Monthly Archives: listopad 2012

Codzienne rozważania_08.11.2012

Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie” (Ga 3:28).

W obecnym okresie działania Opatrzności, Bóg nie wychodzi naprzeciw Żydów jako Żydów i pogan jako pogan, a bardzo wielu błędnie myśli, że tak jest. Jego Słowo do Żyda mówi: „Musisz zostawić żydowski grunt i stanąć przed Bogiem, nie jako Żyd, lecz jako człowiek i dopóki tego nie zrobisz, Bóg nie ma ci nic do powiedzenia; nie będziesz miał żadnego światła, dopóki upierasz się, aby przychodzić do Boga na własnym gruncie”. To samo należy powiedzieć każdemu innemu. Musimy zostawić nasz grunt pod każdym względem i dotyczy tak to spraw narodowych jak i wszystkiego innego. Czy zamierzasz odpowiedzieć Panu: „Lecz ja jestem tym i tym” bądź czymś innym, lub „Lecz ja nie jestem tym czy tamtym”? Tu nie chodzi o to, kim jesteś, lecz o to kim jest Syn, tylko to się liczy. Przyjdź na Jego grunt. Pan nie spotka się z tobą na tym gruncie, na którym ty jesteś, czy to dobrym czy złym, On spotka się z tobą tylko na gruncie Niebiańskiego Człowieka. Czy odpowiesz: „Ja jestem taki słaby!”? Pan nie zamierza spotkać się z toba na tym gruncie; On spotka się z tobą na gruncie Swego Syna. To właśnie Duch Święty ma na myśli, gdy mówi przez Pawła: „… wzmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie” (2Tym 2:1). Bóg słyszy nasz krzyk: „Lecz, ja jestem tak słaby!”, lecz on nie zwraca na uwagi to, że w ten sposób mówimy: „Zejdź na dół, na grunt mojej słabości i podnieś mnie!” On mówi: „Porzuć ten grunt i wyjdź na grunt Mojego Syna, a znajdziesz tam wzmocnienie”. „Jestem taki głupi, Panie”, Pan mówi: „Będziesz taki głupi, dopóki nie wyjdziesz na grunt Mojego Syna, który ma być twoją mądrością”.

Tak to ma wyglądać przez cały czas. Zajmujemy przed Panem swój własny grunt i jesteśmy zaskoczeni tym, że Pan nie podnosi nas na Swój grunt i nie stawia nas na lepszej pozycji, lecz On tego nigdy nie robi. Zostaniemy tam na zawsze, jeśli taka jest nasza postawa. Słowo Pańskie mówi: „Porzuć swój własny grunt i wyjdź na Mój grunt. Ja dałem Niebiańskiego Człowieka, który ma pełnię wszystkiego, czego potrzebujesz; wyjdź na ten grunt”. Nie ma żadnego znaczenia czym jesteś ani czym nie jesteś – tam wszystko jest dopasowane i naprawione.

By T. Austin-Sparks from: The Stewardship of the Mystery, Volume 1 – Chapter 12

__________________________________________________

7 listopada | 9 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

p style=”text-align: justify;”aracer

Chwała ujawniona

 

Alan Smith

Click here for video teaching.

Mt 5:15-16: „Nie zapalają też świecy i nie stawiają jej pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie„.

Czy twoje światło świeci a życie promieniuje przed wszystkimi ludźmi? Czy też ukryłeś je pod koszem w twoim sercu? Czy wierzysz i uchwyciłeś to „nowe spostrzeżenie” o sobie: postrzeganie siebie jako światła świecącego przed ludźmi? Wiesz, chodzi o to, czy świecisz i promieniujesz światłem na twoją rzeczywistość? Czy twoje światło tak świeci, że inni mogą widzieć drogę, po której powinni iść? Jak czytamy w Mt 5:15-16 każdy, kto zaufał Chrystusowi otrzymał to „światło” a to „światło” promieniuje. Gdzie znajduje się to światło w tobie i skąd ono wychodzi? W poszukiwaniu odpowiedzi, spójrzmy nieco bliżej na Pismo.

2Kor 4:6: „Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym

 To jest absolutnie nieprawdopodobne! Sam Bóg zaświecił to „światło”, a jego przeznaczeniem jest twoje serce. Jest to dzieło Boga i On porównuje to przekazanie światła do światło stworzenia. Tak więc, Jego „światło” w tobie będzie stwórczym „światłem”. To stwórcze „światło” jest pełne poznania Bożej chwały, która znajduje się na obliczu Jezusa Chrystusa. Ponieważ Duch Święty mieszka w tobie, to „światło” będzie promieniować z twojej twarzy. Twoja twarz jest miejscem eksportu „energii światła”, które jest w tobie. Jak wygląda twoje miejsce „eksportowe”? Czy twoja twarz odzwierciedla ciemność czy jest miejscem, z którego świeci „światło”? Jak to „światło” może wzrastać w tobie, aż do chwili, gdy będzie tak wielkie, że będzie świecić przez twoją twarz?

Continue reading

Codzienne rozważania_07.11.2012

Ale to namaszczenie, które od niego otrzymaliście, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył; lecz jak namaszczenie jego poucza was o wszystkim i jest prawdziwe, a nie jest kłamstwem, i jak was nauczyło, tak w nim trwajcie” (1J 2:27).

Szkoła Chrystusa: to jest Szkoła, w której Chrystus jest wspaniałą Lekcją, a Duch jest wspaniałym Nauczycielem; w tej Szkole nauczanie nie jest obiektywne, lecz subiektywne. To szkoła, w której nie naucza się o rzeczach, tylko o tym, aby w naszym wnętrzu Chrystus był częścią nas przez doświadczenie – taka jest natura tej Szkoły. „Zobaczycie niebo otwarte„. „Widziałem niebiosa otwarte i Ducha Bożego zstępującego na Niego„. Co oznacza namaszczenie Ducha Świętego? Oznacza, że Duch Święty zajmuje miejsce absolutnego Pana i nic mniej, ani nic innego. To namaszczenie niesie ze sobą absolutne panowanie Ducha Świętego, Ducha jako Pana. Oznacza to, że wszystkie inne panowania zostały zdeponowane i odstawione na bok; panowanie nad naszym własnym życiem; panowanie nad naszym własnym umysłem, naszą własną wolą, naszymi własnymi pragnieniami, panowanie nad innym sferami. To panowanie nad wszelkimi zainteresowaniami i wszelkimi wpływami to właśnie oddanie miejsca niepodzielnemu i nieograniczonemu panowaniu Ducha Świętego. Jego namaszczenia nie można poznać w ogóle, dopóki ten warunek nie zostanie spełniony…

Czy prosisz o namaszczenie Ducha Świętego? Dlaczego prosisz o namaszczenie Ducha Świętego? Czy to namaszczenie jest czymś o co błagasz usilnie? Po co? Czy po to, abyś mógł być używany, mógł mieć moc, mieć wpływ, mógł czynić wiele cudownych rzeczy? Po pierwsze i przede wszystkim to namaszczenie oznacza,że my sami niczego nie możemy zrobić, a jedynie to czego namaszczenie uczy i do czego prowadzi. To namaszczenie bierze wszystko w swoje ręce. To namaszczenie bierze odpowiedzialność za reputację. To namaszczeni bierze odpowiedzialność za sam Boży cel. To namaszczenie bierze całkowitą kontrolę nad wszystkim i wszystko jest od tej chwili w rękach Ducha Świętego, a my musimy pamiętać, że jeśli mamy nauczyć się Chrystusa, że uczenie się Chrystusa jest odbywa się przez działanie Ducha Świętego w nas, a to oznacza, że musimy iść dokładnie tą samą drogą,którą szedł Chrystus jako zasada i w prawo … „Syn nie może uczynić niczego sam od Siebie”. Rozumiesz, jest to negatywna strona tego namaszczenia; podczas gdy pozytywna strona może być podsumowana jednym zdaniem: Wyłącznie Ojciec. Być może ta idea namaszczenia nieco różni się od tej znanej nam: „Ach, być namaszczonym przez Ducha Świętego! Jakie cuda będą towrzyszyć, jak wspaniałe życie będzie!” Pierwszą i wiążącą sprawą jeśli chodzi o to namaszczenie jest to, że zostajemy uwięzieni pod Panowaniem Ducha Bożego tak, że sami nie możemy zrobić niczego, jeśli On niczego nie robi. Niczego!

By T. Austin-Sparks from: The School of Christ – Chapter 7

__________________________________________________

6 listopada | 8 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

раскрутка

Sąd nad meduzą

Oryg.: http://creation.com/jellyfish-judgment

 David Catchpoole

W szkołach i na uniwersytetach uczy się ludzi tego, że meduzy są „prymitywnymi” stworzeniami, stojącymi nisko na dole ewolucyjnego „drzewa”. W przeciwieństwie do „bardziej zaawansowanych” mieszkańców wód takich jak ryby, meduza nie wygląda na znakomitego pływaka. Pozbawiona kręgosłupa, porusza się powolnie, wykonując ruchy pompy, a ich poruszanie się przodu często bywa ledwo dostrzegalne.

 

Czy jest to jednak słuszna ocena?

Dzięki dwóm ostatnio przeprowadzonym badaniom, meduzy 1) zostały postawione w zupełnie innym świetle.

 

Odkrywanie „tajemnicy” pracy pomocy meduzy

Naukowcy z medycznej branży mówią, że meduzy mają dokładnie to, czego szukają 2) .

„Większość pomp wykonuje się ze sztywnych materiałów. – mówi Joanna Nawroth, naukowiec z Kalifornijskiego Instytutu Technologii. – Dla pomp, które mają pracować wewnątrz ciała, potrzebujemy elastycznych urządzeń, ponieważ poruszają one płyny znacznie łagodniej, dzięki czemu nie uszkadzają tkanek i komórek”.

Nawroth wraz ze współpracownikami twierdzi, że falowanie meduzy „zawiera tajemnicę”, która daje nadzieję na ogromny postęp w dziedzinie budowy miniaturowych pomp stosowanych w medycynie oraz miękkiej robotyki (soft robotics). Bardzo starannie badali przepływy jak i prądy wirowe powstające w wyniku ruchów pompy meduzy, a w szczególności pomiarem wartości zwanej Liczbą Reynoldsa 3) .

„Jesteśmy bardzo zadowoleni. – powiedziała Nowroth. – Liczby Rejnoldsa, które obserwowaliśmy w ruchu meduz różnych rozmiarów i różnego wieku, mieszczą się dokładnie w tym przedziale, jaki potrzebujemy do zastosowania w medycynie”.

Continue reading

Jak przeżywać obecność Pana_2

 

 

John Fenn

Witajcie.

Zacząłem od tego, w jaki sposób wejść w obecność Bożą (jeśli nie czytałeś, zobacz TUTAJ).

Dzieliłem się tym, że Jezus powiedział, że Jego Ojciec jest Duchem, i że my rodzimy się na nowo w naszym duchowym człowieku. Tak więc to w naszym duchu mówi do nas Ojciec – Jego (Święty) Duch do naszego ducha – wszystko wypływa w górę i na zewnątrz z tego, czym On się dzieli, co objawia i co mówi do naszego ducha (J 4:24, 15:26-27, 16:13).

Jak rozpoznać, że jest to w twoim duchu

Poprzednio mówiłem też o tym, jak to ci dwaj uczniowie, którzy szli wcześniej drogą do Emaus, komentowali swoje przeżycia, gdy już Jezus znikł: „Czyż serca nasze nie pałały w nas, gdy On do nas mówił…?” (Łu 24;32).

Opisali stan swojego duchowego człowieka jako coś 'płonącego’. Zwróć uwagę na to, że ich umysły zauważyły, że coś tam w środku nich się działo. Doświadczałeś tego stanu umysłu zauważający twego wewnętrznego człowieka w podobny sposób jak ci dwaj, niezliczoną ilość razy wcześniej.

Czy zdarzało ci się powiedzieć czasem coś, czego nie powinieneś i natychmiast odczuwałeś smutek, zranienie, tam głęboko wewnątrz? To jest twój duchowy człowiek, który narodził się z Ducha Prawdy, który mówi ci prawdę – zgrzeszyłeś – a umysł zarejestrował to.

Pomyśl teraz, gdzie dokładnie odczuwałeś to zasmucenie? Czy było to w gdzieś w klatce piersiowej, w brzuchu? A jednak nie było to odczucie fizyczne, było w twoim duchu.

Continue reading

Codzienne rozważania_06.11.2012


To Ja objawiłem im Twoje imię i nadal będę im je objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, była w nich i abym ja w nich przebywał” (J 17:26).

Być może czasami bywasz zdumiony, a może skonsternowany i oszołomionym tym, że Bóg używa tego, tego i tego; takiej czy innej osoby. Byłeś skłonny mówić: „To jest sprzeczne ze wszystkim, w co wierzę, że jest potrzebne Bogu do Jego pracy. Widzę w Biblii, że naczynia, aby mogły być używane, muszą Jemu podobać”. Lecz historia nie wskazuje na to. Jak mówię, że Bóg używa nawet diabła, a diabeł nie działa zgodnie z Bożą myślą. Ze względu na Boży cel, rozciąga się nad tym wszystkim Boża suwerenność. Kiedy jednak powiesz to głośno, staje się to przerażające, gdy dochodzi do pracy Bożej. Chodzi mi o to, że możemy pracować dla Boga, jako pracownicy Królestwa, dla panowania Bożego, robić różne wielkie rzeczy, po czym na końcu zostać wyrzuceni! Na końcu, my sami możemy rozlecieć się w kawałki. Oto mamy tutaj taką dziwną sytuację: ci mężczyźni poszli, najpierw dwunastu potem siedemdziesięciu, „oddelegowani w autorytecie” – w udzielonym autorytecie – używali go ze wspaniałym skutkiem, po czym okazuje się, że wiara tych samych ludzi zostaje wstrząśnięta zaraz po Krzyżu; nie ma na czym się oprzeć. Co to mówi?

Dzięki Bogu! Księga Dziejów Apostolskich zmienia całą sytuację, ponieważ Księga Dziejów wnosi ten potężny nowy czynnik: ten Chrystus, Który kiedyś udzielał autorytetu/władzy, teraz zamieszkuje Sam jako autorytet/władza. Teraz dzieła są potężnymi dziełami, lecz nie są to dzieła DLA Pana, lecz są to dzieła PANA. To wszystko dowodzi tego, że to „Chrystus W tobie” jest nieodzownie konieczny do Życia i pracy… Jakże cudowne jest to, że jesteśmy w takim okresie działania Opatrzności, gdy ta jedna rzecz, ponad wszystkie inne, będzie stawać się prawdą: Chrystus w tobie” – Chrystus W tobie!.

By T. Austin-Sparks from: According to Christ – 3

__________________________________________________

5 listopada | 7 listopada

Posty Open Windows zostały wybrane z dzieł T. Austin-Sparksa. W niektórych przypadkach są to skróty. Wstępne wersety i towarzyszące biblijne cytaty zostały wybrane przez redaktorów witryny Austin-Sparks.net i nie zawsze występują w oryginalnym tekście. Zachęcamy do przekazywania, drukowania i dzielenia się tym przesłaniem z innymi. T.Austin-Spraks chciał, aby to co zostało otrzymane za darmo, było darmo dawane, jego przesłanie nie posiada praw autorskich. Tak więc prosimy, jeśli zdecydujesz się dzielić tym z innymi, uszanuj jego wolę i oferuje je za darmo, bez żadnych opłat i wolne od praw autorskich.

создание сайтов раскрутка оптимизация

Rozdział 1_Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze

Wstęp
Przedsłowie
Rozdział_1 Jezus Chrystus inicjuje Nowe Przymierze
Rozdział_2 Królestwo Boże zaczyna się od Jana Chrzciciela
Rozdział_3 Jan Chrzciciel i Jezus Chrystus głoszą królestwo
Rozdział_4 Uczniowie Chrystusa głoszą Królestwo
Rozdział_5 Paweł głosi Królestwo
Rozdział_6 Występowanie wyrazu „łaska” w Ewangeliach
Rozdział_7 Prawo nie jest z wiary
Rozdział_8 Chrystus naucza w Ewangeliach o wierze
Rozdział_9 Zbawieni przez łaskę w Ewangeliach
Rozdział_10 Chrystus wypełnił Prawo
Rozdział_11
Rozdział_12
Rozdział_13
Rozdział_14
Rozdział_15

Dobrze o Krzyżu, błędnie o pozostałych rzeczach

Jak widać ze Wstępu niektórzy głoszą, że Jezus Chrystus nauczał w Ewangeliach Prawa Mojżeszowego. Podobnie wierzą, że nie można pokazać w nich łaski, dopóki nie pojawi się najpierw Krzyż. Mylą się bardzo w obu tych punktach, co potwierdza wyraźnie wiele miejsc w Ewangeliach, niemniej, nie mylą się, co do ogromnej wagi Krzyża.

Nie można było zawrzeć Nowego Przymierza bez rozlania Krwi Chrystusa w czasie Jego biczowania i na Krzyżu. Niektórzy jednak zapominają o tym, że zawarcie każdego przymierza wymaga złożenia obietnic i postawienia warunków przymierza, zanim ono zostanie zatwierdzone przez rozlanie krwi. Innymi słowy: przymierze zostaje zainicjowane przez obietnice i warunki. Jest ratyfikowane – wchodzi w życie i ma moc prawną – z chwilą rozlania krwi. Na przykład List do Hebrajczyków deklaruje:

Gdzie bowiem jest testament, tam musi być stwierdzona śmierć tego, który go sporządził; bo testament jest prawomocny z chwilą śmierci, a nie ma nigdy ważności, dopóki żyje ten, kto go sporządził” (Hbr. 9:16-17).

Śmierć Chrystusa musiała mieć miejsce, aby Nowy Testament wszedł w życie i nabrał mocy prawnej. Autor Listu do Hebrajczyków kontynuuje temat przymierza, by dojść do pewnego wniosku na podstawie przykładu Przymierza Prawa zawartego z Mojżeszem i Dziećmi Izraela. Pisze:

Dlatego i pierwsze przymierze nie zostało zapoczątkowane bez rozlewu krwi. Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie ustawy zakonu, wziął krew cielców i kozłów wraz z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, i pokropił zarówno samą księgę, jak i cały lud, mówiąc: To jest krew przymierza, które Bóg dla was ustanowił” (Hbr. 9:18-20).

Zauważa, że każde przykazanie musiało być przeczytane przez Mojżesza wszystkim ludziom zgodnie z Prawem. Czytanie przykazań poprzedzało użycie przez niego krwi.

Podobnie też pokropił krwią przybytek i wszystkie naczynia przeznaczone do służby Bożej. A według zakonu niemal wszystko bywa oczyszczane krwią, i bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia” (9:21-22).

  Continue reading