John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Ostatnio mówiłem o 70 tygodniach Daniela. Anioł Gabriel powiedział mu, że od dekretu o odbudowie miasta aż do przyjścia Mesjasza minie 69 z 70 proroczych tygodni, czyli 483 lata. Powiedział mu też, że Mesjasz zostanie zabity, „ale nie za samego Siebie”. Pozostaje więc 1 tydzień lub 7 lat. Gabriel powiedział Danielowi (9:26-27), że 70 tydzień będzie naznaczony takim wydarzeniem:
„lud księcia (człowiek grzechu), który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię… I zawrze ścisłe przymierze (traktat) z wieloma na jeden tydzień (7 lat), w połowie tygodnia (po 3.5 roku) zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. A w świątyni stanie obraz obrzydliwości, który sprawi spustoszenie, dopóki nie nadejdzie wyznaczony kres spustoszenia”.
Mamy więc 70 tydzień w którym zawarty będzie siedmioletni traktat pokojowym z Izraelem.
Takie rozumowanie jest potwierdzone przez Jezusa w Mat. 24:15-16, gdy mówi:
„Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel – kto czyta, niech uważa – wtedy ci, co są w Judei, niech uciekają w góry”.
Tydzień 70-ty – dlaczego czas, w którym żyjemy, nie jest jeszcze czasem Wielkiego Ucisku.
W Obj. 4:2 apostoł Jan zostaje zabrany do nieba i postawiony przed tronem Ojca. Na tronie siedzi Ojciec, co jest jasne dla wszystkich. Wokół tronu roztacza się tęcza a przed nim czysta podłoga. Znajdują się też wokół niego cherubiny a Ojciec trzyma w swej ręce zwój (5:1)
Rozdział 5 rozpoczyna się płaczem apostoła, ponieważ nie było nikogo, kogo Ojciec uważałby za godnego otwarcia księgi i zerwania pieczęci. Potem ujrzał Baranka, który był zabity – lwa z pokolenia Judy, a który teraz żyje. Werset 7 mówi nam, że Baranek okazał się być godzien, podszedł i „wziął księgę z prawicy Tego, który zasiada na tronie…”. Mamy więc tu w rozdziale 4 Ojca, który daje Jezusowi księgę w rozdziale 5.
Ciekawostka: Daniel widział tę samą scenę. W Dan. 7:9-14 widzi on „Odwiecznego” (Ojca), który siedzi na swym tronie, do którego na obłokach niebieskich przychodzi Syn Człowieczy, aby otrzymać królestwo na wieki.
7 pieczęci, 7 trąb, 7 czar
Najczęstszy e-mail, który otrzymuję w tym temacie, dotyczy pieczęci i zwykle mówi coś w rodzaju: „czyż nie żyjemy w czasie trzeciej pieczęci”? Udzieliwszy już odpowiedzi na fundamentalne pytanie, że nie jesteśmy jeszcze w 7-letnim czasie końca, którego oznaką będzie traktat zawarty z Izraelem przez przywódców Europy (i być może innych narodów w regionie Morza Śródziemnego), możemy teraz przypatrzeć się pieczęciom.
Apokalipsa jest ciekawą księgą, która przedstawia nam 3 punkty widzenia: co dzieje się na ziemi, co dzieje się w niebie i rzeczy dodatkowe -informacyjne. Siedem pieczęci, trąb i czasz są ze sobą powiązane numerycznie: Pierwsza pieczęć, pierwsza trąba i pierwsza czasza są ze sobą powiązane, po czym druga czasza, trąba i pieczęć też są powiązane, itd.
Szósta z każdej z tych rzeczy odnosi się do powrotu Jezusa, a siódma dotyczy końca czasów i ustanowienia Jego królestwa
Szósta pieczęć zostaje otwarta w 6:12-17 i jest ona powrotem Jezusa – znanym jako „gniew baranka”, „dzień pomsty” czy też „dzień Pański” w rozumieniu żydowskim Starego Testamentu. Zauważmy, że napisane jest, że przy Jego powrocie słońce i księżyc pociemniały, a gwiazdy spadły na ziemię. W judaizmie (ST) najczęstszym terminem opisującym ten moment jest „dzień Pański”.
W Mat. 24:29-31Jezus powiedział o swoim powrocie dokładnie to: „A zaraz po udręce owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie zajaśnieje swoim blaskiem, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą poruszone…”
Sposób, w jaki Jezus opisał Swój powrót w Mat. 24, jest punktem odniesienia, według którego mierzymy inne wspomnienia dotyczące zaciemnienia słońca i księżyca. Np. w Dz. 2:17-21 Piotr cytuje Joela, który zobaczył to samo wyjaśniając, że Duch Boży zostanie wylany na mężczyzn i kobiety, chłopców i dziewczęta, i „słońce przemieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały.” (Zatem języki nie ustaną i nie przeminą aż do Jego powrotu, który jest wypełnieniem wszystkich rzeczy)
Tak więc szósta pieczęć przedstawia „dzień Pański”
Kiedy brzmi szósta trąba (9:14-21) i szósta czasza jest wylana (16:12), apostoł widzi armię 200 000 000 z „królów wschodu”, która przechodzi przez wyschniętą rzekę Eufrat, aby dokonać inwazji na Izrael.
Łącząc to z wojną Ezechiela (38-39) oznacza to, że kiedy wojna ta się wydarzy i gdy Rosja, Iran, Turcja i ich sojusznicy zostaną pokonani, jedynym zagrożeniem dla Izraela pozostaną Chiny i „królowie wschodu”. Dlatego też widzimy, jak około 7 lat po wojnie Ezechiela, królowie wschodu mogą podróżować bez ryzyka przez południową Rosję, aby dotrzeć do północnego Izraela.
Siódma z każdej rzeczy ma miejsce po powrocie Jezusa – jak np. siódma pieczęć z 8:1 gdzie czytamy, że w niebie zapadło milczenie na około pół godziny. Siódma trąba z 10:7 mówi, że „tajemnica Boża się dokonała”, a w 11:15 także: „i odezwały się w niebie potężne głosy mówiące: Panowanie nad światem przypadło w udziale Panu naszemu i Pomazańcowi jego i królować będzie na wieki wieków.” Kiedy siódma czasza jest wylana w 16:17, Bóg Ojciec ogłasza: „Stało się!”
Teraz wiedząc, że każda z tych sześciu rzeczy dotyczy powrotu Pana a siódma oznacza koniec, kolejnym razem przyjrzymy się pozostałym rzeczom: 1-5.
John Fenn