Mk 16:17-18.
A TAKŻE ZNAKI BĘDĄ TOWARZYSZYŁY TYM, KTÓRZY UWIERZYLI: W IMIENIU MOIM DEMONY WYGANIAĆ BĘDĄ, NOWYMI JĘZYKAMI MÓWIĆ BĘDĄ, WĘŻE BRAĆ BĘDĄ, A CHOĆBY COŚ TRUJĄCEGO WYPILI, NIE ZASZKODZI IM. NA CHORYCH RĘCE KŁAŚĆ BĘDĄ, A CI WYZDROWIEJĄ.

Pan Jezus przedstawił swoim uczniom wspaniałe obietnice szczególnej pomocy. Doskonale wiedział, jak ogromnie trudną pracę im polecił. Wiedział jak wielkie bitwy będą toczyć z pogaństwem, ze światem i szatanem. Dlatego pokrzepił ich mówiąc o cudach, które będą im pomagać w pracy. I dzisiaj Kościołowi Chrystusa nie brakuje szczególnej pomocy Chrystusa w wyjątkowo ciężkich chwilach. Chrystus, Głowa Kościoła, jest w niebie, i nigdy nie opuści swoje sługi. Jego oczy ciągle na nas spoczywają. Zawsze udziela pomocy i przychodzi na ratunek wtedy, gdy jest wzywany. „I będą się bali na Zachodzie imienia Pana, a na Wschodzie jego chwały, gdyż przyjdzie jak ścieśniona rzeka, na którą napiera powiew Pana” Iz. 59:19.
Nie powinniśmy zapominać o tym, że Kościół wierzący w Chrystusa jest sam w sobie znaczącym cudem. Nawrócenie i wytrwanie w łasce każdego członka tego Kościoła jest znakiem i cudem tak samo wielkim, jak wzbudzenie z martwych Łazarza. Dziękujmy za to Bogu i nabierzmy odwagi. Wiek cudów duchowych jeszcze nie przeminął. Szczęśliwy ten, kto poznał przez doświadczenia i potrafi powiedzieć: „Byłem martwy, ale teraz żyję. Byłem ślepy, ale teraz widzę„.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Mk 16:16
KTO UWIERZY I OCHRZCZONY ZOSTANIE, BĘDZIE ZBAWIONY, ALE KTO NE UWIERZY, BĘDZIE POTĘPIONY.

Pan Jezus przedstawił warunki jakie powinny być przedstawione tym, którzy usłyszą Ewangelię. Słowa te uczą, że chrzest jest niezbędny do zbawienia. Nie ten kto uwierzy ale ten kto uwierzy i ochrzczony zostanie będzie zbawiony. Chrzest jest ustanowiony przez samego Chrystusa. Do zbawienia konieczna jest wiara w Chrystusa. Kto nie uwierzy jest człowiekiem na wieki zgubionym. Można być ochrzczonym, stać się członkiem widzialnego Kościoła, przystępować do Wieczerzy Pańskiej. Ale to nie przyniesie żadnej korzyści, jeśli brak jest zbawiającej wiary w Chrystusa. Czy mamy taką wiarę. To pytanie dotyczy nas wszystkich. Jeśli nie odczuliśmy naszych grzechów, jeśli nie uciekliśmy z wiara do Chrystusa i nie oddaliśmy się Jemu, w końcu zrozumiemy, ze byłoby lepiej, gdybyśmy się w ogóle nie narodzili. Sad Boży z pewnością spadnie na tych wszystkich, którzy umrą nie wierząc. Kto nie uwierzy będzie potępiony. Słowa te padły z ust Tego, który zapewnił, ze „Moje słowa nigdy nie przeminął”. Istnieje wieczne piekło dla tych, którzy uparcie obstają przy swej niegodziwości i opuszcza ten świat bez wiary w Chrystusa.
Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Mk 16:15-16
I RZEKŁ IM: IDĄC NA CAŁY ŚWIAT, GŁOŚCIE EWANGELIĘ WSZYSTKIEMU STWORZENIU. KTO UWIERZY I OCHRZCZONY ZOSTANIE, BĘDZIE ZBAWIONY, ALE KTO NIE UWIERZY, BĘDZIE POTĘPIONY.

Pan Jezus chce, żebyśmy wiedzieli, że cały świat potrzebuje Ewangelii. W każdej części globu człowiek jest taki sam – grzeszny, zepsuty i oddzielony od Boga. Cywilizowany czy niecywilizowany, wszędzie ma taką samą naturę – bez poznania Boga, bez wiary i bez miłości. Wszędzie gdzie widzimy dzieci Adama, bez względu na kolor skóry, widzimy, że ich serca są niegodziwe, że potrzebują pojednania z Bogiem. Ewangelia jest oferowana całej ludzkości darmo. Dobra nowina głosząca, że Bóg tak umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał i że Chrystus umarł za bezbożnych, ma być bez ograniczeń zwiastowana wszelkiemu stworzeniu. Nie ma dla nas żadnego usprawiedliwienia, jeśli zamierzamy dokonywać jakichś wyjątków w głoszeniu Ewangelii. Nie wykonujemy w pełni polecenia Chrystusa, jeśli unikamy głoszenia Ewangelii wszystkim ludziom: „Bóg jest pełen miłości do ciebie, Chrystus jest gotów cię zbawić”. „A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a ten kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota” (Obj. 22:17). Działajmy, nie bacząc na szyderców czy naśmiewców, którzy kpią z działań misyjnych. Powinniśmy litować się nad takimi ludźmi. Okazują jedynie swą ignorancję jeśli chodzi o wolę Chrystusa, jak i o wolę zawartą w Biblii. Nie rozumieją tego co mówią ani tego co twierdzą.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Mk 16:12-14.
A POTEM UKAZAŁ SIĘ W INNEJ POSTACI DWOM Z NICH, GDY SZLI DO WSI. ONI TEŻ WRÓCILI I OPOWIEDZIELI POZOSTAŁYM, ALE I TYM NIE UWIERZYLI. NA KONIEC UKAZAŁ SIĘ JEDENASTU UCZNIOM, GDY SIEDZIELI U STOŁU, GANIŁ ICH NIEWIARĘ I ZATWARDZIAŁOŚĆ SERCA, ŻE NIE UWIERZYLI TYM, KTÓRZY GO WIDZIELI ZMARTWYCHWSKRZESZONEGO.

Wiele słabości znajduje się w wierze najlepszych chrześcijan. Marek trzy razy opisuje niewiarę jedenastu apostołów. Pierwszy raz, gdy Maria Magdalena powiedziała im, że Jezus zmartwychwstał, oni nie uwierzyli. Potem, gdy ich Pan ukazał się dwóm innym, którzy szli do wsi, im też nie uwierzyli. I w końcu, gdy sam Pan Jezus pojawił się wśród nich, gdy siedzieli u stołu, ganił ich niewiarę i zatwardziałość serca. Tych jedenastu ludzi słyszało kilkakrotnie o tym, że Pan Jezus powstanie z martwych a mimo to, gdy nastał czas, zapomnieli o wszystkim i okazali się pełni niewiary. Nie zdziwmy się, gdy w naszych sercach powstają wątpliwości. Nie oczekujmy doskonałości wiary innych wierzących. Nadal przebywamy w ciele. Jesteśmy ludźmi o takich samych uczuciach jak apostołowie. Dlatego przeciwstawiajmy się niewierze. Módlmy się, czuwajmy i starajmy się o to, byśmy zostali uwolnieni od jej mocy. Nie sądźmy jednak, że nie mamy łaski, ponieważ czasem dręczą nas wątpliwości, ani nie przypuszczajmy, że nie mamy żadnego z apostołami, ponieważ przez pewien czas odczuwaliśmy niewiarę. Powinniśmy zadać sobie pytanie, czy powstaliśmy z martwych z Chrystusem i czy staliśmy się uczestnikami Jego zmartwychwstania. To jedno czego nam potrzeba. Musimy podporządkować się Bogu jako ci, którzy powstali z martwych do życia (Rzym. 6:13). Musimy powstać ze śmierci grzechu i chodzić w nowości życia.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.

Mk 16:9-11
I POWSTAWSZY Z MARTWYCH WCZESNYM RANKIEM, W PIERWSZY DZIEŃ TYGODNIA, UKAZAŁ SIĘ NAJPIERW MARII MAGDALENIE, Z KTÓREJ WYPĘDZIŁ SIEDEM DEMONÓW. ONA POSZŁA I OZNAJMIŁA TO TYM, KTÓRZY Z NIM PRZEBYWALI, A KTÓRZY SIĘ SMUCILI I PŁAKALI. LECZ ONI, GDY USŁYSZELI, ŻE ŻYJE I ŻE SIĘ JEJ UKAZAŁ, NIE UWIERZYLI.

Zmartwychwstanie Chrystusa przypieczętowało wielkie dzieło, dla wykonania którego przyszedł na ten świat. To koronny dowód na to, że okup, który zapłacił za grzeszników, został przyjęty, że wykonało się zadośćuczynienie za grzechy. Apostołowie często odwołują się do zmartwychwstania Chrystusa. Paweł pisze, że On „został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego” (Rzym. 4:25). Bóg „według wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas ku nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (1 Piotra 1:3). Powinniśmy dziękować Bogu za to, że fakt zmartwychwstania został tak wyraźnie udokumentowany. Żydzi, poganie, kapłani, straż rzymska, kobiety, które przyszły do grobu, uczniowie, którzy powrócili do wiary – wszyscy są świadkami, których świadectwa nie można obalić. Chrystus nie tylko umarł za nas, ale również zmartwychwstał. To właśnie Maria Magdalena miała przywilej jako pierwsza zobaczenia zmartwychwstałego Zbawiciela. Przez to, że Pan Jezus ukazał się jej jako pierwsze, pokazuje nam jak wysoko ceni miłość i wierność. Ostatnia przy krzyżu, pierwsza przy grobie, ostatnia która przyznała się do naszego Pana, gdy był jeszcze żywy i pierwsza, która przyszła oddać mu cześć, gdy był martwy. Ten fakt jest przypomnieniem dla Kościoła, że Chrystus uczci tych, którzy Go czczą. Zawsze pamiętajmy, że ci, którzy porzucają wszystko dla sprawy Chrystusa, otrzymają stokroć więcej. Bez względu na to, jak nisko możemy upaść, zostaniemy całkowicie przywróceni do pokoju z Bogiem, jeśli opamiętamy się i uwierzymy Ewangelii. Krew Chrystusa czyni nas całkowicie czystymi w Bożych oczach. Możemy być mistrzami w czynieniu nieprawości, ale gdy przyjdziemy do Chrystusa, nie powinniśmy wątpić, że wszystko zostanie nam przebaczone. Nasze grzechy i nieprawości nie zostaną już nigdy wspomniane.

Pozdrawiam i życzę błogosławionego dnia.