Pastor Cecil A. Thompson
„według oczekiwania i nadziei mojej, że w niczym nie będę zawstydzony, lecz że przez śmiałe wystąpienie, jak zawsze, tak i teraz, uwielbiony będzie Chrystus w ciele moim, czy to przez życie, czy przez śmierć. Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem” (Flp 1:20-21).
W latach 60-tych pracowałem jako oficer Amerykańskich Siłach Lotniczych i stacjonowaliśmy w Shreveport, w stanie Louisiana. Kościół, do którego chodziliśmy zaprosił pewnego profesora dobrze znanego seminarium. Susza na pustyni Sahara nie mogłaby być większa od jego przesłania. Wydawało się, że miał upodobanie w używaniu terminów, których nawet najlepiej wykształceni mieliby trudności zrozumieć. W całym jego przesłaniu najlepsze było „Amen” na zakończenie!
Wiele lat później zostałem ordynowanym pastorem i wziąłem udział w konferencji dla pastorów w Portland, w stanie Oregon. Przeglądając program konferencji znalazłem wiele wspaniałych sesji z mówcami, których bardzo chciałem usłyszeć. Gdy spojrzałem dalej, zobaczyłem, ku własnemu zdumieniu, że ten sam nudnym profesor z seminarium przemawiał wszystkich ogólnych sesjach. Jak organizatorzy mogli nam to zrobić?
Gdy zaczął mówić, przyjął postać osoby, którą chciał omówić. Pierwszym bohaterem był Józef. Mówił tak, jakby rzeczywiście był Józefem i dla całej sali, wypełnionej pastorami i ich żonami, stał się Józefem. Mówił o tym, co o czym musiał myśleć Józef w różnych okresach swego życia. Zdumiewające był to, że wszyscy wyczekiwaliśmy następnej sesji, aby posłuchać go, gdy będzie odtwarzał wewnętrzne uczucia, których doświadczał Józef. Trudno było się doczekać kolejnej opowieści, którą przeżywała następna biblijna postać. Tak też Biblia powinna stać się dla nas żywa. Musimy przeżywać ją w taki sposób, jakby była żywa. ŻYJ NIĄ!
Niech was Bóg błogosławi, gdy błogosławicie innych czynem i słowem.
– – Pastor Cecil