(Identity and Idolatry)
Kevin T. Bauder
Gdy pytasz ludzi: „Kim jesteś?” zazwyczaj najpierw odpowiadają, podając swoje imię, lecz jest to tylko etykieta. Imię nie ujawnia tożsamości osoby, która je nosi.
Jeśli będziesz uparty, „No, to jest twoje imię, ale kim jesteś?” to ludzie niezmiennie zaczynają dawać odpowiedzi, w których odnoszą się do innych ludzi, przedmiotów czy działalności. W odniesieniu do innych będą utożsamiać się jako synowie lub córki, bądź małżonkowie. W relacji do zajęć mogą powiedzieć, ci o swojej pracy i hobby. Mogą utożsamiać się jako fani jakiegoś zespołu sportowego, pisarza, czy jako ludzie oddani jakiemuś rodzajowi muzyki. Te wszystkie znaki identyfikacyjne mają jedną wspólną cechę: są zewnętrzne wobec samego człowieka. Ludzie mogą mówić, kim są tylko wskazując na rzeczy wobec nich zewnętrzne. Wiemy, kim jesteśmy tylko w wtedy, gdy odnosimy się do innych rzeczy, to osób, jakichś zajęć czy przedmiotów.
Innymi słowy: nasza tożsamość nie jest w nas samych. Po to, aby wiedzieć kim jesteśmy, musimy spojrzeć na zewnątrz. Nasz tożsamość jest kształtowana przez osoby, przedmioty, rodzaj działalności, przez to, w co angażujemy się.