś odpowiedź i dalej grał na telefonie komórkowym. Matka zapytała go po raz drugi i otrzymała jeszcze bardziej niż poprzednim razem niegrzeczną odpowiedź. Zastanawiałem się w jaki sposób zareaguje na taką grubiańską i niegrzeczną reakcję. Zamiast zająć się tym, zanurzyła się w grze na swoim telefonie.

Mówi się, że nie zostaliśmy nauczeni wagi uprzejmości. Jedno pokolenie za drugim chowa się w małym świecie swoich telefonów komórkowych, laptopów i innych urządzeń, które oddzielają ich od rzeczywistości.

Również duchowo, możemy być tak zajęci szczegółami danej chwili naszego życia, że stajemy się grubiańscy dla innych, a co gorsza, wobec Boga. Zamiast zwrócić uwagę na Jego głos i słuchać Go, warczymy i stajemy się niegrzeczni. Przebacz nam Panie!

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

продвижение сайта

Pastor Cecil A. Thompson

„Pozostanę ten sam aż do waszej starości i aż do lat sędziwych będę was nosił; Ja to uczyniłem i Ja będę nosił, i Ja będę dźwigał i ratował” (Iz 46:4).

Są takie tygodnie, jak zeszły, których nie chcielibyśmy przeżywać, a jednak niestety często się zdarzają. Przekażę wam informację, którą wysłałem do naszego zboru tutaj, w Turnwater Chapel of Grace:

„Joyce została przyjęta do szpitala, po upadku, który zdarzył się w domu. Przewróciła się wcześniej i na lewym biodrze pojawił się krwiak. Lekarze robią, co mogą, aby pomóc jej w utrzymywaniu równowagi, a teraz, dodatkowo, z urazami spowodowanymi problemami z równowagą. W związku z zamieszaniem całą tą sytuacją, lepiej nie odwiedzać jej chwilowo w szpitalu, ponieważ ma problemy z koncentracją, lecz wasze modlitwy i miłość będą bardzo mile widziane”.

A oto, następna informacją, którą wysłałem w piątek wieczorem:

„Kolejna szybka informacja, abyście wiedzieli, że Joyce wróciła ze szpitala dziś wcześnie rano (piątek). Myślę, że oboje mamy problem z niewyspaniem, związanym ze szpitalem,

więc zamierzamy solidnie odpocząć. Dzięki za wasze modlitwy, smsy i zainteresowanie.

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

topod.in

Pastor Cecil A. Thompson

z 4 września 2013

„Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka” (J 14:27).

Miałem 9 lat, gdy skończyła się II Wojna Światowa, Przypominam sobie, jak radosne były obchody jej zakończenia, pamiętam ludzi wybiegających na ulice z okrzykami „POKÓJ!” Straszliwe doświadczenia skończyły się i już nie musieliśmy dłużej żyć w strachu.

Ten pokój nie trwał długo. Dla Izraela, którego lud był tak straszliwie uciskany przez Nazistów, ciemiężenie trwało nadal. Brytyjczycy zostawili ich na lodzie, otoczyły ich wygłodniałe wilki, gotowe pochłonąć cały kraj. Tylko dzięki boskiej interwencji Wszechmocnego Boga byli w stanie ogłosić niezależność i stać się krajem. POKÓJ POŚRÓD BURZY!

Prawdziwy pokój wymaga zapłacenia ceny. Tą ceną jest wiara w Boga i zwrócenie się z naszymi słabościami do Jego potężnej mocy. Widziałem takie zdjęcie latarni, w którą uderza ogromna fala. Fala uderzała z jednej strony, podczas gdy latarnik stał bezpiecznie w drzwiach po drugiej stronie.

Może w tej chwili w twoim życiu szaleje ogromna burza. Może to być taka burza, o której wie tylko Pan i ty. Zapewniam ciebie, że gdy ukryjesz się w Nim, On będzie twoim schronieniem i da ci słodki pokój. Pan nigdy nie obiecywał, że wyciągnie nas z życiowych burz, lecz zawsze jest z nami w tych burzach.

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

продвижение

Pastor Cecil A. Thompson

(Z 05.09.2013)

„Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we mnie? Ufaj Bogu, gdyż jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!” (Ps 43:5).

Czy zdarzyło ci się kiedyś otrzymać notę od jednego z tych przyjaznych pracowników twojego banku, informującego cię, że masz deficyt na koncie i musisz natychmiast zadziałać, bo w przeciwnym wypadku zostaną podjęte ostre środki?

Łatwo dajemy się przygnieść przez okoliczności. Skutek tego jest taki, że poświęcamy zbyt wiele czasu na nurzanie się w użalaniu się nad sobą i narzekaniu na to, że życie jest tak ciężkie, że trudno je znieść.

Gdy czytam ten fragment Pisma, wyobrażam sobie grupę sportowców przygotowujących się do startu. Każdy z nich zatrzymuje się, widać nawet jak ruszają ustami i mówią do siebie, że dadzą radę. Muszą dać z siebie to, co najlepsze, ale mogą to zrobić.

Czasami sami potrzebujemy rozmowy podnoszącej na duchu. Innym może się wydawać, że mówimy do siebie samych i faktycznie wydaje mi się, że tak jest. Niemniej, jak widzimy w tym fragmencie z Psalmu 43, przedstawiony jest tu psalmista, który mówi sam do siebie. Znalazł się w ucisku, ugrzązł w błocie wątpliwości, że tak powiem. Usiłuje wstrząsnąć ramionami i podnieść się na duchu. Udziela zarówno sobie jak i nam odpowiedzi: „Lecz Dawid zachęcił się i umocnił w Panu, swoim Bogu” (1Sam 30:6). W taki właśnie sposób, drogie serca, CHWALIMY DEFICYT.

Wiele błogosławieństw, Drogie Serca. Zbliżcie się dziś do Boga, zaufajcie Mu całkowicie i bądźcie błogosławieństwem!

– – – Pastor Cecil

aracer.mobi