Ostatnio tłumaczyłem, jak Pan Bóg (Chrystus) najpierw złożył obietnicę, a następnie zawarł przymierze z Abramem w ramach „cięcia” przymierza. W Rodz 15:1-6 Pan Bóg zabrał Abrama w przestrzeń i powiedział mu, że jego potomstwo będzie tak liczne, jak gwiazdy. Pozostałe wersety tego rozdziału mówiące o zawieraniu przymierza omówiliśmy poprzednio. Rozdział 16 rozpoczyna się, gdy Abram i Saraj rozmawiają o tym, jak Pan Bóg obiecał mu syna. Saraj w wersecie 2 zasugerowała, że biorąc pod uwagę to, że już przekwitła, Abram powinien spłodzić dziecko ich pomocnicy – Hagar. Próbowali sami wykombinować, jak ta obietnica miałaby się wypełnić i w rezultacie postanowili pomóc Bogu w realizacji Jego planów.
Zanim obwinimy za to Saraj…. Pamiętajmy, że Pan powiedział Abramowi w rozdziale 15, że to on będzie miał syna, ale w tym momencie nic nie wspomniał o Saraj. Pan nie objawił, że Saraj będzie matką tego dziecka aż do rozdziału 17. Objawienie od Pana przychodzi stopniowo, ponieważ On jest nieskończony, więc poznawaniu rzeczy nie będzie końca i będzie na to też nieskończony czas.
Niech wam nikt nie mówi, że ma większe poznanie niż sama Biblia lub wie więcej niż sam Paweł, czy też wie o rzeczach nie zapisanym w Piśmie… Kanon Pisma Świętego, którym się posługujemy obecnie, jest sprawą zamkniętą dla obecnych czasów i zawiera tylko przebłyski czasów, które nadejdą.
Ale obiecano nam, że pewnego nasze objawienie będzie pełniejsze: „teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go takim, jakim jest” 1J 3:2.
Daniel Pontious Dziś rano miałem wrażenie, jakby glebogryzarka jechała po ziemi, która wydawała się nigdy wcześniej nie być uprawiana. Ostrza weszły głęboko w glebę i zaczęły wyrywać systemy korzeniowe, których z powierzchni nie było widać. Gdy patrzyłem na to, co się działo, Pan przemówił i powiedział: „Korzenie przewlekłego oczekiwania (dosł.: „odwlekanej nadziei” – Przysł 13:12) zostają wyrwane i tworzą miejsce dla nowego ziarna mojego słowa, które ma być zasiane”! Następnie tuż za nim usłyszałem ten fragment Pisma Świętego: „Siejcie dla siebie według sprawiedliwości (prawości i słusznego położenia wobec Boga); żnijcie według miłosierdzia i dobroci. ZRYWAJCIE SWOJE NIESKUTECZNE GRUNTY, bo nadszedł czas, by szukać Pana, pytać o Niego i od Niego wymagać Jego łaski, aż przyjdzie i nauczy was sprawiedliwości i spuści na was swój sprawiedliwy dar zbawienia.” (Ozeasz 10:12 w wersji ang.) Bóg usuwa z wielu z was dziś rano to „przewlekłe oczekiwanie” (odwleczona nadzieję). Ten duch powstrzymał wielu od otrzymania ich Przeznaczenia, ich Uzdrowienia, ich Cudu, a nawet ich dziedzictwa, w wyniku niewidzialnych korzeni pod powierzchnią, których nie byli świadomi, ale poprzez proces wznoszenia ziemi korzenie tych rzeczy są odsłaniane. Wiele z tych rzeczy, których nie byliście świadomi, a które was powstrzymywały, jest odsłanianych, gdy szukacie Pana i pozwalacie Mu wywracać ziemię w waszym życiu poprzez zmiany, których dokonuje w waszym wnętrzu, a w rezultacie te rzeczy, które trzymały was w niewoli, odpadają, ponieważ ukryte korzenie, do których były przywiązane, są ujawniane i odsłaniane. Dokonywane zmiany są często niewygodne i przez pewien czas trudne, ale końcowym rezultatem jest zerwanie tego, co cię powstrzymywało i wszczepienie „nowego nasienia” w zmiękczoną glebę, co doprowadzi cię do większego objawienia, boskiej manifestacji i połączenia z Bogiem niż to, co miałeś kiedykolwiek wcześniej! Niech Pan obali każdy system korzeniowy nie zasadzony przez Niego i umieści w twoim życiu to Nasiono, które przyniesie obfite żniwo w przyszłości! Czy wiesz kim jesteś??? ❤❤❤❤
Na pierwszy rzut oka temat może wydawać się nudnym. W rzeczywistości jednak naszym życiem rządzą przymierza w najróżniejszych formach. Poczynając od leasingu, kupna domu czy wynajmu samochodu, poprzez zaręczyny i akt małżeństwa, kończąc np. na kartach debetowych i kredytowych, przymierza we współczesnej formie porządkują nasze życie. Jak wielu z nas tego doświadczyło, każde ludzkie przymierze może zostać zerwane, co pociąga za sobą różne konsekwencje. Ale istnieje przymierze, którego nie można złamać.
Starożytne przymierza Właściwym terminem powinno być „cięcie” przymierza, ponieważ wszystkie starożytne przymierza wymagały przelania krwi. Obie strony przymierza, gdy je zawierały, musiały zacząć najpierw od jego uzgodnienia. Po dojściu do porozumienia dawały sobie nawzajem to, co najcenniejsze. Po „cięciu” przymierza zawsze miała miejsce uroczysta uczta. Składano wtedy śluby wraz z błogosławieństwami za jego dotrzymanie oraz przekleństwami za jego złamanie. Elementy takie jak: Porozumienie, Krew, wymiana darów, śluby i uroczysty posiłek, choć starożytne, rządzą naszym duchowym życiem w Chrystusie do dnia dzisiejszego – a nawet sięgają jeszcze dalej!
Czy pamiętasz ten moment w dzieciństwie, kiedy nagle zdałeś sobie sprawę z tego, że twoi rodzice też kiedyś byli dziećmi? Nigdy wcześniej nie myślałeś o tym, że mieli oni swoje życie przed tym, jak pojawiłeś się na świecie. Twoje myśli o nich zawsze zaczynały się od twego istnienia i wcześniej nie zdawałeś sobie sprawy, że musieli oni przecież mieć jakieś życie, zanim ty się pojawiłeś.
W taki właśnie sposób wiele osób myśli o Panu Jezusie Znają Jego życie tylko ze stron ewangelii. Jednak Chrystus istniał już zanim stał się niemowlęciem w Betlejem i na przestrzeni wieków był głęboko zaangażowany w życie wielu mężczyzn i kobiet. To naprawdę otwiera oczy i jest wspaniałą rzeczą, gdy zaczniemy rozważać życie Chrystusa, zanim został poczęty w łonie Marii jako Jezus.
Richard Murray Myślę, że jest to fascynujące, że nigdy w Nowym Testamencie Duch Święty jest opisany w jakimś emocjonalnym stanie gniewu, wściekłości lub reaktywnej furii na złe okoliczności. Zamiast tego, do określenia emocjonalnych reakcji Ducha na złe wieści używa się takich słów jak „zgaszony” (1 Tes 5:19), „zasmucony” (Efezjan 4:30), „opłakujący” (1 Kor 13:6 ?) lub „ożywiony” (J 5:21; 1 Kory 15:45). To maluje bardziej czuły, ale emocjonalnie zaangażowany i rezonujący obraz tego, jak boska natura przetwarza złe wiadomości lub okoliczności. Myślę również, że te terminy są zgodne z emocjonalnymi stanami Jezusa. W Łukasza 19 „lamentował” we łzach nad Jerozolimą ponieważ, nie poznała dnia nawiedzenia. Jego moc uzdrawiania i determinacja zostały „zgaszone”, gdy wrócił do Nazaretu (Mk 6), gdzie „nie mógł dokonać żadnych potężnych dzieł” z powodu ich zbiorowej niewiary, niewiary, nad którą Jezus się dziwił. Jezus dobrze znał „smutek” według Izajasza 53:3. Był udręczony przy grobie Łazarza w Ewangelii Jana 11 (chociaż to, co dokładnie go zasmuciło, jest przedmiotem dyskusji). Jezus został „przyspieszony” (co zdefiniowałbym jako natychmiastową i zdecydowaną reakcję leczniczą), aby zająć się każdą złą rzeczą, która pojawiła się w sferze Jego bezpośredniego wpływu. Jezus sam był „pobudzony”, aby „pobudzać” innych. My również jesteśmy pobudzani przez Ducha Świętego według J 6:63 i Rzm 8:11. Widzę przyśpieszenie jako responsywny (nie reaktywny) stan emocjonalny, w którym człowiek jest przynaglany przez przewodnictwo miłości do zajęcia się zagrażającymi lub tragicznymi sytuacjami, które się pojawiają. Jako przykład, myślę, że Jezus został „pobudzony”, aby wypędzić nieuczciwych fałszerzy pieniędzy ze świątyni nie w furii, aby natychmiast później działy się uzdrowienia. Natychmiast po tym, jak Jezus oczyścił świątynię ze złodziei, spójrz na to, KTO i CO zajęło ich miejsce. „Ślepi i chromi” przyszli na dziedziniec świątyni i „On ich wszystkich uzdrowił” (Mt 21:14). Następnie przyszła duża grupa „dzieci”, które widząc uzdrowienia, zaczęły „wołać w świątyni i mówić: Hosanna synowi Dawida.” (Mt 21:15-16). Jezus ucieszył się z tego i nazwał to, co zrobiły te dzieci „doskonałą chwałą”. Chodzi o to, że Jezus „wypędził” bezwyznaniowe, zbrodnicze i bezowocne elementy obecne na dziedzińcach świątyni, ABY mogły być zastąpione elementami owocnej wiary i żarliwego uwielbienia. Jezus nie rozbijał gwałtownie i gniewnie głów. On pilnie wprowadzał lecznicze uwielbienie. W każdym razie, te cztery powiązane ze sobą terminy warto znać i rozważać. Być może będziemy mogli spróbować użyć ich, aby lepiej i bardziej spontanicznie rozpoznawać i dopasowywać nasze emocje do Ducha.
Wielu z nas było zszokowanych w zeszłym tygodniu, kiedy Biały Dom wyznaczył 31 marca jako „Dzień Widoczności Osób Transpłciowych”. Moment ogłoszenia był wyjątkowo nieistotny, ponieważ oświadczenie prezydenta Bidena pojawiło się zaledwie kilka dni po tym, jak sześć osób w chrześcijańskiej szkole w Nashville zostało zabitych przez Audrey Hale, młodą kobietę, która zidentyfikowała się jako transpłciowy mężczyzna. „Dzisiaj pokazujemy milionom transpłciowych i niebinarnych Amerykanów, że ich widzimy, należą do nas i powinni być traktowani z godnością i szacunkiem” – powiedział Biden. „Ich odwaga dała niezliczonej liczbie innych siłę, ale nikt nie powinien być odważny, aby być sobą”.
Przesłanie Bidena sugerowało, że to Hale była prawdziwą ofiarą. Nieważne, że sześciu niewinnych ludzi, w tym troje dziewięciolatków, nie żyje. W dzisiejszej Ameryce oczekuje się od nas największego współczucia dla osoby z zaburzeniami emocjonalnymi, która wzięła do szkoły podstawowej broń maszynową z zamiarem zabicia jak największej liczby osób.
Dotarliśmy do punktu kulturowego szaleństwa. Góra to dół, zło jest dobrem, a prawość jest błędem. W dzisiejszej Ameryce stajemy po stronie przestępców, a nie ofiar przestępstw. Cenimy prawa aborcjonistów ponad nienarodzone dzieci, walczymy w obronie biologicznych sportowców-mężczyzn, którzy udają kobiety, zamiast biologicznych kobiet, które nie powinny konkurować z mężczyznami.
U podstaw tego szaleństwa leży coś, co nazywa się „opieką afirmatywną”, filozofią rozwiniętą przez społeczność doradców. W minionych dziesięcioleciach pomieszanie płci było znane pod klinicznym terminem „dysforii płciowej”. Uznano to za chorobę psychiczną. Ale doradcy przyjęli nowe podejście, które uznali za bardziej współczujące. Zamiast przypisywać zaburzeniu negatywną etykietę, psychologowie postanowili potwierdzić preferencje płciowe danej osoby, nawet jeśli są one urojeniami.
Działa to w następujący sposób: przypuśćmy, że ktoś, kto urodził się jako biologiczny mężczyzna, mówi swojemu doradcy, że naprawdę czuje się wewnętrznie kobietą. Terapeuta nie kwestionuje pomysłu. Zamiast tego radzi się mężczyźnie, aby poszedł dalej i zaczął ubierać się jak kobieta, ponieważ „identyfikuje się” jako kobieta. „Śmiało, noś makijaż i buty na obcasie” – mówi doradca. „Śmiało przyjmij też kobiecą tożsamość. Przyjmij żeńskie imię i żeńskie zaimki oraz poproś rodzinę i przyjaciół, aby używali preferowanej tożsamości ”- nawet jeśli rzeczywiście wyglądasz jak mężczyzna w sukience.
Ta dziwaczna praktyka rozprzestrzenia się dziś w naszych szkołach jak pandemia. Nawet nauczyciele szkół podstawowych promują ideologię transpłciową wśród wrażliwych pierwszoklasistów. Dzieci, które powinny uczyć się o akustyce i dzieleniu, słyszą o drag queens, seksie oralnym, masturbacji i o tym, co to znaczy być osobą queer lub niebinarną. Pedagodzy szkolni mówią dzieciom w wieku przedszkolnym, że mogą brać leki blokujące dojrzewanie płciowe lub poddawać się operacjom „potwierdzającym płeć”, aby chłopcy mogli stać się dziewczynkami, a dziewczynki chłopcami.
Najbardziej ironiczną częścią tego scenariusza jest to, że jeśli ktoś odważy się zakwestionować to szaleństwo, zostaje oznaczony jako „transfobiczny”. My jesteśmy tymi złymi. Nazywa się nas podżegaczami nienawiści, ponieważ nie okazujemy akceptacji i współczucia ludziom, którzy nie są zadowoleni z płci, z którą się urodzili. Nieważne, że nauka mówi nam, że wykastrowany mężczyzna jest nadal mężczyzną, a kobieta, która przeszła podwójną mastektomię i histerektomię, nadal jest kobietą. Nieważne są chromosomy X i Y. Jesteśmy „nienawistni”, jeśli nie bawimy się w tę szaradę.
W zeszłym tygodniu miałem okazję głosić w Instytucie Chrystusa dla Narodów w Dallas. Było kilka dni przed Wielkanocą, więc mogłem podzielić się miłym pobożnym przesłaniem o zmartwychwstaniu Jezusa. Ale Duch Święty „niepokoił” mnie przez kilka dni, nakłaniając mnie do wygłoszenia dosadnego i szczerego przesłania na temat czystości seksualnej i wojny z płcią. Nikt nie mówił mi, o czym mam mówić. Mogłem iść w dowolnym kierunku. O wiele łatwiej byłoby przekazać „bezpieczne” orędzie wielkanocne. Przyznam, że mnie kusiło, żeby to zrobić. Po co kołysać łodzią? Po co mówić o czymś kontrowersyjnym? Wiedziałem jednak, że Pan prowadzi mnie do głoszenia niewygodnego przesłania. Długo modliłem się w Duchu Świętym przed spotkaniem. Tuż przed tym, jak stanąłem przed tymi 400 studentami, powiedziałem im, że nie będzie mi łatwo dzielić się moim przesłaniem. Potem przeczytałem jeden z najbardziej niepoprawnych politycznie fragmentów Biblii — Księgę Powtórzonego Prawa 23:1.
Po raz pierwszy przeczytałem ten werset w mieszanym towarzystwie. Mówi: „Nikt, kto jest pozbawiony męskości lub ma odcięty organ męski, nie wejdzie do zgromadzenia Pańskiego” (NASB). Wśród publiczności było trochę nerwowego śmiechu, ale przez następne 30 minut studenci uważnie słuchali, jak mówiłem o tym, jak seksualne perwersje z czasów starożytnych odzwierciedlają to, co dzieje się w naszej kulturze dzisiaj – szczególnie w ruchu transpłciowym.
Na zakończenie mojego przesłania, po tym, jak wezwałem do pokuty za pornografię, rozpustę lub inne grzechy seksualne, podzieliłem się własną bolesną historią wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie. Przypomniałem im, że bez względu na to, jaki grzech seksualny popełnili lub jaki grzech seksualny został im narzucony, Jezus oferuje uzdrowienie, przebaczenie i odnowienie.
Kiedy zaprosiłem, aby wyszli na przód na modlitwę, niektórzy zerwali się ze swoich miejsc. Niektórzy leżeli twarzą do ziemi, inni płakali z udręki, a wielu zostało po zakończeniu nabożeństwa, aby pomodlić się lub spowiadać. Kiedy przyglądałem się tej scenie, myślałem tylko o tym, jak łatwo byłoby mi uniknąć głoszenia tego kazania.
