Young Steve
2 Kor. 4:18 którzy nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.
Po pierwsze wers ten wydaje się być sprzecznością. Jak można patrzeć na to, co niewidzialne? Odpowiedzią jest to, że musisz patrzeć oczami wiary, a nie naturalnymi oczami. To, na co patrzysz jest wieczne, lecz jest niewidzialne dla twojego zmysłowego wzroku.
Zwróć uwagę na to, że Paweł nie pisze, że patrzymy na rzeczy, które nie istnieją. Powiedział, że patrzmy na rzeczy, których nie widać. One istnieją. Po prostu nie można ich dostrzec naturalnym wzrokiem. Bardzo ważne jest, aby to zrozumieć. Rzeczy pochodzące z Ducha są rzeczywiste i istnieją, są po prostu niewidzialne. Twoje uzdrowienie istnieje. Gdyby można było naturalnym wzrokiem dostrzegać duchowe rzeczy, to wiedzielibyśmy, że Jezus Chrystus już dostarczył uzdrowienie dla ciebie a wszystko czego potrzebujesz to przyjąć je, jest tam teraz, w duchowej rzeczywistości.
Zbyt wielu ludzi sądzi, że ich uzdrowienie to coś, co nie istnieje. Zatem, wołają i błagają i proszą i usiłują przekonać Boga, aby coś dla nich zrobił w tej sprawie. Myślą, że Bóg „stworzy” ich uzdrowienie. To nie jest prawda. Twoje uzdrowienie istnieje w rzeczywistości Ducha. Twoja wiara nie tworzy niczego nowego, mówiąc duchowo. Twoja wiara przyjmuje coś, co już istnieje w duchowej rzeczywistości. Gdy przyjmujesz to w swym duchu, manifestuje się w rzeczywistości naturalnej tam, gdzie ty i wszysyc inni mogą to zobaczyć. Ze perspektywy świata jesteś uzdrowiony w chwili, gdy zamanifestuje się to uzdrowienie w twoim ciele. Z Bożej perspektywy, twoje uzdrowienie istnieje i należy do ciebie jako wierzącego. Wszystko, co musisz zrobić to przyjąć je w swoim duchu tak, aby mogło się zamanifestować w rzeczywistości fizycznej. Bóg nie tworzy niczego nowego dla ciebie. Po prostu przyjmujesz to, co już zrobił dla ciebie 2000 lat temu, gdy „ranami Jezusa zostałeś uzdrowiony.”
Twoja wiara trzyma się czegoś niewidzialnego i to staje się widzialne. Taka jest Boża definicja wiary w Hebr. 11:1. Wiara jest pewnością tego, czego nie widzimy, to pewność, że masz coś rzeczywistego, czego twoje zmysły jeszcze nie mogą wykryć. Podstawą twojej wiary w to, że to coś posiadasz jest Słowo Boże mówiące o tym. Bóg mówi, że jesteś uzdrowiony. Oznacza to, że twoje uzdrowienie już teraz istnieje. Możesz przyjąć je teraz, i cieszyć się jego korzyściami. Lecz w tym czasie, gdy wierzysz, jesteś pewien czegoś, czego nie widzisz. Masz to i przyjąłeś, że to masz, nawet jeśli tego nie widzisz.
To jest istota wiary. Na przykład, już uwierzyłeś, że twoje zbawienie od piekła istnieje, nawet jeśli nie możesz tego zobaczyć. Wierzysz, że jesteś obywatelem nieba, nawet jeśli nie masz dowodów poza Biblią, że to obywatelstwo jest teraz twoje. Fizyczny świat wokół jest doczesne, lecz twoje niebiańskie obywatelstwo i zbawienie od piekła jest wieczne. Po prostu musisz zacząć robić ze swoim uzdrowieniem to, co robisz z innymi dziedzinami swojego życia.
Gdy coś zmiennego spotyka się z niezmiennym to, to co zmienne, zmieni się! Stosując to do twojego ciała – rzeczy fizyczne są doczesne, one mogą się zmienić. Boże Słowo jest wieczne i nie może ulec zmianie. Gdy fakty na temat twojej kondycji spotykają się z wiecznym Bożym Słowem, Słowo Boże nie może być zmienione! Twoje okoliczności muszą się zmienić dostosowując się do Słowa.
Gdy już uwierzyłeś, że zostałeś uzdrowiony, ważne jest, aby być aktywnym a nie pasywnym w swej wierze. Patrz na rzeczy wieczne. Nadal stale rozważaj Słowo Boże dotyczące uzdrowienia. Miej świadomość tego, że można coś od otrzymać po czym pozwolić, aby się wymknęło poprzez zlekceważenie. Wiele wersetów w Liście do Hebrajczyków ostrzega przed tym. Zachęcaj siebie w Panu stale. Wypowiadaj, to co Bóg mówi o twoim uzdrowieniu, dziękuj Mu za to, że to uzdrowienie należy do ciebie. Niczego w ten sposób nie usiłujesz stworzyć, już modliłeś się o to, aby się to stało. PO prostu stoisz w wierze i nie zgadzasz się na dopuszczenie wątpliwości i niewiary w Boże Słowo.