Category Archives: Prześladowania

“Dobry muzułmanin nie może nawrócić się na chrześcijaństwo”.

9 lutego 2012

Raymond Ibrahim

– Została wychłostana – otrzymała 40 uderzeń za przyjęcie „obcej religii”, podczas gdy setki muzułmańskich obserwatorów szydziło.

– Radosny nastrój chrześcijańskich dzieci śpiewających kolędy, „stał się przerażonym łkaniem” gdy czterech muzułmanów, w tym jeden z siekierą, wpakowało się do kościoła, policzkowało dzieci, zniszczyło meble i skopało ołtarz za to, że dzieci „przeszkadzały w ich modlitwach”.

Początek Nowego Roku był świadkiem wzrostu ucisku chrześcijan żyjących pod islamem, zaczynając od Nigerii, gdzie, w efekcie starań o usunięcie z muzułmańskiej północy wszystkich chrześcijan, został ogłoszony otwarty dżihad, aż po Europę, gdzie muzułmanie nawróceni na chrześcijaństwo dalej są łowieni i atakowani jako apostaci. Jak podaje Prezes Amerykańskiej Komisji na rzecz Międzynarodowej Wolności Religijnej „Ta ucieczka chrześcijan z tego regionu jest bezprecedensowa i wzrasta z roku na rok”. Tylko w za naszego życia, przewiduje: Chrześcijanie mogą całkowicie zniknąć z Iraku, Afganistanu i Egiptu”.

Jak wykazano w międzynarodowym sprawozdaniu, muzułmańskie kraje stanowią dziewięć z dziesięciu znajdujących się na początku listy krajów, gdzie chrześcijanie natrafiają na „najbardziej dotkliwe” prześladowania. Wobec tych odkryć rzecznik Watykanu powiedział, że „Wśród najpoważniejszego zaniepokojenia, ten wzrost islamskiego ekstremizmu zasługuje na szczególna uwagę. Ludzie i organizacje oddane ekstremistycznej islamskiej ideologii popełniają najstraszliwsze akty przemocy w wielu miejscach na całym świecie: sekta Boko Haram w Nigerii jest tylko jednym z przykładów. W niektórych krajach tak zwanej „arabskiej wiośnie’ towarzyszy klimat braku bezpieczeństwa, który napędza ucieczkę chrześcijan, a nawet emigrację”.

Skrzyżowanie

Skategoryzowane tematycznie, pozostała porcja muzułmańskich styczniowych prześladowań chrześcijan na świecie, obejmuje (lecz nie jest ograniczona do) następujących wypadków, wymienione w kolejności alfabetycznej według krajów, niekoniecznie według stopnia okrucieństwa

APOSTAZJA

Iran: Nawrócona na chrześcijaństwo, aresztowana w swoim domu została skazana na dwa lata więzienia. Wcześniej przeżyła 5 miesięcy niepewności w więzieniu Evin, gdzie rząd przetrzymywał ją w nadziei, że nabierze rozumu i wyrzeknie się chrześcijaństwa. Została skazana za „anty islamską propagandę, zwodzenie obywateli przez utworzenie tzw. kościoła domowego, znieważenie świętych postaci oraz działania przeciwko bezpieczeństwu narodowemu”. Podobnie dalsze cierpienia w więzieniu znosi pastor Yousef Nadarkhani. Ostatnio odrzucił ofertę zwolnienia jeśli publicznie uzna proroka islamu, Mahometa, jako „posłańca posłanego przez Boga”, co oznaczałoby wyrzeczenie się chrześcijaństwa, tak jak Mahomet/Koran odrzucają je.

Kenia: Muzułmańscy apostaci, szukający ucieczki w Kenii są śledzeni I atakowani przez muzułmanów krajów ich pochodzenia. Pewien Etiopczyk, który, po nawróceniu się na chrześcijaństwo, został postrzelony przez ojca, porwany i niemal zabity, obecnie otrzymuje pogróżki wysyłane smsami. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku nawróconego na chrześcijaństwo Ugandyjczyka, który ukrywa się, jego możliwości poruszania są bardzo ograniczone, ponieważ „Muzułmanie szukają mnie, aby mnie zabić. Potrzebuję ochrony i pomocy”.

Kuwejt: Książę, który otwarcie zadeklarował, że nawrócił się na chrześcijaństwo, potwierdził, że jako apostata może być teraz celem zamachów na jego życie.

Norwegia: Dwóch Irańczyków nawróconych na chrześcijaństwo, będących na spacerze, zostało pchniętych nożami przez zamaskowanych mężczyzn, krzyczących „niewierni!”. Jeden z ugodzonych nawrócił się w Iranie, był tam straszony i wyemigrował do Norwegii, myśląc, że tutaj ucieknie przed prześladowaniami.

Somalia: Kobieta nawrócona na chrześcijaństwo została przeprowadzona przed kibicującym tłumem i została publicznie wychłostana za przyjęcie „obcej religii”. „Publiczna chłosta miała zaznaczyć jej wyjście” z więzienia, gdzie była trzymana od października. Otrzymała 40 uderzeń a setki muzułmanów szydziło. Naoczny świadek powiedział: „Widziałem, jak zemdlała. Myślałem, że umarła, lecz wkrótce odzyskała świadomość i jej rodzina zabrała ją na bok”. Podobna sprawa: „Somalijscy islamiści aresztowali muzułmanina po tym, gdy jego dwoje dzieci nawróciło się na chrześcijaństwo i uciekło. Został oskarżony o to, że „nie wychował synów na dobrych muzułmanów, ponieważ „dobry muzułmanin nie może nawrócić się na chrześcijaństwo”.

Zanzibar: Pewien były muzułmanin nawrócony na chrześcijaństwo, gdy okazało się, że został okradziony, wezwał policję. Gdy w czasie wizji znaleźli Biblię, natychmiast zmienił się kurs dochodzenia z szukania złodziei na pytanie, dlaczego „praktykuje zakazaną wiarę”. Był trzymany w areszcie przez 8 miesięcy bez sądu, a od chwili zwolnienia, odrzucony przez rodzinę; obecnie jest bezdomny i schorowany.

ATAKI NA KOŚCIOŁY

Azerbejdżan: Pastor był straszony kryminalnym postępowaniem, które nastąpiło po najeździe na jego kościół w czasie niedzielnego nabożeństwa. Wcześniej, powiedziano mu, że „zostało wszczęte postępowanie kryminalne z powodu religijnej literatury, podburzającej inne wiary. Został zmuszony do opuszczenia tego obszaru. Z tego powodu każdego tygodnia musiał przemierzać ogromne odległości, aby prowadzić nabożeństwa.

Egipt: Zanim niedokończony kościół Abu Makka mógł zostać poświecony przez biskupa I zanim mogła odbyć się msza na święto Trzech Króli tłum Salafistów i członków Bractwa Muzułmańskiego wtargnęło do budynku, twierdząc, że nie ma na niego zgody i że nikomu nie wolno się modlić w nim. Jeden muzułmanin zaznaczył, że ten budynek dobrze nadawałby się na meczet lub szpital.

Indonezja: Naklejka znajdująca się na tyle samochodu członka obleganego kościoła Yasmin, mówiąca: „Potrzebujemy przyjaznego islamu, a nie gniewnego”, rozdawana przez członka królewskiej rodziny byłego niedawnego muzułmańskiego prezydenta, wywołała kolejny islamski atak na kościół. Dziesiątki muzułmanów „sterroryzowało zgromadzenie i zaatakowało kilku członków kościoła”. Od 2008 roku ten zbór był zmuszany do tego, aby prowadzić nabożeństwa na chodniku obok kaplicy, a później w domu parafian. Setki muzułmanów, nie usatysfakcjonowanych tym szukało i znalazło prywatny dom jednego z wierzących z tego zgromadzenia, gdzie byli zgromadzeni inni i odbywało się nabożeństwo, i uniemożliwili im dalsze prowadzenie. „Jest to przekraczanie granic. Protestujący weszli teraz w dzielnice mieszkalną, która nie jest miejscem publicznym”. W nowym sprawozdaniu zauważa się, że ilość antychrześcijańskich ataków niemal podwoiła się w ciągu ostatniego roku.

Nigeria: Wkrótce po tym, gdy dżihadyści wydali ultimatum dające chrześcijanom 3 dni na ewakuację regionu lub śmierć, uzbrojeni muzułmanie uderzyli na kościół i „otworzyli ogień do zgromadzonych, gdy modlili się z zamkniętymi oczyma”, zabijając 6 osób, w tym żonę pastora. Następnie, gdy przyjaciele i krewni zgromadzili się na żałobę po tych zabitych, pojawili się muzułmanie krzycząc „Allahu Akbar” i otworzyli ponownie ogień, zabijając kolejnych 20 chrześcijan. Kilka innych kościołów stało się celem ataków bombowych, gdzie zginęło dodatkowe 7 osób.

Pakistan: Rozwścieczeni głosami dzieci śpiewających kolędy w sąsiednim kościele, muzułmanie modlący się w meczecie zdecydowali, należy je uciszyć, również siekierą: „Dzieci przygotowywały się do mszy, która miała się odbyć w następna niedzielę. Głośna owacja stała się przerażonym piskiem, gdy nagle czterech mężczyzn, w tym jeden z siekierą, wpakowało się do kościoła. Mężczyźni policzkowali dzieci, niszczyli meble, roztrzaskali mikrofon o podłogę i kopali ołtarz. ‘Przeszkadzacie nam w modlitwie, nie możemy właściwie się modlić. Jak śmiecie używać mikrofonów i głośników” (Islam zabrania chrześcijanom głośnego celebrowania w kościele, zaczynając od dzwonów, przez mikrofony itd.). Gdy okazało się, że ziemia na której znajdowało się centrum, należące do kościoła katolickiego przez 125 lat i wykorzystywane do „celów charytatywnych”, ma ogromną wartość, zostało ono zburzone. Znajdowało się tam schronisko dla ludzi starszych, szkoła dla dziewcząt, klasztor i kaplica do modlitw. Pracownicy rozbiórki niszczyli Biblie, krzyże i posąg naszej Pani.

Zanzibar: Muzułmanie zniszczyli dwa kościoły: jeden został spalony, a drugi zdemolowany. Wszystko działo się przy okrzykach „Allahu Akbar”.

DIMMITUDE

[Ogólnie: znęcanie się, poniżanie, poddanie niemuzułmańskich “obywateli drugiej kategorii]

Dania: W zamieszkałej w przeważającej części przez muzułmanów Odense, rodzinie irańskich chrześcijan zniszczono kolejne dwa samochody: rozbite szyby, pocięte siedzenia i podpalenie – ponieważ w samochodach wisiały krzyżyki. Rodzina została przeniesiona na inne miejsce. Służba „Church Ministry” zmieni nazwę na „Ministry of Philosphy of Life”, aby dostosować się do muzułmanów.

Egipt: W ostatniej serii zbiorowego karania tłum około 3000 muzułmanów zaatakował chrześcijańską wioskę z powodu pogłosek o tym, że jakiś Kopt posiadał w swoim telefonie intymne zdjęcia muzułmanki (czemu zaprzeczył). Domy i sklepy Koptów zostały złupione przed podpaleniem. Trzy osoby zostały ranne, podczas gdy „sterroryzowane” kobiety i dzieci, które straciły swoje domy stały na ulicach, nie mając dokąd się udać. Jak zwykle, armia potrzebowała godziny, aby przejechać 2 kilometry do wioski i nie aresztowano ani jednego sprawcy.

Nigeria: Muzułmanie z Boko Haram podpalili chrześcijański dom misyjny, w wyniku czego mieszkańcy, głównie sieroty i mniej uprzywilejowani, zostali bezdomnymi. W między czasie naczelny oficer pozwolił na ucieczkę organizatora stojącego za atakami bombowych w Boże Narodzenie, pokazując jak dobrze okopani są islamiści w rządzie.

Pakistan: Sądzia odmówił zwolnienia za kaucją chrześcijanina ostatnio oskarżonego o zbezczeszczenie Koranu, zgodnie z pakistańskim prawem anty bluźnierczym pomimo braku dowodów przeciwko niemu. Według szariatu słowo chrześcijanina znaczy tyle co połowę słowa jego muzułmańskiego oskarżyciela (jego właściciela).

Arabia Saudyjska: Urzędnicy dokonali rewizji osobistej 29 chrześcijanek, rozbierając je do naga, i znieważyli sześciu chrześcijan po aresztowaniu ich za prowadzenie spotkania modlitewnego w prywatnym domu. Przetrzymywani w więzieniu bez sądu przez ostatni miesiąc, nie otrzymali informacji o tym, kiedy i czy w ogóle zostaną zwolnieni. Władze przeprowadziły w niehigienicznych warunkach osobistą rewizję kobiety, która twierdziła, że nie popełnili przestępstwa. W wyniku tego zajścia kilka z kobiet zostało rannych i zachorowały lecz władze nie zapewniają im żadnego leczenia.

Sudan: Władze zagrodziły aresztowaniem przywódców kościoła, jeśli podejmą ‘ewangelizacyjna działalność’ i nie poddadzą się zarządzeniu nakazującemu, aby kościoły dostarczały nazwisk i tożsamości: „Ten nakaz ma na celu uciskanie chrześcijan pośród i tak już wzrastającej wrogości … Sudańskie prawo zabrania misjonarzom ewangelizowania i nawracania z islamu na inne religie, i jest to karalne więzieniem bądź śmierci, choć poprzednio takie prawa nie były ściśle przestrzegane”. W kolejnych dniach i tygodniach później dwóch ewangelistów zostało aresztowanych na podstawie fałszywych oskarżeń. Zostali też pobici przez policję.

Turcja: chrześcijanin starający się o azyl, który uciekł z Iranu z powodu swojej wiary, został „brutalnie napadnięty przez swego tureckiego pracodawcę, który oblał go wrzątkiem, powodując poważne oparzenia ciała” po tym, gdy ten chrześcijanin poprosił o uzgodnioną zapłatę. „Jest on tylko jednym z przykładów setek irańskich chrześcijan szukających schronienia, którzy żyją w takiej sytuacji w Turcji”.

PORWANIA, OKUPY, MORDERSTWA

Egipt: Porwanie 16 letniej chrześcijanki, która znikła ponad 2 miesiące temu stało się „wojną na przeciąganie liny między chrześcijańską rodziną, a muzułmańskimi prawnikami”. Sąd stanął po stronie islamistów, nakazując dziewczynie, aby została zatrzymana aż do osiągnięcia wieku 18 lat, w domu opieki będącym własnością państwa – legalny wiek do nawrócenia – zamiast przywrócić ją rodzinie. Koptyjscy działacze dowodzą, że ta decyzja „zachęca islamistów do kontynuowania niesłabnącej ilości porwań chrześcijańskich nieletnich, aby zmuszać je do nawrócenia na islam”.

Pakistan: Chrześcijanka porwana w 2001 roku, gdy miała 15, lat i zmuszona do małżeństwa z muzułmaninem, wróciła do swej katolickiej rodziny po 10 latach. Nie jest to odosobniony przypadek: „istnieje co najmniej 700 przypadków porwań i wymuszonych na chrześcijankach małżeństw z muzułmanami. W ciągu ostatnich trzech miesięcy porwanych zostało dziewięć kobiet i zmuszonych do nawrócenia na islam”.

Sudan: Muzułmanie powiązani z sudańskim muzułmańskim rządem wjechali do kościoła ciężarówką rozbijając frontowe drzwi, porwali dwóch katolickich księży i ciężko ich pobili. Splądrowali również ich mieszkania kradnąc dwa pojazdy, dwa laptopy i sejf. Później porywacze zmusili księży do wykonania telefony do biskupa z żądaniem okupu 500.000 funtów sudańskich (185.530USD).

Szwajcaria: Muzułmanin porąbał siekierą swoją córkę na śmierć za umawianie się z chrześcijaninem. Gdyby umawiali się w muzułmańskim kraju to ten chrześcijanin, co się tak często zdarza, prawdopodobnie został by podobnie potraktowany.

Syria: Społeczność chrześcijan w Syrii została uderzona serią porwań i brutalnych morderstw. 100 chrześcijan zostało zabitych od czasu, gdy zaczęły się antyrządowe zamieszki. „Dzieci stały się szczególnym celem porywaczy, którzy żądają okupu, a w przypadku, gdy go nie otrzymają, zabijają ofiary. Niektóre z nich zostają pocięte na kawałki i wrzucone do rzeki”. Te ostatnie informacje są reminiscencją antychrześcijańskich ataków, które od dekady stały się w Iraku powszechnością.

Tadżykistan: Młody chrześcijanin ubrany za Dziadka Mroza – rosyjski odpowiednik Świętego Mikołaja – został zasztyletowany w czasie odwiedzin u rodziny i roznoszenia prezentów. Tłum muzułmanów bijąc go i dźgając nożami krzyczał „ty niewierny!”. Policja jako przyczynę podała „religijną nienawiść”.

O tym cyklu

Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.

Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:

1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.

2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szariacie.

Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (niemuzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.

Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szariatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.

Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?

– – – – – – – – – – – – – – –

Related Items

Why ‘Christian’ Persecution?aracer

„Powiedzieć Wesołych Świąt Bożego Narodzenia to gorsze niż zabić kogoś”

  Raymond Ibrahim

5 stycznia 2012

Ataki bombowe na kościoły w Nigerii, czasie gdy odbywała się Bożenarodzeniowa msza z udziałem ponad 40 osób, są najbardziej oczywistym przykładem antychrześcijańskich sentymentów w grudniu. Wszędzie, na całym muzułmańskim świecie okres Bożego Narodzenia jest dla chrześcijan czas zwiększonego zagrożenia, nękania i strachu, co nie jest zaskoczeniem, biorąc pod uwagę to, że muzułmańscy klerycy utrzymują, że: „powiedzenie Szczęśliwych Świąt Bożego narodzenia (Merry Christmas) jest gorsze niż cudzołóstwo czy zabicie człowieka„. Kilka przykładów:

• Egipt: Koptyjski Kościół jest zagrożony powtórką z „Nag Hammadi”, miejsca, gdzie przejeżdżający muzułmanie zastrzelili sześciu chrześcijan wychodzących z kościoła po bożenarodzeniowej mszy w 2010 roku. W związku tymi obawami diecezja „odwołała wszelkie Ochody Nowego Roku i Bożego Narodzenia”.

• Indonezja: W „brutalnym ataku, który bardzo mocno wpłynął na katolicką społeczność, wandale ścięli posąg Marii Dziewicy znajdujący się w małej grocie… skradziono krzyż a kociołek na święconą wodę został poważnie zniszczony”.

• Iran: Pojawiły się sprawozdania o silnym wzroście antychrześcijańskiej działalności przed Bożym Narodzeniem przekazane przez Urząd Bezpieczeństwa Kraju tej Islamskiej Republiki. Lokalnym kościołom „nakazano odwołanie obchodów Bożego Narodzenia i Nowego Roku na znak okazania uległości i wsparcia dla dwumiesięcznego okresu żałoby muzułmanów Szija”.

• Malezja: Kapłani parafii i młodzieżowi liderzy musieli starać się „kolędową” zgodę, co wymagało podania pełnych danych, imienia, nazwiska i numeru karty na komisariacie policji, tylko po to, aby „odwiedzić innych członków kościoła i głośno śpiewać „Radość Światu” czy „Cicha noc”

• Pakistan: „Wywiad ostrzegał o zagrożeniu terrorystycznymi atakami w Boże Narodzenie” dodając, że większość ochrony kościoła jest „niewystarczająca”. Chrześcijanie narzekali również na to, że „przedłużające się wyłączenia prądu stały się rutynowe w okresach Bożego Narodzenia i Wielkanocy”

W czasie, gdy chrześcijanie żyjący pod islamem są zmuszani do życia jako dimmis, nie-muzułmanie pod islamską władzą traktowani są jako obywatele drugiej kategorii, na Zachoddzie dobrowolne odgrywanie dhimmi, aby przypodobać się muzułmanom w czasie Bożego narodzenia, jest powszechne: na Uniwersytecie Londyńskim odbyło się chrześcijańskie nabożeństwo bożenarodzeniowe, obejmujące czytania z Koranu (który potępia wcielenie, to jest Boże Narodzenie), a „mieszkańcy szykownego przedmieścia Montrealu postanowili usunąć szopkę i menorę z urzędu miasta, oraz przychylić się do żądania muzułmańskich grup i wystawić tam islamskie religijne symbole”.

Skategoryzowana tematycznie, pozostała porcja muzułmańskich październikowych prześladowań chrześcijan na świecie, obejmuje (lecz nie jest ograniczona do) następujących wypadków, wymienione w kolejności alfabetycznej według krajów, niekoniecznie według stopnia okrucieństwa.

ATAKI NA KOŚCIOŁY

• Etiopia: pojawiło się wideo pokazujące jak około 500 muzułmanów zniszczyli 29 listopada kościół, krzycząc „Allahu Akbar!”. Pretekstem do spalenia tego kościoła był rzekomy brak „zezwolenia”, pomimo że był to budynek postawiony na ziemi, będącej własnością chrześcijan od 60 lat.

• Indonezja: „Islamska ekstremistyczna” grupa bardzo mocno naciska na zniszczenie pięciu kościołów, ponownie na podstawie twierdzeń, że nie ma na nie pozwolenia. Zgromadzenie kolejnego „osaczonego kościoła„, który muzułmanie usiłują zamknąć „zostało zmuszone do przeniesienia bożenarodzeniowych modlitw do domu jednego z członków, po tym, gdy islamskie grupy połączyły się na spornym miejscu grożąc wierzącym.

• Iran: W czasie obchodów Bożego Narodzenia kościół został napadnięty przez krajową bezpiekę a wszyscy uczestnicy, włącznie z dziećmi ze szkółki niedzielnej, zostali aresztowani. Zostało zajętych setki chrześcijańskich książek. Zatrzymani chrześcijanie „byli obrażani”; podczas gdy miejsce zatrzymania wielebnego i jego żony nie jest znane. „Najazdy I zatrzymania w czasie Bożego Narodzenia nie są czymś niezwykłym w Iranie; kraju, który zamieszkuję większość wyznająca islam szija uważany jest za najgorszy pod względem prześladowań religijnych mniejszości”.

• Nigeria: Kilka tygodni przed ostatnimi bombowymi atakami na kościoły w czasie Bożego Narodzenia, inny atak przeprowadzony przez „lokalnych muzułmanów” pozostawił pięć zniszczonych kościołów oraz kilku zabitych chrześcijan: „Muzułmanie z tego miasta przechodzili przez miasto wskazując członkom grupy Boko Haram kościoły i sklepy należące do chrześcijan, a ci podłożyli materiały wybuchowe w tych miejscach”.

• Turcja: Ujawniony został spisek wysadzenia w powietrze „wszystkich kościołów w Ankarze„. Urzędowe oskarżenie skierowane przeciwko aresztowanym wcześniej członkom Al-Kaidy ujawniło amatorskie terrorystyczne plany zmierzające do uderzenia na kościoły w Ankarze i na chrześcijańskich duchownych.

APOSTAZJA, BLUŹNIERSTWO I PROZELITYZM

• Algiera: W maju muzułmanin nawrócony na chrześcijaństwo został skazany na pięć lat więzienia z oskarżenia o „znieważanie Mahometa„, proroka islamu, i za ‘prozelityzm’, ponieważ dał innemu muzułmaninowi płytę CD na temat chrześcijaństwa”. Teraz sędzia zdecydował, że „ostatecznie odrzucić” odwołanie, „pokazując, że system sądowniczy trzyma chrześcijan w więzieniach bez oficjalnej kary czy uniewinnienia ich”.

• IKashmir: Czołowy islamski kleryk uruchomił stronę internetową przeciwko apostazji i nawróceniom muzułmanów na chrześcijaństwo. Strona działa, aby „powstrzymać nawrócenia młodych [muzułmańskich] chłopców i dziewcząt [na chrześcijaństwo]”; a jej „głównym celem jest udaremniać katastrofalną w skutkach [chrześcijańską] aktywność misyjną”.

• Iran: Pastor Yousef Nadarkhani, który pozyskał uwagę świata po tym, gdy został uwięziony i oczekuje na wykonanie egzekucji za opuszczenie islamu może być zmuszony do oczekiwania przez kolejny rok na decyzję sądu czy wyrok zostanie podtrzymany, ponieważ władze ciągle zwlekają w nadziei, że świat zapomni o tym. W międzyczasie nadal „wywierany jest nacisk na Nadarkhani’ego, aby porzucił wiarę”. Inny nawrócony na chrześcijaństwo opowiedział ostatnio o swoich przeżyciach: „gdy moja rodzina i przyjaciele dowiedzieli się o mojej decyzji, nie zaakceptowali tego i odrzucili mnie. Musiałem opuścić rodzinny dom. Dodatkowo przyjaciele potraktowali mnie tak samo jak rodzina, nazywając mnie apostatą i niewiernym. W Iranie każdy, kto nawróci się na chrześcijaństwo spotyka się z różnymi problemami. Pomimo tego, że kocham moją rodzinę, musiałem opuścić mój dom. Wszyscy mnie odrzucili”.

• Malezja: były pełnomocnik rządu, rozpaczając na tym, że „mogą być setki, a nawet tysiące muzułmanów nawracających się na chrześcijaństwo, „zbierał dane”, aby „przekonywać” apostatów do powrotu na islam: „Pomagamy im w nadziei, że wrócą do islamu”. Podobnie sułtan Selangoru, stanu w Malezji, zarządził najważniejszym islamskim organizacjom w kraju, aby podjęto strategiczne kroki przeciwko prozelityzmowi, aby muzułmanie, którzy zaczynają dystansować się do islamu wrócili i pokutowali”.

• Pakistan : Gdy członkowie pewnej muzułmańskiej rodziny odkryli, że ich syn nawrócił się na Chrześcijaństwo, nie tylko „jego ojciec umieścił w lokalnej gazecie informację wyrzekając się go”, lecz jego rodzina „napisała skargę do policji przeciwko niemu, ponieważ – jako murtad czy apostata zasługiwał na śmierć – powiedziano mu, że popełnił „bluźnierstwo”. W podobnej sytuacji, po kłótni dotyczącej dzierżawy, muzułmański właściciel ziemski oskarżył chrześcijańskiego najemcę o zbezczeszczenie Koranu, co spowodowało, że tłumy muzułmanów otoczyły dom tego chrześcijanina, wygrażając mu i ciskając antychrześcijańskie slogany w rodzaju: „Muzułmańscy przywódcy ogłosili w kilku meczetach wezwanie do srogiej kary”. Ten chrześcijanin został aresztowany i oskarżony zgodnie z pakistańskim prawodawstwem dotyczącym „bluźnierstwa”, co może doprowadzić do skazania go na dożywotnie więzienie za profanację Koranu.

PRZEMOC I ZABÓJSTWA

• Kaszmir: Chrześcijanie uwięzieni z paragrafu o “bluźnierstwo” nadal są torturowani. Jeden z nich został poważnie ranny ciosem zadanym nożem. Przyjmuje się, że znalazł się w szpitalu w Lahore w Boże Narodzenie.

• Kenia: Siedmiu muzułmanów somalijskiego pochodzenia pobiło do nieprzytomności młodego Somalijczyka, chrześcijanina poważnie uszkadzając mu wzrok. Nastąpiło to w niecałe 6 tygodni po podobnym ataku na jego starszego brata. Napastnicy mówili: „Nie udało nam się zabić twojego brata, ale dziś zabijamy ciebie”. Jego rodzina była uważana za muzułman w chwili jego narodzenia, więc został pobity jako „apostata”, pomimo że był wychowywany jako chrześcijanin.

• Irak: Seria ataków na chrześcijan wybuchła po piątkowym kazaniu w meczecie, które skończyło się tym, że „tłum muzułmanów palił i rujnował chrześcijańskie biznesy. Później, muzułmanin strzelał, zabijając małżeństwo chrześcijan, gdy szli do swojego samochodu. Dwójka ich dzieci została ranna, lecz żyją. Pojawiły się nowe informacje na temat: „spisku przeciwko chrześcijańskiej mniejszości w Mosulu na czas nadchodzących świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku”.

• Pakistan: muzułmanin zamordował chrześcijankę w czasie próby gwałtu: „złapał dziewczynę i strasząc bronią usiłował odciągnąć ją na bok. Młoda kobieta broniła się, usiłując wyrwać się z uchwytu napastnika, wtedy mężczyzna otworzył ogień i zabił ją na miejscu, po czym później usiłował ukryć ciało”. Pomimo, że ten mężczyzna został określony jako „młody włóczęga i narkoman”, ciągłe wykorzystywanie seksualne chrześcijanek przez muzułmanów pokazuje, że chrześcijanie są traktowani jako druga kategoria, która ma być wykorzystywana bezkarnie.

• Filipiny: 71 letni pastor został zastrzelony przez dwóch niezidentyfikowanych mężczyzn na motocyklu. „Ta prowincja [Mindanao] znana jest z tego, że chrześcijańscy pastorzy stają się ofiarami prześladowań. Wcześniej tego roku, kobieta pastor z lokalnego zielonoświątkowego zboru została śmiertelnie pocięta przez podejrzanych muzułmańskich buntowników na oczach jej córki”.

• Syria: „Około 50 Chrześcijan zostało zabitych w czasie antyrządowych zamieszek w Homs, Syria, zarówno przez buntowników jak i rządowe siły, a wielu innych ma problemy z wyżywieniem swoich rodzin, ponieważ przemoc zahamowała normalne życie miasteczka. W jednym z tragicznych incydentów młody chrześcijanin został zabity przez buntowników, którzy sfilmowali morderstwo i twierdzili, że tą zbrodnię popełniły siły rządowe. Inny chrześcijanin został złapany przez buntowników, zabrany do domu, gdzie pytano go: „Jak chcesz umrzeć?” Mężczyzna całkowicie załamał się, został wypuszczony lecz zostawiono go z bardzo silnym urazem psychicznym”.

• Uganda: W wigilię Bożego Narodzenia wkrótce po powstałym ożywieniu w jego kościele muzułmanie oblali pastora kwasem, pozostawiając go z poważnymi poparzeniami, które spowodowały utratę wzroku w jednym oku, a znaczny ubytek w drugim. Pastor „był w drodze powrotnej na miejsce aby przyłączyć się do całego zgromadzenia i licznych nowonawróconych, gdy mężczyzna, który twierdził, że jest chrześcijaninem podszedł do niego. „Usłyszałem, jak głośno powiedział: „Pastorze, pastorze”. Gdy więc odwróciłem się i spojrzałem na niego wylał mi ten płyn na twarz, a inni wylali mi coś na plecy po czym uciekli krzycząc Allahu Akbar”.

DHIMMITUDE

[(ogólne znęcanie się, poniżenia, ucisk nie muzułmańskich “obywateli drugiej klasy”)

• Egipt: Oskarżenia o to, że 17 letni uczeń, chrześcijanin umieścił rysunek islamskiego proroka na Facebooku, wznieciły dwudniową zamęt i akty przemocy (uczeń twierdzi, że to jego przyjaciel umieścił go na jego profilu). Trzy domy chrześcijan, w tym dom tego młodego człowieka, zostały spalone wśród okrzyków „Allahu Akbar„, on sam został ciężko pobity przez muzułmańskich członków swojej klasy, zanim został zabrany przez policję.

Żądania, aby chrześcijanie płacili dżizja – haracz pobierany od niemuzułmanów – ciągle wzrastają. Szef egipskiej partii Al Tagammu, Rif’at al-Said, ogłosił, że chrześcijanie mają prawo być przerażeni, niektórzy pakują się i wyjeżdżają, a „historia Egiptu obejmuje religijne rozruchy i ucisk oraz późniejszą emigrację chrześcijan”.

• Irak: Pewien chrześcijanin został porwany i przetrzymywany przez trzy dni. W tym czasie porywacze żądali 500.000$ okupu. „Zasłonięto mu oczy i związano”, aż do chwili, gdy „został uratowany przez grupę SWAT… ku wielkiej uldze jego 21 letniej żony, Amal, oraz lokalnej chrześcijańskiej społeczności”.

• Malezja: Chrześcijański przywódca może spotkać się oskarżeniem o działalność wywrotową po tym, gdy stwierdził, że artykuł 153 Malajskiej Konstytucji, można porównać do „tyranizowania”, ponieważ chroni on tylko prawa muzułmanów.

• Filipiny: W Mindanao, gdzie muzułmanie stanowią 1/3 populacji, chrześcijańskiemu Centrum Przedszkolnego Nauczania, które ma 20 letnią historię, grodzi zamknięcie z formalnych powodów. W Mindanao „występuje największa ilość przypadków prześladowań chrześcijan pracujących misyjnie na Filipinach a jest również region, w którym podejrzany mężczyzna rzucił granatem w chrześcijańskich misjonarzy… są tutaj również porywani kapłani i misjonarze”.

• IArabia Saudyjska: Dziesiątki etiopskich chrześcijan został aresztowanych za prowadzenie spotkania modlitewnego pod zarzutem „mieszania płci”: „Saudyjscy urzędnicy oskarżają chrześcijan o popełnienie przestępstwa mieszania płci, ponieważ jeśli oskarżą ich za spotykanie się w ramach praktyki chrześcijańskiej religii, znajdą się pod presją międzynarodowych organizacji praw człowieka, oraz zachodnich krajów”.

O tym cyklu

Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje, nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.

Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:

1) Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.

2) Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szariacie.

Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsc pobytu jizya (niemuzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); o zwyczajnej przemocy i morderstwach; często w połączeniu ze sobą.

Ponieważ te przypadki prześladowań obejmują różne przedziały etniczne, językowe i geograficzne, od Maroka na zachodzie do Indii na wschodzie, wyraźna będzie jedna sprawa, która je łączy: islam – czy przez to twarde stosowanie prawa szariatu, czy nad-kultura dominacji z niego zrodzona.

Gdzie wezwania do aresztowań? Gdzie oskarżenia o zbrodnie wojenne? Gdzie żądania, aby ci kryminaliści zostali doprowadzeni na sąd przed Międzynarodowy Sąd Kryminalny czy Międzynarodowy Trybunał w Hadze?

– – – – – – – – – – – – – – –

Poprzednie sprawozdania

Related Items

Why ‘Christian’ Persecution?все о продвижении сайтов

„Każdy rodzi się muzułmaninem”

Raymond Ibrahim
21 grudnia 2011

Tak zwana “arabska wiosna” stale zmienia się w “chrześcijańską zimę”, obejmując również te kraje, które przechodzą demokratyczne przemiany jak: Egipt, gdzie Bractwo Muzułmańskie i Salafici zdominowali wyboru, co jest zdumiewające jeśli weźmie się pod uwagę, że administracja Obamy naprawdę  szkoli islamistów do wyborów.

Te arabskie reżimy, które nie zostały obalone przez “arabską wiosnę” znajdują się pod stale wzrastającą presją. Dotyczy to świeckiego reżymi Assada w Syrii, gdzie chrześcijanie, którzy stanowią około 10% populacji  boją się o  przyszłość, widząc skutki demokracji w sąsiednich krajach takich jak Irak, gdzie od upadku reżimy Saddama, chrześcijanie są stale dziesiątkowani.

W między czasie zostało ujawnione, że „chrześcijanom odmawia się statusu uciekinierów [w USA], że spotykają się z prześladowaniami a w wielu przypadkach pewną śmiercią za swoje religijne wierzenia pod islamskim prawem szariatu, podczas gdy całe muzułmańskie społeczności w dziesiątkach tysięcy są wprowadzane do Stanów Zjednoczonych pomimo faktu, że nie spotykają się z żadnymi religijnymi prześladowaniami”.

Wyliczona tematycznie porcja muzułmańskich prześladowań chrześcijan na całym świecie obejmuje (choć nie jest do tego ograniczona) następujące przypadki (temat i alfabetycznie wymienione kraje, niekoniecznie według okrucieństwa).

Kościoły

Etiopia: ponad 500 muzułmańskich studentów, której towarzyszyła muzułmańska policja spaliło kościół, krzycząc „Allahu Akbar” [Allah jest największy!”],  kościół zbudowany był na ziemi wykorzystywanej przez chrześcijan od ponad 60 lat, lecz obecnie sąd zasądził, że budowa była wykonana „bez zgody”.

Indonezja: setki muzułmanów z ‘twardej linii” zebrało się, aby potępić „arogancję” obleganego kościoła, który, choć zamknięty przez władze, otrzymał pozwolenie na otwarcie decyzją Sądu Naczelnego. Członkowie kościoła zostali zmuszeni do odbycia nabożeństwa na chodniku, pomimo tego, że indonezyjscy muzułmańscy duchowni ostrzegali chrześcijan, że byłoby „mądrze i rozsądnie”, aby kościół poddał się „odczuciom lokalnych wierzących a szczególnie muzułmanów”.

Iran:  Minister ds. informacji  powiedział, że  kościoły domowe w jego kraju stanowią zagrożenie dla irańskiej młodzieży  i potwierdził nową serię starań o zwalczenie wzrostu ruchu domowego kościoła w Iranie.

Nigeria: Islamscy bojownicy krzycząc „Allahu Akbar” przeprowadzili skoordynowane ataki na kościoły i komisariaty policji. Otworzyli tez ogień do zgromadzenia składającego się „głównie z kobiet i dzieci” zabijając dziesiątki z nich. Ataki miały miejsc w rejonie, gdzie setki ludzi zostało wcześniej zabitych w czasie rozruchów, które wybuchły po pokonaniu przez prezydenta  Jonathana, chrześcijanina, innych muzułmańskich kandydatów w kwietniowych wyborach.

Turcja:  Starożytny kościół Aghia Sophia został zamieniony na meczet …. turned into a mosque .  Ten kościół, odgrywający ważna rolę w historii ekumenii po raz pierwszy został zamieniony na meczet w 1331 roku przez dżihadystów otomańskiego państwa. Na znak sekularyzacji w 1929 roku zamieniony został na muzeum. Jego kolejna zamiana na meczet jest odzwierciedleniem ponownej islamizacji Turcji.

Apostazji i prozelityzm

Afgańczycy, którzy opuścili islam i nawrócili się na chrześcijaństwo   zastraszani są na całym świecie. Jeden z uciekinierów, który zmienił nazwisku po ucieczce z Afganistau w 2007 roku, kiedy to islamski sąd wydał nakaz aresztowania go za konwersję, ciągle wysyła za nim pogróżki: „Oni [urzędnicy afgańscy] byli wściekli i powiedzieli, że dostaną mnie nożem i zabiją”. We wrześniu tego roku nawet w odległej Norwegii pewien Afgańczyk nawrócony na chrześcijaństwo został poparzony wrzącą wodą i kwasem w centrum uchodźczym: „Jeśli nie wrócisz do islamu, zabijemy cię” – powiedzieli mu podobno napastnicy

Algieria: pięcioro chrześcijan   zostało aresztowanych  za „oddawanie czci w niezarejestrowanym miejscu”. Jak podaje  International Christian Concern (ICC) organizacja poparcia badające ten przypadek, pięcioro chrześcijan zostało oskarżonych o „prozelityzm” „nieautoryzowane oddawanie czci” oraz „obrazę islamu”.

Iran:  Pastor  Yousef Nadarkhani, który po swoim aresztowaniu, oczekując na wykonanie wydanego na niego wyroku skazującym na śmierć za  opuszczenie islamu, pozyskał uwagę świata, nadal przebywa za kratami, podczas gdy urzędnicy nadal podnoszą coraz to nowe powody, aby zmusić go do wyrzeczenia się chrześcijaństwa. Z ostatnich jakie się pojawiły to fakt, że „każdy rodzi się muzułmaninem”. Chrześcijańskie małżeństwo,  które zostało schwytane i bezprawnie więzione przez władze przez osiem miesięcy bez podania jakichkolwiek formalnych oskarżeń, zostało ostatecznie zwolnione, ponownie pobite, po czym uciekło z kraju. W czasie przebywania w więzieniu byli „wyśmiewani i poniżani” za swoją chrześcijańską wiarę.

Kaszmir:  Muzułmańska policja próbując uzyskać od jakieś zeznanie przeciwko kapłanowi, który ich ochrzcił, aresztowała i pobiła siedem osób nawróconych z islamu. Gdy wielki mufti stwierdził, że muzułmańska młodzież jest albo „wabiona” i „zmuszana” do nawracania się  w zamian za pieniądze przez anglikańskiego kapłana, został on aresztowany w upokarzający sposób. Został ostatnio zwolniony, ale jego życie jest „w poważnym niebezpieczeństwie”.

Kenia: gang muzułmanów  użył noży i pobił żelaznymi prętami 25 letniego somalijskiego uciekiniera, wybijając mu zęby. Został rozebrany do naga, pokryty brudem i pozostawiony bez świadomości w pobliżu kościoła. Pomimo tego, że był wychowywany jako chrześcijanin od 7 roku życia, został zaatakowany na podstawie „przypuszczenia, że jako Somalijczyk urodził się w islamie a zatem jego apostazja zasługuje na śmierć”.

Nigeria:  Muzułmańska bojówka, Boko Haram, wykonała i egzekucję dwojga dzieci byłego terrorysty i „mordercy”, ponieważ nawrócił się na chrześcijaństwo. Gdy był terrorystą „był przygotowany do  podrzynania gardeł chrześcijańskim ofiarom. Nagle został dotknięty wagą zła, które miał wyrządzić”. Po tym wydarzeniu nawrócił się na chrześcijaństwo. „Członkowie Boko Haram najechali na jego dom, porwali dwójkę jego dzieci i poinformowali go, że zamierzają je zgładzić w zemście za jego niewierność islamowi. Przez telefon ten mężczyzna usłyszał dźwięk strzałów, którymi zamordowano jego dzieci”.

Zabójstwa

Egipt: Po nieumyślnym zbiciu muzułmanina w czasie kłótni wywołanej przez tego drugiego, tysiące  muzułmanów wzbudziło przemoc, „wypędziło”  z wioski Koptów. Dwóch chrześcijan, którzy nie brali udziału w tej kłótni zostało zabitych; wielu innych poranionych nożami, niektórzy znaleźli się w krytycznym stanie. Jak zwykle, „po zabiciu Koptów, muzułmanie oszaleli, grabiąc i paląc domy i biznesu należące do chrześcijan”. Pomimo tego, „muzułmanie upierają się, że zemsta jeszcze nie została dokonana” za śmierć ich współwyznawcy, istnieje obawa, że nastąpi „masowa masakra Koptów”. Wielu chrześcijan uciekło ze swoich domów i ukrywa się.

Kenia:  Podejrzany islamski ekstremista rozdrażniony prawdopodobnie używaniem wina podczas komunii – islam zabrania spożywania alkoholu – wrzucił za kościelne obwarowanie grant,  zabijając dwie osoby w tym 8letnią dziewczynkę, oraz raniąc krytycznie trzy inne. Pastor innego zgromadzenia otrzymał pogróżki, w których grożono mu, że albo opuści ten obszar „w ciągu 48 godzin, albo zobaczysz wybuch bomby zabierającej ci życie, a my wiemy gdzie ty mieszkasz, chrześcijanie będą świadkami wojny. Nie lekceważ tego. Nastajemy na twoje życie”.

Nigeria:  w ostatniej turze przemocy, zaraz po odezwaniu się modlitw w meczecie, setki uzbrojonych muzułmanów napadało na  chrześcijańskie wioski, „jak rój pszczół”, zabijając, łupiąc i niszcząc niemal wszystko w zasięgu wzroku. Po zakończeniu prawie czterogodzinnego szaleństwa zostało zabitych 150 osób, z których co najmniej 130 było chrześcijanami. 45 innych chrześcijan zostało zabitych przez inną grupę muzułman krzyczących Allahu Akbar!, którzy palili, rabowali i zabijali. Setki ludzi ciągle uznaje się za zaginionych. W ramach ataków uderzono materiałami wybuchowymi w co najmniej 10 budynków kościelnych. Niemal wszyscy chrześcijanie z tego obszaru uciekli ten rejon.

Pakistan: 25 letni chrześcijanin został zastrzelony przez „niezidentyfikowanego uzbrojonego mężczyznę, który, jak uważa rodzina zabitego, był należy do radykalnej muzułmańskiej grupy zwalczającej chrześcijan”. Jak mówi syn: „Jesteśmy zdecydowanie przekonani, że mój ojciec został zabity dlatego, że głosił z Biblii; nie ma innego powodu”.  Zaczął otrzymywać pogróżki „gdy ogłosił, że pragnie założyć organizacje społeczną wspomagającą biednych chrześcijan” z tego obszaru.

Dhimmitude

(Ogólne wykorzystanie, upokorzenie i tłumienie niemuzułmańskich „obywateli drugiej kategorii)

Główne przypadki dimmitude z listopada pochodzą z dwóch muzułmańskich krajów notorycznie łamiących prawa chrześcijan, Egipt oraz Pakistan, z których żadne nie zostało nawet wymienione w ostatnim Międzynarodowym Raporcie na temat Wolności Religijnej amerykańskiego Departamentu Stanu.

Egipt: Po październikowej masakrze w  Maspero massacre Maspero, gdy żołnierze zabili dziesiątki chrześcijan, niektórych celowo rozjeżdżając pancernymi pojazdami, egipski prokurator wojskowy zatrzymał detained 34 Christians 34 chrześcijan, w tym nastolatków poniżej 16 roku życia, z oskarżenia o „wzniecanie przemocy, noszenie broni i obrażanie uzbrojonych sił”. Wielu zatrzymanych nie było w ogóle obecnych w tamtych miejscach i zostało po prostu zabranych z ulicy za „bycie chrześcijanami”. Trzech aresztowanych to małoletni (poniżej 16). Jeden z nich zaraz po operacji usunięcia kuli ze szczęki został przykuty do szpitalnego łóżka. Setki chrześcijan stało się  celem ataku  ze strony muzułmanów rzucających kamieniami i butelkami, po kolejnym proteście chrześcijan przeciwko przemocy użytej na Maspero: „Zwolennicy islamskiego kandydata w najbliższych wyborach parlamentarnych przeprowadzili atak na Koptów”. W międzyczasie starszy przywódca partii Salafistów, która w ostatnich wyborach była druga po Bractwie Muzułmańskim, oskarżył chrześcijan o masakrę, rzucając przekleństwo Allacha na nich.  Przywódcy Bractwa Muzułmańskiego zapewnili, że tylko “pijacy, ćpuny i cudzołożnicy” sprzeciwiają się stosowaniu prawa szariatu, co jest wyraźną aluzją do Koptów.

Pakistan: Nowy raport komisji rządowej Stanów Zjednoczonych raport wskazuje na to, że pakistańskie podręczniki szkolne rozwijają nietolerancję wobec chrześcijan, Hindusów oraz wszystkich niemuzułmanów, podczas gdy większość nauczycieli traktuje religijne mniejszości jako „wrogów islamu”. „Religijne mniejszości często są przedstawiane jako gorsze czy druga klasa obywateli, którym wspaniałomyślni pakistańscy muzułmanie udzielili ograniczonych praw i przywilejów, za co powinni być wdzięczni”, zauważono w tym sprawozdaniu. W podjętej próbie zagrabienia ziemi muzułmańska policja wraz z kohortami emerytowanego urzędnika wojskowego pobiła dwie chrześcijanki  „pałkami i pięściami”  powodując u jednej z nich poważne urazy oka, kiedy kobiety zaczęły mówić w obronie swojej ziemi. Postrzeleni zostali też chrześcijania, którzy przybyli z pomocą tym kobietom. „W ciągu ostatnich kilku lat muzułmanie podjęli kilka poważnych prób przejęcia ziemi należącej do chrześcijan, zazwyczaj skutecznie, ponieważ chrześcijanie są marginalną mniejszością”. W podobny sposób, pod „fałszywymi zarzutami kradzieży” aresztowane zostało małżeństwo chrześcijan. Zostali  ciężko pobici przez policję;  przez policję.  Ciężarną kobietę kopano i okładano pięściami”. Przesłuchujący ją grozili, że “zabiją jej nienarodzony płód”. Policjant zaproponował wycofanie oskarżenia jeśli tylko mąż “wyrzeknie się chrześcijaństwa I nawróci na islam”.

Na temat tej seii artykułów

Ponieważ prześladowania chrześcijan w islamskim świecie są powszechne i to, co się dzieje nabiera rozmiarów epidemii, w ten sposób zaczynam nową serię artykułów zatytułowaną „Bieżący miesiąc muzułmańskich prześladowań chrześcijan”, w których będą zestawiane i szacowane niektóre, żadną miarą nie wszystkie, przypadki prześladowań.

Cele jakie stawiam artykułom z tej serii są dwojakie:

1)    Wewnętrznie, aby dokumentować to, czego nie robią media mainstreamu: muzułmańskie prześladowania chrześcijan.

2)    Instrumentalnie, aby pokazać, że takie prześladowania nie są „przypadkowe”, lecz systematyczne i powiązane, to jest, że są ostatecznie zakorzenione w szariacie.

Jak stanie się to oczywiste, każda opowieść dotycząca prześladowań zazwyczaj daje się umieścić w jakimś specyficznym temacie, w tym: nienawiść do kościołów i innych chrześcijańskich symboli; seksualne wykorzystanie chrześcijanek i wrogość wobec kobiet; prawa dotyczące apostazji i bluźnierstwa; złodziejstwo i plądrowanie miejsce jizya (niemuzułmanów); a nade wszystko oczekiwaniami, że chrześcijanie będą zachowywać się jak zastraszeni dhimmis (obywatele drugiej kategorii); zwyczajnej przemocy i morderstw; często w połączeniu ze sobą.

Poprzednie relacje:

Related Items

Why 'Christian’ Persecution?

поисковая оптимизация магазина