Bracia i siostry,
W czasie trwającego stale w ciele Chrystusa w Stanach Zjednoczonych rozgardiaszu wokół nacjonalizm, nasz brat Tim oferuje wspaniały tekst na ten temat. Jak ogłosiłem kiedyś skazanym, których nauczałem o kochaniu nieprzyjaciół i okultystycznych fundamentach Ameryki, osobiście jestem małym Chrystusem, któremu zdarzyło się mieszkać w Ameryce.
Moja prawdziwa tożsamość jest w Chrystusie i moje prawdziwe obywatelstwo w niebie, a nie na geopolitycznym podmiocie, który sam sobie nadaje imię i sam dąży do upadku.
Oczywiście, jest to napisane przez Amerykanina przede wszystkich do Amerykanów, lecz nasi bracia na świecie mogą w swoich własnych krajach odnieść się do tych zmagań i presji jaką nakłada się na nich, przez samą obecność Stanów Zjednoczonych na tym świecie.
Korzystając z tekstu Tima, potwierdzam, że: „biorąc pod uwagę moją główną tożsamość, nie jestem już Amerykaninem”. Być może wy również zastanowicie się nad tą biblijną prawdą, jak prawdziwą i uzasadnioną.
Brat Marc.

+++

Jako naśladowca Chrystusa nie jestem już więcej Amerykaninem
Tim Price

Wraz z kwestią słusznej sprawy w przypadku wojny z Irakiem, co samo w sobie już jako sugestia najeżone jest błędami, powinniśmy zadać sobie pytanie czy w przypadku wojny istnieje coś takiego jak „sprawiedliwa/słuszna sprawa” jak sugerował św. Augustyn? Z chrześcijańskiej perspektywy odpowiedź może być tylko jedna: jeśli to sam Bóg ją prowadzi! Niemniej, nadal nie dotyczy to współczesnego myślenia wielu chrześcijan, które mówi, że jakaś przyczyna sprzeczki z Irakiem jest, i że właśnie nad tym się zastanawiamy. Jaką opcję dla takiego współczesnego podejścia mają wierzący? Właśnie odpowiedź na to pytanie pomoże nam zająć się powierzchowną warstwą kwestii słusznej sprawy w wojnie.

Continue reading →

Zamiast zajmować się tym, PRZECIWKO czemu jesteśmy, może skupilibyśmy się na tym ZA czym stoimy? Zamiast ostrzegać ludzi przed „wilkami w owczej skórze”, proponuję skierować naszą uwagę i uczucia na Pasterza.

Po pierwsze: tej drogi jest się łatwiej trzymać: jest tylko JEDEN Bóg, przy którym trzeba obstawać. Zbyt wielu jest wokół wilków, a oni zmieniają swoje ubrania, więc trzeba badać ich zło, aby wiedzieć, które zło reprezentują w tym tygodniu. Paskudztwo.

Po drugie: stajemy się tym, na czym się skupiamy. O wiele bardziej wolę być podobny do Jezusa niż do tych gości, przed którymi nas ludzie ostrzegają – wilków w owczej skórze. Jeśli zajmuję się wilkami, staje się podobny do wilka. Znowu… paskudztwo. Nie, nie chodzi o to, że jesteśmy ignorantami wobec ich istnienia, lecz nie trwonimy naszej uwagi czy rozmów na nich.

Po trzecie: jeśli uczę ludzi zwracać uwagą na moje ostrzeżenia czy ostrzeżenia innych, takich jak ja, to odciągam ich uwagę i oddanie od tego, na co powinny być skierowane. Wierzący w Chrystusa powinni być naśladowcami Chrystusa, a nie innych wierzących, a ja nie chcę być tym, który będzie musiał odpowiedzieć Panu, dlaczego Jego Oblubienica jest odwracana od Niego i idzie za mną.

Continue reading →

Francis Frangipane
„W ustach ich nie znaleziono kłamstwa, są bez skazy” (Obj 14:5). Być bez skazy to być wolnym od fałszu, to być wolnym od grzechu i zwiedzenia, które chroni grzech”.
Ten proces uwalniania jest nie do osiągnięcia, jeśli jesteśmy oddani Panu Jezusowi tylko od przypadku do przypadku. Musimy być oddani prawdzie, a rzeczywistość jest taka, że każdy z nas był przez dziesięciolecia warunkowany niewiarą, strachem, nieokiełznanym sposobem myślenia, które tylko wzmacniają zwiedzenie.
Chrześcijanie, którzy mają w zwyczaju automatycznie zakładać, że są „wybranymi Boga”, sami siebie upewniają w tym, że nie mogą być zwiedzeni. W istocie sama myśl, mówiąca: „nie mogę być zwiedzony”, jest zwiedzeniem! Ukórzmy się i nie zakładajmy z góry, że powołanie Boże i wybranie to jedno i to samo. „Wielu jest powołanych, – nauczał Jezus – lecz niewielu wybranych” (Mt 22:14). Na wybranych oczekuje dużo sprawdzianów, zanim zostaną wyposażeni przez Boga i staną się Jego wybranymi: a uwalnianie od zwiedzenia nie jest najmniejszą z tych prób.
Widzisz, nasze naturalne umysły zostały ukształtowane w świecie, w którym koncepcja uczciwości/szczerości musi być wymuszana prawem. W naszym świecie media mają tendencję do celowego zniekształcania faktów, reklamy obiecują to, co nie możliwe, a ludzie są zafascynowani fantazyjnymi światami filmów i książek. Kłamstwo jest wszechobecne a my musimy przyjmować taką możliwość, że nawet to czego jesteśmy pewni, może być jednak elementem zwiedzenia.
Nie zdajemy sobie sprawy z tego, lecz do poznania prawdy potrzebujemy objawienia. Ludzie, którzy wydają się być dobrzy, mili czy pochlebni okazują się być niedobrzy, okrutni i podstępni. Musimy przyznać, że sami często staramy się wyglądać na lepszych niż jesteśmy.
Te starania, aby na zewnątrz wyglądać inaczej, niż jest wewnątrz, stworzył świat, w którym prawda nie jest widoczna, gdzie to, co wyraźnie widoczne dla jednego, może być niewidoczne dla kogoś innego. Zwiedzenie i zamieszanie tak bardzo napełniło ten świat, że aby rozeznać, co jest właściwe, Pismo nakazuje nam „szukać”, „kochać” i „nabywać” prawdę (Przyp. 2:1-5; 2Tes 2:10, Przyp 23:23).
Jezus modlił się: „Ojcze, poświęć ich w prawdzie, bo słowo Twoje jest prawdą” (J 17:17). Mówił: „Oczyść ich z kłamstw, iluzji tego wieku poprzez Twoje penetrujące Słowo”. W Liście do Efezjan Paweł przekazuje nam, że Chrystus uświęca Swój kościół, oczyszczając go „kąpielą wodną przez słowo…aby był święty i niepokalany” (Ef 5:26-27).
Tak więc, uchwycenie się Ducha Prawdy i umożliwienie Słowu prawdy na przełamywanie schematów fałszu i zwiedzenia w naszym życiu jest procesem, dzięki któremu stajemy się podobni do Chrystusa – a proces ten na poważnie zaczyna się wtedy, gdy nie tylko słuchamy prawdy, lecz gdy kochamy ją.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Fragment pochodzi z książki F.Frangipane „Holiness Truth and the Presence of God”,

все о продвижении сайтов