Category Archives: Źródło

David Servant

Piotr napisał w swym drugim liście, że pewnego dnia: „Niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną” (2Ptr. 3:10). Jezus również zapowiadał, że „niebiosa i ziemia przeminął” (Mt. 24:35). Oczywiście, sprawiedliwi będą wtedy daleko od ziemi, całkowicie bezpieczni. Jan otrzymał błogosławieństwo zobaczenia nowej ziemi i nowego nieba, które stworzy Bóg i napisał, że nie będzie tam morza. Na pewno będą tam jeziora i rzeki! (Mam nadzieję!).

Jan miał tez błogosławieństwo zobaczenia Nowego Jeruzalem zstępującego z nieba na ziemię, co prowadzi nas do wiary w to, że Nowe Jeruzalem jest obecnie w niebie; to całkiem spore miasto: 2413km x 2413km. Rozciągałoby się na połowie Stanów Zjednoczonych. Skoro zaś jest również tak samo wysokie, 2413km, niektórzy wyobrażają sobie, że będzie miało ono raczej kształt piramidy niż sześcianu, a Bóg będzie zamieszkiwał na szczycie. Całe miasto świeci Jego wspaniałą chwałą.

Ściany tego miasta, składające się z drogocennych kamieni (21:17-20), mają ponad 60 metrów i będą wyglądać jakby wielka okalająca tęcza.  Jan mówi nam, że „miasto jest zbudowane ze szczerego złota” (21:18). Nie jesteśmy w stanie pojąć jak złoto może być przezroczyste, więc poczekajmy, aby zobaczyć je osobiście. Jeśli jednak całe miasto jest przezroczyste, Boża chwała będzie przenikać każdy zakątek. Jan mówi nam, że „miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek” (21:23). Nie znaczy to, że nie będzie słońca ani księżyca, lecz że nie będą potrzebne do oświetlania.

Nowe Jeruzalem będzie wieczną stolicą świata i stamtąd Bóg będzie rządził narodami. Będzie to miasto pełne radości, nie będzie w nim śmierci, płaczu ani bólu (21:4). Wszyscy będą nieustannie odczuwać miłość Bożą.

Co ważniejsze: będzie to święte miasto. Obietnica jest tak, że tylko ci, którzy „zwyciężają” (21:7), to znaczy ci, którzy wytrwają w posłuszeństwie wiary, „są zapisani w księdze żywota Baranka” (21:27). Bóg poważnie ogłosił Janowi:

„Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców, będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga” (21:8).

Jakże tragiczne jest to, że wielu współczesnych kaznodziejów upewnia swoja cielesną publiczność, że „cieleśni chrześcijanie” (co jest oksymoronem) są bezpieczni w łasce Bożej, i że nie jest możliwe, aby zbawiony człowiek mógł stracić swoje zbawienie. Jan nie zgodziłby się zarówno z jednym jak i drugim kłamstwem. Czy człowiek zbawiony może stać się niewierzącym, mordercą, bałwochwalcą czy kłamcą? Jeśli tak, to możliwe jest, aby zbawiona osoba straciła zbawienie. Niebo nie jest dla nieświętych i to przesłanie brzmi głośno, właśnie tutaj, na ostatnich stronach Biblii (pomimo tego, że pozostał nam jeszcze tylko ostatni rozdział do wspólnego przeczytania)!

– – – – – – – – – – – – – –

Książkę D. Servanta “Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJраскрутка

David Servant

Pewien pogląd na to o ile bardziej potężny jest Bóg od diabła, daje nam fakt, że wystarczy jeden anioł, aby związać i uwięzić Szatana na tysiąc lat. Bóg mógłby z łatwością unieszkodliwić Szatana nawet w tej chwili, gdyby taka była Jego wola. Niemniej diabeł służy Bożym celom wiecznego planu, ponieważ daje możliwość alternatywnego wyboru moralnie wolnym jednostkom, które Bóg sprawdza. Staje się to jeszcze bardziej oczywiste, gdy dowiadujemy się, że diabeł zostanie wypuszczony na wolność na krótki czas pod koniec Tysiąclecia i w tym czasie będzie zwodził narody, aby je doprowadzić ataku na Jerozolimę, gdzie rządzić będzie wówczas Chrystus. Bóg wykorzysta Szatana po to, aby ujawnić tych, których serca są zbuntowane przeciwko Bogu, po czym osądzi ich ogniem z niebios. Należy pamiętać, że Szatan będzie mógł zwieść tylko tych, którzy są wewnętrznie zbuntowani. Dopóki nie ulegną szatańskiemu zwiedzeniu, nigdy nie przyszłaby im do głowy absurdalna myśl, aby obalić globalny rząd Chrystusa.

Zdumiewające jest to, że mogą być ludzie nie zadowoleni z tego, że Jezus rządzi światem. Dziwne mi się to wydaje, że ktokolwiek dziś może nie chcieć, aby Jezus panował nad jego życiem. Jednak większość ludzi nie che tego. Tak właśnie będzie z tymi, których Szatan zwiedzi na końcu Królestwa Tysiącletniego. Ci, których obecnie zwodzi to ludzie, którzy chcą wierzyć w jego kłamstwa, a nie chcą uwierzyć prawdzie. To wszystko ma swoje przyczyny w stanie ludzkich serc.

Pismo obiecuje, że ci, którzy wytrwają w wierze będą pewnego dnia rządzić wraz z Chrystusem (2Tym. 2:12), a w dzisiejszym czytaniu znajdujemy potwierdzenie, że zwycięzcy będą „rządzić z Nim przez tysiąc” (20:6). Zakres naszej władzy wówczas będzie opierał się na wierności dziś, jak czytamy o tym w przypowieści o Dziesięciu Minach (Łk. 19:11-27). Możliwe, że trony (liczba mnoga), o których mowa w wersie 20;4 to trony, na których my będziemy siedzieć. Paweł napisał, że to my będziemy sądzić aniołów (1Kor. 6:3)!

Zwróć uwagę na to, Jan mówi o wskrzeszeniu z martwych tych, którzy zostali zamęczeni pod panowaniem antychrysta jako o „pierwszym zmartwychwstaniu” (20:5). Można by się zastanawiać jak to zmartwychwstanie, które ma miejsce po zamęczeniu wierzących pod antychrystem – może być „pierwszym zmartwychwstaniem”, gdyby było inne masowe zmartwychwstanie, które miałoby wydarzyć się globalnie przed czasem antychrysta jako „porwanie kościoła przed uciskiem”, jak wielu wierzy. Jeśli jednak porwanie kościoła i zmartwychwstanie umarłych w Chrystusie, o czym Paweł pisze w 1Kor. 15:51-55 oraz 1Tes. 4:15-17), nastąpi w czasie przyjścia Chrystusa pod koniec okresu wielkiego ucisku to wtedy jest oczywiste dlaczego to zmartwychwstanie jest nazwane „pierwszym zmartwychwstaniem„.

Ciała zmarłych niezbawionych nie zostaną wzbudzone aż do zakończenia Millenium (20:5). Duchy, które mieszkały poprzednio w tych ciałach będą całkiem żywe w czasie całego okresu tysiąca lat, jako duch oddzielone od ciał w piekle (dosł. w Hadesie). Jedyne czego będą oczekiwać to zmartwychwstanie ich ciał, po którym staną przed „wielkim białym tronem” (20:11) sądu, po czym zostaną wrzuceni do jeziora ognistego, o czym Jan pisze jako o „drugiej śmierci” (20:14).

Trudno słowami opisać powaga tej sceny, gdy księga życia zostaje otwarta i ludzie stojący przed Bożym tronem czekają, gdy imion ich szuka się w księdze. Wszelka nadzieja zbawienia zostanie zniszczona, inne księgi, które opisywały uczynki ich życia również będą zbadane. Pomimo że jesteśmy zbawieni przez wiarę w Chrystusa, nasze uczynki ukazują naszą wiarę lub jej brak. Niezbawieni nie będą mieli żadnej obrony przed Bogiem, ponieważ ich uczynki będą poświadczać niewiarę ich serc.

Wydaje się oczywiste, że najważniejszą sprawą, którą każdy powinien się zająć to sprawa tego czy jego imię jest zapisane w księdze życia, czy nie. W porównaniu z tym wszystko inne jest całkowicie bez znaczenia. Jakże tragiczne jest to, że większość ludzi spędza swoje życie bawiąc się każdego dnia w Trivial Pursuit.

продвижение

David Servant

Właśnie przeczytaliśmy o bitwie o Armageddon, gdzie Jezus szybko rozprawi się wielką wszetecznicą, zwierzęciem, fałszywym prorokiem i armiami, które zebrały się przeciwko Niemu. To rzeczywiste diabelskie zwiedzenie, żeby liczyć na to, że mogą wygrać taką wojnę, a ich los został zapieczętowany zanim ta wojna się zaczęła. Ptaki, które będą karmić się ich ciałami zostały wezwane wcześniej (19:17-18).

Czytamy dziś, że po odbytym sądzie nad wielka nierządnicą, że „jej dym unosi się w górę na wieki wieków” (19:3), co po raz kolejny sugeruje, że jest to złe miasto. Pamiętajmy o tym, że poprzedni rozdział zawiera scenę, w której dym z Babilonu zaczyna się wznosić (18:18), podczas gdy ten rozdział zaczyna się od sceny, w której dym ze zniszczonej wielkiej nierządnicy już się wznosi, ponownie utwierdzając nas w przekonaniu, że wielka nierządnica i Babilon to jedno i to samo.
Czytamy też dzisiaj, że królowie ziemi i ich armie zgromadzone na bitwę z powracającym Chrystusem, zostaną zniszczone ostrym mieczem, który wychodzi z Jego ust. Przypuszczam, że symbolizuje to fakt, że Pan zabije ich po prostu słowem. Paweł napisał o antychryście: „a wtedy objawi się ów niegodziwiec, którego Pan Jezus zabije tchnieniem ust swoich i zniweczy blaskiem przyjścia swego” (2 Tes. 2:8). Po zgładzeniu go, antychryst zostanie wrzucony do jeziora ognistego wraz z fałszywym prorokiem. W następnym rozdziale dowiemy się, że będą oni „dręczeni dniem i nocą na wieki wieków” (20:10) razem z samym diabłem.

Wydaje się całkiem prawdopodobne, że gdy Jezus wróci na ziemię na białym koniu, również będziecie mogli jechać na białych koniach wraz z armią, która wróci razem z Nim! W tej armii zdaje się nie ma aniołów, lecz tylko odkupieni, ponieważ mówi się o nich, że „przyobleczeni w biały bisior” (19:14). Wcześniej dowiadujemy się o tym, że ci, którzy zostali zaproszeni na ucztę weselną Baranka zostali ubrani w „czysty, biały bisior” (19:8). Podejrzewam, że nie będzie ofiar w armii biorącej udział w bitwie o Armageddon. Mając to w pamięci, możemy lepiej zrozumieć, co Paweł miał na myśli, gdy napisał do Koryntian: „Gotowi do karania wszelkiego nieposłuszeństwa, gdy posłuszeństwa wasze będzie całkowite” (2Kor. 10:6).

Uczta weselna Baranka będzie odbywać się w podobnych ramach czasowych. Zauważamy, że kościół jest oblubienicą Baranka, będzie czysty i święty, oczyszczony Jego krwią, będzie ubrany w czysty bisior, który symbolizuje „sprawiedliwe uczynki świętych” (19:8). Będzie to więc coś więcej niż „prawna sprawiedliwość”, lecz również „praktyczna sprawiedliwość”. Możliwe, że jest to wieczerza, którą zapowiedział Izajasz, gdy napisał: „Pan zastępów wyprawi wszystkim ludiom na tej górze ucztę z tłustych potraw, ucztę z wystałych win, z tłustych potraw ze szpikiem, ze starych dobrze wystałych win” (Iz. 25;6). Czy to nie będzie wspaniała okazja?

– – – – – – – – – – – – – –

Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJкомплексная поисковая раскрутка сайта

David Servant

Dziś uzyskujemy dodatkowe informacje o wielkiej nierządnicy z 17 rozdziału, która ma na czole wypisane „Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości ziemi” (17:5), z których wynika, że wielka nierządnica i wymieniony dziś „Babilon” to jedno i to samo. Według słów anioła „wielka nierządnica, rozsiadała się nad wielu wodami, uprawiali z nią nierząd królowie ziemi, a winem jej nierządu upijali się mieszkańcy ziemi” (17:1-2). Dzisiejsze czytanie przynosi nam kolejną relację anioła, który mówi o Babilonie, że „Wszystkie narody piły wino szaleńczej rozpusty jego i królowie ziemi uprawiali z nim wszeteczeństwo, a kupcy ziemi wzbogacili się na wielkim jego przepychu” (18:3). Brzmi podobnie, czyż nie? Jak już wspomniałem w poprzednim studium, zarówno wszetecznica jak i Babilon są nazwane wielkim miastem i zostaną zniszczone. W obu przypadkach mówi się, że są winni męczeństwa wielu świętych (17:6; 18:24).

Widać, że Babilon będzie bardzo bogatym centrum globalnego handlu i z tego powodu niektórzy podejrzewają, że chodzi tutaj o Nowy Jork, gdzie również często zbierają się światowi przywódcy (w Narodach Zjednoczonych), co kwalifikuje to miasto na miejsce, gdzie „królowie ziemi uprawiali wszeteczeństwo” (18:3) zarówno literalnie jak i bardziej figuratywnie. Niemniej trudno powiedzieć, przynajmniej w obecnym czasie, aby Nowy Jork był „pełen krwi proroków i świętych, którzy zostali pomordowani na ziemi” (18:24). Zniszczenie Babilonu będzie związane z Bożym odpłatą za Jego „świętych, apostołów i proroków” (18:20; 19:2). W przeciwieństwie do Nowego Jorku, Rzym przycznił się do męczeńskiej śmierci wielu świętych, w tym apostołów takich jak Piotr i Paweł. Tłumy chrześcijan zostały zamęczone w pierwszych trzech wiekach wskutek rzymskiego dekretu. Papieskie dekrety pochodzące z Rzymu spowodowały zamęczenie przez stulecia wielu tysięcy.

Babilon musi reprezentować jakieś nadbrzeżne miasto, skoro mówi się nam, że dym jego pożaru był widziany przez wszystkich „przewoźników i żeglarzy” (18: 17-20), którzy będą rozpaczali z powodu jego upadku. Nowy Jork tutaj pasuje. W czasach Jana Rzym był centrum światowego handlu i choć nie był miastem nadbrzeżnym, był (i jest) w pobliżu Morza Śródziemnego połączony z nim przez Tybr.

Jeśli chodzi o zawsze aktualne pytanie czy będą jacyś wierzący na ziemi czasie wielkiego ucisku, widzimy, że w tym miejscu chronologii Księgi Objawienia, Bóg wzywa Swych ludzi, aby wyszli z Babilonu, aby nie brali udziału w „jego grzechach i nie dotknęły ich plagi na niego spadające” (18:4). Wydaje się dziwne, aby Bóg miał wzywać Swych ludzi do wyjścia z Babilonu, gdyby wszyscy byli już w niebie.

W każdym razie sprawiedliwi będą się cieszyć, gdy Bóg ostatecznie doprowadzi do zniszczenia tego, co najwyraźniej w czasach antychrysta będzie stolicą światowego zła. Powiada się, że święci będą się cieszyć z jego osądu (18:20). W następnym rozdziale zaczyna się prawdziwa radość!

– – – – – – – – – – – – – –

Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ

комплексная раскрутка

David Servant

Prawdopodobnie ten rozdział dostarczył więcej pożywki do spekulacji niż jakikolwiek inny z Biblii! Czym lub kim jest wielka nierządnica? Ostatni wers tego rozdziału mówi, że jest to: „wielkie miasto, które panuje nad siedmioma wzgórzami” (17:18). Tak więc jest miasto o politycznym znaczeniu i globalnej dominacji, co najmniej w czasie jego istnienia.

Jan napisał, że ma ona tajemne imię wypisane na czole, brzmiące: „Wielki Babilon, matka wszetecznic i obrzydliwości” (17:5). Tak więc to miasto jest wyraźnie powiązane z Babilonem, o którym czytaliśmy już w poprzednich rozdziałach. Babilon jest również wspominany w Księdze Objawienia jako „wielkie miasto” w 16:19; 18:10, 16, 18-19, 21. Dlatego też wielu uważa że wielka nierządnica i Babilon to jedno i to samo.

Imię wypisane na jej czole świadczy o tym, że będzie miała niedościgniony zły wpływ na świat. Jan pisze, że będzie cudzołożyć ze królami ziemi (17:2), będzie więc miała cudzołożne związki ze światowymi przywódcami (17:2), co może znaczyć, że będzie oddawać im różne usługi za pieniądze dla ich rozkosz. Autor pisze również, że świat „upije się winem jej nierządu” (17:2), sugerując, że doprowadzi do zwiedzenia, aby ludzie kochali ją.

Jeśli zwierzę, którego ona dosiada to zwierzę, które zostało przedstawione w rozdziale 13 (również ma 7 głów i 3 rogi, p. 13:1), znaczyło by to, że jest bardzo blisko związana z antychrystem i jego imperium. Co więcej, jest również bardzo bogata, będzie „przyozdobiona złotem, drogimi kamieniami i perłami” (17:4). Ważniejsze zaś jest to, że Jan postrzega ją jako „pijaną krwią świętych” (17:6)’ znaczy to, że wielka nierządnica, będzie miała na sumieniu wielu męczenników.

Protestanci często utożsamiają ją z Rzymem, rezydencją Kościoła Rzymsko Katolickiego, kościoła, który odrzucił swoją pierwszą miłość i jest winny duchowego cudzołóstwa, posiada wielkie bogactwa i wpływy na całym świecie, jest zakorzeniony w pogańskich zwyczajach Babilonu, zwiódł tłumy ku niebiblijnym doktrynom i jest odpowiedzialny za męczeństwie milionów uczniów Chrystusa. Historycznie Rzym był znany jako „miasto siedmiu wzgórz” i widzimy w wizji Jana, że ona siedzi na bestii o siedmiu głowach, co później jest wyjaśnione Janowi, jako siedem wzgórz i siedmiu królów (17:9-10). Myślę jednak, że powinniśmy pozostawić miejsce na taką możliwość, że będzie jakieś inne miasto, które osiągnie wielkie znaczenie i będzie lepiej pasowało do opisu wielkiej nierządnicy.

Niemal pod koniec rozdziału czytamy, że antychryst i jego polityczni alianci ostatecznie zwrócą się przeciwko wielkiej nierządnicy, ograbią ją z bogactwa i zniszczą, nieświadomie wykonując Boży zamiar względem niej (17:16-17). Powód ich nienawiści nie jest jednak wyjaśniony.

Zwierzę, którego dosiada nierządnica ma dziesięć rogów, co zostaje Janowi wyjaśnione jako dziesięciu królów, którzy oddali władzę i moc zwierzęciu na „jedną godzinę” (17:12). Te dziesięć rogów może również odpowiadać dziesięciu palcom stóp sławnego posągu, który przyśnił się kiedyś babilońskiemu królowi. Znaczenie tego fragmentu snu dotyczyło końca czasów (Dn. 2:31-45). Rogi mogą również odpowiadać dziesięciu rogom na nieopisanej bestii, którą widział Daniel w wizji, które opisywała imperium antychrysta (Dn. 7:7, 20-24).

Siedem głów zwierzęcia również reprezentuje siedmiu królów. Powiedziano Janowi o nich tak: „pięciu upadło, jeden jest, a inny jeszcze nie przyszedł, a gdy przyjdzie, będzie mógł krótko tylko pozostać” (17:10). Czytałem setki stron różnych spekulacji i licznych komentarzy na ten temat, lecz, żadna mnie nie zadowala.

Bardzo cieszy mnie to, że większość ważnych dla nas rzeczy jest całkiem zrozumiała: ostatecznym losem antychrysta i jego sprzymierzeńców jest zniszczenie, a Jezus zwycięży ich armie w czasie swego przyjścia (17:14). Podejrzewam, że wszystkie pozostałe szczegóły, które są przedmiotem domysłów, staną się znacznie bardziej zrozumiałe, gdy zaczną się już dziać.

– – – – – – – – – – – – – –

Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ

раскрутка

David Servant

Ciężar „sądów czaszy”, które są ostatecznymi sądami Bożymi na ziemi, przekroczy poprzednie. Trudno jest uwierzyć w to, żeby mieli być jeszcze w tym czasie na ziemi jacyś wierzący, gdyż wydaje się, że będą one miały zasięg ogólnoświatowy. Niemniej, jak już wspomniałem w poprzednim komentarzu, Jan wyjaśnia, że pierwszy sąd czaszy będzie dotykał tych, „którzy mają znamię zwierzęcia” (16:2), być może wskazując w ten sposób, że będą jednak jacyś ludzie bez tego znaku. Dodatkowo, między szóstym a siódmym sądem czaszy, tuż przed powrotem Jezusa, Pan przypomina czytelnikom, że Jego przyjście nastąpi jak najście złodzieja i stwierdza, że „błogosławieni ci, którzy czuwają i strzegą swoich szat„, ponieważ nie zostaną znalezieni nadzy i zawstydzeni w czasie Jego przyjścia. Wydawałoby się to dziwne, aby miał ostrzegać przed swoim powrotem jakichś ludzi, gdyby wierzących w Niego miało nie być wtedy na ziemi.

Pomimo że te sądy czaszy wydają się bardzo uciążliwe, Bóg wylewa je, ponieważ dotkną one ludzi, którzy pomagali antychrystowi w męczeństwie być może milionów uczniów Chrystusa. „Ponieważ oni wylali krew świętych i proroków” (16:6), Bóg dał im do picia krew, zamieniając wody morza i rzek w krew; Anioł ogłasza, że oni „Zasłużyli na to” (16:6).

Dwukrotnie czytamy dziś o tym, że ludzie cierpiący z powodu sądów czaszy nie będą pokutować ze swych uczynków (16:9, 11), co znaczy, że pokuta będzie w zasięgu ich możliwości. Niemniej, będą bluźnić Bogu i zapieczętują swój los.

W czasie piątego sądu czaszy ciemność pokryje królestwa zwierzęcia, a jego mieszkańcy będą cierpieć z powodu tak wielkiego bólu, że będą gryźli języki swoje (16:10). Amos, Nahum, Sofoniasz zapowiadali czas ciemności w „dniu Pańskim”. Jeśli masz chwilę przeczytaj następujące fragmenty: Amos 5:18, Nahum 1:6, 8, oraz Sofoniasz 1:15.

Szósty sąd czaszy spowoduje wysuszenie Eufratu tak, „żeby można było przygotować drogę dla królów ze wschodu słońca” (16:12). Będzie to przygotowanie do bitwy o Armageddon, gdy za boskim przyzwoleniem zwiedzone przez złe duchy narody zgromadzą się na ostateczną bitwę w dolinie Megiddo, która znajduje się w centrum Izraela. Gdy wyschnie Eufrat wszystkie kraje ze wschodu i północy będą miały łatwiejszy dostęp, aby najechać Izrael.

Gdy ostatni sąd czaszy zostanie wylany, powstanie największe w ludzkiej historii trzęsienie ziemi, tak że „legną w gruzach miasta pogan” (16:19). Wyobraź sobie walące się w tej samej chwili wszystkie miasta na świecie. Zachariasz, Aggeusz, Joel i Izajasz mówili o wielkim trzęsieniu ziemi w czasach przyszłego Bożego gniewu (Zach. 14:4-5; Ag. 2:6-7; Jl 3:1-16; Iz. 24:18-20). Jan w szczególności wymienia fakt, że w wyniku tego trzęsienia „wielkie miasto” rozpadnie się na trzy części. Jest to „Wielki Babilon”, o którym czytamy w następnym zdaniu: „wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, że należy mu dać kielich wina zapalczywego gniewu Bożego” (16:19). W następnych rozdziałach stanie się jeszcze bardziej widoczne to, że Babilon jest odniesieniem do bardzo złego miasta, stolicy imperium. Co to za miasto może być? Uważajcie dalej!

– – – – – – – – – – – – – –

Książkę D. Servanta „Pozyskujący uczniów sługa Boży” można nabyć TUTAJ

topod