Category Archives: Fenn John

John Fenn

Rozważałem przez ostatnie tygodnie w jaki sposób możemy określić czy jakieś nauczanie jest prawdziwym i zrównoważonym Słowem Bożym. Sprawdzamy czy nauczanie jest „całą radą Bożą” zadając następujące pytania: Czy jest to spójne z charakterem Jezusa? Czy jest to spójne z życiem/zachowaniem Jezusa? Czy można znaleźć je gdzieś indziej, w 2,3 miejscach w Słowie? Czy jest rozumiane w kontekście oraz kulturze owych czasów?

Co natomiast zrobić, jeśli nie znajdujemy tego w Słowie?

Co zrobić, gdy przychodzi do nas ktoś i mówi: „Pan mi powiedział…” a to nie brzmi dobrze, a ty nie możesz się z tym nie zgodzić, ponieważ powiedziano: „Bóg powiedział”, wiesz jednak , że to nie ma sensu i nie było mądre, lecz ten ktoś nie jest otwarty na twoje zdanie – co zrobić? Co zrobić, jeśli ktoś mówi ci, że mu Bóg powiedział, że może rzucić pracę, ponieważ On się o niego zatroszczy? Co zrobić, gdy ktoś mówi, że Bóg mu powiedział, żeby nie brał już więcej leków, lecz nie widać żadnych zmian w stanie, a jasne jest, że ryzykuje swoim zdrowiem i życiem? Co zrobić, gdy ktoś mówi, że Bóg mu powiedział, żeby nie zabierał chorego dziecka do lekarza? A jeśli ktoś twierdzi, że Bóg powiedział mu, że pewna osoba będzie jej małżonkiem (jego małżonką)? Jeśli ktoś wierzy, że Bóg go uzdrowi, a równocześnie dalej poniewiera swoje ciało, co było główną przyczyną obecnego stanu, a jednak nie chce zmienić diety, tylu życia – ale w zasadzie „Bóg powiedział”, że nie musi tego robić, ponieważ On i tak go uzdrowi?

Continue reading →

Fenn John

Witajcie. ,

Mówimy ostatnio o tym, w jaki sposób poznać, że jakieś nauczanie jest prawdziwe lub fałszywe w oparciu o „całą radę Bożą”, którą znajdujemy w 3 dziedzinach: czy jest to spójne z charakterem Jezusa? Czy jest to spójne z działaniem/zachowaniem Jezusa? Czy możemy znaleźć to w 2, 3 miejscach w Słowie? Czwartym obszarem wprowadzonym poprzednim razem jest kontekst; czy ten wers umieszczony jest w kontekście poprzedniego i następnego wersu. Dziś: zrozumienie kultury.

Zrozumienie kultury

Niektóre wyspy na Karaibach mają opinię nieprzyjaznych dla turystów. Wzięło się to stąd, że gdy ludzie odwiedzają te wyspy na wycieczkowych statkach, mieszkańcy często przyglądają się i nic nie mówią. Niektórzy pomyśleli, że ci mieszkańcy albo nie lubią białych ludzi, albo nie lubią turystów, albo dlatego, że ci mają pieniądze, których oni nie mają. Niektórzy turyści mówią, że czują się zastraszani przez to milczenie i przyglądanie się.

W książce napisanej przez O’Keefe pt. „Caribbean Hiking” wyjaśnia, że tubylcy lubią być zagadywani pierwsi, oczekując od odwiedzających, że oni rozpoczną przywitanie i rozmowę. Pewna para podróżników postanowiła wypróbować tą radę. Gdy postawili nogi na długim molu, zobaczyli parę tubylców stojąca około 60metrów dalej. Opisali kolorowe ozdoby na dreadach noszonych przez mężczyzn, rybaka i taksówkarza, którzy wpatrywali się w nich bacznie, gdy wędrowali molem.

Continue reading →

Witajcie.

Poprzednio dzieliłem się z wami uwagami na temat poznania „całej rady Bożej”, czyli poznania Jego charakteru i sposobów działania w Jego Słowie. Dziś, opowiem o „kontekście”.

Rzucanie kamieniami zza naszych pleców

Kiedy po raz pierwszy przeprowadziliśmy się z Barbarą do Boulder, w stanie Kolorado, w maju 1980 roku, przyłączyliśmy się do kościoła i poznaliśmy pastora i jego żonę. Dziś, ponad 30 lat później, moglibyśmy się spotkać i zacząć w tym samym miejscu, w którym zakończyliśmy ostatnio, gdy rozstaliśmy się jako przyjaciele, choć nie widzieliśmy się od 1992 roku. Ta informacja jest ważna dla dalszego toku opowiadania.

Zaprzyjaźniliśmy się też z małżeństwem, które należało do przywództwa w tym kościele. Często po niedzielnym nabożeństwie organizowali obiady, które przeszły do legendy. Polegało to na tym, że każdy gość coś ze sobą przynosił (tzw. potluks – przyp.tłum.), lecz ta siostra, którą będę nazywał dalej „E”, zawsze robiła tak wspaniałe meksykańskie dania, że bez względu na to, co kto przyniósł., wszyscy sięgaliśmy po jej przysmaki.

Gdy 10-15 osób rozmawia ze sobą, konwersacje w nieunikniony sposób zwracały się ku kościołowi. Dla chrześcijan niemal obowiązkowe jest mieć zdanie na każdy temat dotyczący kościoła, zaczynając od kazań, poprzez kreację żony pastora do tego, jak brudno było w łazienkach i, oczywiście, wszystko pośrodku.

Nie było w tym nic krytycznego, złośliwego czy w jakikolwiek sposób niewłaściwego, ot, po prostu rozmowy o tym, jak tu poprawić kościół, zwykłe rozmowy przy posiłku, jak to u przyjaciół.

Continue reading →