2Kor 6:1-2
A JAKO WSPÓŁPRACOWNICY NAPOMINAMY WAS, ABYŚCIE NADAREMNIE ŁASKI BOŻEJ NIE PRZYJMOWALI; MÓWI BOWIEM: W CZASIE ŁASKI WYSŁUCHAŁEM CIĘ, A W DNIU ZBAWIENIA POMOGŁEM CI; OTO TERAZ CZAS ŁASKI, OTO TERAZ DZIEŃ ZBAWIENIA.
Łaskę Bożą należy przyjąć nie nadaremnie. Przyjmujemy ją aby mogła w nas działać. Przyjęcie nadaremnie Bożej łaski oznacza brak wdzięczności, która powinna przejawiać się prowadzeniem życia w posłuszeństwie Bogu. Prawidłową reakcją na łaskę jest wdzięczność. Wdzięczność powinna stanowić dominującą cechę nas chrześcijan przez całe życie. Wzrastając i budując się w Panu Jezusie oraz umacniając wiarę daną nam przez Boga, powinniśmy obfitować w dziękczynienie. Jeżeli żyjemy dziękując Bogu za Jego Syna, wówczas żyjemy święcie. Nasze życie staje się uboższe kiedy nie okazujemy wdzięczności. Lecz my ludzie mamy krótką pamięć. Powodem ustanowienia Wieczerzy Pańskiej i naszej potrzeby spotykania się przy wspólnym stole, jest przypomnienie sobie na nowo o Bożej łasce i postanowienie, aby żyć z wdzięcznością. Łaska prowadząca do wdzięczności niszczy naszą naturalną skłonność do opierania się Bogu. Ona sprawia, że rozkoszujemy się jego prawem jak nigdy dotąd. To główna motywacja do służenia Panu, Jezusowi Chrystusowi.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.