John Fenn
Tłum.: Tomasz S.
Czy pamiętasz ten moment w dzieciństwie, kiedy nagle zdałeś sobie sprawę z tego, że twoi rodzice też kiedyś byli dziećmi? Nigdy wcześniej nie myślałeś o tym, że mieli oni swoje życie przed tym, jak pojawiłeś się na świecie. Twoje myśli o nich zawsze zaczynały się od twego istnienia i wcześniej nie zdawałeś sobie sprawy, że musieli oni przecież mieć jakieś życie, zanim ty się pojawiłeś.
W taki właśnie sposób wiele osób myśli o Panu Jezusie
Znają Jego życie tylko ze stron ewangelii. Jednak Chrystus istniał już zanim stał się niemowlęciem w Betlejem i na przestrzeni wieków był głęboko zaangażowany w życie wielu mężczyzn i kobiet. To naprawdę otwiera oczy i jest wspaniałą rzeczą, gdy zaczniemy rozważać życie Chrystusa, zanim został poczęty w łonie Marii jako Jezus.
Przed Betlejem
Rodz.1:26: „Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na obraz nasz…” Hebrajskie słowo oznaczające „Bóg” to Elohim. „El” to Bóg, a „im” oznacza liczbę mnogą. Dosłownie napisane tu jest: „Bogowie powiedzieli, uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam”.
Mamy tu pierwszy wgląd w istnienie Ojca, Syna i Ducha Świętego. Rodz. 2 rozpoczyna się od podsumowania stworzenia, a następnie przechodzi do szczegółów w wersecie 7: „ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi…”
Widzimy jak „Pan Bóg” wychodzi z pośród Elohim, aby stworzyć człowieka i umieścić go w ogrodzie Eden. Tu nie ma mowy o Elohim, ale o Panu Bogu – Jehowie Elohim – który wyszedł z pośród Elohim, aby objawić się teraz jako Pan Bóg, czyli po hebrajsku: Jahwe Elohim. (Jahwe czy Jehowa są tym samym słowem zapisanym albo w łacinie albo w j.hebrajskim).
Wersja King James tłumaczy to jako „Pan Bóg” (Jehowa Elohim)
To właśnie ten „Pan Bóg” (Jehowa Elohim) wyszedł z pośród Elohim, uformował ludzkie ciało, tchnął w nie sprawiając, że cząstki gliny zmieniły się w ludzkie ciało i krew.
Księga Rodzaju od rozdziału 2 do 4 jest bardzo dokładna, mówiąc nam, że ten sam Pan Bóg (Jehowa Elohim) sprawił, że zwierzęta przechodziły obok Adama i patrzył, jak je nazwie. On też sprawił, że Adam zapadł w sen na tyle głęboki, że mógł wziąć część z jego ciała aby uformować Ewę.
To ten sam Jehowa Elohim (Pan Bóg) chodził i rozmawiał w ogrodzie z Adamem i Ewą, konfrontując ich po tym, jak zgrzeszyli. W Rodz. 3:21 jest powiedziane, że to Pan Bóg /Jehowa Elohim uczynił dla nich okrycie ze skór, jako pierwszą ofiarę ze zwierzęcia, która miała zakryć grzech.
To ten Jehowa Elohim stanął przed Kainem, gdy pojawiła mu się w głowie myśl o zamordowaniu brata i ten, który rozprawił się z nim po tym, Kain nie posłuchał się jednak i dokonał morderstwa.
Ten sam Jehowa Elohim ukazał się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.
Wieki później ten sam Jehowa Elohim ukazuje się Mojżeszowi w płonącym krzaku (Wyj. 3:14) mówiąc o sobie jako „JAM JEST” – wszechobecny. W wersecie 15, kiedy Mojżesz pyta go o imię słyszy, że jest „Panem Bogiem” (Jehowa Elohim).
Pan Bóg – JAM JEST w ludzkim ciele
W Jan. 8:58 Jezus odpowiadając przywódcom religijnym stwierdził, że znał Abrahama: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest”.
W tym momencie przywódcy „połączyli wszystkie kropki” – ten człowiek stojący przed nimi twierdził, że jest Tym, który był w Ogrodzie Eden, Tym, który ukazał się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, Tym, który ukazał się Mojżeszowi, i zamiast natychmiast pokutować na kolanach podnieśli kamienie, aby Go zabić. Chrystus żył w starożytności, żył nawet zanim zaczęto pisać historię, zanim stał się małym Jezusem. Oto stał przed nimi w ciele sam Jehowa Elohim.
Samuel zmienił wszystko
Samuel jest pierwszym z izraelskich proroków mówiących do królów. Izrael powstał jako naród, gdy wyłonił się z morza po opuszczeniu z Egiptu. Kiedy Mojżesz, a następnie Jozue umarli, Izrael był przez około 300 lat prowadzony przez różnych Sędziów. Nie mieli żadnego króla, żadnego ciała ustawodawczego – mieli tylko Sędziów. Imiona niektórych z nich to: Gedeon, Debora, Samson i ostatni: Samuel.
Kiedy Samuel był chłopcem, ukazał mu się Pan Bóg. Nie rozumiał, że to Pan go woła i arcykapłan Heli musiał mu powiedzieć, kto to był. W 1 Sam. 3: 10 czytamy: „I przyszedł Pan (Jehowa), stanął i zawołał jak i poprzednio…”
Rozdział kończy się w wersecie 21 stwierdzeniem, które zmieniło sposób, w jaki Pan był znany przez resztę Starego Testamentu: „Pan zaś nadal ukazywał się w Sylo, Pan (Jehowa) bowiem objawiał się w Sylo Samuelowi w swoim słowie (jako Słowo Pana)”.
Od tego momentu JAM JEST – Jehowa Elohim jest objawiony jako Słowo Pana, czyli Słowo Boże. Kiedy czytasz proroków Starego Testamentu, których dzieła obejmują całe wieki, odkryjesz, że w większości „Słowo Pańskie”, które otrzymali, przyszło do nich przez nawiedzenie Pana – Chrystusa – Jam jest – Jehowy Elohim.
Jer. 1:2: „Słowa Jeremiasza… którego doszło Słowo Pana…”, które to powołało go na proroka. Sprzeciwił się temu mówiąc, że jest tylko dzieckiem (hebrajskie słowo użyte tu jako „dziecko” oznacza nastolatka w wieku około 13 lat). Następnie Jeremiasz mówi w wersecie 9: „Wtedy wyciągnął rękę i dotknął moich ust…”
Tutaj widzimy tylko jeden przykład Słowa Pańskiego, który przychodzi w wizji – Chrystus nawiedza starotestamentowego proroka. (Moja seria nauczań „Jam jest – Kim jest Jezus i skąd przyszedł” zawiera więcej szczegółów na temat pojawiania się Chrystusa w Starym Testamencie)
Od Izajasza i Ezechiela do Jeremiasza i Ozeasza
Oni widzieli Słowo Pana, które prowadziło Izrael i ludzkość przez wszystkie wieki. Dawid Go znał. W Ps. 110: 1 pisze: „Rzekł Pan (Ojciec) Panu (Chrystusowi) memu: Siądź po prawicy mojej, Aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek pod nogi twoje!”
Piotr mówi nam, że Dawid przed Ducha Świętego oglądał zmartwychwstanie Jezusa – Dz. 2: 25-31: „(Dawid) widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza…”
Po tym, jak przez całe wieki Pan Bóg objawiał się ludzkości jako Słowa Pana, od Adama poprzez Dawida, aż do proroków Starego Testamentu, apostoł Jan rozpoczyna swoją ewangelię słowami budzącymi podziw: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo… A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas.”
Co za niesamowita rzecz
To Słowo Pana, ten Jehowa Elohim, który wyrzeźbił ciało Adama i tchnął w nie (Duch Święty był tchnieniem Boga), Ten, który ukazał się Abrahamowi i Mojżeszowi, Izajaszowi i Jeremiaszowi – stał się człowiekiem na zawsze!
Relacja między Ojcem i Synem uległa zmianie, gdy Słowo Ojca przyjął na siebie ciało, ale jeszcze bardziej, gdy Słowo Ojca poniósł śmierć. I ponownie, gdy zmartwychwstał. Słowo Ojca – teraz ludzka istota wskrzeszona ze śmierci – Człowiek, który jest Bogiem – żyjący teraz na wieki w stanie „zmartwychwstały”.
To jest Chrystus, który w was jest – to Ten, który przemówił do Mojżesza, który ukazał się Abrahamowi i prorokom – Chrystus w was. Czy to nie usuwa wszelkich argumentów przeciwko temu, że jesteś słaby? Czy to nie kończy wszelkich sporów, że niby to czujesz, że straciłeś zbawienie (chociaż jesteś wierzącym), ponieważ zrobiłeś to czy tamto? Czy poznanie Go nie kończy wszystkich problemów z własnym wizerunkiem? Czy nie usuwa to wszystkich formuł, dzięki którym próbujemy zbliżyć się do Boga? Nic dziwnego więc, że powiedziano nam, abyśmy teraz ze śmiałością przystąpili do tronu, by otrzymać miłosierdzie i łaskę! Nie potrzebujemy żadnych dziwnych formułek – możemy przyjść bezpośrednio do Ojca!
Nie możemy zasłużyć na tę miłość, nie możemy jej udoskonalić. Jak mówi Rzym. 8:32, Ojciec, który posłużył się swym Synem, aby wszystko stworzyć, potem Go nam dał. Gdy Go przyjęliśmy, otrzymaliśmy już tym samym wszystko!
Chrystus w nas – cudowna łaska, ty i ja na zawsze żyjemy w mocy zmartwychwstałego. „… abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, i jak nadzwyczajna jest wielkość mocy Jego (Ojca) wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego, jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie” (Ef. 1”17-23). Ta moc działa teraz w nas – koniec, kropka. Cudowna łaska!
< Część 3 |
Wiele błogosławieństw
John Fenn