Clark Jonas
Czy zaczerpniemy ze swego duchowego dziedzictwa,aby budować Jego kościół?
Kaznodzieja powiedział, że dobry mąż zostawia dziedzictwo dzieciom swoich dzieci. O ile Salomon mówił w materialnym błogosławieństwie, jest to również prawdziwe w rzeczywistości duchowej. Ciało Chrystusa w ostatnich latach doświadcza tego, że wielu duchowych przywódców odeszło do domu, aby być z Panem. Materialne bogactwo może być przekazywane przez naturalną rodzinę, lecz część duchowego bogactwa jest dostępna dla nas, synów i córek tych liderów poprzednich przebudzeń. Wraz z odejściem wielkich Bożych generałów, wielki duchowy depozyt zostaje złożony w naszym duchu. Oczywiście, wraz z przekazaniem duchowego bogactwa przychodzi również wielka odpowiedzialność za to pokolenie, ponieważ jak mądry Salomon twierdzi, dziedzictwo nie jest wyłącznie dla dzieci,lecz dla dzieci tych dzieci.
DUCHOWE BOGACTWO
Z tym dziedzictwem wiąże się kilka ważnych pytań. W jaki sposób apostolscy wierzący reagują na duchowe bogactwo przekazane przez poprzednie poruszenia? Co zrobimy z naszym dziedzictwem? Czy wykorzystamy go do budowania pomników tamtych liderów i przeżywania dobrego czasu dziś? Czy użyjemy go do budowania tego, co Bóg dziś robi. Powiedziano, że reformacje i przebudzenia zaczynają się jako nowe ruchy, lecz szybko kończą jako pomniki tego, co kiedyś było. Nie trzeba patrzeć dalej jak na Izaaka, syna obietnicy Abrahama i Sary. Po śmierci Abrahama Filistyni zasypali studnie wykopane przez Abrahama w Egipcie. Gdy przeszedł głód za czasów Izaaka, podobnie jak Abraham doszedł do wniosku, że trzeba iść do Egiptu po zaopatrzenie. Niemniej jednak, Bóg powiedział mu, aby zamiast tego pozostał w Kanaanie. Postąpienie w inny sposób niż zrobił to Abraham wymagało wielkiej wiary ze strony Izaaka.
UCHWYCENIE APOSTOLSKIEGO RUCHU
Pomyśl o tym. W wierze zdecydował się być posłuszny Bogu i zasiać ziarno w spieczonej ziemi w czasie wielkiego głodu. Ludzie wokół musieli naprawdę myśleć, że stracił zmysły, lecz wielka wiara w Boga, duchowe dziedzictwo pochodzące od jego ojca Abraham doprowadziło do zbioróww miejscu, które inni uważali za bezpłodne.
Słowo Boże mówi, że Izaak ogromnie się wzbogacił! Wtedy stało się coś interesującego: Izaak wziął błogosławieństwo Boże i poszedł odetkać studnie, które Filistyni zasypali. Te studnie były wykopane w czasach jego ojca Abrahama, to jest w czasie starego poruszenia Bożego. Studnie mają duże znaczenie. Bez nich nie ma odświeżenia, wzrostu czy pomnożenia. Jednak za każdym razem, gdy Izaak odtykał stare studnie, reprezentujące próbę odnowienia starego poruszenia, pojawiały się spory wśród jego sług. Dopóki Izaak nie wykopał nowych studni, te konflikty i zasypywanie studni nie ustały. Uczymy się z tego ważnej lekcji dla wszystkich, którzy uchwycili Apostolski Ruch: musimy wziąć nasze dziedzictwo duchowego bogactwa i kopać nowe studnie. Tylko wtedy będziemy cieszyć się i zachowywać pokój.
PROROCZY WGLĄD UJAWNIA TOŻSAMOŚĆ
Czy to możliwe, że wielu Bożych przywódców odeszło do nieba, pozostawiając tysiące wierzących, którzy zgromadzili się wokół starych studni, ponieważ nie są pewni swojej tożsamości? Może jest tak, że inni szukają nowych rzeczy Bożych podejmując próby podgrzewania tego, co stare? Dawid był słaby, a jego syn Adoniasz spiskował przeciwko niemu, aby odebrać tron, obiecany Salomonowi. Natan, prorok, i Batszeba przystąpili do starego króla i prosili go, aby przekazał królestwo Salomonowi, zanim Adoniasz będzie mógł coś zdziałać (1 Krl. 1). Ten fragmenty mogą dać nam pewien proroczy wgląd w stan wielu wierzących dziś, którzy zbierają się wokół starych studni. Widzimy, że Dawid jako reprezentantpoprzedniego poruszenia jest już stary i potrzebuje ogrzania.
Ociągał się z przekazaniem autorytetu następnemu pokoleniu, tak więc jego sługa starał się zachować starego władcę ogrzewając go młodą dziewczyną1, która reprezentuje nowe poruszenie Boże. Nie możemy jednak posyłać sług, którzy będą obserwować nowe poruszenie tylko po to, aby podjąć próbę złapania ognia do podgrzewania starego poruszenia. Jeśli tak zrobimy, to fałszywi synowie, tacy jak Adoniasz, spowodują katastrofę królestwa. Podobnie jak próby Izaaka odetkania starych studni, odgrzewanie starego poruszenia objawieniem z nowego nie jest właściwą odpowiedzią na przekazanie duchowego bogactwa.
NOSICIELE ŚWIEŻEGO PORUSZENIA BOŻEGO
Inni znowu są podobni do proroków z Jerycho. W dniu, w którym Eliasz został wzięty do nieba stali i patrzyli z daleka. Widzieli Elizeusza idącego z szatą Eliasza. Widzieli jak uderza w wodę i widzieli jak przekracza Jordan. Ci proroczy skłonili się przed Elizeuszem tylko po to, aby złożyć mu hołd. O ile uszanowali namaszczenie złożone na jego życie, nie chcieli iść za nim; ciągle szukali Eliasza. Jak wielu wierzących będzie oglądać nosicieli nowego poruszenia Bożego, a jednak usilnie będą szukać Eliaszy, którzy przeminęli? Jak wielu wierzących dziś, będzie starało się odetkać studnie poprzednich poruszeń? Jak wielu wierzących będzie próbowało wzbudzać stare nauczanie przy pomocy nowego objawienia? Wielu apostolskich i proroczy wierzących zostało wychowanych w Ruchu Zielonoświątkowym i to dziedzictwo powinno być cenne, lecz musimy korzystać z duchowego bogactwa do budowania tego, co Jezus buduje dziś. Tak, cenimy to, co Bóg zrobił wczoraj, lecz musimy naciskać na dziś.
WIARA DO RUSZENIA NA PRZÓD
Dr Lester Sumrall powiedział kiedyś, że potrzeba wielkiej wiary, aby wyjść poza to w czym ktoś się urodził. W jakim ruchu narodziłeś się? Z jakiego ruchu musisz wyjść? Trzydzieści dni po śmierci Mojżesza, Bóg powiedział Jozuemu, że jest czas na wyruszenie. Pomimo, że Jozue i cały lud kochali Mojżesza gorąco, nie starali się dalej naśladować go, gdy już odszedł. Nie, wzięli przekazane im duchowe bogactwo zaszczepione przez Mojżesza i użyli go do przekroczenia rzeki do Ziemi Obiecanej. Dzięki łasce Bożej, apostolscy wierzący zrobią to samo.
© by Jonas Clark