Mark White
Z wielu różnych przyczyn często słyszymy stwierdzenie „Nie sądź!” używany nielogicznie i niebiblijnie. Czy takie stwierdzenie nie jest już osądem? Oczywiście!
Jak nam się wydaje, co Jezus miał na myśli mówiąc w Mat. 7:1: „Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni….” upewnienie się co do postawy serca w jakiej sądzimy. Chodziło mu o to, abyśmy nie byli sprawiedliwi we własnych oczach, pochopni, niemiłosierni, uprzedzeni czy potępiający bez przyczyny… podobnie jak faryzeusze, religijni liderzy tamtych dni.
Spójrzmy na biblijny zapis.
Po pierwsze, słowa i działania Jezusa:
Jan 7:24 –
Nie sądźcie z pozoru, ale sądźcie sprawiedliwie.
Mat 7:5- Obłudniku, wyjmij najpierw belkę z oka swego, a wtedy przejrzysz, aby wyjąć źdźbło z oka brata swego.
Łuk. 7:43 – A Szymon odpowiadając, rzekł: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. A On (Jezus) mu rzekł: Słusznie osądziłeś
Łuk. 12:57 – Dlaczego więc sami z siebie nie umiecie osądzić, co jest sprawiedliwe?
Mat 16:3 – A rano: Dziś będzie niepogoda, bo się niebo czerwieni i jest zachmurzone. Oblicze nieba umiecie rozpoznawać, a znamion czasów nie potraficie?
Mk. 16:14b – i ganił (dokonawszy osądu) ich niewiarę i zatwardziałość serca, że nie uwierzyli tym, którzy go widzieli zmartwychwskrzeszonego.
Po drugie, Paweł do cielesnych Koryntian:
1 Kor. 5:3 – Lecz ja, ….., już osądziłem tego, który to uczynił, tak jak bym był obecny:
1 Kor. 5:12 – Bo czy to moja rzecz sądzić tych, którzy są poza zborem? Czy to nie wasza rzecz sądzić raczej tych, którzy są w zborze?
1 Kor. 6:5 – Mówię to, aby was zawstydzić. Czyż nie ma między wami ani jednego mądrego, który może być rozjemcą między braćmi swymi?
1 Kor. 14:29 – A co do proroków, to niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech osądzają;
1 Kor. 10:15 – Przemawiam jak do rozsądnych: Rozsądźcie sami, co mówię.
1 Kor. 11:13 – Osądźcie sami: Czy przystoi kobiecie bez nakrycia modlić się do Boga?
1 Kor. 11:31 – Bo gdybyśmy sami siebie osądzali, nie podlegalibyśmy sądowi.
1 Kor. 2:-15 – Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi
Więcej nowotestamentowych zapisów:
Dz. 17:11 – Którzy byli szlachetniejszego usposobienia (duchowo dojrzali) niż owi w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają (sądzili).
1 Tes. 5:21 Wszystkiego doświadczajcie (sądźcie), co dobre, tego się trzymajcie.
Na podstawie Słowa Bożego jest oczywiste, że Jezus i Jego Duch Święty nakazał nam, abyśmy sądzili we właściwy sposób. Prawdopodobnie słyszałeś już: „Wszyscy jesteśmy grzesznikami, cóż więc wielkiego? ” Jednym z diabelskich działań jest próba zamazania wszelkich różnic w życiowym kontinuum między prawdziwą świętością, a jawnym złem. Wszystkim nam nakazano gromić grzech z naszego własnego życia i życia innych, którzy wyznają wierność królestwu Bożemu. Nawet jeśli nie mamy z nimi „relacji”, ponieważ czynimy to jako współbracia, którzy pomagają im utrzymywać się na kursie.
Rzadko kiedy usłyszysz: „O, dziękuję ci, za to, że kochasz mnie tak bardzo, że zgromiłeś mnie za mój grzech! Pokutuję przed Jezusem”. To sprawa życia i śmierci dla Jezusa, powinno więc tak być i dla nas. Kochaj grzeszników zawracając ich i ratując ich dusze od śmierci (Jk 5:20). Cudowna Boża łaska jest więcej niż bardzo obfita dla nas wszystkich.
Gdybyś zobaczył malucha wtykającego palec do elektrycznego gniazdka i porażanego prądem, czy powiedziałbyś bystro: „Nie, nie” …czy też popędziłbyś przez pokój, żeby go ratować.
Ostatnie, obrazowe słowa ostrzeżenia naszego Zbawiciela:
Mat. 7:6 nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie pereł swoich przed wieprze, by ich snadź nie podeptały nogami swymi i obróciwszy się nie rozszarpały was.
Pytanie: Czy, aby być posłuszni temu nakazowi, nie mamy najpierw osądzić kim są dzikie, okrutne psy biegająca stadami? A świnie? Pamiętam, że jako młodszy poganin słyszałem powszechne świeckie napomnienie: „nie rzucaj swoich pereł!” Przypuszczamy, że zgodnie ze świętym pismem, te perły, o których tutaj mowa to święta mądrość.
Tak więc, są tacy w naszym życiu, jak również jak chwasty w zbożu w królestwie, których sam Bóg klasyfikuje jako dzikie psy, świnie z powodu zachowania jakie przejawiają. A jaki jest twoja odpowiedzialność? Być posłusznym. Osądź najpierw, kim oni są, po czym unikaj przekazywania im prawdy, za którą będą cię nienawidzić. Możesz stracić życie z ich ręki. Jezus powiedział, żebyśmy byli przebiegli (mądrzy) jak węże i niewinni jak gołębice.
Jedyni ludzie, których nakazano nam unikać to ci, którzy żyją w nieodpokutowanym grzechu i twierdzą, że są braćmi. Ewentualnie oddajemy ich Szatanowi, aby zniszczył ich ciało, żeby duch mógł zostać zbawiony. Paweł mówi nam dokładnie tak:
1 Kor. 5:5 –
Oddajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był zbawiony w dzień Pański.
Pamiętaj słowa apostoła Jana:
1 Jan. 2:5b-6 Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy. Kto mówi, że w nim mieszka, powinien sam tak postępować, jak On postępował.
Będąc posłuszni Słowu Bożemu zmagamy się w mocy Ducha, aby sądzić tak, jak sądził Jezus. Przynośmy Mu radość podobając się Mu we wszystkim!
Wasz przyjaciel
Marc