2 Korynt. 6:3-10.
NIE DAJEMY W NICZYM ŻADNEGO ZGORSZENIA, ABY SŁUŻBA NASZA NIE BYŁA ZNIESŁAWIONA, ALE WE WSZYSTKIM OKAZUJMY SIĘ SŁUGAMI BOŻYMI W WIELKIEJ CIERPLIWOŚCI, W UCISKACH, W POTRZEBACH, W UTRAPIENIACH, W CHŁOSTACH, W WIĘZIENIACH, W NIEPOKOJACH, W TRUDNOŚCIACH, W CZUWANIU, W POSTACH, W CZYSTOŚCI, W POZNANIU, W WIELKODUSZNOŚCI, W UPRZEJMOŚCI, W DUCHU ŚWIĘTYM, W MIŁOŚCI NIEOBŁUDNEJ, W SŁOWIE PRAWDY, W MOCY BOŻEJ; PRZEZ ORĘŻ SPRAWIEDLIWOŚCI KU NATARCIU I OBRONIE, PRZEZ CHWAŁĘ I HAŃBĘ, PRZEZ ZNIESŁAWIENIE I PRZEZ DOBRĄ SŁAWĘ; JAKO ZWODZICIELE, A JEDNAK PRAWI, JAKO NIEZNANI A JEDNAK ZNANI, JAKO UMIERAJĄCY A JEDNAK ŻYJEMY; JAKO KARANI, A JEDNAK NIE ZABICI, JAKO ZASMUCENI, ALE ZAWSZE WESELI, JAKO UBODZY, JEDNAK WIELU UBOGACAJĄCY, JAKO NIC NIE MAJĄCY, A JEDNAK WSZYSTKO POSIADAJĄCY.
Podczas przeżywania wielu utrapień duszy, ci, którzy miłują Boga, znajdą zawsze możliwość radowania się w Panu. Można chwalić i wielbić Pana naszego, Jezusa Chrystusa, nawet w najmroczniejszych momentach. Nie tylko należy uciszyć się przed wolą Boga, nie tylko ją obrać lecz i radować się przy wykonaniu Jego woli niewymowną radością.
Pozdrawiam i życzę radosnego dnia.