Religijny duch: Wróg nr 1 apostolskiej służby
Jonas Clark
Duch religijny jest demoniczną strażą, która sprzeciwia się Bożemu dziełu.
Biada wam religijne duchy! Na zewnątrz wydajecie się być sprawiedliwi,
lecz jesteście pełni obłudy i zła. Wy zamykacie królestwo niebios.
Składacie dziesięcinę z mięty i mirry, a lekceważycie sprawiedliwość, miłosierdzie
i wierność. Jesteście pełni żądzy i pobłażania sobie. Robicie pokaz ze swoich
modlitw. Podróżujecie przez lądy i morza, aby zdobyć jednego nawróconego,
po czym robicie z niego syna piekła dwakroć gorszego niż wy sami jesteście.
Jezus wypowiadał te słowa w prawdziwie apostolskim stylu, gdy potwierdził, że religijny duch działa przez faryzeuszy i uczonych w Piśmie. Nie należy tego mylić z „czystą pobożnością”, która jest opisana jako troszczenie się o dotkniętych sieroctwem, wdowy i zachowywaniem siebie przed skażeniem tego świata (Jk. 1:26-27). Religijny duch jest demoniczną siła, która wpływa na ludzi, aby działali pobożnie, we własnej sprawiedliwości i super duchowo. Ten duch ma bardzo wyraźne, ostre zadanie: dezorientować postrzeganie tego, Kim Jezus jest i stanąć na drodze Bożych wysiłków budowania Jego chwalebnego Kościoła.
Jezus, Miłujący Baranek, był odważny jak lew wobec religijnego ducha, ponieważ ta zła moc sprzeciwia się wysiłkom zaniesienia Ewangelii do najdalszych części ziemi, najbardziej istotnemu aspektowi apostolskiego mandatu. Jeśli ten duch nie może powstrzymać cię przed dążeniem za Bogiem, to będzie starał się wypaczyć twoje postrzeganie tego, Kim jest Jezus, jak widzisz Jego i wszystko robisz dla Niego, abyś nie mógł wypełnić twojego przeznaczenia. Pamiętaj o tym, że to nie poganie kamienowali i więzili Pawła za głoszenie Ewangelii. To ludzie, którzy twierdzili, że kochają Boga. To wielu religijnych uczonych w Piśmie i faryzeuszy, którzy byli źli, że poganie zostali dopuszczeni do Królestwa bez obrzezania ciała.
Dziś, religijny duch wygląda nieco inaczej. Szaty religii nie są już filakteriami i długimi szatami; to zakodowane w kolorach stroje, które ozdabiają tytuły, tych, którzy starają się szukać wyższego duchowego rankingu u Boga przed innymi. Pomimo swego zewnętrznego wyglądu ten religijny duch był wrogiem tego, co apostolskie 2000 lat temu i jest takim samym przeciwnikiem apostolstwa dziś.
Nikt nie jest odporny na działanie ducha religijnego. Wszyscy byliśmy poddani jego wpływom do pewnego stopnia. Nawet uczniowie Jezusa stali się ofiarami jego zabójczych działań. Pamiętasz Synów Gromu? Uczniowie byli oburzeni na Samarytan, którzy nie przyjęli Jezusa i chcieli ściągnąć ogień osądu Bożego na całe miasto. Czy możesz sobie wyobrazić to, że można być tak sprawiedliwym we własnych oczach, aby pragnąć zniszczyć całe miasto? To nie jest normalne zachowanie. Przeciwnicy tacy jak religia, Izabel i czary są duchami, które działają uniemożliwiając odnowienie apostolskiej służby i nadal walczą z tym jeszcze dziś. Zrozum tych wrogów apostolskiej posługi i sprzeciw się diabłu w Imieniu Jezusa! Usłyszawszy ich żądanie, Jezus zareagował twardo: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście (Łk. 9:52-55). Lecz Jezus dokładnie wiedział jakiego ducha byli ci dwaj uczniowie ? ducha religijnego. Jakub i Jan nie byli jedynymi uczniami, którzy znaleźli się pod wpływem tej demonicznej mocy. Kiedy Jezus powiedział to uczniom? Miał pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych arcykapłanów i uczonych w Piśmie, że musi być zabity i trzeciego dnia wzbudzony z martwych. Piotr wziął go na bok, na prywatną rozmowę i zaczął upominać. Jezus odpowiedział: Idź precz ode mnie, szatanie! (Mat.16:23). Podobnie jak Jakub i Jan, Piotr nie znał ducha, z którego był tego dnia. Jezus widział wpływy religijnego ducha działające na Piotra i bardzo wyraźnie zwrócił się gromiąc Szatana (ducha), a nie Piotra (osobę). Zwróć uwagę również, że Jezus powiedział bezpośrednio do Szatana, a nie do postawy. To tylko kilka z wielu przykładów działania religijnego ducha rozsianych po Biblii.
Jeśli duch religii mógł wpływać na wybranych przez Jezus uczniów to my również jesteśmy podatni. Świadomi tego czy nie widzimy, że duch religijny wpłynął do pewnego stopnia na wierzących i niewierzący. Ci z nas, którzy mają świadomość działania ducha religijnego stale walczą z jego szkodliwymi skutkami. Jeśli nie będziemy się sprzeciwiać to on będzie opierał się naszemu pościgowi za bliższą relacją z Chrystusem i nie będziemy mogli wzrastać i dojrzewać poza nasze poznanie i duchowe postrzeganie Kim Jezus jest. Niektórzy widzą Jezusa tylko jako dzieciątko w żłóbku. Inni widzą Go stale wiszącego na krzyżu, a jeszcze inni jako siedzącego pośród małych dzieci. Są jeszcze tacy, dla których to łagodny baranek. A jednak, jest wielu innych, którzy postrzegają Jezusa, takim, jaki jest. Tak, On jest tym wszystkim, lecz jest czymś znacznie, znaczenie więcej. On jest Lewm z Plemienia Judy, Panem Duchów, Królem Chwały, a nawet mężem walecznym.
Religijne duchy są niebezpiecznymi oponentami apostolskiego poruszenia, ponieważ wierzący nie mogą być w pełni wyposażeni do skutecznej pracy w służbie, bez głębokiego poznania tego Kim jest Jezus. Jest on śmiertelnie niebezpieczny, ponieważ stara się powielać siebie w nowo nawróconych, którzy przylegają i polegają na próżnej tradycji, zamiast na postępującym objawieniu tego, Kim Jezus jest. Religijny duch zaleca się do ciebie, abyś uzależnił się od martwych zwyczajów, zamiast szukania Bożej łaski przez wiarę i znalazł skuteczne strategie dla swego życia i służby.
Apostoł Paweł ostrzegał Tymoteusza przed religijnymi duchami, mówiąc o nich, że są: zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga, Którzy przybierają pozór pobożności, podczas gdy życie ich jest zaprzeczeniem jej mocy; również tych się wystrzegaj (2 Tym. 3:4-5). Jak rozpoznajesz religijnego ducha? Owocem religijnego ducha jest sprawiedliwość własna, fałszywa pokora, martwe religijne uczynki, niewdzięczność i brak duchowej wrażliwości. Apostolstwo to nie tylko odwrócenie się od religii, jest to kontratakowanie przez wychowywanie prawdziwych duchowych synów i córek, które poniosą dalej dzieło budowania chwalebnego kościoła bez jakiejkolwiek skazy czy zmazy.
Łaska apostolska i prorocza nie dopuści do tego, aby religijny duch i religia sprowadziły nas z powrotem do Wieków Średniowiecza. Ta łaska buduje, strzeże i rządzi łaską, która nie skłoni się przed religijnymi duchami, lecz skonfrontuje je i przejmie panowanie nad nimi, aby Wielki Nakaz mógł zostać wypełniony.
© Jonas Clark