Ga 5:26
NIE BĄDŹMY CHCIWI PRÓŻNEJ CHWAŁY, JEDNI DRUGICH DRAŻNIĄC, JEDNI DRUGIM ZAZDROSZCZĄC.
Jeśli jesteśmy pełni „próżnej chwały” to łatwo drażnimy innych i prowokujemy ich do zazdrości. Człowiek, który jest próżny i bezpodstawnie ma o sobie wysokie mniemanie, to w sercu swym troskliwie pielęgnuje ułudę, że jest kimś wielkim, a to stanowi zarozumialstwo. Jeśli jesteśmy zarozumiali to nasz stosunek do innych już jest zatruty. Kiedy wkrada się zarozumialstwo to nasz stosunek do innych ludzi jest zepsuty. Gdy jesteśmy pewni własnej wyższości to chcemy ją zademonstrować i rzucamy ludziom wyzwanie, żeby zaczęli z nami dyskusję, żeby sobie udowodnić jaką mamy nad nimi przewagę. Zazdrościmy również, sobie nawzajem posiadanych uzdolnień i osiągnięć. Nasze nastawienie jest spowodowane albo „próżną chwałą” albo zarozumialstwem. Mamy tak niezgodną z rzeczywistością opinię o sobie, że nie możemy znaleźć żadnego rywala. Zupełnie odmiennie zachowuje się miłość, która jest owocem Ducha Świętego i którą objawia chrześcijanin żyjący „według Ducha”. Ludzie mający tę miłość nie są zarozumiali, ale proszą Ducha aby zniszczył w nich wszelkie zarozumialstwo. Nie mają o sobie wygórowanego mniemania, myślą o sobie z umiarem. Duch Święty otworzył ich oczy i potrafią dostrzec swój grzech. Umieją ocenić znaczenie i wartość innych ludzi przed obliczem Bożym. Ci, którzy posiadają tego rodzaju miłość uważają innych za ważniejszych od siebie i szukają sposobności, aby im móc służyć.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.