Ron McGatlin
basileia@earthlink.net
(Uwaga: wydaje się, dużo o tym mówię ostatnio. Zdaję sobie sprawę z tego, że w okresie przemian i transformacji możemy być w znaczny sposób zakłopotani przez zmiany. Zdaję sobie również sprawę z tego, że nikt z nas nie posiada całości. Rzeczywiście jest wiele części i wielu ludzi znajduje się w różnych miejscach na tej drodze przemian od przemijającego systemu ery kościoła do pojawiającej się rzeczywistości Ery-Królestwa-Bożego. Nie ma takiej możliwości, aby odbywało się bez wysiłku i całkowicie bezboleśnie dla nas wszystkich. Błagam więc ponownie nie dyskredytujcie zbyt szybko tych słów, które tutaj piszę. Nikt z nas nie posiada całości i z pewnością nikt nie jest w stanie zmieścić wszystkiego, co posiada, w jednym krótkim artykule. Bądźcie więc cierpliwi i nadal szukajcie Ducha i Słowa, jakby te rzeczy były prawdziwe lub nie. Wiele miłości szacunku – Ron).
Jako ludzkie istoty mamy świadomość naturalnego świata w którym egzystujemy, niemniej są dwie egzystencjalne rzeczywistości. Duchowa rzeczywistość istniała przed naturalnym światem i jest główną rzeczywistością istnienia. Rzeczywistość naturalna wywodzi się z duchowej. Naturalny człowiek nie jest w stanie rozeznać ani zrozumieć tego, co pochodzi z rzeczywistości duchowej. Odkupiony naturalno-duchowy człowiek zaczyna nabierać potencjału do rozeznawania i rozumienia zarówno duchowej jak i naturalnej rzeczywistości
Bóg Ojciec jest Duchem, z Którego, przez Jezusa Chrystusa, całe stworzenie zarówno naturalne jak i duchowe zostało stworzone i jest utrzymywane w istnieniu. Bóg stał się Człowiekiem w Chrystusie Jezusie, który jest nazywany Synem Bożym lub Synem człowieczym. Jezus, narodzony z dziewicy, przez nasienie Boże, odnowił intymną duchową więź Boga i człowieka, którą Adam stracił.
Kol. 1:15-17: On (Chrystus Jezus) jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, Ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane,
Kol. 1:18-20: On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego
Pierwsza i zasadnicza część Żywej Duchowej Sieci
Przez Chrystusa naturalny człowiek może zostać wykupiony od przekleństwa znoszenia życia na tym świecie w oderwaniu od duchowej więzi (sieci) Bożej z człowiekiem. Chrystus mieszkający w ludziach przez Ducha Świętego i ludzie mieszkający w Chrystusie przez Ducha tworzą połączenie Boga z człowiekiem i człowieka z Bogiem. Niebo i ziemia zeszły się razem w sercach odkupionych ludzkich istot. Człowiek stał się jedno z Bogiem w Chrystusie przez Ducha Świętego. Tak więc, pierwsza i zasadnicza część żywej sieci duchowej jest ustanowiona.
Jn. 15:4-7: Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam.
Jn. 10:30: Ja i Ojciec jedno jesteśmy
Jn. 14:20: Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim i wy we mnie, a Ja w was.
Jn. 17:21 .… jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli…
Jn. 17:23: Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś.
Bóg Ojciec trwający w Chrystusie Jezusie w ludzkiej istocie przez Ducha Świętego tworzy ludzką istotę, która trwa w Chrystusie, w ten sposób zamykając sieć połączeń Boga i człowieka. Intymna, dwukierunkowa komunikacja przez natychmiastową i stałą duchową modlitwę oraz słuchanie łączy synów Bożych na ziemi z tronem w niebie. Udzielenie życia Chrystusa w Duchu Świętym powoduje przepływ atrybutów Chrystusa do oczyszczonych serc odkupionych synów Bożych.
Druga część Żywej Duchowej Sieci
Duch Chrystusowy w odkupionej osobie jest pociągany do duchowej łączności z innymi, w których mieszka Chrystus. Jako ludzie połączeni i odnoszący się do innych DUCHEM do DUCHA, prawdziwe Ciało Chrystusa jest siecią duchowo powiązaną w taki sposób, aby znajdować się pod prawdziwą GŁOWĄ Ciała, Chrystusem Jezusem. Tak więc, przez Ducha Bożego, duchowa sieć zwana Ciałem Chrystusa jest ukształtowana jako druga część (składnik) Duchowej sieci Bożej.
Jn. 17:21 …. jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli…
Jn. 13:34-35: Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.
Duchowe funkcjonowanie sieci (dosł. „networking” – przyp.tłum) nie może być zrozumiane przez naturalnego człowieka, ponieważ jest przez niego duchowo rozpoznawana i wydaje mu się głupotą. Niemniej, naturalna sieć działająca przy pomocy naturalnych ludzkich środków jest zrozumiała dla niego i wydaje się mu bardzo sensowna. Nawet chrześcijanie, którzy są w jakiś sposób naturalnego umysłu widzą duchową sieć jako nierzeczywistą, nierozsądną i niemożliwą do przedstawienia światu. Z tego powodu w poprzednich stuleciach utworzyliśmy i byliśmy uzależnieni od naturalnej sieci zaprojektowanej przez myślenie naturalnego człowieka, który chciał połączyć, zorganizować i zjednoczyć chrześcijan w pseudo ciało Chrystusa. Wynik jest boleśnie widoczny w masowym braku jedności i wielu podziałach sekciarskich religii. .
1 Kor. 2:14-14: Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi.
Potencjał duchowej pracy w sieci nie istniał od upadku Adama aż do pełni odkupieńczego działa Chrystusa Jezusa na krzyżu, Jego zmartwychwstania i powrotu w Duchu Świętym, który zamieszkał w Jego ludzie. Wszystko, co dotyczy pracy w sieci zmieniło się w dniu Pięćdziesiątnicy. Bóg przyszedł zamieszkać w Swoim ludzie i połączenie z tronem w niebie zostało ustanowione w Chrystusie Jezusie przez Ducha Świętego. Już nie były to więcej cienie i wzorce obietnic. Nie był to już Bóg zstępujący na kilku proroków od czasu do czasu mówiących do ludzi. To, co chwilowe i cienie przeminęło, a stała się nowa rzeczywistość przebywania Boga w człowieku. Duchowa praca w sieci stała się rzeczywistą i ogromną demonstracją w Bożych ludziach na ziemi. Bóg poruszał się w potężnej mocy Ducha Chrystusowego żyjącego i poruszającego się w Jego ludziach. Niemniej, w ciągu kilku stuleci naturalne myślenie człowieka zaczęło ustanawiać inne sieci i zamieniać duchowe działanie sieciowe na ludzką organizację. Nadal zmagamy się z tym, żeby się uwolnić od idei naturalnej sieci, która zamieniła duchową sieć na kamień kościelnych tradycji.
W wieku królestwa ekkelsii, który się obecnie wyłania, istnieje ruch w kierunku powrotu do duchowej pracy sieciowej. Wzrastająca ilość resztki wiedzionych Duchem, dojrzałych synów nie chce już akceptować słabości upadłej religijnej, stworzonej przez człowieka sieci z przeszłości. Przez duchową sieć płynie rewolucja miłości Bożej, wiążącą Boga Ojca przez Chrystusa Jezusa oraz ze sobą nawzajem, Ducha z Duchem, jak Chrystus z Chrystusem, jednych z drugimi
Dominującą cechą charakteru Ducha Bożego jest miłość. Miłość, która daje i służy Bogu przez służenie innym. Wraz z Jego miłością, Bóg daje dary, które służą i błogosławią tych, z którymi jesteśmy w sieci w Duchu. Dary ku budowaniu siebie nawzajem obejmują dary służb: apostoła, proroka, ewangelisty, pasterza i nauczyciela wśród wielu innych. Duchowa sieć łączy punkt z punktem i przekazuje życie do każdego punktu. Różne części pasują do siebie, jako Ciało znajdujące się pod jedną Głową. Prawdziwa praca apostoła, proroka, ewangelisty, pasterza i nauczyciela w całości jest przywracana Ciału, aby było budowane w rzeczywiste Ciało Chrystusa w Bożej erze królestwa ekklesii.
Niemniej jednak, znaczna część ciała w tym okresie przemian i transformacji jest w niebezpieczeństwie oszukania. Niektórzy są wabieni do tego, aby przejść od naturalnej sieci systemu zinstytucjonalizowanego kościoła do innej naturalnej sieci tylko o innych nazwach i nieco innej strukturze. Wierzę, że wielu ludzi płodzących te błędne sieci jest całkowicie szczera i wierzy, że to, co robią, jest Bożym sposobem. A jednak, zakończeniem jest ten sam podstawowy błąd podejmowania prób ukształtowania naturalnych sieci znajdujących się ponad duchowym poruszeniem Boga.
Ten podstawowy błąd obejmuje uznawanie darów apostoła, proroka, ewangelisty, pasterza i nauczyciela, jako urzędów w kościele. Przeważnie odnosi się do tego, jako do sieci apostolskiej czy w niektórych przypadkach może to być nazwane proroczą siecią lub jakąś podobną. Te sieci zastępują sieci prowadzone w przeszłości przez pastora, kapłana, księdza, biskupa. W poprzednich czasach błędnie uczyniliśmy pastora rządzącym urzędem w kościołach. Ostatnio wyłoniliśmy pastora seniora jako głowę hierarchii w mega – kościołach.
Proszę nie myślcie, że nie wierzę w powrót sieci apostołów i proroków. Jestem wdzięczny Bogu za urzeczywistnienie tych darów, które są tak ważne w dniach transformacji i przemian. Święci posłani przez Boga, niosący potężne dary są koniecznością w czasach, które jeszcze są przed nami. Z pewnością apostołowie i prorocy wraz z innymi darami mają do odegrania główną rolę w ruszeniu ludzi przez Świętego Ducha Bożego z jednego miejsca na drugie. Niemniej, nie mają oni być apostolskimi ojcami, budującymi swoje sieci synów. Są oni obdarzonymi starszymi pomagającymi wielu dojść do JEDNEGO OJCA jako synów Bożych w Chrystusie Jezusie.
Wiem, że używamy terminów 'ojciec’ i 'synowie’ w uczuciowy, metaforyczny sposób, tak jak to robił Paweł. W przeszłości również często odnosiłem się do duchowych ojców i ojców kościoła jako duchowego autorytetu. Sugeruję, że może jest już czas na to, aby pomyśleć nad zmianą. Budowane są sieci z hierarchiczną władzą, które nie używają tych terminów metaforycznie i powtarzają stary błąd stawiający jedną klasę wierzących ponad i oddzielając ich od innych. Wyłącznie w zamian za kler i laikat są oni teraz ojcami i synami. Rozpoznaję również to, że wielu używających tych terminów ma jak najlepsze intencje i w żaden sposób nie chcę nikogo zranić. Jednak musimy przejść do głębszej duchowej rzeczywistości pracy w sieci Bożej z Jego ludźmi w Duchu Świętym z wielu obdarowanymi starszymi, którzy towarzyszą 'młodszym’, aby stali się dojrzałymi synami Bożymi ich niebiańskiego Ojca.
Niech ci, którzy mają uszy słuchają, co Duch mówi.
Ojcze, proszę cię, jeśli w jakikolwiek sposób błędnie wyraziłem Twoje serce w tej sprawie, przebacz mi i, proszę, wybij to z serc Twoich ludzi. Modlę się o to, aby przeciwnik nie miał prawa wykradania prawdy tego słowa żadnemu z liderów. W Imieniu Jezusa. Amen.
Można powiedzieć o wiele więcej w tej ważnej sprawie Rodziny Bożej rządzącej w ekklesia. Aby dowiedzieć się więcej proszę zwrócić się do:
Kingdom Growth Guide
(#019) HEAVENLY FAMILY PATTERN – FROM REPLICA TO REALIT
Poszukujcie miłości. Ona nigdy nie zawodzi
Ron McGatlin