Gavin Finley
Kpł 23: 10-11 „Przemów do synów izraelskich i powiedz im tak: Gdy wejdziecie do ziemi, którą ja wam dam, i będziecie zbierać żniwo, to snop z pierwocin waszego żniwa przyniesiecie do kapłana, a on dokona obrzędu potrząsania tym snopem przed Panem, aby zyskać dla was upodobanie. Nazajutrz po sabacie kapłan dokona nim obrzędu potrząsania„.
Święto Pierwocin zaczyna się następnego dnia po Sabacie (tygodniowym czy siódmym sabatowym dniu), który jest po Święcie Paschy. Był to pierwszy dzień tygodnia i dzień pracy, dzień rozpoczęcia jęczmiennego żniwa. Gdy pierwsze tego roku kłosy jęczmienia były przynoszone przez żniwiarzy z pól, był dla Izraelitów to czas ogólnokrajowego świętowania pierwocin jęczmienia. Rolnicze znaczenie Pierwociny było takie, że te pierwsze zbiory jęczmienia przypadały na wiosnę w miesiącu Abib, podobnie jak jęczmień stał się „Abib”, co znaczy „żniwo”. Ten miesiąc, Abib, uznawany za pierwszy miesiąc religijnego roku, był również nazywany Nisan. Nisan był z astronomicznego punktu widzenia pierwszym miesiącem roku. Był to pierwszy księżyc, który miał się pojawić w swej pełni po wiosennym przesileniu. Święta pierwocin jęczmienia miały dla ludu Izraela takie znaczenie, że ich kalendarz był ustawiany na dany rok i odbywało się specjalne zgromadzenie. Jak jednak odkryjemy to święto, owo potrząsanie pierwocinami przed Jahwe, miało swoje przeznaczenie i po wypełnieniu się czasu, miało nabrać o wiele głębszego znaczenia.
Zbiory jęczmienia były pierwszym świętem zbiorów danego roku. Następnie odliczano 50 dni i jako dzień pierwszy, następowało siedem pełnych tygodni czy siedem Sabatów, jak ustalono w Kpł 23:15-16, 49 dni, po czym następny dzień, pięćdziesiąty, jako pierwszy dzień tygodnia, pojawiało się Święto Pięćdziesiątnicy. To letnie święto było początkiem zbioru pszenicy.
Letnie święta zostały wypełnione przez Nowe Przymierze
W obrazie trzech letnich świąt widzimy historię odkupienia naszego Zbawiciela, która pojawiła się niemal dwa tysiąclecia temu. Nasz Pana Jezus osobiście wypełnił trzy z tych letnich świąt i stało się to właściwie z dokładnością do jednego dnia. Dramatyczne wydarzenia, które zmieniły ten świat, eksplodowały w świętej historii dokładnie w tych dniach hebrajskiego kalendarza księżycowego, w których miały się wydarzyć. Chrystus został ukrzyżowany w dzień Paschy, 14 Nissana, był w grobie w 15dzień, pierwszy dzień gdy zaczynało się Święto Przaśników.
W przypadku Święta Pierwocin o poranku po tygodniowym sabacie Paschy w roku pasji zdarzyło się coś cudownego i nieoczekiwanego. Nasz Zbawiciel wypełnił trzecie święto, Święto Pierwocin. Powstał z martwych jak zapowiedziano w Księdze Kapłańskiej, o poranku po siódmym Sabacie następującym po Passze, pierwszego dnia tygodnia. On był pierwszym (pierwociną) z umarłych. Tak więc, w Swym powstaniu z martwych, wypełnił Święto Pierwocin. Niedziela zmartwychwstania wypadła dokładnie w Święto Pierwocin. Ten „wyznaczony czas” był świętowany (jako cień) w Starym Przymierzu. To święto zostało dane przez Boga Jahwe za pośrednictwem Mojżesza ludziom przymierza Bożego, gdy byli zgromadzeniu przy górze Synaj.
Święto Pierwocin jest wypełnione w Nowym Przymierzu. Zmartwychwstanie Chrystusa miało miejsce dokładnie w dzień Pierwocin.
Święto Pierwocin zostało wypełnione przez Jezusa w ten sposób, że pokonał śmierć, co demonstruje Jego zmartwychwstania. Rzeczywiście był „pierworodnym/pierwociną z umarłych”
1Kor 15:20
„A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i jest pierwiastkiem tych, którzy zasnęli„.
W wersji ang.:
„A jednak Chrystus został wzbudzony z martwych i stał się Pierwociną tych, którzy zasnęli”.
I dalej:
„Skoro bowiem przyszła przez człowieka śmierć, przez człowieka też przyszło zmartwychwstanie. Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia„.
Jezus jest nazwany „Pierwiastkiem (w znaczeniu: Pierwociną) tych, którzy pomarli” (1Kor 15:20). Trzy dni i noce po ukrzyżowaniu, wczesnym rankiem Jezus powstał z grobu. Zmartwychwstanie Jezusa nastąpiło w pierwszy dzień tygodnia. Tak się złożyło, że był to 17 Nissan, dokładnie w Święto Pierwocin. Zwróć uwagę na to, że po tym sabacie czy „uroczystym dniu” pierwszego dnia siedmiu dni Święta Przaśników następował regularny, tygodniowy sabat (sobota). Były wtedy dwa Sabaty w tym roku 32 naszej ery.
Oto hebrajski kalendarz tych dramatycznych wydarzeń wiosny i lata pasji Chrystusa.
Pierwociny są zaznaczone na żółto
Pierwociny były pierwszym dniem po sabacie następującym po Passze. Maria widziała zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa tego ranka przy grobie (J 20:10-18). Później przyszedł, aby odwiedzić uczniów w zamkniętym pomieszczeniu. Tomas dotknął rany na Jego boku i potwierdził, że Jezus nie jest duchem. Miał duchowe ciało, a Jego duchowe ciało manifestowało się w tym świecie w realny sposób (J 20:24-29). Po Swym zmartwychwstaniu Jezus spotkał się z Jakubem i Janem nad morzem galilejskim. Byli na morzu łowiąc ryby. Jezus, choć był na brzegu, miał dla nich nieco chleba i ryby (J 21:3-14). Później przyłączył się do Swoich uczniów, gdy szli z Jerozolimy drogą do Emaus. W taki sposób nasz zmartwychwstały Pan działał w tym kosmosie w okresie przed wstąpieniem do Ojca. Pojawiał się Swoim ludziom, przyłączał do nich, usługiwał im i następnie znikał. Czy taki będzie schemat Jego działania w Tysiącletnim Królestwie?