Monthly Archives: czerwiec 2005

Cele wcielenia są liczne. Oczywiście pierwszoplanowym celem było dostarczenie ofiary, przez którą moglibyśmy być wyratowani od sprawiedliwego sądu Bożego. Bez rozlania krwi Chrystusa nie ma nadziei dla nikogo na przebaczenie grzechów (Hebr. 9:22). Jest to prawdopodobnie główny cel wcielenia i prawdopodobnie wszystkie pozostałe cele wcielania mogą być do tego celu włączone. Lecz znajdziemy też i inne przyczyny. Spójrzmy na wiele innych korzyści z wcielenia Chrystusa.

Jezus przyszedł, aby ukazać na Ojca (Jn 1:18); aby zniszczyć diabła (Hebr 2:14); służyć (Mat. 20:28), głosić królestwo (Łuk 4:43); przynieść podział (Łuk 12:51); wykonać wole Ojca (Jn. 6:38); zaświadczyć o prawdzie (J 18:37); wypełnić Prawo i Proroków (Mat. 5:17); dać życie (Jn. 10:10,28); zakosztować śmierci za każdego (Hebr. 2:9) i głosić wyzwolenie dla wierzących (Łuk 4:18).

Zastosowanie
Celem wcielenia Jezusa jest odkupić, objawić wypełnić, dać, zakosztować, itd., a to wszystko dla ciebie, abyś mógł cieszyć się wieczną społecznością z Panem. Choć miało to na celu usunięcie naszych grzechów, to jednak to nie było jeszcze wszystko. Musimy zrozumieć, że Jezusa przyszedł, abyśmy mogli lepiej odzwierciedlać i opowiadać o Jego wielkim dziele.

aracer

Zobaczyliśmy już, że Jezus powstał z martwych w tym samym ciele, w którym umarł, lecz czy Jezus jest teraz człowiekiem w niebie? Odpowiedź jest prosta i zdecydowana. Tak, jest teraz człowiekiem. Niestety, wielu ludzi wierzy, że Jezus w czasie wstąpienia do nieba został w jakiś sposób przemieniony i Jego biologiczne ciało nie było mu już potrzebne , czy też znikło lub rozpuściło się i Pan znów stał się duchem. Lecz tego nie naucza Biblia. Nie ma takiego miejsca, gdzie jest stwierdzone, że Jezus przestał być człowiekiem. Jeśli Nowy Testament mówi cokolwiek na ten temat to zupełnie coś innego:

• Ponieważ w Nim mieszka cała pełnia boskości (Kol. 2:9).

Zwróć uwagę na to, ze ten wers mówi o czasie teraźniejszym – „mieszka”. List od Kolosan został napisany na długo po wstąpieniu Jezusa do nieba, a jednak Paweł pisze, mówi nam, że Jezus jest teraz w cielesnej postaci. Jakie to jest ciało? Dlaczego miałoby to być to samo ciało, w którym powstał z martwych? Aby to wyjaśnić, że Jezus jest człowiekiem przeczytajmy inny werset:

• Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus,     (1 Tym. 2:5).

Widzimy tutaj, że Jezus jest nazwany człowiekiem. Podobnie jak w Kol 2:9 powyżej, ten wers używa czasu teraźniejszego – „jest”. Zatem wyraźnie stwierdza, że Jezus jest człowiekiem. Nie odnosi się do czasu przeszłego, jest to czas teraźniejszy  – Jezus jest człowiekiem.

Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni, i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła. (Rev. 1:17-18).

W tym fragmencie widzimy, że Jezus jest w niebie, a apostoł Jan pada u Jego stóp i Jezus  kładzie na niego prawą ręką. Wyraźnie z tego wersu widać, że Jezus jest w cielesnej formie człowieka.

Zatem, znów wyraźnie widzimy, że Jezus jest człowiekiem. Jest to ważne ponieważ demonstruje fakt, że Jezus pokonał śmierć, że On jest Najwyższym Kapłanem (Hebr. 6:20, 7:25
– kapłan musiał być człowiekiem) i że on jest naszym pośrednikiem (1 Tym 2:5) między Bogiem a nami. Bez Jezusa człowieka, nie zostalibyśmy zbawieni.

Ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego.

Niektórzy twierdzą, ze Biblia mówi, ze ciało i krew nie odziedziczą królestw jako to jest napisane w 1 Kor 15:5):
A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone.

Lecz ten argument jest chybiony, ponieważ zwrot  „ciało i krew” jest używany do opisania naturalnego stanu, a nawet cielesnego stanu człowieka.

• A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone. (Matt. 16:17).

• żeby objawić mi Syna swego, abym go zwiastował między poganami, ani przez chwilę nie radziłem się ciała i krwi, (Gal. 1:16).

• Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. (Eph. 6:12).

• Skoro zaś dzieci mają udział we krwi i w ciele, więc i On również miał w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła, (Heb. 2:14).

Po swoim zmartwychwstaniu Jezus powiedział: Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam (Łuk 24:39).

Szczególnie Jezus podkreślił to, że ma ciało i kości, a nie ciało krew. Może to wydawać się grą słów, lecz nie jest tak. Każde słowo jest inspirowane, a Jezus wybrał takie słowa a nie inne. Pamiętaj, krew Jezusa wyciekła z Jego ciała na krzyżu. To Jego krew oczyszcza nasze grzechy: „Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu.(1 John 1:7).

Jezus był ofiarą i Jego krew oczyszcza nas, zatem ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego, lecz ciało kości tak.

W końcu Adam stał się duchem ożywiającym.

1 Cor. 15:45 mówi tak: Tak też napisano: Pierwszy człowiek Adam stał się istotą żywą, ostatni Adam stał się duchem ożywiającym.

Ten wers nie mówi, ze Jezus jest bez ciała, lecz że jest duchem ożywiającym. To jest, że jako ostatni Adam, jest tym, który daje życie ludziom (J 10:27-28). Co więcej, tak to zostało zaplanowane, że wskrzeszone ciało Jezusa należy zarówno do rzeczywistości fizycznej jak i duchowej.

Zastosowanie

Fizyczne zmartwychwstanie Jezusa jest jedną na kluczowych doktryn chrześcijaństwa. Odrzucenie Jego zmartwychwstania jest odrzuceniem wiary. Co więcej, odrzucenie Jego człowieczeństwa to, w efekcie, odrzucenie fizycznego wskrzeszenia, jak i odrzucenie wiecznego kapłaństwa, bez którego bylibyśmy zgubieni. Zatem, widzimy to w piśmie, że Jezus jest człowiekiem.

Ponieważ jest człowiekiem, nieustannie działa jako pośrednik (mediator) (1 Tym 2:5) i Najwyższy Kapłan (Hebr. 6:20; 7:25) wobec Ojca, wiecznie gwarantując naszą obecność przed Nim w stanie łaski, przebaczenia i społeczności.

реклама через интернет

Zmartwychwstanie Jezusa jest istotą chrześcijaństwa. Gdyby Jezus nie zmartwychwstał, bylibyśmy martwi w swych grzechach. 1 Kor 15:14 mówi: „jeśli Chrystus nie został wzbudzony, tedy i kazanie nasze daremne, daremna też wasza wiara”. Bez zmartwychwstania nie mielibyśmy nadziei na uwolnieni z łap wiecznej śmierci. Jezus powstał z martwych, lecz czy powstał fizycznie? Jeśli tak to jakiego rodzaju fizyczne ciało to było?

Jezus powstał z martwych fizycznie

Jezus powstał z martwych fizycznie. Wiemy o tym, ponieważ prorokował, że powstanie fizycznie:

Jan 20, 9-21: Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni ją odbuduję.

Na to rzekli Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty w trzy dni chcesz ją odbudować? Ale On mówił o świątyni ciała swego”.

Te trzy wersy zupełnie wystarczają do ustanowienia fizycznego zmartwychwstania, lecz aby to stanowisko było szczególnie mocne, spójrzmy na to, jak inne wersety pokazują fizyczne zmartwychwstanie Pana;

* Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. (Łuk 24:39).

* „A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana” (J 20:19-20).

* „Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz” (Jn 20:27).

W tych wersach widzimy, że Jezus powiedział, że On zbuduje świątynię ze Swego ciała. Zrobił to i ciało, w którym powstał było tym samym, które umarło, ponieważ miało fizyczne rany pozostawione po ukrzyżowaniu – ciągle miał na sobie dziury w rękach i w boku!

Nie wystarczy powiedzieć, że Jezus powstał z martwych. Musisz wiedzieć o tym, że zmartwychwstał fizycznie. „Duch” zmartwychwstania nie jest zmartwychwstałym ciałem i bez zmartwychwstałego fizycznie ciała Chrystusa, śmieć nie została by pokonana i nasza wiara byłaby daremna. W porządku, zatem powstał fizycznie, lecz jakiego rodzaju ciało miał wskrzeszony Chrystus?

Ciało zmartwychwstałego Jezusa było ciałem uwielbionym.

Jezus powstał z martwych fizycznie w tym samym ciele, w którym umarł. Czy podlegało ono ponownej śmierci? Czy męczy się i starzeje? Biblia mówi, że wszyscy chrześcijanie otrzymają w przyszłości wskrzeszone ciała (1 Kor 15:34; 40-49)

Ale powie ktoś: Jak bywają wzbudzeni umarli? I w jakim ciele przychodzą? ………

I są ciała niebieskie i ciała ziemskie, lecz inny jest blask niebieskich, a inny ziemskich.

Inny blask słońca, a inny blask księżyca, i inny blask gwiazd; bo gwiazda od gwiazdy różni się jasnością.

Tak też jest ze zmartwychwstaniem. Co się sieje jako skażone, bywa wzbudzone nieskażone; sieje się w niesławie, bywa wzbudzone w chwale; sieje się w słabości, bywa wzbudzone w mocy; sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe. Tak też napisano: Pierwszy człowiek Adam stał się istotą żywą, ostatni Adam stał się duchem ożywiającym. Wszakże nie to, co duchowe, jest pierwsze, lecz to, co cielesne, potem dopiero duchowe. Pierwszy człowiek jest z prochu ziemi, ziemski; drugi człowiek jest z nieba. Jaki był ziemski człowiek, tacy są i ziemscy ludzie; jaki jest niebieski człowiek, tacy są i niebiescy. Przeto jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy też nosili obraz niebieskiego człowieka.

Te wersety mówią nam o tym, że coś się stanie z ciałem, które zostanie wzbudzone z martwych. Zwróć uwagę na wers 44: „sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe”. To samo ciało, które się zasiewa (umiera) jest ciałem, które zmartwychwstaje. Naturalne ciało to jest ciało z którym się rodzimy, ono umiera i powstaje z martwych. Lecz, gdy zostaje wzbudzone, jest przemieniane w duchowe ciało. Wzbudzone ciało jest inne niż to naturalne w tych samych cechach i zdolnościach, które demonstrował Jezus; niemniej jednak, i to jest bardzo ważne, jest to, to samo ciało co wcześniej – tylko „rozwinięte”, „uwielbione”, „uduchowione” itd.
Widzimy to w tym, że Jezus zachował rany z ukrzyżowania, jako dowód. Były to dziury w rękach i w boku (J 20:27), a jednak pojawiał się w pomieszczeniu, gdzie znajdowali się uczniowie, nie wchodząc przez drzwi (J 20:19-20). Został wzbudzony w tym samym ciele, w którym umarł, choć zostało ono uwielbione.

Zastosowanie.

Jezus powstał z martwych w tym samym ciele, w którym umarł. Jest to dowód na to, że Pan pokonał śmieć. Dzięki Jego zmartwychwstaniu można być spokojnym o to, że i my będziemy wzbudzeni z martwych. Przede wszystkim, Jezus jest pierwszym wzbudzonym z martwych i podążysz za Nim w zmartwychwstaniu. Ponieważ Jezus został wzbudzony, również i ty będziesz wzbudzony i śmierć nie będzie już panowała nad tobą.

Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie, aby się stali podobni do obrazu Syna jego, a On żeby był pierworodnym pośród wielu braci” (Rzym. 8:29).

aracer

Prawdopodobnie śmieć Jezusa jest najważniejszym wydarzeniem w historii całego wszechświata. Krzyżowanie nie było ważne z powodu tych, dla których było przeznaczone. Krzyżowanie nie ma znaczenia ze względu na sposób umierania, jakkolwiek straszliwe było. Ukrzyżowanie było tak skrajnie ważne ze względu na to, kto został ukrzyżowany. Wartość krzyża znajduje się w Tym, który został ukrzyżowany tam, a nie ze względu na tych, za których umarł.

Śmierć Jezusa jest śmiercią człowieka, który jest Słowem, które stało się ciałem (J 1:14). Śmierć Chrystusa to miejsce, w którym Bóg pozwolił na poddanie się grzesznemu człowiekowi po to, aby móc człowieka odkupić. Śmierć Chrystusa to miejsce, w którym Bóg stał się słaby po to, abyśmy mogli stać się mocni. Śmierć Chrystusa, to miejsce, gdzie Bóg cierpiał po to, abyśmy nie cierpieli. Ponieważ to Bóg umarł na krzyżu, Jego śmierć jest bezcenna. Ponieważ Jego śmieć jest bezcenna, wystarcza, by oczyścić nas wszystkich z naszych grzechów.

Ponieważ Jezus ma zarówno boską jak i ludzką naturę (J 1:1, 14) Jego śmieć na krzyżu ma bezcenną (w znaczeniu: nieskończoną – przyp. tłum.) wartość. Ważne jest, żeby o tym wiedzieć, lecz krytycy boskości Jezusa czasami mówią, że tylko ludzka natura Jezusa umarła. Gdyby Jezus musiał być boski po to, aby ofiara miała bezcenną wartość, a tylko ludzka natura umarła, to jak wartość tej ofiary ma być bezcenna? Odpowiedź, dyskutowana w innym miejscu, jest taka, ze atrybuty obu natur (boskiej i ludzkiej) są przypisane jednej Osobie Chrystusa. Nazywa się to „communication idiotmatum” (współorzekanie właściwości) i widzimy to zilustrowane w J. 17:5, gdzie Jezus stwierdza, że miał chwałę u Ojca, przed założeniem świata. Człowiek Jezus nie istniał przed powstaniem świata. Jedyni boska natura istniała. A jednak, osoba Jezusa przypisuje sobie preegzystencję.
Zatem, widzimy, że atrybuty boskości przypisuje się jednej osobie Chrystusa. Ponieważ było to Jezus, osoba, która umarła na krzyżu, zatem Jego ofiara ma bezcenną wartość.

Co więcej, śmieć Chrystusa była potępieniem idei, że możemy sami zarobić sobie na miejsce z Bogiem. Nasza sprawiedliwość jest przed Bogiem jak brudne szmaty (Iz. 64:6). Ponieważ taka jest nasza sprawiedliwość i ponieważ jesteśmy pod wpływem grzechu we wszystkich dziedzinach naszego życia, nie jesteśmy w stanie zachować Prawa w sposób doskonały. Z tej też przyczyny, sprawiedliwość nie pochodzi z Zakonu. Gdyby tak było, to Jezus umarłby niepotrzebnie: „Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł” (Gal. 2:21). Ponieważ jednak On musiał umrzeć to my nie możemy być usprawiedliwieni przed Bogiem przez to, co robimy i musimy polegać na tym, co zrobił Bóg.

Co zostało osiągnięte przez śmierć Jezusa na krzyżu?

Śmierć Jezusa na krzyżu jest tym, co oczyszcza nas z naszych grzechów. Nasze grzechy zostały zaliczone Chrystusowi. To zaliczenie oznacza, że zapisanie na rachunek kogoś innego. Zatem, nasze grzechy zostały zapisane na rachunek Jezusa, tj., stały się Jego grzechami i On sam stał się grzechem: „On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą” (2 Kor. 5:21). Gdy Jezus stał się grzechem za nas, nasze grzechy zostały złożone na Niego i On poniósł je na krzyż (1 Ptr. 2:24). Gdy umarł, te grzechy umarły wraz z Nim, ponieważ Biblia mówi nam, że te grzechy zostają oczyszczone przez krew (Heb. 9:22); krew rozlana przez Chrystusa oczyszcza nas od wszelkiego grzechu: „Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu” (1 J 1:7).

A zatem śmieć Jezus na krzyżu usunęła nasz grzech, czyni nas sprawiedliwymi przed bogiem, zbawia nas od gniewu Bożego i gwarantuje nam to, że będziemy na wieki z Panem.

Za kogo Chrystus umarł?

W chrześcijaństwie znajdujemy dwa stanowiska dotyczącego tego, za kogo Chrystus umarł. Jedni uczą, że Jezus poniósł grzech wszystkich ludzi jacy kiedykolwiek żyli, a drudzy uczą, że Jezus poniósł tylko grzechy tych, których Bóg wybrał do zbawienia. To drugie stanowisko zwany jest ograniczonym zadośćuczynieniem i można go znaleźć wśród prezbiteriańskich denominacji. W pierwszym przypadku moc krzyża jest ograniczona (ponieważ nie usuwa grzechów, lecz daje taką możliwość osobie wierzącej), w drugim, zakres krzyża jest ograniczony (ponieważ stwierdza, że krew Chrystusa została wylana wyłącznie za Chrześcijan). W każdym przypadku krew Chrystusa oczyszcza wszystkich, którzy wierzą w Jezusa i ufają Mu.

Nie jest naszym celem zajmowanie stanowiska wobec tych stanowisk. Zarówno jedno jak i drugie posiada solidne argumenty za jak i przeciw wysuwane przez kompetentnych naukowców, którzy szczerze i prawdziwie kochają Pana Jezusa Chrystusa. Niemniej musisz mieć świadomość istnienia obu stanowisk zanim potępisz innego chrześcijanina, który ma odmienne zdanie na ten temat – zarówno jak w wielu innych kwestiach, które nie są zdefiniowane przez Biblię jako niezbędne do zbawienia.
W Rzym 14:1-12 czytamy, że mamy być tolerancyjni wobec tych, którzy różnią się od nas w tych dziedzinach teologii chrześcijańskiej, w których jest miejsca na debaty i niezgodę. Jeśli świat widzi, że pomimo niezgody jest wśród chrześcijan miłość, dobroć i wytworne maniery, to rozpozna to, że byliśmy z Chrystusem, ponieważ wyrażamy do siebie nawzajem miłość (J 13:35). Jest to bardzo ważny i niezbędny element chrześcijańskiej komunikacji.

Zastosowanie

Jako chrześcijanie możemy mieć pokój w pewności, że Chrystus złożył doskonałą i świętą ofiarę Ojcu. Ofiara ta jest tak wartościowa i doskonała, ze względu na to, powtórzmy, kim Jezus jest.

Jest Bogiem w ciele. Ponieważ Jezus jest Bogiem w ciele to Jego ofiara jest absolutnie doskonała. Oznacza to, że nie musisz się martwić o to, aby cokolwiek dodawać do skończonego dzieła Chrystusa. Znaczy to, że jesteś bezpieczny w Nim, ze względu na to, że Jego dzieło jest tak dobre i doskonałe. Znaczy to, że możesz mieć pokój, jak powiedział Jezus:

Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych (Mat. 11:29).продвижение

Podobnie jak istniały trzy urzędy sprawowane w Izraelu przez ludzi – proroka, kapłana i króla – tak Jezus sprawuje te trzy urzędy. W Izraelu prorok mówił słowa Boże do ludzi, kapłan składał na rzecz ludzi ofiary Bogu, a król panował nad ludźmi jako przedstawiciel Boga. Zatem, te trzy urzędy są zapowiedziami (cieniami) trzech urzędów, sprawowanych przez Jezusa.

Prorok

Pwt. 18:18 Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę.

Jako prorok, Jezus przyniósł nam słowo Boże. Nie tylko wykonał wolę Ojca, lecz objawił Jego wolę i słowo Boża nam w Swoim własnym ciele (J 1:14). W ST Bóg mówił przez proroków, aby lud Izraela znał wolę Bożą, lecz w Jezusie znajdujemy pełne objawienie Boga, zarówno w słowach jak i czynach. Pan nie tylko mówi do nas słowa Boże, On jest Słowem Bożym.

W ST prorocy przekazywali słowo Boże i często czynili cuda, aby uwiarygodnić swój urząd. To samo można powiedzieć o Jezusie. On dał nam słowo Boże, poprzez siebie, czynił wiele cudów przez Swoje słowa i czynił wiele cudów, które uwiarygodniały jego słowa jako autorytatywne. Jako prorok, Jezus objawił Ojca (Mat. 11:27), ponieważ Jezus jest doskonałym przedstawicielem Boga (Hebr. 1:3). Gdy, zatem, widzimy Jezusa, widzimy Ojca (J 14:9), nie, żeby Jezus był Ojcem, lecz jest w doskonały sposób reprezentuje Go.

Kapłan

(Heb. 6:20 BW): „gdzie jako poprzednik wszedł za nas Jezus, stawszy się arcykapłanem według porządku Melchisedeka na wieki”.

W Starym Testamencie kapłan składał ofiary na rzecz ludzi Bogu. W tym sensie kapłan pośredniczył (wstawiał się) w ofierze, aby lud Izraela mógł być oczyszczony z grzechów. Jezus jest kapłanem według porządku Melchisedeka i On sam ofiarował Samego siebie jako ofiarę. Jezus „…który nie musi codziennie, jak inni arcykapłani, składać ofiar najpierw za własne grzechy, następnie za grzechy ludu; uczynił to bowiem raz na zawsze, gdy ofiarował samego siebie” (Hebr. 7:27). W Starym Testamencie kapłan składał ofiary ze zwierząt, ptaków, ziarna itd. Jezus nie jest podobny do tych ofiar, nie przyniósł zwierzęcia, ptaka czy zboża, On ofiarował samego siebie a ponieważ On jest Bogiem w ciele, Jego ofiara jest doskonała i ma bezcenną wartość. Z powodu tej bezcennej wartości i tego, że Jezus jest Bogiem w ciele, On żyje na wieki aby wstawiać się za nami. „Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi” (Heb. 7:25).

A zatem, mamy Kapłana, który wstawia się za nami na wieki. Znaczy to, że zawsze mamy adwokata stojącego przed Ojcem, i zawsze będziemy ratowani przed sprawiedliwym gniewem Ojca. Zawsze będziemy mieszkać z Bogiem.

Król

(Zach 9:9 )„Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy”

W Starym Testamencie król miał obowiązek rządzić ludem Izraela jako przedstawiciel Boga. On miał troszczyć się o zachowanie Prawa Bożego (zakonu) w mądrość, łasce, sprawiedliwości i miłosierdziu. Król miał prawo potępić, wyratować i wyruszyć na wojnę. Miał obowiązek ochraniać ludzi i przeciwstawiać się wrogom. Dodatkowo, król miał autorytet wykonywać Prawo Boże na ziemiach jako przedstawiciel Boga. Podobnie, Jezus był Królem Izraela. Mat. 2:2: „Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon”. Jezus jest Słowem Bożym i On wykonał Zakon doskonale (p. 1 Ptr. 2:22). Jezus nauczał z mądrością, łaską i miłosierdziem.
Jego sprawiedliwość zamanifestuje się w Dniu Sądu, gdy wykona wymagania zakonu na wszystkich ludziach. Ci, którzy znaleźli się w Nim będą uratowani przed sądem potępienia. Ci, którzy nie znaleźli się w Nim będą cierpieć gniew wiecznego piekła.

Jezus, jako król, pokonał diabła, który jest naszym największym wrogiem. Pokonał również śmierć i uwolnił nas z jego królestwa. Choć śmierć ciągle wzywa nas to nie może nas zwyciężyć. Jezus pokonał śmierć przez Swoje zmartwychwstanie i jest teraz naszym Królem. Pamiętaj, że Jezus powiedział, że Jego królestwo nie jest z tego świata (J 18:36). Jego królestwem jest obecnie chrześcijański kościół, nad którym panuje. Później, po Jego powrocie, niebiosa objawią Jego wielkość i wszelkie stworzenie będzie poddane Jemu. On jest Królem i On ogłosi Swoje prawne i zupełne panowanie nad wszystkim.

Zastosowanie

Ponieważ Jezus sprawuje trzy urzędy: proroka, kapłana i króla, możemy w pełniejszy sposób dostrzegać Jego doskonałość. Widzimy, że Jezus objawia nam Boga, wstawia się za nami i rządzi nad nami. On dostarczył Ojcu wszystko, co jest potrzebne, abyśmy mogli wiecznie zamieszkiwać z Nim. Jezus zrobił to i dzięki Niemu, możemy mieć pokój.

„Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych” (Mat. 11:29).
deeo.ru

Pośrednik interweniuje między dwoma stronami po to, aby ułatwić relacje, kontrakty, umowy itp. W przypadku Jezusa Chrystusa, w Jego pośrednictwo jest wpisane odnowienie relacji między człowiekiem a Bogiem. Wszyscy zgrzeszyli (Rzym 3:23) i wszyscy znajdują się pod sprawiedliwym sądem Bożym (Ef. 2:3). Potrzebujemy, zatem, pośrednika (mediatora), kogoś, kto będzie interweniował w naszej sprawie przed Bogiem Ojcem.

W Starym Testamencie pośrednikiem między Bogiem a ludźmi byli zarówno prorocy jak i kapłani. Prorok przemawiał ze strony Boga do człowieka. Bóg powiedział w Pwt. 18:18:

„Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę”. Z drugiej strony, kapłani mówili do Boga na rzecz ludzi w ich ofiarach. Hebr. 5:1: „Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy”.

Zatem Jezus, w swojej roli pośrednika, gdy pośredniczy między Bogiem a człowiekiem, jest zarówno kapłanem jak i prorokiem (1 Tym 2:5): „Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus”.

Lecz, możemy zapytać, za kim Jezus się wstawia (komu pośredniczy)? Czy wstawia się za wszystkimi, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi, czy też za zbawionym? Wydaje się jasne, że Jezus wstawia się (pośredniczy) za zbawionymi, ponieważ nie stoi On przed Bożym tronem mówiąc na rzeczy tych, którzy Go nie przyjęli. On pośredniczy tym, którzy zaufali Mu i są pod okryciem Jego krwi.

Jest pośrednikiem nowego przymierza. Stare Przymierze było przymierzem uczynków i prawa (zakonu). Nowe przymierze jest przymierzem łaski (Hebr. 9:15): „I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy”.

A Jer. 31:31,33 (BT) mówi: Oto nadchodzą dni – wyrocznia Pana – kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze… 33. Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach – wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem”.

Możemy więc zobaczyć to, że Nowy Testament jest tutaj i że jest dla zbawionych. My, chrześcijanie, jesteśmy pod Nowym Przymierzem. Łuk 22:20: „Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”.

Nowe Przymierza jest ustanowione przez i za pośrednictwem Jezusa, który ofiarował samego siebie (Hebr. 7:27) na krzyżu (1 Ptr. 2:24). Zatem, Jezus jest pośrednikiem lepszego Przymierza, przymierza łaski .

Zastosowanie.

Przede wszystkim, Jezus pośredniczy zbawionym. Dlatego tak ważne jest, żeby zostać chrześcijaninem, żeby ludzie mieli Go jako swojego adwokata przed Ojcem w Dniu Sądu. Stare Przymierze nie mogło nas zbawić (inaczej nie potrzebowalibyśmy Nowego Przymierz) i ono przygotowało drogę Pośrednika. Jezus jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, a ponieważ jest Bogiem w ciele, mamy doskonałego Pośrednika. Możemy, zatem, odpocząć w pewności tego, że nasz Pan, będzie żył wiecznie, aby wstawiać się za nami (Hebr. 7:25) i że mamy w Nim wieczne bezpieczeństwo.

продвижение

W Nowym Testamencie termin „Syn Boży” występuje ponad 40 razy. Sam Jezus odnosi się do siebie jako Syna „Wszystko zostało Mi oddane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna, tylko Ojciec, podobnie jak nikt nie zna Ojca, tylko Syn oraz ten, któremu On chce to objawić” (Mat. 11:27). Jezus dlatego jest Synem Bożym, że jest „jednorodzonym Ojca, pełnym łaski i prawdy” (J. 1:14), „jednorodzonym Synem” (J 3:16). Zatem, jako jednorodzony Syn Boży, Chrystus miał szczególną pozycję i szczególną relację z Ojcem. Na przykład, miał on chwałę u Ojca, przed stworzeniem świata (J 17:5) i, jak powiedział, czynił to, co widział, że Ojciec czyni (J 5:19).

Podczas chrztu Jezusda w ew. Mk. 1:11 Ojciec powiedział: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Duchy nieczyste wiedziały o tym, że Jezus jest Synem Bożym: „A duchy nieczyste, gdy go ujrzały , padły mu do nów i wołały: tyś jest Syn Boży” (Mk 3:11). W ew. Łuk. 22:70, gdy Jezus był oskarżany przez żydowskich przywódców bluźnierstwo z powodu Jego twierdzenie, że jest Synem Bożym: „tedy rzekli wszyscy: czyż więc ty jesteś Synem Bożym? A On rzekł do nich : Tak, jestem. Oni zaś rzekli: Na cóż jeszcze potrzebujemy świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z jego ust” (w.70 wg. wersji angielskiej – przyp. tłum). Cóż więc jest takiego szczególnego w tym terminie? Co on znaczy?

Mamy więc wskazówkę tego, jak ten termin był rozumiany w ew. Jana 5:18:

„Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu”.

Widocznie, twierdzenie, że jest się Synem Bożym jest wyznaniem równości z Ojcem, jak stwierdza Jan. Niemniej istnieją kulty, w których twierdzi się, że w tym samym wersie jest mowa o tym, że Jezus łamał sabat. Jezus nie mógł tego zrobić, więc zatem to musieli być Żydzi, którzy błędnie sądzili, że Jezus twierdzi, że jest równy Bogu, jak również błędnie myśleli, że Jezus złamał sabat.

Tak, Jezus uzdrowił w sabat. Oczywiście, On miał do tego prawo, lecz Żydzi sądzili, że On łamie sabat uzdrawiając w tym dniu. Zatem, gdy Jan mówi, że Jezus łamał sabat to mówił, że Jezus łamał błędną błędne pojęcie jakie Żydzi mieli o sabacie, a nie faktycznie łamanie sabatu. Wtedy, dodatkowo, Jan mówi, żę Jezus nazwał Boga Swoim Ojcem, równając się z Nim. Jan dokonuje tutaj dwóch komentarzy: jeden dotyczący błędnego twierdzenia Żydów i drugi dotyczący Jezusa stwierdzającego swoją boskość. Co więcej, jeśli tylko Żydzi myśleli, że Jezus sam siebie czynił równym Bogu, to czy krytyk Jego boskości mogą wskazywać w kontekście, że to co Jezus powiedział i zrobił, spowodowało, że Żydzi tak myśleli? Jeśli nie jest w stanie wskazać miejsca w Piśmie, to jedyny wniosek jaki można wyciągnąć jest taki, że jest to komentarz Jana, a nie Żydów. Również, jeśli Jezus nie był równy Bogu, to dlaczego apostoł Jan nie wyjaśnił tego błędnego założenia Żydów? Przede wszystkim, jest to doskonała sposobność, aby to zrobić i Jan zapisuje korektę ich błędu w innym miejscu:

J 21:23 „Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: Jeśli Ja chcę, aby pozostał aż przyjdę, co tobie do tego?”

Jn 8:48-49 „Odpowiedzieli Mu Żydzi: Czyż niesłusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i jesteś opętany przez złego ducha? Jezus odpowiedział: Ja nie jestem opętany, ale czczę Ojca mego, a wy Mnie znieważacie”.

Jaki możemy stąd wyciągnąć wniosek?
Całkiem prosty, Jezus jest równy Bogu. Możemy zapytać krytyków o to czy jeśli termin Syn Boży” oznacza, że Jezus nie jest Bogiem to termin „Syn Człowieczy”, oznacza, że Jezus nie jest człowiekiem? Oczywiście, nie! Jeśli termin „Syn Człowieczy” oznacza, że Jezus jest człowiekiem to co oznacza termin „Syn Boży”.

Kim są Synowie Boży?

Termin „synowi Boży” występuje w Biblii 10 razy w odniesieniu do różnych rzeczy, zatem ma również różne znaczenia w zależności od kontekstu.

1. Synowie Seta czy anielskie istoty (cytaty wg. BT):

1. Rodz. 6:1, A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały.

2. Gen. 6:4, A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.

2. Aniołowie:

1. Job 1:6: Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stanąć przed Panem, że i szatan też poszedł z nimi.

2. Job 2:1 Pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stawić się przed Panem, poszedł i szatan z nimi, by stanąć przed Panem.

3. Job 38:7 ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?

3. Pokój czyniący

1. Mat. 5:9, Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami

4. Synowie zmartywchwstania:

1. Łuk 20:36, Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc synami zmartwychwstania.(w wersji ang. – przyp. tłum)

5. Chrześcijanie przez adopcję i przez wiarę:

1. Rzym. 8:14, Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi.
2. Rzym. 8:19, Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów
Bożych.
3. Gal. 2:26, Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi – w Chrystusie Jezusie.

Zastosowanie:

Widzimy, że termin „Synowie Boży” ma różne znaczenia w zależności od kontekstu. Zatem, gdy Jezus odnosił się do siebie jako do Syna Bożego nie znaczyło to tego samego, co w przypadku chrześcijan będących „synami Bożymi”. Jezusa nazywał Boga Swoim Ojcem czyniąc bardzo zdecydowane wyróżnienie wobec wszystkich innych.

Jezus jest Synem Bożym w unikalny sposób. On jest „jednorodzonym Ojca, pełnią łaski i prawdy” (J 1:14) i „jednorodzonym Synem” (J 3:16). Jezus jest Synem Bożym dlatego, abyśmy mogli być odkupieni. „W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu” (1 Jn 4:8). Stał się Synem, abyśmy mogli być zbawieni. Stał się Synem, aby móc ponieść nasze grzechy (1 Ptr. 2:24). Stał się Synem, aby mógł zostać najwyższym kapłanem (Hebr. 6:20) i naszym pośrednikiem (1 Tym 2:5).

W końcu Jezus jest Synem Bożym, co jest równoważne powiedzeniu Bóg Syn. Najstarsze manuskrypty Nowego Testamentu ujmują Jn 1:18 w taki sposób:

„Żaden człowiek nigdy nie widział Boga; lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca; On go objaśnił”.

Porównajmy niektóre nowsze manuskrypty NT, które przekładają 1 Tym 3:16 tak (w wersji ang.- przyp. tłum): A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności. Bóg, który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został poganom, znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale”.

Jeśli krytycy nie uznają starszych rękopisów to być może przyjmą młodsze.

по трафику