Pastor Cecil A. Thompson
„Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego” (Jak 5:16).
Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek, skąd wzięły się niektóre zwroty? Nie tak bardzo dawno temu zaczęło być używane wyrażenie „mój błąd”, aby wyrazić odpowiedzialność za błąd. Podejrzewam, że zastąpiło to stare „ups!”.
Bez względu na to jakiego używamy wyrażenia, jest to dobrze rozumiane jako przyznanie się do błędu. Ale nie tylko to jest celem. Wypowiadając to oczekujemy, że zostanie to potraktowane ze śmiechem i będzie wymówką do uznania błędu za jedną z licznych słabości ludzkiej natury.
Niemniej historia nie kończy się tutaj, ponieważ trzeba zapytać jak reagujemy, gdy wydarzy się coś nieplanowanego czy takiego co w nieoczekiwany sposób ma niepomyślny wpływ na nas? Zbyt często skaczemy pod sufit, że tak powiem, i robimy przedstawienie z powodu jakiegoś przypadkowego incydentu.
Na pewno wszyscy słyszeli ta „Złotą Zasadę”. W Ewangelii Łukasza 6;31 czytamy: „A jak chcecie, aby ludzie wam czynili, czyńcie im tak samo i wy”. Pomyśl, jak inaczej wyglądało by nasze życie (i życie innych), gdyby ta prosta zasada stała się żywotną wzorem naszego zachowania. Chcę poddać siebie samego takiemu duchowi sługi. Panie, pomóż mi śmiać się więcej, i móc patrzeć ponad „moimi błędami” tych, którzy są wokół mnie.
Niech was Bóg obficie błogosławi, gdy błogosławicie innych słowem i czynem!
– – – Pastor Cecil