Pytanie:
„Czy Akt Stworzenia zapisany w Księdze Rodzaju interpretujesz literalnie?
Czy interpretujesz sześć dni Stworzenia jako dni 24 – godzinne? Czy wierzysz, że Adam i Ewa byli literalnie stworzeni tak jak Bóg mów, że było? Czy wierzysz, że potop literalnie pokrył całą ziemię?
Odpowiedź:
Odpowiedź na wszystkie te pytania: „tak.” Traktuję te rzeczy literalnie, ponieważ wierzę, że mogę je udowodnić z Biblii, co jest jedynym niezawodnym źródłem informacji jakie mam.
Istnieje olbrzymia ilość biblijnych dowodów, które obalają teorię ewolucji.
W rzeczywistości, dowodów jest tak wiele, że poświęciłem temu tematowi cały osobny artykuł. Zapraszam do przeczytania go:
Biblijne dowody przeciwko teorii ewolucji, który pokazuje na podstawie Biblii, dlaczego wierzę, że Stworzenie zajęło sześć 24- godzinnych dni oraz dlaczego Adam i Ewa nie ewoluowali z niższych form życia.
Jeśli chodzi o Potop, to jest pewna fascynując informacja na ten temat w Piśmie. Na początku zauważ, że nie było suchej ziemi aż do trzeciego dnia Stworzenia:
1 Moj. 1:9-13
Potem rzekł Bóg: Niech się zbiorą wody spod nieba na jedno miejsce i niech się ukaże suchy ląd! I tak się stało.
Wtedy nazwał Bóg suchy ląd ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. I widział Bóg, że to było dobre.
…..
I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień trzeci.
Zatem, Bóg mówi nam, że ziemia została ukształtowana z wody i przez wodę i że nie było suchego gruntu, aż do trzeciego dnia Stworzenia, co jest potwierdzone w Nowym Testamencie (z inspiracji Ducha Świętego):
2 Piotr. 3:5-6
Obstając przy tym, przeoczają, że od dawna były niebiosa i była ziemia, która z wody i przez wodę powstała mocą Słowa Bożego przez co świat ówczesny, zalany wodą, zginął.
Otóż trzeciego dnia widzimy jak pojawia się suchy grunt po raz pierwszy. Wróćmy ponownie na początek i zobaczmy bliżej, co się działo drugiego dnia Stworzenia:
1 Moj. 1:6-8
Potem rzekł Bóg: Niech powstanie sklepienie pośród wód i niech oddzieli wody od wód!
Uczynił więc Bóg sklepienie, i oddzielił wody pod sklepieniem od wód nad sklepieniem; i tak się stało.
I nazwał Bóg sklepienie niebem. I nastał wieczór, i nastał poranek – dzień drugi.
Widzisz, co się stało? Bóg rozdzielił wody, tak że część było w górze, a część poniżej, w obszarze środkowym nazwanym „niebem.” Zauważ, że „wody nad [niebem]” nie były w postaci chmur deszczowych, ponieważ chmury deszczowe są raczej zawsze „w niebie”, nie mogą być „nad” niebie. Jednak Bóg mówi, że niebo było pomiędzy „wodami nad sklepieniem” i „wodami pod sklepieniem.” Gdy Bóg rozdzielił wody, tak że część było nad niebem, wydaje się to opisywać „wodny baldachim,” który otaczał całą ziemię przed Potopem.
Fakt, że nie było w ogóle chmur deszczowych przed Potopem, jest dalej potwierdzony w Fen 2:5-6, gdzie jest napisane, że mgła wydobywała się z ziemi i zwilżała całą powierzchnię gleby i że nie było deszczu.
1 Moj. 2:5-6
A jeszcze nie było żadnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyrosło żadne ziele polne, bo Pan Bóg nie spuścił deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał rolę, A tylko mgła wydobywała się z ziemi i zwilżała całą powierzchnię gleby, [słowo tłumaczone jako „mgła” może być również oddane jako „źródła”]
Skoro cała ziemia był zwilżana przez mgły lub źródła, to nie było jeszcze deszczu i nie było chmur deszczowych na niebie Niemniej jednak wydaje się, że było sklepienie (baldachim) z wód, który otaczał całą ziemię, powyżej nieba.
Zauważ, że po Potopie, Bóg ustanowił tęczę na chmurach i nazwał ją przymierzem między Nim Samym a ziemią, aby nas powiadomić, że już nigdy nie zniszczy życia wodą:
1 Moj. 9:8-13
Nadto rzekł Bóg do Noego i do jego synów, którzy byli z nim, mówiąc: Oto Ja, ustanawiam przymierze moje z wami i z potomstwem waszym po was, I z wszelkimi istotami żyjącymi, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i z wszystkimi dzikimi zwierzętami, które są z wami, z tymi wszystkimi, które wyszły z arki wraz z wszystkimi zwierzętami ziemi.
I ustanawiam przymierze moje z wami, że już nigdy nie zostanie wytępione żadne ciało wodami potopu i że już nigdy nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię.
Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy;
Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią.
Podsumowując to, co do tej pory powiedzieliśmy, należy powiedzieć, że Biblia mówi nam, że niebo rozdzieliło wody ponad i wody poniżej oraz że nie było deszczu przez pewien czas przed Potopem. Zostajemy też poinformowani, że Bóg ustanowił Swoją tęczę na chmurach po Potopie.
Tęcza jest znakiem Bożego uroczystego przymierza z całą ziemią, zatem jest nieprawdopdobne, aby było to powszechne zjawisko przed Potopem. W języku hebrajskim słowo tłumaczone jako „tęcza” jest tym samym, które używane jest na określenie „łuku wojennego.” Ustawiając tęczę na chmurach, Bóg dał widoczny znak ziemi, że Jego „łuk wojenny”, którego Pan użył do zniszczenia całego życia na ziemi, został teraz odłożony na dobre. Bóg przypomniał prorokowi Izajaszowi przymierze jakie zawarł z Noem:
Izaj. 54:8-9
W przystępie gniewu zakryłem swoją twarz na chwilę przed tobą, lecz w wiecznej miłości zlitowałem się nad tobą, mówi Pan, twój Odkupiciel.
Bo tak jest u mnie, jak w czasach Noego: Jak przysiągłem, że wody z czasów Noego nie zaleją ziemi, tak przysięgam, że już nie będę się gniewał na ciebie i nie będę ci robił zarzutów.
Widzimy teraz, że strumienie czy mgły, które pokryły całą ziemię, wystarczyły do pokrycia całej powierzchni ziemi oraz że nie było deszczu przed Potopem. Dalsze dowody na to, można znaleźć w Nowym Testamencie, gdzie dowiadujemy się, że Noe został ostrzeżony przed tym „czego nie było widać”:
Hebr. 11:7
Przez wiarę zbudował Noe, ostrzeżony cudownie o tym, czego jeszcze nie można było widzieć, pełen bojaźni, arkę dla ocalenia rodziny swojej; przez nią wydał wyrok na świat i odziedziczył usprawiedliwienie, które jest z wiary.
Co było takiego „czego nie można było widzieć” a o czym Noe został ostrzeżony i co spowodowało, że zbudował arkę, aby uratować rodzinę?
1 Moj. 6:17
Bo oto Ja sprowadzę potop na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest dech życia. Wszystko, co jest na ziemi, zginie.1 Moj. 7:4
Gdyż po upływie siedmiu dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, i zgładzę z powierzchni ziemi wszelkie istoty, które uczyniłem.
Noe został ostrzeżony o wodach potopu i deszczu, które były tym, czego „nie można było zobaczyć”, a co jest wspomniane w Hebr. 11:7.
Wiemy zatem teraz, że był pewien rodzaj baldachimu wodnego (nie z chmur, które nie były „niewidoczne”), otaczającego całą ziemie, które mogły przyczynić się do wytworzenia temperaturowego efektu cieplarnianego i średniego klimatu na całej ziemi. Ten wodny baldachim umożliwiał też ochronę życia na ziemi przez to, że odfiltrowywał część słonecznego promieniowania ultrafioletowego, które wywołuje niszczące mutacje i który przyspiesza proces starzenia.
Zobaczmy teraz opis początku Potopu:
1 Moj. 7:11-12
W roku sześćsetnym życia Noego, w miesiącu drugim, siedemnastego dnia tego miesiąca, w tym właśnie dniu wytrysnęły źródła wielkiej otchłani i otworzyły się upusty nieba.
I padał deszcz na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy.
1 Moj. 7:19-20
Wody zaś wzbierały coraz bardziej nad ziemią, tak że zostały zakryte wszystkie wysokie góry, które były pod niebem.
Na piętnaście łokci wezbrały wody ponad góry, tak że zupełnie zostały zakryte.
Zauważ, że „upusty nieba” zostały otwarte i deszcz padał na ziemię przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Gdy otworzyły się upusty niebios, cała woda z baldachimu została wylana na ziemię.Niekoniecznie znaczy to, że całe 40 dniowe deszcze pochodziły z wodnego baldachimu, ponieważ wytrysnęły źródła otchłani (1 Moj. 7:11-12 powyżej), które moły wyrzucać wodę wysoko w atmosferę. Nie wiemy jak wiele czasu zajęło wodzie „źródeł otchłani” wytryśnięcie, lecz być może był to proces, który spowodował, że deszcz nieustannie padał przez 40 dni i nocy. Zatem, nie możemy powiedzieć jak wiele wody z baldachimu wodnego mogło mieć udział w Potopie. Może były one istotnym składnikiem potopu, może nie.
Gdy teraz, „uspusty niebios” zostały otwarte i wody z baldachimu spadały zalewając całą ziemię, jakie to mogło wywołać skutki? Ponieważ ziemia nie miała już ochronnego płaszcza nad sobą (zatrzymującego pewną ilość promieniowania ultrafioletowego) i ponieważ były obecnie cyklicznie okresy deszczu i parowania, pogoda i klimat po Potopie musiały być zupełnie inne niż wcześniej. Aby zapoznać się z kilkoma ciekawymi rozważaniami na temat skutków Potopu i opadnięcia wodnego baldachimu na ziemię i tego w jaki sposób te skutki pomagają nam w odpowiedzi na niektóre naukowe pytania, odwiedź swoją lokalną chrześcijańską bibliotekę i zapytaj o ksiązki, które obalają teorię ewolucji. Na przykład przypadki mamutów, które znaleziono zamarznięte na Syberii, mogą być wyjaśnione przez Potop i jego skutki (p. The extinction of the woolly mammoth: was it a quick freeze?).
Zauważ, teraz, że przed Potopem, ludzie zazwyczaj dożywali 900 lat, co można z łatwością wyjaśnić dzięki doskonałym genom, z jakimi, zostali stworzeni Adam i Ewa, i dzięki klimatowi oraz baldachimowi wodnemu otaczającemu ziemię (który chronił ludzi przed niszczącym słonecznym promieniowaniem), jak w następujących przykładach:
„Adam żył 930 lat, a potem umarł . …
Set żył 912 lat, a potem umarł …
Enosz żył 905 lat, a potem umarł …
Kenan żył 910 lat, a potem umarł …
Mahalalel żył 895 lat, a potem umarł …
Jered żył 962 lat, a potem umarł .1 Moj. 5:23-24
Henoch przeżył 365 lat. Henoch chodził z Bogiem, a potem nie było go, gdyż zabrał go Bóg.[Enoch jest wyjątkiem od reguły, ponieważ Bóg „zabrał” Enocha: ” Przez wiarę zabrany został Henoch, aby nie oglądał śmierci i nie znaleziono go, gdyż zabrał go Bóg. Zanim jednak został zabrany, otrzymał świadectwo, że się podobał Bogu. Hebr. 11:5]…
Enoch żył 365 lat.
Metuszelah żył 969 lat i umarł …
Lamech żył 777 lat i umarł [Lamech był ojcem Noego i wydaje się, że umarł kilka lat przed Potopem]” (Gen 5:5-31)
Po Potopie nie było już wodnego płaszcza nad niebem, który chronił by ludzi przed niszczącym działaniem promieniowania słonecznego (przyspieszającego proces starzenia), zatem możemy oczekiwać tego, że czas życia ludzkiego skróci się, prawda? Dokładnie to widzimy w Biblii:
Noah: 950 lat (Gen. 9:29),
Sem: 600 lat (Gen. 11:10-11),
Arpshszad: 438 lat (Gen. 11:12-13),
Sselah: 433 lat (Gen. 11:14-15),
Heber: 464 lat (Gen. 11:16-17),
Peleg: 239 lat (Gen. 11:18-19),
Reu: 239 lat (Gen. 11:20-21),
Serug 230 lat (Gen. 11:22-23),
Nahor: 148 lat (Gen. 11:24-25),
Terach: 205 lat (Gen. 11:32),
Abraham: 175 lat (Gen. 25:7),
Mojżes: 120 lat (Deut. 34:7),
a w czasach Króla Dawida czas życia wynosił 70 do 80 lat (Ps. 90:10).
To jest konsekwencja skutków „Upadku” (zepsucia natury we wszystkich z nas, powodowanej grzechem Adama i Ewy) i efektów zwiękosznego promieniowania po spłynięciu wód płaszcza wodnego, ktory pierwotnie otaczał całą ziemię.
Jak pokazuję w moim artykule pt.: Bibljne dowody przeciwko teorii ewolucji , Biblia jest zbyt szczegółowa jeśli chodzi o te rzeczy dotyczące sześciu dni Stworzenia, jak również stworzenia Adama i Ewy, aby błędnie zinterpretować to jako ewolucję. Co więcej, wszystko w Bibli pasuje doskonale od Księgi Rodzaju Do Księgi Objawienia ze zdumiewającą konsekwencją i wyłącznie literalna interpretacja Stworzenia i Potopu (oba zdarzenia wykluczają teorię ewolucji) prowadzi do solidnego fundamentu, który daje spójność całej reszty Pisma. Bóg napisał Biblię, a ona mówi dokładnie to, co On chciał powiedzieć.
Bóg wie znacznie więcej niż naukowcy i możemy zufać temu, co On Zapisał w Swojej Księdze!
Oryginał:
„Do You Interpret the Creation Account in Genesis Literally?”
URL: http://www.layhands.com/DoYouInterpretCreationLiterally.htm
In His Love,
Dave Root
Houston, TX, USA
Send e-mail to: dave@layhands.com
| Wszelkie cytaty biblijne, o ile nie zaznaczono inaczej, pochodzą z Biblii Warszawskiej Brytyjskiego Towarzystwa Biblijnego Ten materiał nie podlega prawom autorskim. Możesz go swobodnie |